บทที่ 151 ขอบเขตสูงสุดของโลกมนุษย์!
การมาของถูหลิงเอ๋อร์ไม่ได้ทำให้หานเจวี๋ยสนใจมากมายนัก เขาฝึกบำเพ็ญต่อไป ช่วงชิงเวลาในการบรรลุระดับมหายานขั้นเก้าโดยเร็ววัน!
เวลาผันผ่าน
เมฆลมใต้หล้าผันเปลี่ยน แต่สำหรับผู้เพียรบำเพ็ญเพียรแล้วนั้น เวลาเสมือนหยุดนิ่ง
สิงหงเสวียน ฉางเยวี่ยเอ๋อร์และเซียนซีเสวียนกลับมาแล้ว เพียงแต่ได้ยินว่าหานเจวี๋ยกำลังปิดด่านฝึกฝน พวกนางล้วนไม่ได้ไปรบกวน
เวลาเจ็ดปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดหานเจวี๋ยก็บรรลุระดับมหายานขั้นเก้า!
ขอบเขตสูงสุดของโลกมนุษย์!
หลังจากที่บรรลุแล้ว พลังวิญญาณภายในร่างของหานเจวี๋ยก็พุ่งทะยาน!
เขาไม่ได้หยุดนิ่ง หากแต่ฝึกบำเพ็ญต่อไป เพิ่มระดับพลังวิญญาณไปถึงสภาวะที่ไม่อาจเพิ่มทวีได้อีก
สามปีต่อมา
หานเจวี๋ยให้อู้เต้าเจี้ยนนำทางถูหลิงเอ๋อร์ขึ้นมาบนเขา ให้นางไปฝึกบำเพ็ญที่ใต้ต้นฝูซังก่อน ส่วนเรื่องกราบไหว้อาจารย์วันหลังค่อยว่ากันอีกที
หลังจากถูหลิงเอ๋อร์เข้าสู่เขาเพียรบำเพ็ญเซียน พบว่าพลังวิญญาณด้านในเข้มข้นเสียยิ่งกว่าที่นางสัมผัสได้ตอนอยู่ที่เชิงเขา
“หรือว่าเขาลูกนี้มีเขตอาคมที่แข็งแกร่งและไร้ลักษณ์อยู่”
ถูหลิงเอ๋อร์ลอบตกใจกับตัวเอง ยิ่งสงสัยใคร่รู้ในตัวหานเจวี๋ยมากยิ่งขึ้น
เมื่อมาถึงใต้ต้นฝูซัง หยางเทียนตง สวินฉางอัน มู่หรงฉี่ สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้น ไก่คุกรัตติกาล อีกาทองตัวน้อยสองตัวและราชามังกรสามหัวต่างพากันมองมาทางนาง
สายตาของถูหลิงเอ๋อร์ตกลงบนต้นฝูซังนั้น
“นี่คือ…”
ถูหลิงเอ๋อร์พลันมึนงงไปหมด เมื่อมองเห็นต้นฝูซังแล้ว นางก็เหม่อลอยอย่างไม่มีสาเหตุ
อู้เต้าเจี้ยนเอ่ยปากกล่าวว่า “เจ้าฝึกบำเพ็ญที่นี่ก่อนเถิด ปกติแล้วห้ามส่งเสียงดังเอะอะ”
ถูหลิงเอ๋อร์ได้สติกลับมา ก่อนรีบร้อนพยักหน้าลง
คนอื่นๆ ก็ไม่ได้พูดคุยสนทนากับนาง ตั้งหน้าตั้งตาฝึกฝนต่อไป
ถึงแม้ในใจของถูหลิงเอ๋อร์จะมีความสงสัยมากมาย แต่ก็ยังข่มกลั้นไว้ในใจ เริ่มนั่งสมาธิฝึกฝนอย่างเอาจริงเอาจัง
ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด นางมักรู้สึกว่าคนเหล่านี้ล้วนไม่ธรรมดา
ทำให้นางนึกถึงบุตรแห่งสวรรค์เหล่านั้นในจวนเซียนสวรรค์ขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
…
ครึ่งปีต่อมา
ในที่สุดหานเจวี๋ยก็ยกระดับตบะจนถึงระดับมหายานขั้นเก้าอย่างสมบูรณ์!
