บทที่ 218 เจียงอี้ พลังวิเศษระดับจักรพรรดิ
“ที่นี่คือ……”
หานเจวี๋ยมองไปรอบๆ ด้วยความสงสัย เขาส่งพลังจิตออกไป และราวกับจะมีพลังลึกลับซ่อนอยู่ในหมอกมืดสลัว
ในความมืด หานเจวี๋ยมองเห็นแม่น้ำสายหนึ่ง
แม่น้ำใหญ่ที่ควบแน่นหมื่นโลกาทั่วหล้า มองไม่เห็นแหล่งกำเนิด มองไม่เห็นปลายทาง
ภายในแม่น้ำใหญ่สายนี้ หานเจวี๋ยมองเห็นสรรพชีวิตจำนวนมาก มองเห็นความผันผวนของชีวิต แม้กระทั่งมองเห็นอดีตที่ผ่านมาของตนเอง รวมถึงภาพฉากส่วนหนึ่งที่ไม่คุ้นเคย บางทีอาจจะเป็นอนาคต
ความคิดหนึ่งผุดขึ้นในสมองของหานเจวี๋ย
หรือนี่ก็คือแม่น้ำโชคชะตา
หานเจวี๋ยเหินไปทางแม่น้ำโชคชะตา ตอนที่เขาต้องการเห็นอนาคตของตัวเอง เขาในอนาคตที่อยู่ในแม่น้ำโชคชะตาก็พลันหันหน้ามามองเขาทันที
หานเจวี๋ยรู้สึกราวกับกำลังส่องกระจก
“อย่าก้าวก่ายอนาคต การเปลี่ยนแปลงผลกรรมเป็นตัวแปรที่ใหญ่ที่สุด”
หานเจวี๋ยที่อยู่ในแม่น้ำโชคชะตากล่าวประโยคนี้กับเขา
หานเจวี๋ยรีบถอนสายตากลับมาทันที ไม่สอดส่ายแอบมองอนาคตอีก
เขาหันกลับไปมองข้างหลัง เห็นแม่น้ำอีกสายหนึ่ง แม่น้ำสายนี้ลึกลับทว่างดงาม ราวภาพฝันดุจจินตนาการ
ทันใดนั้น ลำแสงเจิดจ้าสายหนึ่งก็พลันม้วนตลบเข้ามาอย่างรวดเร็ว แม้จะเป็นหานเจวี๋ยผู้ที่บรรลุระดับเซียนทองวัฏจักรก็ยังตอบสนองไม่ทัน
จิตดั้งเดิมของหานเจวี๋ยถูกโจมตี เวลาชั่วพริบตา เขาสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลและแข็งแกร่งที่เจาะเข้าไปในร่างกาย
พลังนี้แตกต่างจากพลังเวท สูงล้ำสุดหยั่งยิ่งกว่า
เพียงไม่นานหานเจวี๋ยก็เข้าสู่สภาวะลึกลับและซ่อนเร้น
รู้แจ้งฉับพลัน!
จิตดั้งเดิมของเขาเปล่งประกายแสงออกมา เป็นลำแสงที่มีสีเข้มที่เกือบจะดำมืด ดูราวกับความมืดที่อยู่รายล้อม แต่ดูไม่เข้าพวกอย่างเห็นได้ชัด
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเพียงใด
ในที่สุดหานเจวี๋ยก็ได้สติขึ้นมา เขาเชี่ยวชาญพลังบางอย่างแล้ว
[ยินดีด้วยท่านหยั่งรู้มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด]
[เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่ท่านหยั่งรู้มหามรรค ท่านมีตัวเลือกดังต่อไปนี้]
[หนึ่ง ได้รับหินวิญญาณมรรคาสวรรค์หนึ่งก้อน]
[สอง ได้สืบทอดพลังวิเศษหนึ่งครั้ง]
หานเจวี๋ยเลือกตัวเลือกแรกเงียบๆ จากนั้นจึงเริ่มรู้แจ้งมหามรรคเวียนว่ายตายเกิดอย่างถ้วนถี่
เขาคาดเดาว่าสาเหตุที่เขาสามารถรู้แจ้งมหามรรคเวียนว่ายตายเกิดได้นั้นมีความเกี่ยวข้องกับวิชาวัฏจักรหกวิถีที่ฝึกบำเพ็ญมาโดยตลอด
พลังของมหามรรคแกร่งเกินกว่าพลังเวทมากโข!
