ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 19

บทที่ 19 น้ำใจของสิงหงเสวียน รากวิญญาณระดับสร้างฐานขั้นเก้าทั้งหกสาย
พอกลับถึงถ้ำเทวา หานเจวี๋ยก็เริ่มรับสืบทอดตราประทับเก้ามังกรขจัดมาร

นี่คือวิชาเวทวิชาที่สามของเขา ก่อนหน้านี้ล้วนเป็นวิชากระบี่ แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป

เมื่อความทรงจำที่รับมาพรั่งพรูเข้ามาในสมอง หานเจวี๋ยก็เข้าสู่สภาวะรู้แจ้งโดยพลัน

ตราประทับเก้ามังกรขจัดมารคล้ายวิชาฝ่ามือ แต่ว่าแตกต่างจากวิชามืออันดุเดือด วิชานี้จะปล่อยตราประทับออกมา สามารถสยบมารและขับไล่ความชั่วร้ายได้

หากใช้ธาตุของพลังวิญญาณที่ไม่เหมือนกันสำแดงวิชา ผลลัพธ์ก็จะแตกต่างกันไปด้วย

แม้ว่าหานเจวี๋ยจะไม่มีคุณสมบัติวิชาตราประทับระดับสูงสุด แต่คุณสมบัติรากวิญญาณระดับสุดยอดของเขา ทำให้ไม่งุนงงอะไรในการฝึกวิชาตราประทับเก้ามังกรขจัดมาร

เจ็ดวันต่อมา

ในที่สุดหานเจวี๋ยก็เข้าใจตราประทับเก้ามังกรขจัดมาร

การทดสอบของสำนักฝ่ายในใกล้เข้ามาแล้ว ผู้อาวุโสถ่ายทอดวิชาของทั้งสิบแปดยอดเขาต่างส่งรายชื่อผู้เข้าร่วมเป็นที่เรียบร้อย

ฉางเยวี่ยเอ๋อร์มาเยือน และบอกกฎการทดสอบของสำนักฝ่ายในให้เขารู้

ยอดเขาทั้งสิบแปดจะสร้างลานประลองเวท ลูกศิษย์ทั้งหลายจะถูกจัดให้ไปประลองเวทแบบหนึ่งต่อหนึ่งตามยอดเขาต่างๆ จนกว่าจะหาผู้แข็งแกร่งสิบอันดับแรกได้ จากนั้นค่อยประลองเวทในเมืองของสำนักฝ่ายในให้ทุกคนได้รับชม

เรื่องนี้หานเจวี๋ยชอบมาก

เช่นนี้ละก็ เขาแค่ต้องลงมือต่อหน้าฝูงชนเพียงสามสี่ครั้ง ระดับการถูกเปิดโปงก็จะไม่ค่อยสูงด้วย ต่อให้ครั้งนี้เป็นจุดสนใจ แต่ขอเพียงเขาไม่ทำตัวโดดเด่น ผู้คนก็จะลืมเขาไปอย่างรวดเร็ว

“ศิษย์น้อง ศิษย์สืบทอดของแต่ละยอดเขาจัดงานเลี้ยงชุมนุมขึ้น เจ้าจะไปเข้าร่วมด้วยหรือไม่” ฉางเยวี่ยเอ๋อร์ถาม

สิ่งที่ควรค่าแก่การพูดถึงคือ ฉางเยวี่ยเอ๋อร์ก็เป็นศิษย์สืบทอดของเซียนซีเสวียนเช่นกัน

หานเจวี๋ยสงสัยว่าพวกนางจะมีความสัมพันธ์ทางเครือญาติกัน

ในสายตาของเขา คุณสมบัติของฉางเยวี่ยเอ๋อร์ธรรมดามาก

“ข้าไม่ไป ท่านไปเถอะ”

หานเจวี๋ยส่ายหน้าปฏิเสธ โดยทั่วไปแล้วงานเลี้ยงประเภทนี้มักเกิดความขัดแย้งได้โดยง่าย ล้วนเป็นศิษย์สืบทอดของยอดเขาต่างๆ กันทั้งนั้น ย่อมต้องช่วงชิงความโดดเด่นกัน โดยเฉพาะในวันก่อนการทดสอบของสำนักฝ่ายใน

“ได้”

ฉางเยวี่ยเอ๋อร์ส่ายหน้า จากนั้นจึงออกไป

หานเจวี๋ยฝึกฝนตราประทับเก้ามังกรขจัดมารต่อ

แม้ว่าจะเรียนรู้สำเร็จแล้ว แต่เขาอยากทำความเข้าใจให้ทะลุปรุโปร่ง จนสามารถสำแดงออกมาได้ดั่งใจอย่างวิชากระบี่

