ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 237

บทที่ 237 จักรพรรดิเซียนสมบูรณ์แบบ กลับชาติเกิดใหม่

หานเจวี๋ยสามารถเชื่อมต่อจิตกับร่างแยกวัฏจักรได้ ถึงอย่างไรเขาก็เป็นคนสร้างร่างแยกนี้ขึ้นมา เขารับรู้ได้แม้กระทั่งว่าร่างแยกวัฏจักรกำลังคิดอะไร แต่ร่างแยกวัฏจักรกลับไม่อาจรับรู้สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจได้

ร่างแยกวัฏจักรหลิวเป้ยเริ่มเล่าปัญหาที่พบในช่วงนี้

มีบุตรแห่งสวรรค์มรรคกระบี่ผู้หนึ่งพบตัวหลิวเป้ย และคิดว่าร่างแยกของเขายอดเยี่ยมมาก จึงใช้วิธีการต่างๆ นานาตีสนิทเขา

ตอนแรกหลิวเป้ยยังทนได้ ทว่านานเข้าก็ทนไม่ไหว

ดังนั้นเขาจึงตำหนิบุตรแห่งสวรรค์มรรคกระบี่ ผลคือล่วงเกินคนผู้นั้นเข้า ฝ่ายตรงข้ามกล่าวคำขู่ว่าจะทำให้เขาเสียใจภายหลัง

หลิวเป้ยสืบทอดนิสัยระแวดระวังมาจากหานเจวี๋ย กลัวว่าจะรับมือไม่ไหว จึงติดต่อกับร่างจริงเสีย

หานเจวี๋ยฟังจบก็รู้สึกหมดคำพูดอย่างช่วยไม่ได้

นี่ไม่ใช่เขาอีกคนหรือ

เพียงแต่เขาไม่ได้หยิ่งยโสขนาดนี้ ยังกล้าพูดจานักเลงอีก

หานเจวี๋ยกล่าวในใจ “ครั้งหน้าถ้าเขาปรากฏตัว เจ้าค่อยเรียกหาข้า”

“ได้”

น้ำเสียงหลิวเป้ยยังคงตื่นตระหนกมาก กลัวว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีภูมิหลังยิ่งใหญ่

หานเจวี๋ยเริ่มฝึกฝนวิชาวัฏจักรหกวิถี เสาะแสวงหาวิธีสำเร็จจักรพรรดิเซียน

รอเขาสำเร็จระดับเซียนทองวัฏจักรขั้นสมบูรณ์แล้ว ในสมองก็จะมีวิธีการใหม่ๆ ผุดขึ้นมา

กว้างใหญ่ไพศาล ลึกล้ำยากจะหยั่งถึง

อีกทั้งเกี่ยวข้องกับวิถีมากมาย เช่นดวงชะตา ฟ้าดิน มรรคาสวรรค์ เบญจธาตุ หยินหยาง ชะตาชีวิตเป็นต้น

ไม่ว่าจักรพรรดิเซียนคนใด ก็ไม่ได้ฝึกฝนเพียงมรรคเดียว

เจียงอี้สำเร็จจักรพรรดิเซียนมรรคกระบี่ แต่เขาเคยบอกว่ามรรคกระบี่คือมรรคที่เขาไม่เชี่ยวชาญที่สุด

การบำเพ็ญเซียนก็ยากเย็นเช่นนี้ ไม่เหมือนจอมยุทธ์เหนือจินตนาการ อัจฉริยะสามารถหลอมกายได้ตลอด ด้านอื่นไม่เข้าใจ แต่ก็บรรลุไปถึงระดับที่แข็งแกร่งยิ่งได้

การบำเพ็ญเซียน สิ่งที่ฝึกบำเพ็ญคือมรรคและจิตใจ

สิบสองบรรพชนจอมเวทในตำนานมีกายเนื้อแข็งแกร่งมาก ไม่มีจิตดั้งเดิม นั่นก็สืบทอดมาจากผานกู่[1]เช่นกัน

หลายเดือนต่อมา หานเจวี๋ยถึงเพิ่งสางวิชาวัฏจักรหกวิถีเสร็จสิ้น

ตอนนี้ใช่ว่านั่งสมาธิบนพื้นแล้วจะสามารถบรรลุจักรพรรดิเซียนได้

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้นมา

ดวงชะตา!

