ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 253

บทที่ 253 ล้านล้านปี ภารกิจมารสวรรค์

[ชื่อ: หานเจวี๋ย]

[อายุขัย: 2,677 / 54,112,999,999,999]

[เผ่าพันธุ์: มนุษย์เซียน (กายดาราอนธการ)]

[ตบะ: จักรพรรดิเซียนวัฏจักรหนึ่งวัฏ]

[วิชายุทธ์: วิชาวัฏจักรหกวิถี (สามารถสืบทอดได้) วิชาชุบร่างวัฏจักรดารา]

[มหามรรค: มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด]

[วิชาเวท: …]

…..

อายุขัยห้าสิบสี่ล้านล้านปี?

หานเจวี๋ยตกตะลึง

ไม่ใช่แล้ว

ไม่ใช่ว่าระดับจักรพรรดิเซียนเป็นอมตะหรอกหรืออย่างไร

เหตุใดถึงยังมีขีดจำกัดอยู่อีก

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว รู้สึกว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติ

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง หยิบป้ายคำสั่งมรรคาสวรรค์ออกมาเพื่อติดต่อกับตี้ไท่ไป๋

“มีเรื่องใด” เสียงของตี้ไท่ไป๋ดังขึ้น น้ำเสียงของเขาดูเหนื่อยล้าอยู่บ้าง

“ผู้อาวุโส จักรพรรดิเซียนเป็นอมตะหรือไม่”

“จะกล่าวเช่นนั้นก็ได้ ทว่าจักรพรรดิเซียนก็สามารถแหลกสลายได้เช่นกัน”

“มีจักรพรรดิเซียนที่มีอายุหลายล้านล้านปีหรือไม่”

“ล้านล้านปี? อาจจะมีกระมัง เวลาอาจจะนานไปหน่อย อย่างไรเสียข้าก็อยู่ได้ไม่นานเพียงนั้น”

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว กล่าวเช่นนี้ก็ถูก

จะมีสักกี่คนที่สามารถอยู่ได้นานขนาดนั้นกัน

ไม่ต้องพูดถึงล้านล้านปี เพียงร้อยล้านปีก็นานเกินพอแล้ว

คาดว่ายอดแม่ทัพเทพเองก็คงมีอายุเพียงไม่กี่ล้านปี แต่ก็สามารถที่จะสร้างความปั่นป่วนได้แล้ว ผู้ที่มีชีวิตอยู่ถึงล้านล้านปีจะแข็งแกร่งเพียงใดกัน

รอกระทั่งหานเจวี๋ยไปถึงระดับเทพ อายุขัยของเขาคงจะพุ่งทะยานขึ้นอีก นั่นก็ยากที่จะจินตนาการได้

หานเจวี๋ยมีระบบ ปรับแต่งแนวคิดเรื่องความเป็นอมตะก็เรียบร้อยแล้ว

หากมีจักรพรรดิเซียนที่มีชีวิตยาวนานเป็นอมตะมากมายถึงเพียงนั้น แล้วจะสู้กันไปด้วยเหตุใด อีกทั้งยามนี้จะมีผู้ที่มีชีวิตเป็นบรรพกาลลอบอาศัยอยู่มากมายเพียงใดกัน

หลังจากที่หานเจวี๋ยคิดได้แล้ว เขาก็หยุดคิดเรื่องนี้อีก

จากนั้นทั้งคู่พูดคุยเป็นมารยาทไม่กี่คำก็ตัดขากการเชื่อมต่อ

สรุปแล้ว เขาในตอนนี้ยากที่จะดับขันธ์ สำหรับขีดจำกัดนั้นยังห่างไกลเกินไปจริงๆ ยาวนานเสียขนาดที่โลกอาจจะไม่ได้มีอายุยืนยาวเช่นนี้เลยก็ได้

หานเจวี๋ยหยิบหนังสือแห่งความโชคร้ายและหินมรรคาสวรรค์ออกมา เริ่มผสานทั้งสองสิ่งเข้าด้วยกันเพื่อยกระดับพลังของหนังสือแห่งความโชคร้าย

ไม่กี่วันต่อมา

[หนังสือแห่งความโชคร้ายของท่านได้รับการยกระดับเป็นยอดสมบัติมรรคจักรพรรดิแล้ว]

หานเจวี๋ยเห็นอักขระที่ปรากฏเบื้องหน้า พลันยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ

เขาเริ่มสาปแช่งในทันที โดยเริ่มสาปแช่งพุทธะพิชิตชัยก่อน

เขาสาปแช่งไปพลางตรวจสอบจดหมาย พุทธะพิชิตชัยยังไม่บุกสังหารเข้ามา ดูเหมือนว่าเขาจะถูกวังสวรรค์ขัดขวางเอาไว้

[เจียงอี้สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากจักรพรรดิเซียน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[ยอดแม่ทัพเทพสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากจักรพรรดิเซียน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[ฟางเหลียงศิษย์หลานของท่านรู้แจ้งในเทวรูปจักรพรรดิสวรรค์ ดวงชะตาพุ่งทะยาน]

[จี้เซียนเสินสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผีร้าย] x372111

[หลงซั่นสหายของท่านได้ประกอบกายเนื้อใหม่]

[ซูฉีศิษย์ของท่านแพร่กระจายความโชคร้าย ดวงชะตาของวังเทพไม่ได้รับผลกระทบ]

[โจวฝานสหายของท่านพบโอกาสวาสนา เรียนรู้พลังวิเศษ]

…..

เมื่ออ่านลงมาจนสุดก็ไม่เห็นคำว่าผู้ทรงพลัง ล้วนมีแต่คำว่าจักรพรรดิเซียน

พุทธะพิชิตชัยนั้นสุดยอดมาก แม้แต่ยอดแม่ทัพเทพและเจียงอี้ยังไม่สามารถหยุดยั้งเขาได้

หานเจวี๋ยรู้สึกเป็นกังวล เขาเพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับจักรพรรดิ ไม่มีทางเอาชนะพุทธะพิชิตชัยได้อย่างแน่นอน

ทำได้เพียงสาปแช่งให้มากขึ้น เพื่อยืดเวลาออกไปก็เท่านั้น

หานเจวี๋ยลอบคิดอย่างเงียบๆ

ครึ่งปีต่อมา หานเจวี๋ยเริ่มยกระดับพลังวิเศษมรรคกระบี่ของตน ทำให้พลังวิเศษมรรคกระบี่ทั้งหลายยกระดับจนถึงขีดสุด

หลังจากเตรียมการทุกอย่างเรียบร้อย หานเจวี๋ยก็ถอนหายใจยาวออกมาด้วยความโล่งอก

ต่อไปเป็นการทดสอบแล้ว

ได้เวลาตรวจสอบผลลัพธ์!

สายตาของหานเจวี๋ยแปรเปลี่ยนเป็นเฉียบคม และเริ่มจำลองการทดสอบ

ต่อสู้กับพุทธะอาภรณ์ขาว สังหารในฉับพลัน!

ต่อสู้กับจอมพลเสินเผิง สังหารในฉับพลัน!

ต่อสู้กับเจียงอี้ สังหารในฉับพลัน!

ต่อสู้กับจักรพรรดิสวรรค์ สังหารในฉับพลัน!