บทที่ 1079 ความทะเยอทะยานของหงเหมิง
จดหมายในช่วงหลายล้านปีมานี้หากเทียบกับช่วงก่อนๆ แล้ว อัตราการปรากฏตัวของมารร้ายลดต่ำลงมาก กลับเป็นตัวตนเหนือชั้นที่ปรากฏตัวขึ้นถี่กว่าเดิม
ดูเหมือนเหล่าผู้สร้างมรรคาจะเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้ว
หานเจวี๋ยอ่านจดหมายพลางใคร่ครวญไปด้วยเงียบๆ
ไม่ทราบเช่นกันว่าหลังจากเขาโจมตียอดมารร้ายฟ้าบุพกาลจนล่าถอยไปแล้ว เจ้านวฟ้าบุพกาลจะคิดอย่างไร
ไม่ว่าคิดจะใช้ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลกำจัดผู้สร้างมรรคาหรือว่าใช้ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลเสริมพลังให้จ้าวซวงเฉวียน ตอนนี้ล้วนยากจะเป็นจริงขึ้นมาได้
แต่เจ้านวฟ้าบุพกาลต้องคิดแผนสำรองไว้แล้วแน่นอน รอดูต่อไปเดี๋ยวก็คงรู้
หลังจากหานเจวี๋ยอ่านจดหมายเสร็จก็ไม่ได้ออกไป แต่ปิดด่านต่อ
ฟ้าบุพกาลกำลังอยู่ระหว่างฟื้นฟู ยังคงมีมารร้ายออกเพ่นพ่านอยู่ กลุ่มอิทธิพลต่างๆ ล้วนให้ความสำคัญกับการบ่มเพาะกำลังหลักอยู่
….
ณ โลกอนธการดึกดำบรรพ์
หวงจุนเทียนขดตัวอยู่ท่ามกลางปราณม่วงอันไร้สิ้นสุด ถูกอักขระอาคมสีม่วงมากมายทับถมร่างก่อตัวเป็นตรวนพันธนาการ ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
เงาร่างเลือนรางร่างหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา เป็นสื่อหยวนหงเหมิง
สื่อหยวนหงเหมิงมองหวงจุนเทียนแล้วเอ่ยว่า “ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลถูกขับไล่ออกจากฟ้าบุพกาลแล้ว เจ้าเดาออกหรือไม่ว่าเป็นฝีมือผู้ใด”
“หานฮวงกระมัง”
หวงจุนเทียนแค่นเสียง ถูกสะกดมานานขนาดนี้ เขาข้ามผ่านช่วงเวลาโกรธเคืองคับข้องไปแล้ว ตอนนี้สามารถสนทนากับสื่อหยวนหงเหมิงได้
หากไม่สนทนาแล้วจะหาทางจัดการอย่างไรเล่า
สื่อหยวนหงเหมิงเอ่ยว่า “บิดาของหานฮวง อริยะสวรรค์เกรียงไกร ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลที่สะกดข่มทั่วฟ้าบุพกาลได้พออยู่ต่อหน้าอริยะสวรรค์เกรียงไกรแล้วไม่อาจตอบโต้ได้เลย”
หวงจุนเทียนเงียบไป
สื่อหยวนหงเหมิงกล่าวว่า “โชคดีที่ข้าไม่ได้บุ่มบ่าม หากออกไปแต่แรกเกรงว่าคงยากจะเลี่ยงความตายได้ พวกเราปิดด่านอยู่ในโลกอนธการดึกดำบรรพ์แห่งนี้เถิด รอจนพวกเราก้าวข้ามยอดมหามรรคไปอย่างแท้จริงแล้วค่อยออกไป เมื่อถึงเวลานั้นข้าจะคืนกายเนื้อให้เจ้า”
หวงจุนเทียนเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คืนกายเนื้อของข้าให้ หรือว่ามอบกายเนื้อใหม่ให้ข้ากันเล่า”
“ล้วนไม่ต่างกัน หากไม่มีข้าเจ้าจะมาถึงวันนี้ได้หรือ สมควรตอบแทนข้าบ้าง”
“แต่เจ้ามีความทะเยอทะยานสูงเกินไป มิใช่แค่อยากแข็งแกร่งขึ้น”
“หึ หากข้ากลายเป็นเทพมารอนธการย่อมต้องบุกเบิกอนธการ ก่อนจะบุกเบิกอนธการก็ต้องทำลายล้างฟ้าบุพกาลก่อนก็เหมือนตอนที่ฟ้าบุพกาลเข้าแทนที่อนธการ ด้วยเหตุนี้ข้าถึงจะกลายเป็นเทพมารอนธการอย่างแท้จริง ส่วนหานฮวงผู้นั้นก็แค่แอบอ้างชื่อเท่านั้น หาได้มีความทะเยอทะยานแห่งเทพมารอนธการไม่”
หวงจุนเทียนเงียบไปอีกครั้ง
เขารู้ดีว่าตนโน้มน้าวสื่อหยวนหงเหมิงไม่ได้ คนผู้นี้เข้ารีตมารแล้ว
เพียงแต่บางครั้งเมื่อนำคำพูดของสื่อหยวนหงเหมิงมาใคร่ครวญดูก็รู้สึกว่าไม่สมเหตุสมผล ฟ้าบุพกาลสามารถเข้าแทนที่อนธการได้แล้วเหตุใดอนธการถึงต่อต้านไม่ได้เล่า
บางทีอาจเป็นเพราะเขาคือสิ่งมีชีวิตฟ้าบุพกาลจึงมีความรู้สึกห่างเหินกับอนธการโดยกำเนิด
สื่อหยวนหงเหมิงหายไป ทิ้งคำพูดไว้ประโยคหนึ่ง
“อริยะสวรรค์เกรียงไกรคือศัตรูฉกาจที่สุดสำหรับการบุกเบิกอนธการของข้า ข้าจะใช้เขาเป็นเป้าหมายในการฝึกบำเพ็ญ”
หวงจุนเทียนฟังแล้วไม่ได้ตอบอะไร ทว่าในใจเขาเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม
ไม่ว่าเจ้าจะฝึกบำเพ็ญอย่างไรก็ไม่มีทางไล่ตามนายท่านทัน
‘ข้าก็ต้องคิดหาทางเช่นกัน ถึงแม้จะถูกสะกดไว้แต่ปราณอนธการที่นี่สามารถหล่อเลี้ยงวิญญาณข้าได้ บางทีนี่อาจจะเป็นโอกาสที่ช่วยให้แข็งแกร่งขึ้นได้ทีละน้อย’
หวงจุนเทียนคิดเงียบๆ ตื่นเต้นในใจ
….
ภายในอาณาเขตเต๋าแห่งที่สาม
เต้าจื้อจุน เจียงอี้ จ้าวเซวียนหยวน หานทั่ว อี๋เทียน ไก่คุกรัตติกาล หยางเทียนตงและพวกมู่หรงฉี่ ศิษย์สืบทอดส่วนใหญ่ของสำนักซ่อนเร้นล้วนมารวมตัวกันที่นี่
เนื่องจากได้รับความเห็นชอบจากร่างแยกหานเจวี๋ยแล้ว เทวทัณฑ์อีกสามรายในสังกัดของหานทั่วถึงได้เข้าสู่อาณาเขตเต๋าด้วย
เมื่อพวกเขาเข้ามาก็ล้วนผ่านการชำระล้างสมบูรณ์แล้ว
ส่วนเหล่าตานที่ติดตามพวกเต้าจื้อจุนกลับไม่ได้มาด้วย เหล่าตานรู้กาลเทศะเป็นอย่างดี อีกทั้งเขาก็อยากกลับไปหาร่างจริงของตนด้วย
อาณาเขตเต๋าแห่งที่สามไม่เคยครึกครื้นขนาดนี้มาก่อน ซั่นเอ้อร์และเก้าเทวดาราก็ออกมาต้อนรับเหล่าบรรพชนด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...