ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 1073

บทที่ 1073 ตำนานเก้าฟ้าบุพกาล

จ้าวซวงเฉวียนแข็งแกร่งยิ่งกว่าตอนที่สู้กับหานหลิงก่อนหน้านี้ กลิ่นอายทั่วร่างนั้นแทบจะไร้พ่าย ก้าวข้ามยอดมหามรรคไปแล้ว

ครึ่งก้าวสู่ผู้สร้างมรรคา!

หานเจวี๋ยนึกถึงศัตรูแข็งแกร่งคนหนึ่งในอดีตที่หลงนึกว่าตนบรรลุผู้สร้างมรรคาแล้ว แต่แค่อยู่ในระดับเดียวกับจ้าวซวงเฉวียนเท่านั้น

ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลตนนั้นก็แข็งแกร่งยิ่ง ระดมกำลังมารร้ายให้เข้ามาล้อมวงปิดล้อมสำนักเลิศนพวิถีอย่างไม่ขาดสาย ส่วนเขาก็สู้ตัวต่อตัวกับจ้าวซวงเฉวียน

หานเจวี๋ยมองเห็นดวงจิตประหลาด เขาปะปนอยู่ในหมู่มารร้าย ลอบแทงข้างหลังอย่างบ้าคลั่ง เขาจะฉวยโอกาสตอนที่เหล่ามารร้ายเข่นฆ่าแอบเขมือบไปสักตนเป็นระยะๆ

เกิดสงครามใหญ่ขึ้นในฟ้าบุพกาล พลังวิเศษสารพัดทำลายล้างฟ้าดิน ไม่มีผู้ใดพบเห็นการกระทำของดวงจิตประหลาดเลยจริงๆ

เจ้าตัวนี้…

เจ้าเล่ห์มาก!

หานเจวี๋ยนึกรังเกียจในใจ จู่ๆ ก็ค่อนข้างเสียใจขึ้นมา

ในอดีตไม่น่าปล่อยเขาออกไปเลย

รอจนเขากลับมาแล้วจะต้องจับโยนใส่คุกสวรรค์ปฐมยุคเพื่อกันไม่ให้ทรยศหักหลังตนในวันข้างหน้า

ไม่นานนัก หานเจวี๋ยพบว่าจ้าวซวงเฉวียนต้องการสังหารยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลจริงๆ

ความทรงจำของเจ้าอัษฎาฟ้าบุพกาลตื่นขึ้นมาแล้ว เหตุใดยังต้องการสังการยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลอีกเล่า

ช้าก่อน!

หานเจวี๋ยพลันตระหนักถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้

การปรากฏตัวขึ้นของยอดมารร้ายอาจมิใช่เพื่อกำจัดผู้สร้างมรรคา แต่เพื่อส่งเสริมเจ้าอัษฎาฟ้าบุพกาล!

ด้วยคุณสมบัติของจ้าวซวงเฉวียนหากต้องการก้าวสู่ผู้สร้างมรรคาก็ต้องใช้เวลานานมากจริงๆ

นานจนยุคสมัยไร้สิ้นสุดอาจจะล่วงเลยผ่านไป!

ต่อให้เป็นดวงจิตอนธการแต่หากคิดจะสำเร็จเป็นผู้สร้างมรรคาก็ไม่ได้ง่ายดายถึงเพียงนั้น

ก่อนที่เจ้านวฟ้าบุพกาลจะบุกเบิกฟ้าบุพกาลขึ้น ตบะในระดับสูงสุดของฟ้าบุพกาลแปดรายก่อนก็ไม่เคยบรรลุถึงผู้สร้างมรรคาเลย

ดังนั้นเจ้านวฟ้าบุพกาลจึงผสานตบะส่วนหนึ่งไว้ในจิตมาร ทำให้ดูเหมือนอับจนหนทางถึงขั้นที่ต้องการจัดการผู้สร้างมรรคารายอื่นๆ แต่ความจริงต้องการจะช่วยเกื้อหนุนเจ้าอัษฎาฟ้าบุพกาลกระมัง

‘สิ่งที่ข้าคิดเป็นความจริงหรือไม่’

[จำเป็นต้องหักอายุขัยห้าร้อยล้านล้านล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

ดำเนินการต่อ!