มีสามวิธีในการพิสูจน์มรรคระดับจักรพรรดิ

หนึ่งคือดวงชะตา อาศัยดวงชะตายิ่งใหญ่เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากมรรคาสวรรค์ และก้าวเข้าสู่ระดับจักรพรรดิ จักรพรรดิเซียนประเภทนี้อ่อนแอสุด

สองคือมหามรรค อาศัยมหามรรคและความรู้แจ้งในมหามรรคเปลี่ยนแปลงวิญญาณ

สามคือมหามรรคกับดวงชะตา จักรพรรดิเซียนประเภทนี้แข็งแกร่งสุด ทั้งยังมีพลังแท้จริงแก่กล้า และก็มีดวงชะตายิ่งใหญ่ปกป้องด้วย

หานเจวี๋ยมีมหามรรคเวียนว่ายตายเกิดของตน แต่ดวงชะตาใช่ว่าจะแข็งแกร่งพอ

ในเมื่ออยากพิสูจน์จักรพรรดิเซียน ก็ต้องเป็นจักรพรรดิเซียนที่แข็งแกร่งที่สุด!

[ตรวจสอบพบว่าท่านกำลังเผชิญกับการเลือกพิสูจน์มรรคระดับจักรพรรดิ ท่านมีตัวเลือกดังต่อไป]

[หนึ่ง ดวงชะตาพิสูจน์มรรค จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น ยอดสมบัติหนึ่งชิ้น สืบทอดพลังวิเศษหนึ่งครั้ง]

[สอง จักรพรรดิเซียนมหามรรค จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคสองชิ้น ยอดสมบัติหนึ่งชิ้น]

[สาม จักรพรรดิเซียนสมบูรณ์แบบ จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคสามชิ้น หินวิญญาณมรรคาสวรรค์หนึ่งก้อน สืบทอดพลังวิเศษหนึ่งครั้ง]

การเลือกในครั้งนี้ไม่อาจเลือกได้เลยทันที ต้องบรรลุแล้วถึงจะสำเร็จโดยอัตโนมัติ

หานเจวี๋ยตกอยู่ในความเงียบ

ทำอย่างไรถึงจะได้รับดวงชะตายิ่งใหญ่มา

หนึ่งคือสังหารศัตรูช่วงชิงดวงชะตา บุตรแห่งสวรรค์เหยียบย่ำกันและกัน

สองคือใช้โลกเขย่าพิภพเป็นรากฐาน เมื่อมรรคาสวรรค์แข็งแกร่ง ดวงชะตาของเขาก็จะแข็งแกร่งไปด้วย

นี่ก็เป็นสาเหตุที่พุทธะอาภรณ์ขาวทุ่มเทถึงขนาดนั้น

หานเจวี๋ยคิดว่ายังต้องพึ่งพาโลกเขย่าพิภพ

แม้จะเป็นเทพในโลกมนุษย์ ดวงชะตาของหานเจวี๋ยก็ไม่ได้ผูกติดกับโลกเขย่าพิภพ แต่พุทธะอาภรณ์ขาวกลับผสานเข้ากับดวงชะตาฟ้าดินแล้ว

หานเจวี๋ยนำป้ายคำสั่งมรรคาสวรรค์ออกมา เตรียมจะสอบถามตี้ไท่ไป๋

ทว่าคิดดูอีกที เช่นนี้ไม่ถูกต้อง

ตี้ไท่ไป๋ไม่ใช่จักรพรรดิเซียน หากเขารู้เรื่องคงสำเร็จจักรพรรดิเซียนไปนานแล้วมิใช่หรือ

หานเจวี๋ยไล่อู้เต้าเจี้ยนออกไปจากถ้ำเทวา จากนั้นก็ถามขึ้น “ฝ่าบาทจักรพรรดิสวรรค์อยู่หรือไม่”

ผ่านไปสักพัก เสียงของจักรพรรดิสวรรค์ดังขึ้นมา “มีเรื่องใด”

หานเจวี๋ยถามด้วยสีหน้าแปลกๆ “ท่านเฝ้ามองข้าอยู่ตลอดหรือ”