[ตบะของท่านได้บรรลุถึงขอบเขตสูงสุดของโลกมนุษย์แล้ว ท่านมีตัวเลือกดังต่อไปนี้]
[หนึ่ง ขึ้นสวรรค์ในทันที กลายเป็นมนุษย์เซียน จะได้สืบทอดพลังวิเศษหนึ่งครั้ง สมบัติวิญญาณหนึ่งชิ้น]
[สอง ยังไม่ขึ้นสวรรค์ชั่วคราว รั้งอยู่ในโลกมนุษย์ต่อไป จะได้รับยอดสมบัติหนึ่งชิ้น]
หานเจวี๋ยไม่ลังเลเลยสักนิด เลือกตัวเลือกที่สองในทันที
[ท่านเลือกยังไม่ขึ้นสวรรค์ชั่วขณะ ได้รับยอดสมบัติหนึ่งชิ้น]
[ยินดีด้วย ท่านได้รับยอดสมบัติไท่อี่–อาภรณ์ดวงชะตาจักรพรรดิสูงศักดิ์]
[อาภรณ์ดวงชะตาจักรพรรดิสูงศักดิ์: ยอดสมบัติป้องกันไท่อี่ ยอดสมบัติที่กลั่นหลอมขึ้นจากโชคชะตาจักรพรรดิ พลังป้องกันแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก หลังจากสวมใส่แล้วจะได้รับอานุภาพจักรพรรดิ]
ยอดสมบัติป้องกันไท่อี่!
ป้องกัน!
หานเจวี๋ยปีติยินดี นี่ก็เยี่ยมไปเลยไม่ใช่หรือ!
ระบบรู้ใจข้ายิ่งนัก!
หานเจวี๋ยหยิบอาภรณ์ดวงชะตาจักรพรรดิสูงศักดิ์ออกมา นี่คือชุดคลุมสีทองปักลวดลายมังกรตัวหนึ่ง ดูองอาจมีอำนาจ ประกายแสงสีทองสว่างระยิบระยับภายในถ้ำเทวา อู้เต้าเจี้ยนเบิกตามอง สีหน้ายฉายแววประหลาดใจ
นี่ก็ช่างเว่อร์วังเกินไปแล้วกระมัง!
หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว
ทว่าพอหวนคิดอีกครั้ง วันๆ เขาเอาแต่หมกตัวอยู่ภายในถ้ำเทวา ก็ไม่กลัวความฟุ้งเฟ้อเว่อร์วังอะไร
เขารีบเริ่มทำให้อาภรณ์ดวงชะตาจักรพรรดิสูงศักดิ์ยอมรับเจ้าของในทันที
สองวันต่อมา ยอดสมบัติไท่อี่ชิ้นนี้ถึงจะยอมรับเขาเป็นเจ้าของ สมกับเป็นยอดสมบัติจริงๆ!
หานเจวี๋ยสวมอาภรณ์ดวงชะตาจักรพรรดิสูงศักดิ์ ความรู้สึกปลอดภัยพลุ่งพล่าน
เดิมทีเขาอยากนำอาภรณ์ดวงชะตาจักรพรรดิสูงศักดิ์รวมเข้ากับชุดอาภรณ์เทพทมิฬจักจั่นทอง แต่หลังจากสวมใส่แล้วอึดอัดเป็นที่สุด เขาจึงทำได้เพียงถอดอาภรณ์เทพทมิฬจักจั่นทองออก
“นายท่าน อาภรณ์ชิ้นนี้มอบให้ข้าได้หรือไม่” อู้เต้าเจี้ยนชี้ไปที่อาภรณ์เทพทมิฬจักจั่นทองที่อยู่บนโต๊ะพลางเอ่ยถาม ดวงตาลุกวาวอย่างยิ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...