[ใช่]

เป็นอย่างที่คิด!

สายตาที่หานเจวี๋ยมองจ้าวซวงเฉวียนแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมา

จ้าวซวงเฉวียนเป็นชนรุ่นหลังในมรรคาสวรรค์ ก่อนหน้านี้ก็เคยมีความประทับใจในตัวเขาเช่นกัน แต่หากปล่อยให้เจ้าอัษฎาฟ้าบุพกาลสำเร็จเป็นผู้สร้างมรรคาได้ เช่นนั้นก็มิใช่เรื่องดีแล้ว

ก่อนหน้านี้เขาเคยทำนายดูแล้ว หลังจากเก้าฟ้าบุพกาลคืนชีพจะลงมือจัดการผู้สร้างมรรคารายอื่นๆ

พวกเขาคิดว่ามีเพียงตนที่เป็นผู้ปกครองเหนือทุกสิ่ง ไม่ยินยอมให้ตัวตนอื่นใดขึ้นมานั่งเทียบเสมอกับพวกเขาได้

น่าเสียดาย เจ้านวฟ้าบุพกาลไม่ทราบเลยว่าหานเจวี๋ยใกล้จะไล่ตามเขาทันแล้ว

หากมองจากค่าตัวแล้ว ตบะของเจ้านวฟ้าบุพกาลลดลงไปมาก ตอนนี้สูญเสียความหวังในการพิสูจน์เทพผู้สร้างไปชั่วขณะ

หานเจวี๋ยไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย แค่ต้องคว้าโอกาสเอาไว้เร่งทะลวงขั้นให้ได้

จากนั้นหานเจวี๋ยก็หลับตาลง เฝ้ารอให้ครบกำหนดปิดด่านก่อน

พอเห็นว่าเขาฝึกบำเพ็ญต่อ ซั่นเอ้อร์ก็รีบพาเก้าเทวดาราออกมาจากอารามเต๋า มาจับกลุ่มวิจารณ์กับเหล่าศิษย์คนอื่นๆ ในอาณาเขตเต๋าอย่างตื่นเต้นยิ่งนัก ขาดก็แค่ถือเมล็ดแตงไว้ในมือเท่านั้น

การต่อสู้นี้ดำเนินต่อไป จ้าวซวงเฉวียนและยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลจะระเบิดพลังขึ้นมาทุกครั้งที่ตกเป็นรอง ผลัดกันรุกผลัดกันรับ

หากให้หานเจวี๋ยมาชมการต่อสู้ต้องรู้สึกเบื่อหน่ายแน่นอน แต่สำหรับเก้าเทวดาราแล้วกลับได้อรรถรสยิ่งนัก ทำให้จิตใจของพวกเขาเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ

หนึ่งล้านปีต่อมา ศึกใหญ่ครานี้ถึงได้สิ้นสุดลง

ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลหนีไปได้ มารร้ายทั้งหมดในสนามรบถูกทำลายล้าง

เวลาล่วงเลยไปเรื่อยๆ

อีกด้านหนึ่ง

ภายในอารามเต๋า

[ระบบตรวจสอบพบว่าท่านมีอายุครบสองร้อยล้านปีบริบูรณ์แล้ว ชีวิตก้าวหน้าไปอีกขั้น ท่านมีตัวเลือกดังต่อไปนี้]

[หนึ่ง ออกจากปิดด่านทันที กวาดล้างผู้สร้างมรรคารายอื่น จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น ชิ้นส่วนอนธการหนึ่งชิ้น ศิลาก่อวิญญาณหนึ่งก้อน หินวิญญาณปฐมยุคหนึ่งก้อน]

[สอง เก็บตัวบำเพ็ญ รักษาปณิธานเดิม จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น ชิ้นส่วนอนธการหนึ่งชิ้น ศิลาก่อวิญญาณหนึ่งก้อน หินวิญญาณปฐมยุคหนึ่งก้อนรวมถึงโอกาสยกระดับอาณาเขตเต๋า]

หานเจวี๋ยตาเป็นประกาย