บทที่ 1003 ทางเลือก
“หานฮวง พร้อมรับพลังที่แท้จริงของข้าหรือยัง”
อู๋เซียงเทียนเซี่ยลอยอยู่บนฟ้า มือขวาวาดเป็นวงอยู่ด้านหน้า ชั่วพริบตานั้น ท้องนภาด้านหลังเขาพลันเกิดการเปลี่ยนแปลง ดูคล้ายจะมีโลกขนาดใหญ่อีกใบเชื่อมต่อเข้ากับโลกอวิชชาฟ้าบุพกาล
โลกขนาดใหญ่แห่งนี้ยิ่งใหญ่อลังการ ยอดเขาสูงชัน ดูราวกับกระบี่เล่มยักษ์มากมาย เสียดแทงสู่ฟากฟ้า โลกขนาดใหญ่กดทับลงมายิ่งดูทรงอำนาจนัก บุตรแห่งสวรรค์สิบยอดฟ้าที่ต่อสู้อยู่ไกลออกไปล้วนหันมามอง
ในการต่อสู้ตัดสินก่อนหน้านี้ เคยมีบุตรแห่งสวรรค์ใช้พลังจากโลกขนาดใหญ่เช่นกัน แต่ไม่มีความตระการตาถึงเพียงนี้ ความทรงอำนาจของมันผิดกันอย่างลิบลับ
ผู้ชมในเมืองทศพิธก็ตกตะลึงเช่นกัน
หานเจวี๋ยมองแวบหนึ่ง โลกของอู๋เซียงเทียนเซี่ยยังคงว่างเปล่า ยังห่างไกลจากการกลายเป็นโลกมหามรรคอีกมากนัก
โลกมหามรรคมิใช่แค่การบุกเบิกสร้างโลกใบหนึ่งขึ้น ยังต้องมีมหามรรคสามพันวิถีร้อยเรียงกลายเป็นระเบียบกฎเกณฑ์และยิ่งต้องมีพลังวิญญาณที่เทียบได้กับฟ้าบุพกาลด้วย รวมถึงมีสรรพสิ่งที่คอยผลักดันให้เกิดการวิวัฒนาการตามกฎเกณฑ์
หานฮวงเผชิญหน้ากับโลกขนาดใหญ่ของอู๋เซียงเทียนเซี่ยอย่างไม่สะทกสะท้าน ปราณสีม่วงผุดพัวพันท่วมร่างเขา มีเพียงหานเจวี๋ยที่มองออกว่านั่นคือปราณอนธการ
รูปลักษณ์ของเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงไป สองเนตรกลายเป็นสีม่วง ผมดำกลายเป็นขาวยืดยาวจรดข้อเท้า ร่างกายของเขาก็แกร่งกำยำยิ่งขึ้น ปราณอนธการรวมตัวบนร่างเขากลายเป็นเกราะม่วงดุดันทรงพลัง ส่องประกายเยียบเย็น เทียบกับก่อนหน้านี้แล้วดูเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยทีเดียว
ความเปลี่ยนแปลงของหานฮวงทำให้อู๋เซียงเทียนเซี่ยหน้าเปลี่ยนสี เขาสัมผัสถึงกลิ่นอายที่แปรเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง แข็งแกร่งขึ้นกว่าก่อนหน้านี้มากโข
กลิ่นอายนี้เพียงพอจะกวาดล้างบุตรแห่งสวรรค์ทั้งหมดภายในงานชุมนุมฟ้าบุพกาลได้!
เขาเป็นใครกันแน่
อู๋เซียงเทียนเซี่ยแตกตื่นอยู่ในใจ เขาเคยพบเห็นเทพมารฟ้าบุพกาลมาไม่น้อย แต่ไม่เคยมีความรู้สึกกดดันเช่นนี้เลย
หานฮวงย่อตัวกระโจนขึ้นไป มาโผล่ตรงหน้าอู๋เซียงเทียนเซี่ยในทันที ทั้งสองสบตากัน ทั้งคู่อยู่ห่างกันไม่ถึงยี่สิบเซนติเมตร
อู๋เซียงเทียนเซี่ยรับรู้เพียงว่าห้วงมิติรอบตัวถูกแช่แข็ง เขาขยับตัวไม่ได้
ดวงตาหานฮวงเรืองแสงสีม่วง พุ่งเฉียดข้างตัวอู๋เซียงเทียนเซี่ยไป โจมตีทะลวงโลกขนาดใหญ่ของเขา โลกขนาดใหญ่พังทลายลงดังเงาจันทร์กลางวารีบุปผาในคันฉ่อง มวลเมฆบนฟ้าถูกพายุหมุนกวาดม้วน กระจัดกระเจิงวุ่นวาย ราวกับฟ้าจะถล่ม
อู๋เซียงเทียนเซี่ยตัวสั่นเล็กน้อย จากนั้นเลือนหายไป
หานฮวงหันไปมอง อู๋เซียงเทียนเซี่ยปรากฏตัวขึ้นที่ขอบฟ้า อักขระสีดำแถวแล้วแถวเล่าผุดหมุนวนอยู่ด้านหลัง รูปแบบของอักขระสีดำเหล่านี้ดูคล้ายใบหน้าหนึ่ง เป็นใบหน้าที่มองเห็นรูปลักษณ์ไม่ชัดเจน ทว่ากลับทำให้เขาขนลุกขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
หานเจวี๋ยที่อยู่ในห้องโถงขมวดคิ้ว
พลังเช่นนี้…
เปิดสูตรโกงแล้ว!