อย่างไรเสียเวลาที่เหลือก็ไม่เพียงพอสำหรับเพิ่มพูนตบะและขอบเขตพลังอยู่ดี

เขาทำอยู่เช่นนี้ เวลาแต่ละวันค่อยๆ ล่วงเลยผ่านไป

ในที่สุดการทดสอบของสำนักฝ่ายในก็เริ่มขึ้น

ศิษย์ทั้งสิบสามคนที่เข้าร่วมการทดสอบต่างมารวมตัวอยู่หน้าประตูใหญ่ของตำหนักหยกวิเวก บนประตูมีป้ายไม้ขนาดใหญ่แขวนอยู่ บนนั้นบันทึกสถานที่และเวลาในการประลองเวทของศิษย์ไว้

วันแรก ทุกคนจะต้องเข้าร่วมการประลองเวท

ศึกแรกของหานเจวี๋ยอยู่ที่ยอดเขาฟ้าสังหาร

ยอดเขาฟ้าสังหารจัดอยู่ในสามอันดับแรกของสำนักหยกพิสุทธิ์ แข็งแกร่งทรงพลังมาก

เวลาการประลองคือเที่ยงวันพรุ่งนี้

หานเจวี๋ยจดจำไว้แล้วก็กลับถ้ำเทวาอย่างรวดเร็ว

ครั้นกลับมาถึงถ้ำเทวา เขาพลันมองเห็นคนผู้หนึ่ง

สิงหงเสวียน!

ไม่เจอกันหลายสิบปี นางที่สวมชุดคลุมของสำนักหยกพิสุทธิ์อยู่ดูสง่างามกว่าตอนนั้นมาก

“ท่านพี่[1]!”

สิงหงเสวียนเรียกด้วยความตกใจระคนยินดี ก่อนเดินมาตรงหน้าหานเจวี๋ยอย่างรวดเร็ว

หานเจวี๋ยรู้สึกหมดคำพูด เขาถอยหลังไปหนึ่งก้าวก่อนกล่าว “แม่นาง อย่าเรียกคนอื่นมั่วๆ สิ!”

สิงหงเสวียนเอามือปิดปากพลางยิ้มเอ่ย “ตอนอยู่สำนักฝ่ายนอก พวกเราคุยกันแล้วไม่ใช่หรือ”

หานเจวี๋ยไม่มีทางเลี่ยง จึงพูดออกไปตรงๆ “นั่นเป็นการแสดงละครตบตาเท่านั้น หากข้าปฏิเสธท่าน ก็กลัวว่าท่านจะฆ่าข้า”

“ไม่เป็นไร ข้าถือว่าเป็นเรื่องจริงไปแล้ว ตอนที่ข้าพบกับเจ้าสำนักยังกังวลอยู่เลยว่าท่านจะขายข้าหรือไม่ แต่ท่านไม่ได้ทำ และให้โอกาสข้าเป็นฝ่ายสารภาพเอง ข้าถึงได้มีโอกาสเข้าสำนักหยกพิสุทธิ์อีกครั้ง จนมีสถานะอย่างวันนี้”

สิงหงเสวียนพูดด้วยรอยยิ้ม นางนำขวดหยกใบหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อ “นี่คือโอสถหยกพิสุทธิ์ เหมาะสำหรับเพิ่มตบะระดับสร้างฐาน ข้ายังไม่ได้สร้างฐาน ท่านใช้มันก่อนเถอะ ตอนนี้ข้าติดตามนักพรตเต๋าจิ้งซวีเพื่อฝึกฝนอยู่ จะได้รับโอสถเช่นนี้เป็นประจำ”

หานเจวี๋ยอึ้งไป

สิงหงเสวียนยัดเยียดขวดโอสถให้หานเจวี๋ย กล่าวว่า “การทดสอบของสำนักฝ่ายในท่านต้องพยายามให้มากๆ ตอนนั้นข้าไม่นึกว่าท่านพี่จะมีพรสวรรค์เช่นนี้ คุณสมบัติของข้าธรรมดา แต่ภายหน้าข้าจะช่วยท่านอย่างเต็มที่ หากท่านพี่สำเร็จระดับปราณก่อกำเนิด คงไม่ปฏิบัติต่อข้าอย่างขาดตกบกพร่อง ใช่หรือไม่”

นางยิ้มได้หวานและบริสุทธิ์ใจยิ่ง ไม่มีลักษณะของผู้บำเพ็ญสายมารอยู่แม้แต่น้อย

หานเจวี๋ยไม่รู้ว่าจะปฏิเสธดีหรือไม่

สิงหงเสวียนหมุนตัวจากไปในฉับพลัน นางแสดงวิชาขี่กระบี่ หายไปท่ามกลางเมฆหมอกอย่างเร็วไว

ไม่เปิดโอกาสให้หานเจวี๋ยปฏิเสธเลยสักนิด!

หานเจวี๋ยกลับเข้าไปในถ้ำเทวา จากนั้นเปิดขวดโอสถออก เขาพบว่าด้านในมีโอสถหยกพิสุทธิ์อยู่เจ็ดเม็ด

เขากินลงไปหนึ่งเม็ดก่อน

เขาตกใจเมื่อพบว่าโอสถหยกพิสุทธิ์หนึ่งเม็ดแฝงไปด้วยพลังวิญญาณมหาศาล เขารีบโคจรพลังหลอมกลั่นมันทันที