“ฮึ หากเจ้าไม่เรียกเรา เราจะสนใจเจ้าหรือ”

โจวฝานแค่นเสียงเอ่ย “เจ้าเด็กนี่ดวงชะตาแกร่งเกินไป ว่ากันว่าไม่นานมานี้เพิ่งสังหารเซียนสวรรค์ไปหลายสิบคน! พวกเราสองคนรวมกันอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”

โม่ฟู่โฉวยิ้มกล่าว “พวกเราก็ไม่ด้อยเช่นกัน”

กล่าวจบเขาก็ลุกขึ้นมา “ในเมื่อตัดสินใจแล้ว ก็ออกเดินทางกันเถอะ!”

โจวฝานพยักหน้าให้

คนทั้งสองบินไปทิศทางเดียวกัน พริบตาเดียวก็หายไปตรงปลายสุดของแม่น้ำ

อีกด้านหนึ่ง

ในศาลาหินแห่งหนึ่งที่วังสวรรค์

“จริงหรือ”

มู่หรงฉี่ตบโต๊ะลุกขึ้นยืน สีหน้าโมโหโกรธา

ด้านหน้าเขามีตี้ไท่ไป๋นั่งอยู่

ตี้ไท่ไป๋เอ่ยอย่างไม่มีทางเลี่ยง “เจ้าเด็กฟางเหลียงนั่นถูกตระกูลที่อยู่ใต้อาณัติของวังเทพควบคุม ว่ากันว่าสติสัมปชัญญะเลอะเลือน เป็นบ้าไปแล้ว หากเจ้าอยากช่วยเขา ก็ต้องเผชิญหน้ากับเซียนลึกล้ำไท่อี่ ด้วยพลังแท้จริงของเจ้าในตอนนี้ เกรงว่า…”

มู่หรงฉี่ขมวดคิ้วกล่าว “วังสวรรค์ลงมือไม่ได้หรือ ฟางเหลียงก็เป็นแม่ทัพสวรรค์ของวังสวรรค์เช่นกัน!”

“วังเทพกับวังสวรรค์มีสัมพันธ์อันดี ไม่อาจช่วยเขาได้ในตอนนี้ รออีกสักหน่อยเถอะ ยามนี้ตระกูลนั้นยังไม่ต้องการชีวิตของฟางเหลียง ยังหวังให้ฟางเหลียงหลุดพ้นมาได้”

“อาจารย์ปู่ของข้าทราบเรื่องนี้หรือไม่”

“ไม่รู้ เจ้าหวังให้ข้าบอกเขาหรือ”

“ไม่ต้องแล้ว ศิษย์น้องข้าข้าจะช่วยเอง ไม่ต้องรบกวนอาจารย์ปู่”

มู่หรงฉี่ทิ้งคำพูดนี้ไว้แล้วก็หมุนตัวจากไป

ตี้ไท่ไป๋รีบเรียกตัวเขาไว้ “ตอนนี้เจ้าไม่มีพลังของอดีตชาตินะ!”

มู่หรงฉี่โบกมือบอก “ถึงแม้จะไม่มี แต่ก็สังหารเซียนลึกล้ำได้สบาย”

ขณะมองตามทิศทางที่เขาหายไป ตี้ไท่ไป๋ขมวดคิ้วขึ้นมา

“หรือเจ้านี่จะฟื้นฟูตบะในอดีตชาติมาแล้ว เป็นไปไม่ได้ เขาแตกดับในอดีตชาติไปแล้ว หรือว่าเขาจะมีโอกาสวาสนายิ่งใหญ่ในแดนเทพสิงเทียน?”

ตี้ไท่ไป๋ไม่เข้าใจ เขาเฝ้าปรารถนาในระดับจักรพรรดิเซียนยิ่งนัก จนปัญญาที่คุณสมบัติมีขีดจำกัด ติดอยู่ระดับเซียนทองไท่อี่ขั้นสมบูรณ์มานานมากแล้ว

นานจนเขาไม่รู้ว่าผ่านไปแล้วกี่ปี

……………………………………….

[1] ผานกู่ ในตำนานจีนคือเทพผู้บุกเบิกฟ้าดิน เป็นผู้สร้างโลก