ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 147

บทที่ 147 ระดับมหายานขั้นแปด มารแท้รุกราน

ยี่สิบปีต่อมา

หานเจวี๋ยทะลวงถึงระดับมหายานขั้นแปด มีแรงกดดันแล้วก็มีแรงผลักดัน ความเร็วในการบำเพ็ญเพียรของเขายังเร็วกว่าแต่ก่อนอยู่บ้าง

หลังจากทะลวงแล้ว หานเจวี๋ยก็นำหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมาสาปแช่ง พลางตรวจสอบจดหมายไปด้วยตามความเคยชิน

[โจวฝานสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้บำเพ็ญสายมาร] x4729

[จี้เซียนเสินสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้บำเพ็ญสายมาร] x110332

[มู่หรงฉี่ศิษย์หลานของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้บำเพ็ญสายหลัก] x78

[หวงจี๋เฮ่าสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้บำเพ็ญสายมาร] x74110

[นักพรตเต๋าจิ่วติ่งสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้บำเพ็ญสายมาร] x85

[ฟางเหลียงศิษย์หลานของท่านซาบซึ้งถึงมรรคาสวรรค์ขณะฝึกบำเพ็ญ พลังมรรคเพิ่มพูน]

[เซวียนฉิงจวินคู่บำเพ็ญเพียรของท่านได้รับดวงชะตามรรคาเทพ]

[ตู้ขู่สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเซียนอิสระ ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย]

……

ข้อความต่อมาล้วนเป็นการโจมตีของผู้บำเพ็ญสายมารทั้งหมด

แต่ครั้งนี้ไม่ใช่สายมารที่โหมพัดใต้หล้าอีก แต่กลับเป็นสายมารที่กลายเป็นหนูข้างถนน ถูกล่าสังหารแทน

หานเจวี๋ยไม่ได้รู้สึกเห็นใจแต่อย่างใด เขาไม่ใช่แม่พระ

เดิมทีสายหลักกับสายมารก็ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้

ก่อนหน้านี้ที่สายมารโหมพัดสายหลักนั้น มีกี่สำนักที่ถูกสังหารไปเสียเท่าไร มีกี่คนที่ถูกผู้บำเพ็ญสายมารลงมืออย่างเหี้ยมโหด

บางทีในสายหลักเองก็มีคนชั่วไม่น้อย แต่ยิ่งเป็นไปไม่ได้ว่าสายมารจะถูกใส่ร้ายว่ากลายเป็นมาร

ส่วนการที่จะให้สายหลักกับสายมารร่วมมือกันต่อต้านวังสวรรค์นั้น มันเป็นเรื่องไร้สาระเกินไป เดิมทีย่อมเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!

เดิมทีวังสวรรค์ก็ยืนอยู่ข้างสายหลัก เปรียบเสมือนผู้บังคับบัญชาสูงสุดของสายหลัก ตอนนี้ผู้บังคับบัญชาสูงสุดสงสัยว่าผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาสมคบคิดกับศัตรู เพื่อที่จะเอาตัวรอดแล้ว ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาจะสมคบคิดกับศัตรูจริงๆ หรือ

ยังไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องนี้ สายหลักกับสายมารร่วมมือกันก็ต้านทานวังสวรรค์ไม่ได้ หากทำเช่นนั้น สายหลักจะยังคงเป็นสายหลักอยู่หรือ

หานเจวี๋ยไม่ได้ฝากความหวังไว้ที่สายหลักทั้งหมด ตนเองก็ยังต้องแข็งแกร่งมากขึ้นกว่านี้

เมื่อถึงเวลานั้น หากวังสวรรค์ยังดึงดันที่จะทำลายโลกมนุษย์ เขาก็ต้องมีกำลังในการปกป้องตัวเอง

อย่างมากที่สุด เมื่อถึงเวลานั้นก็พาเขาเพียรบำเพ็ญเซียนไปหลบในยมโลก!

