ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 1099

บทที่ 1099 ผู้สร้างมรรคาลงสนาม

ณ อาณาเขตลับ เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาล มหาเทวาพ้นนิวรณ์และมหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญต่างมารวมตัวกันที่นี่

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลกล่าวว่า “มองจากสถานการณ์ตอนนี้ จอมเทวาวินาศลับเลือนพิสุทธิ์นับว่าสวามิภักดิ์ต่ออริยะสวรรค์แล้ว พวกเราควรจะเลือกทางไหนดี”

ถึงแม้ศึกระหว่างหานเจวี๋ยและเจ้านวฟ้าบุพกาลจะยังไม่เปิดฉากขึ้น แต่เห็นชัดได้ว่าเริ่มขึ้นแล้ว

หานฮวงบุตรชายของหานเจวี๋ยต้องการทำลายล้างฟ้าบุพกาล ซ้ำยังได้รับการเกื้อหนุนจากศิษย์ส่วนใหญ่ของเขาด้วย จุดนี้เห็นได้ชัดว่ากำลังงัดข้อกับเจ้านวฟ้าบุพกาล

หานเจวี๋ยไม่ได้ขัดขวาง นั่นคือการประกาศจุดยืนว่าจะสู้

มหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญถอนหายใจเอ่ยไปว่า “คาดว่าพวกเราก็จำเป็นต้องเลือกแล้ว ไม่อาจแยกตัวสันโดษได้”

มหาเทวาพ้นนิวรณ์ถอนหายใจตาม

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลเอ่ยถาม “พวกเราจะร่วมแรงร่วมใจกันหรือว่าต่างคนต่างไป“

สองผู้สร้างมรรคาเงียบไป

ถึงแม้พวกเขาจะลอบวางแผนกันอย่างลับๆ แต่ก็คิดจะคล้อยตามสถานการณ์เช่นกัน ผู้สร้างมรรคาทั้งหมดรวมแล้วมีอยู่ไม่กี่คน หากจำนวนของทั้งสองฝ่ายไม่สมดุลกัน แพ้ชนะก็ตัดสินกันได้ง่ายดายยิ่ง

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลกล่าวว่า “อันที่จริงพวกเราก็ไม่มีทางเลือกเช่นกัน”

ใช่แล้ว

โลกมหามรรคของพวกเขาถูกผนวกรวมกับฟ้าบุพกาลแล้ว พวกเขาตกเป็นทาสของเจ้านวฟ้าบุพกาลแล้ว พวกเขาจะขัดขืนได้หรือ

มหาเทวาพ้นนิวรณ์เอ่ยว่า “นี่คือโอกาสเพียงหนึ่งเดียวของพวกเรา หากไม่ดิ้นรนเกรงว่าภายหน้า…”

มหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญถอนหายใจ “แม้แต่สุนัขรับใช้ผู้ภักดีอย่างจอมเทวาวินาศลับเลือนพิสุทธิ์…”

ดวงตาทั้งแปดของเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลหรี่ลง ถามไปว่า “สนับสนุนอริยะสวรรค์อย่างนั้นหรือ หากว่าพ่ายแพ้ เขาเหนือกว่าผู้สร้างมรรคารายอื่นๆ เกรงว่าพวกเรา…”

“แต่หากว่ามีชัยเล่า”

คำถามของมหาเทวาพ้นนิวรณ์ทำให้เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลต้องใคร่ครวญดูอีกครั้ง

มหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญไม่ส่งเสียงอีก กำลังชั่งผลดีผลเสียอยู่เช่นกัน

เวลาผ่านไปเนิ่นนาน

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลถาม “พ้นนิวรณ์ เจ้าคงเลือกแล้วกระมัง วังสวรรค์ก็คือจุดยืนของเจ้า”

วังสวรรค์เข้าร่วมสงครามแล้ว ฟ้าบุพกาลไม่คิดเลยว่าวังสวรรค์จะเกื้อหนุนอนธการ ทำให้ฟ้าบุพกาลตั้งรับไม่ทัน ถึงขั้นที่ขวัญกำลังใจสั่นคลอนด้วยซ้ำ

มีผู้แข็งแกร่งรายหนึ่งปรากฏตัวขึ้นในวังสวรรค์ ขนานนามตนว่าเทพมารปฐมยุค แข็งแกร่งอย่างยิ่ง พลังรบแข็งแกร่งถึงขั้นที่ต่อกรกับยอดมหามรรคหลายคนได้โดยไม่พ่ายแพ้

แต่เทพมารปฐมยุคเพิ่งสร้างชื่อเสียงได้ไม่เท่าไรก็ถูกเก้าตัวตนลึกลับเข้าปิดล้อมรุมโจมตีอย่างน่าอนาถ หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายพิโรธนัก จำเป็นต้องทุ่มกำลังของวังสวรรค์ไปออกค้นหาเทพมารปฐมยุคจึงถอนตัวจากสนามรบ

ถึงแม้วังสรรค์จะเข้าร่วมเป็นระยะเวลาสั้นๆ แต่ในมุมมองของเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาล นี่คือการประกาศจุดยืนของมหาเทวาพ้นนิวรณ์