หานเจวี๋ยไม่สามารถเข้าใจพลังนี้ได้ทั้งหมด เขาเพียงแค่ได้รับสืบทอดมาเท่านั้น
“เจ้าถึงกับรู้แจ้งมหามรรคเวียนว่ายตายเกิดในระดับเซียนทองแล้ว เจ้าหนู ที่เจ้ากำลังฝึกนั้นคือวิชายุทธ์ของข้า!”
เสียงเรียบเย็นสายหนึ่งดังลอยเข้ามา ทำเอาหานเจวี๋ยตกใจขวัญสะท้าน
เขาหันหน้าไปมอง แต่กลับไม่เห็นเงาร่างใด
หานเจวี๋ยรู้สึกกังวล ไม่รู้ว่าควรจะออกจากที่นี่และกลับสู่กายเนื้อได้อย่างไร
‘หรือว่าดวงชะตาของทายาทของจักรพรรดิเซียนจะเป็นเรื่องจริง’
สีหน้าของหานเจวี๋ยแปลกประหลาด ในใจรู้สึกสับสนอยู่บ้าง
เหตุใดระบบถึงกำหนดตัวตนให้กับเขา
หานเจวี๋ยเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง “ผู้อาวุโส?”
เขาไม่ได้รับคำตอบกลับมา
ไม่ได้ยินเสียงนั้น
หลังจากนั้นไม่นาน หานเจวี๋ยก็พลันรู้สึกได้ถึงพลังผลักไสที่แข็งแกร่งหอบหนึ่ง ดันเขาออกจากพื้นที่มืดมิดผืนนี้
เมื่อกะพริบตาอีกครั้ง หานเจวี๋ยกลับเข้าสู่กายเนื้อแล้ว
[ชื่อ: หานเจวี๋ย]
[อายุขัย: 1681/12,399,999,999]
[เผ่าพันธุ์: มนุษย์เซียน (กายดาราอนธการ)]
[ตบะ: ระดับเซียนทองวัฏจักรระยะต้น]
[วิชายุทธ์: วิชาวัฏจักรหกวิถี (สามารถสืบทอดได้)]
[มหามรรค: มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด]
[วิชาเวท: ดรรชนีกระบี่เทพ ย่างก้าวลวงตาเจ็ดชั้น สามกระบี่แยกเงา (ไร้เทียมทาน) ตราประทับเก้ามังกรขจัดมาร มหาวายุอัสนี วิชาเทพวายุ วิชาเผยโฉม]
[พลังวิเศษ: พลังดูดวิญญาณหกสาย กระบี่ฟ้าสังหารเทพปีศาจ ค้ำฟ้าเสมือนพสุธา เมฆตีลังกา (ขั้นไท่อี่) พลังเทพหมื่นกระบี่ คำสาปตถาคต ตราประทับหกวิถี ปราณกระบี่ฟ้าดิน (ไท่อี่) ดรรชนีกระบี่โลกาสวรรค์ทลายภพ (ไท่อี่) ภูษาเอกภพ ประตูวัฏจักร วิชาอัญเชิญเทพ สามเศียรหกกร มหากงล้อโชคชะตาปราณกระบี่ (กฎกรรม) เนตรเทพสังสารวัฏ ร่างแยกวัฏจักร]
[อาวุธเวท: …]
…
อายุขัยหนึ่งหมื่นสองพันสามร้อยล้านปี!
นี่ยาวนานยิ่งกว่าชีวิตของโลกในอดีตชาติเสียอีก!
หานเจวี๋ยจิตใจเบิกบาน
เขาตั้งมั่นตบะต่อไป
ผ่านไปสามปีเต็มๆ ตบะของเขาจึงมั่นคง เขาเรียกอู้เต้าเจี้ยนเข้ามา จากนั้นจึงหยิบหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมา เริ่มสาปแช่งศัตรู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...