ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 1072

บทที่ 1072 เจ้าอัษฎาฟ้าบุพกาลหวนตื่น

“หากอ้างอิงตามที่ท่านว่ามา คือพวกเราจะแตะต้องจิตมารนี้ไม่ได้อย่างนั้นหรือ” หานเจวี๋ยขมวดคิ้วถาม

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลเอ่ยว่า “แค่ห้ามแตะต้องก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นมาเท่านั้น รอจนเขาตื่นขึ้นมาแล้วค่อยล่อเขาเข้ามาในดินแดนเวิ้งว้างจากนั้นพวกเราก็ร่วมมือกันสะกดไว้ แต่ก่อนถึงเวลานั้น สิ่งที่พวกเราต้องทำก็คืออาศัยพลังของสรรพสิ่งควบคุมจิตมาร พวกเราต้องเลือกว่าจะสะกดหรือไม่ก็ผนึกเท่านั้น ไม่มีทางสังหารเขาได้ ทำได้เพียงสะกดไว้”

มหาเทวาพ้นนิวรณ์และมหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญพยักหน้ารับ ต่างเห็นพ้องต้องกัน

หานเจวี๋ยก็ไม่มีความเห็นเช่นกัน สี่ผู้สร้างมรรคามีมติเอกฉันท์

หลังจากหารือกันจบพวกเขาก็แยกย้ายกันไป

เมื่อกลับมาถึงอารามเต๋าในอาณาเขตเต๋าแห่งที่สาม หานเจวี๋ยก็นึกถึงสื่อหยวนหงเหมิงกับหวงจุนเทียนขึ้นมาอีกครั้ง ไม่ทราบเช่นกันว่าสื่อหยวนหงเหมิงจะหดหัวซ่อนตัวไปอีกนานแค่ไหน

บางทีที่ในอดีตสื่อหยวนหงเหมิงล้มเหลวอาจจะสร้างแรงกดดันทางจิตให้เขาอย่างมหาศาลเกินไป หากไม่เตรียมการให้สมบูรณ์พร้อมเขาคงไม่กล้าเคลื่อนไหว

จุ๊ๆ ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลและสื่อหยวนหงเหมิงไหนจะยังผู้สร้างมรรคารายอื่นๆ อีก

มหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่ครานี้ช่างมีสีสันเสียจริง ซับซ้อนยิ่งกว่ามหามรรคในอดีตมากนัก

หานเจวี๋ยมองไปที่เก้าเทวดารา ไม่ทราบเช่นกันว่าเด็กน้อยเหล่านี้จะเติบใหญ่ขึ้นก่อนที่มหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่จะสิ้นสุดลงหรือไม่

บางทีพวกเขาอาจจะอยู่ในยุคสมัยถัดจากนี้

พอคิดมาถึงตรงนี้ หานเจวี๋ยก็หลับตาลงฝึกบำเพ็ญต่อ

เจ้านวฟ้าบุพกาลเกิดความคิดจะสังหารเหล่าผู้สร้างมรรคาแล้ว ขอเพียงหานเจวี๋ยทะลวงขั้นนี้ได้ก็น่าจะสามารถจัดการเจ้านวฟ้าบุพกาลได้ง่ายมากขึ้น

ไม่สามารถคาดหวังให้บุคคลที่แข็งแกร่งกว่าตนแสดงความเมตตาต่อตนได้ ต้องทำให้ตนกลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดแล้วไปเมตตาคนอื่นแทน!

นี่ก็คือแนวคิดในการบำเพ็ญของหานเจวี๋ยที่หยั่งรากฝังลึก

….

วังจักรพรรดิมหาโชค ณ โลกมหามรรคพ้นนิวรณ์

ภายในโถงเชื่อมนภา หานหลิงนั่งบนบัลลังก์สูง เหล่าผู้ทรงอำนาจหลายหมื่นคนแห่งวังจักรพรรดิมหาโชคมารวมตัวกัน ยิ่งได้อยู่ใกล้หานหลิงเท่าไรก็แปลว่ามีตบะแข็งแกร่งมากเท่านั้น

หานเย่ หานเหยาและหานป้าเสินยืนอยู่ด้านหน้าสุด พวกเขาล้วนเป็นยอดมหามรรคแล้ว พิสูจน์ตนในสงครามมาหลายสิบล้านปี

นักพรตเต๋าชราที่มีความงามสง่าในตามฉบับวิถีเซียนประสานมือเอ่ยว่า “ฝ่าบาท ยอดมารร้ายที่ปรากฏตัวขึ้นในฟ้าบุพกาลสามารถบงการมารร้ายทั้งปวงได้รวมถึงมารร้ายในโลกมหามรรคพ้นนิวรณ์ด้วย ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลอาจจะยังคุกคามมาไม่ถึงพวกเรา แต่พ้นนิวรณ์เชื่อมต่อกับฟ้าบุพกาลแล้ว เขี้ยวเล็บของยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลย่อมจะยื่นมาถึงวังจักรพรรดิมหาโชคในไม่ช้าก็เร็ว”