ความสัมพันธ์ระหว่างจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายกับหานเจวี๋ยรวมถึงมหาเทวาพ้นนิวรณ์แนบแน่นเป็นที่สุด ถึงขั้นที่เรียกได้ว่ามีสายใยผูกพันระหว่างทั้งสองฝ่าย

มีจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายอยู่ ก็เป็นไปได้ที่ทั้งสองคนนี้จะจับกลุ่มเป็นพันธมิตรกัน

มหาเทวาพ้นนิวรณ์เอ่ยว่า “ข้าอยากจะเป็นผู้สร้างมรรคาอย่างแท้จริง”

“ผู้สร้างมรรคาอย่างแท้จริงหรือ…”

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลตะลึงไปกับวาจานี้

มหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญเอ่ยเสียงเรียบ “แต่เจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าอริยะสวรรค์จะทำให้ความปรารถนาของเจ้าเป็นจริงได้”

มหาเทวาพ้นนิวรณ์เอ่ยว่า “นอกเหนือจากศัตรูแล้ว เขาปฏิบัติต่อลูกศิษย์และบุตรธิดาอย่างไร พวกเจ้าน่าจะรู้แจ้งดี”

หานเจวี๋ยแทบจะไม่มีเงื่อนไขผูกมัดใดๆ ต่อบุตรธิดาและลูกศิษย์เลย ตั้งใจฝึกบำเพ็ญเสมอมา อุปนิสัยเช่นนี้หาได้ยากนัก

พวกเขาก็เคยเฝ้าสังเกตการณ์โลกปฐมยุคเช่นกัน หานเจวี๋ยก็หล่อเลี้ยงโลกปฐมยุคอย่างปล่อยวางเช่นกัน

ยิ่งคิดเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลและมหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญก็ยิ่งหวั่นไหวขึ้นเรื่อยๆ

พอลองคิดดูให้ดี พวกเขาไร้ความแค้นเคืองกับหานเจวี๋ย หานเจวี๋ยเองก็ไม่เคยล่วงเกินพวกเขาเช่นกัน

ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เป็นพวกเขาที่เอาแต่ลองเชิงหานเจวี๋ยซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าเลือกอย่างนั้นหรือ เช่นนั้นก็มีราคาที่ต้องจ่ายเหมือนกัน”

หานเจวี๋ยพึมพำกับตัวเอง แววตาเย็นชา

พลังแห่งผู้สร้างมรรคาที่แกร่งกล้าสองสายเข้าสู่ฟ้าบุพกาล ถึงแม้จะไม่ใช่พลังทั้งหมดแต่ก็เพียงพอจะเปลี่ยนรูปการณ์ของมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่ได้ ทำให้หานฮวงต้องออกโรงเอง

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาล!

มหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญ!

พวกเขาแบ่งพลังของตนให้แก่ลูกน้องในสังกัด เข้าโจมตีอนธการอย่างแข็งขัน บุกตะลุยมีชัยไร้พ่ายไปตลอดทางไม่อาจหยุดยั้งได้

หานเจวี๋ยถ่ายทอดเสียงหามหาเทวาพ้นนิวรณ์และจอมเทวาวินาศลับเลือนพิสุทธิ์

ฝั่งละสองคน ยุติธรรมดียิ่ง!

ผู้สร้างมรรคาทั้งสองดำเนินการทันที ไม่ถึงหนึ่งวันพวกเขาต่างสร้างตัวตนที่แข็งแกร่งเหนือกว่ายอดมหามรรคขึ้นมาหนึ่งตน มุ่งหน้าสู่สนามรบ

ผู้ทรงพลังที่เปี่ยมด้วยพลังของผู้สร้างมรรคาทั้งสี่ที่สามารถทำให้ฟ้าบุพกาลหม่นหมองสิ้นสีสันได้

ถึงแม้พวกเขาจะแข็งแกร่ง แต่ก็มิใช่ผู้สร้างมรรคาอย่างแท้จริง หานฮวงแข็งแกร่งกว่าพวกเขาเล็กน้อย หานเจวี๋ยไม่ต้องเป็นห่วงไปชั่วขณะ

“ลูกน้องของพวกเราล้วนลงมือแล้ว จากนี้ก็รอดูเถิดว่าผู้ใดจะฝ่าทะลวงได้ก่อน”

หานเจวี๋ยพึมพำกับตัวเอง เผยสีหน้าตื่นเต้นออกมา

ระดับแตกต่างการต่อสู้ก็ย่อมแตกต่างออกไป เบื้องหลังมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่ ตัวตนที่ยืนอยู่ในจุดสูงสุดก็คือหานเจวี๋ยและเจ้านวฟ้าบุพกาล การต่อสู้ของพวกเขาจะทำให้ความหมายของมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่แปรเปลี่ยนไป

หานเจวี๋ยหลับตาลง ฝึกบำเพ็ญต่อไป

ในเวลานี้เอง แสงรุ้งสายหนึ่งพุ่งผ่านนภามุ่งสู่จักรวาลโลกดารา

เงาร่างหนึ่งยืนอยู่บนสายรุ้ง เป็นหงจวินที่เป็นบรรพชนเต๋ากลับชาติมาเกิด

หงจวินก้มหน้ามอง ไม่เห็นหลิวเป้ยผู้เป็นอาจารย์ของตนจึงไม่ได้แวะเยี่ยมเยือนแต่มุ่งตรงไปยังอนธการต่อ

………………………………………………………………