มหาเทวาพ้นนิวรณ์ไม่มีจรรยาบรรณในการต่อสู้เลย!
พลังวิเศษของอู๋เซียงเทียนเซี่ยคล้ายกับวิชาอัญเชิญเทพ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่พลังของตัวเขาเอง
แต่มีเพียงหานเจวี๋ยเท่านั้นที่ทราบ อริยะมหามรรคและยอดมหามรรครับรู้พลังของผู้สร้างมรรคาไม่ได้ แต่หานเจวี๋ยอยู่เหนือกว่าสรรพสิ่งฟ้าบุพกาล สามารถรับรู้ได้ว่าพลังระดับนี้อยู่เหนือกว่ายอดมหามรรค หากมิใช่ผู้สร้างมรรคาแล้วจะเป็นพลังใดได้อีกเล่า
“นี่คือวิชาพ้นนิวรณ์ เจ้าแพ้แล้ว!”
อู๋เซียงเทียนเซี่ยมองหานฮวงอย่างเหยียดหยาม เอ่ยวาจาเย็นชา
หานฮวงหัวเราะหยัน “ลูกไม้เล็กน้อยก็กล้ายกมาอวดอ้าง!”
เขาโจมตีอู๋เซียงเทียนเซี่ยอีกครั้ง
เหนือยอดเมฆา
เทพมหาทัณฑ์มองไปที่อู๋เซียงเทียนเซี่ย ขมวดคิ้วขึ้นมาแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น พลังวิเศษของเขาทำให้ข้าไม่สบายใจ ผิดปกติ…”
เทพมหาทัณฑ์ฉงนอยู่ในใจ ก่อนหน้านี้เขาสงสัยว่าจะมีพลังจากนอกฟ้าบุพกาลแทรกซึมเข้ามาในเมืองทศพิธ หรือว่าอู๋เซียงเทียนเซี่ยคือหนึ่งในบรรดานั้นด้วย
แววตาที่เขามองอู๋เซียงเทียนเซี่ยแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ในเวลานี้เอง เขาพลันรับรู้ถึงบางอย่างได้ หันไปมองทันที
มองเห็นเงาร่างหนึ่งเหาะเข้ามาจากปากทางเข้าที่พวกเขาเข้ามาก่อนหน้านี้ เป็นชิงเทียนเสวียนจี
เทพมหาทัณฑ์จดจำชิงเทียนเสวียนจีได้ เป็นบุตรแห่งสวรรค์ที่ค่อนข้างโดดเด่นในงานชุมนุมฟ้าบุพกาล
เด็กคนนี้มาได้อย่างไร หรือว่าคิดจะบุกเข้ามาร่วมศึกตัดสินของสิบยอดฟ้าเพื่อสร้างชื่อก้องฟ้าบุพกาล
ผิดปกติ!
ด้วยระดับตบะของเขาบุกเข้ามาก็ตายเปล่ามิใช่หรือ
หลังจากชิงเทียนเสวียนจีปรากฏตัวขึ้นก็ไม่ได้มุ่งเข้าสู่สนามต่อสู้ แต่นั่งสมาธิบนพื้น พลังวิญญาณฟ้าดินไหลทะลักเข้าหาเขาอย่างต่อเนื่อง รวดเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนค่อยๆ ก่อตัวเป็นลมมรสุม
สีหน้าเทพมหาทัณฑ์แปรเปลี่ยนเล็กน้อย
ชิงเทียนเสวียนจีสามารถดูดซับพลังวิญญาณของโลกนี้ได้ แปลว่าเขามีความเกี่ยวข้องกับโลกนี้ เพราะอย่างน้อยเทพมหาทัณฑ์ก็ทำแบบนี้ไม่ได้
นอกจากอู๋เซียงเทียนเซี่ยแล้วยังมีชิงเทียนเสวียนจีอีก…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...