หานเย่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “เช่นนั้นจะจัดการอย่างไรเล่า ช่วยกำจัดมารให้ฟ้าบุพกาลหรือ มารร้ายในพ้นนิวรณ์ของพวกเราก็ยังกำจัดไม่หมดเลย”

วาจานี้ของเขาได้รับเสียงสนับสนุนจากจอมทัพจักรพรรดิ

วังจักรพรรดิมหาโชคแบ่งออกเป็นสองฝ่ายบุ๋นบู๊ ฝ่ายบุ๋นรับผิดชอบวางแผนดูแลจัดการกองกำลังในสังกัดของวังจักรพรรดิสวรรค์ ฝ่ายบู๊รับผิดเรื่องศึกสงคราม โครงสร้างคล้ายคลึงกับราชสำนักในโลกมนุษย์ธรรมดา

เรื่องของยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลทำให้ห้องโถงตกอยู่ในการโต้เถียงขัดแย้ง

ฟ้าบุพกาลทำการกวาดล้างมารร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่หลังจากผู้นำกลุ่มอิทธิพลเหล่านั้นปราชัยล้มเหลวอย่างต่อเนื่อง ชื่อเสียงอันเหี้ยมโหดของยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลก็เริ่มแพร่สะพัด

“เหตุใดจ้าวซวงเฉวียนแห่งเลิศนพวิถีถึงไม่ไปจัดการยอดมารร้ายฟ้าบุพกาล”

จู่ๆ หานหลิงก็เอ่ยขึ้นมา ทันทีที่เอ่ยวาจานี้ออกไปก็ได้รับความสนใจจากเทพเซียนมากมายในห้องโถง

พวกเขาพลันกระจ่างในทันใด ใช่แล้ว เหตุใดจ้าวซวงเฉวียนถึงไม่ไปเล่า

จ้าวซวงเฉวียนประกาศปาวๆ ว่าจะรวมฟ้าบุพกาลให้เป็นหนึ่ง เมื่อฟ้าบุพกาลมีภัยไยไม่ออกโรงเล่า

จ้าวซวงเฉวียนเลื่องชื่อด้านความเย่อหยิ่งทระนงล้นฟ้ามานานแล้ว ไม่ด้อยไปกว่าหานฮวงเลย ย่อมไม่มีทางขลาดด้านการศึก

หรือว่า…

หานเหยาถาม “หรือนี่จะเป็นแผนร้ายของฟ้าบุพกาล”

หานป้าเสินเอ่ยอย่างใช้ความคิด “มีความเป็นไปได้สูง มิเช่นนั้นเหตุใดยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลถึงปรากฏตัวขึ้นในฟ้าบุพกาลแต่ไม่ปรากฏตัวขึ้นในโลกมหามรรคอื่นๆ เล่า เช่นนี้นับเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาของพวกเขาที่สุด อย่างน้อยในฉากหน้าก็เป็นเช่นนี้”

เหล่าเซียนฝ่ายบุ๋นก็พากันย้ายฝ่าย คิดว่าไม่ควรจะเกื้อหนุนฟ้าบุพกาล

หานหลิงเอ่ยว่า “เรื่องของยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลปล่อยไปชั่วคราวก่อน สถานการณ์ของฟ้าบุพกาลลึกล้ำ อาศัยเพียงมารร้ายเหล่านี้ยังไม่เพียงพอจะคุกคามฟ้าบุพกาลได้ เป้าหมายของวังจักรพรรดิมหาโชคคือผนวกรวมดินแดนเข้ามา วังจักรพรรดิมหาโชคต้องพยายามตั้งตัวให้ได้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เตรียมพร้อมสำหรับการล่าถอยของวังจักรพรรดิมหาโชคในมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่”

เหล่าเทพเซียนหลายคนพากันขานรับ

ในวังจักรพรรดิมหาโชคคำพูดของหานหลิงคือคำขาด ไม่มีผู้ใดกล้าดูแคลนเพียงเพราะนางเป็นสตรี เทพเซียนทั้งหมดล้วนเคยติดตามหานหลิงไปออกรบแล้ว พลังห่างชั้นกันอย่างมหาศาล

เมื่อเป็นเช่นนี้ วังจักรพรรดิมหาโชคจึงล้มเลิกความคิดจะช่วยเหลือฟ้าบุพกาล

ไม่เพียงแต่วังจักรพรรดิมหาโชคเท่านั้น กลุ่มอิทธิพลขนาดใหญ่ในโลกมหามรรคต่างๆ ก็คิดเช่นนี้ รูปการณ์ของฟ้าบุพกาลแปลกประหลาดออกไป