หานเจวี๋ยยังสามารถหนีไปยังโลกอื่นได้ด้วย ถึงอย่างไรเขาก็เลือกเส้นทางเซียนกระบี่หวนคืนแล้ว แต่ว่าการหนีไปยังโลกอื่นเขาไปได้เพียงลำพังเท่านั้น ไม่อาจพาคนอื่นไปด้วยได้ อีกทั้งเขายังไม่รู้จักโลกอื่นโดยสิ้นเชิง จึงไม่อาจเลือกได้เองว่าจะหนีไปโลกใด กล่าวคือเมื่อสำแดงพลังวิเศษหวนคืนไปยังโลกอื่น มันจะเป็นการสุ่มเลือกสถานที่

หากไม่ถึงตาจน เขาก็ไม่มีทางหนีไปโลกอื่นอย่างแน่นอน

หากหนีไปยังโลกของเผ่ามาร นั่นก็ไม่เท่ากับการโดนระเบิดหรอกหรือ

หานเจวี๋ยคิดอย่างเงียบๆ วิธีการเอาชีวิตรอดของตัวเองยังมีอีกมาก

เขาแอบอธิษฐานให้เทพปีศาจตนนั้นก่อกวนอีกสักพัก อย่าได้ทำให้วังสวรรค์ได้สติกลับมาเร็วนัก

หลังจากสาปแช่งเสร็จแล้ว หานเจวี๋ยก็ฝึกฝนต่อ

ยามนี้เขามีเพียงเป้าหมายเดียวเท่านั้น นั่นก็คือบรรลุระดับมหายานขั้นเก้าอย่างสมบูรณ์โดยเร็ววัน!

……

หนึ่งปีต่อมา

น้ำเสียงคุ้นหูสายหนึ่งก็ดังเข้าสู่โสตประสาทของหานเจวี๋ย “สหายเต๋ากวน ออกมาพบกันหน่อย ครั้งนี้ข้าไม่ได้มาท้าสู้กับท่าน”

‘จี้เซียนเสิน!’

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว ‘เจ้าหมอนี่มาอีกแล้ว?”

หานเจวี๋ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังออกไปพบเขาสักหน่อย เพื่อป้องกันไม่ให้เจ้าหมอนี่ก่อเรื่อง

ยังคงเป็นป่าผืนนั้น ไม่เจอกันนานหลายสิบปี กลิ่นอายพลังของจี้เซียนเสินก็แข็งแกร่งขึ้นไม่น้อยกว่าหนึ่งเท่า

เจ้าหมอนี่ฆ่าสังหารผู้บำเพ็ญสายมารไปทั่วทุกหนแห่ง ยังสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ ช่างไม่มีหลักธรรมแห่งสวรรค์เลยจริงๆ

หานเจวี๋ยสงสัยแม้กระทั่งว่า เขากับหวงจี๋เฮ่ามีระบบที่สามารถอัพเกรดขั้นของตัวเองได้

‘เหตุใดระบบของข้าถึงไม่มีฟังก์ชันเช่นนี้บ้าง

ระบบเช็กอินในนิยายเหล่านั้น ผู้คนไปถึงไหนก็เช็กอินถึงที่นั่น และแข็งแกร่งขึ้นทันที แต่ข้ายังต้องฝึกฝนด้วยตนเอง’

หานเจวี๋ยแอบถอนหายใจ

จี้เซียนเสินมองหานเจวี๋ย และกล่าวด้วยสายตาแวววาว “สหายเต๋ากวน ข้าเป็นตัวแทนของจวนเซียนสวรรค์ มาเชิญท่านเข้าร่วมรับตำแหน่งผู้อาวุโสของจวนเซียนสวรรค์ ท่านยินดีเข้าร่วมหรือไม่”

“ขอบคุณในความหวังดีของจวนเซียนสวรรค์ แต่ไม่จำเป็น”

“เพราะเหตุใด”

“รังเงินรังทอง ไม่สู้รังสุนัขที่บ้านตนเอง”

“อึก…”

จี้เซียนเสินอึ้งตะลึงกับวาจาของหานเจวี๋ย นี่คือคำพูดอะไรกัน