ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 259

บทที่ 259 มหาจักรพรรดิไร้ขอบเขต เผ่ามังกรบุกล่วงล้ำดินแดน

หลังจากเล่นแบบจำลองการทดสอบอยู่หนึ่งชั่วยาม หานเจวี๋ยก็ช่ำชองการใช้เงาเทพต้าเหยี่ยน

เขาพอใจพลังวิเศษนี้มาก ตอนนี้เขาสามารถสำแดงเงาเทพต้าเหยี่ยนออกมาพร้อมกันได้เก้าเงา เงาเทพต้าเหยี่ยนแต่ละเงาล้วนระเบิดพลังแท้จริงอันแข็งแกร่งได้เหมือนกับร่างจริงไม่มีผิด ช่างน่าหวาดกลัวยิ่งนัก!

ข้อเสียก็คือใช้พลังเวทมากเกินไป แม้จะสามารถพูดได้ว่าพลังเวทของจักรพรรดิเซียนไม่มีที่สิ้นสุด แต่ปริมาณในการฟื้นฟูก็มีข้อจำกัด เมื่อพลังเวทปล่อยออกไปมากกว่าปริมาณในการฟื้นฟู จะกลายเป็นการแบกรับน้ำหนักจนกระทั่งติดลบ

ข้อเสียนี้ไม่นับประสาอะไร หานเจวี๋ยสามารถโจมตีศัตรูให้พ่ายแพ้ในระยะเวลาสั้นๆ ได้ หากฝ่ายตรงข้ามเหนือกว่าตนเอง ก็หนีเอาชีวิตรอดไปเลยไม่จำเป็นต้องต่อสู้

หานเจวี๋ยอารมณ์ดีไม่น้อย จึงนำหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมาเฉลิมฉลอง

หลายเดือนต่อมา

ขณะที่หานเจวี๋ยกำลังจะฝึกบำเพ็ญ พลันนึกถึงเรื่องของมหาเคราะห์ไร้ขอบเขต เขาเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

เดี๋ยวก่อน!

ผานซินผ่านมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตมาหลายครั้ง หากถามเขาจะต้องได้คำตอบที่แม่นยำยิ่งกว่าแน่นอน

พอคิดเสร็จ จิตดั้งเดิมของหานเจวี๋ยก็กระโจนเข้าไปในแม่น้ำมรรคกระบี่

เขามาถึงด้านหลังผานซินอย่างรวดเร็ว และถามอย่างนอบน้อม “ผู้อาวุโส ข้าสามารถทำความเข้าใจเกี่ยวกับมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตกับท่านหน่อยได้หรือไม่”

ผานซินหันมาถาม “เจ้าอยากถามอะไร”

“มหาเคราะห์ไร้ขอบเขตจะมาแล้วใช่หรือไม่ อีกนานแค่ไหน จะเกิดขึ้นต่อเนื่องนานเท่าใด”

“จิ๊ๆ เจ้าไม่ธรรมดาเลย คิดไม่ถึงว่าจะสังเกตเห็นดวงชะตามหาเคราะห์ ไม่ผิด มหาเคราะห์ไร้ขอบเขตครั้งต่อไปกำลังจะมา มหาเคราะห์ไร้ขอบเขตแตกต่างจากเคราะห์อื่นๆ อาจใช้เวลาหลายหมื่นปีในการก่อตัว และอาจเกิดขึ้นยาวนานหลายหมื่นปี ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา มหาเคราะห์ไร้ขอบเขตที่เร็วที่สุดกินเวลาไปทั้งหมดเกือบหมื่นปี ตอนนี้เป็นแค่การก่อตัว หากอยากจะเริ่มต้นต้องรอผู้ฝ่าเคราะห์ผุดขึ้นมา”

“ผู้ฝ่าเคราะห์?”

“อืม มหาเคราะห์ไร้ขอบเขตแต่ละครั้งล้วนจะมีผู้ฝ่าเคราะห์ เขาจะเป็นผู้จุดชนวนของมหาเคราะห์ไร้ขอบเขต พอถึงเวลาจะตลบอบอวลไปด้วยกรรมฟ้าดิน เวไนยสัตว์จะเกิดจิตมาร จมดิ่งอยู่ในการรบกันเป็นพัลวันไม่มีที่สิ้นสุด จนกระทั่งมรรคาสวรรค์คิดว่าสมดุลแล้ว มหาเคราะห์ถึงจะสลายไป

หานเจวี๋ยราวกับกำลังคิดอะไรอยู่

‘มหาเคราะห์ไร้ขอบเขตก็คือระบบคัดออกหรือ’

ชนะเกมส์?

เมื่อเหลือปริมาณถึงจำนวนหนึ่งแล้ว มหาเคราะห์ก็จะสลาย?’

เช่นนั้นวิธีทำลายมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตที่ดีที่สุดไม่ใช่การเอาตัวรอดหรือ’

‘ทั้งยังไม่ต้องช่วงชิงอันดับหนึ่งด้วย’

หานเจวี๋ยถาม “ผู้อาวุโสเคยฝ่ามหาเคราะห์ไร้ขอบเขตมาก่อนหรือ”

ผานซินได้ยินก็เชิดจมูกโด่งด้วยความทระนงองอาจ

“ย่อมเป็นเช่นนั้น ข้าฝ่ามหาเคราะห์ไร้ขอบเขตมามาก ผู้ที่สามารถชิงสุดยอดดวงชะตาในมหาเคราะห์ได้ จะกลายเป็นมหาจักรพรรดิไร้ขอบเขต และเจ้าแห่งความไร้ขอบเขต ดวงชะตาทอดยาวต่อเนื่อง ฝ่าหมื่นเคราะห์ไม่ตาย”

คำพูดของผานซินทำให้หานเจวี๋ยอดนึกถึงจักรพรรดิสวรรค์ และจักรพรรดิปีศาจไม่ได้ พวกเขาล้วนเป็นมหาจักรพรรดิไร้ขอบเขต

ที่แท้มหาจักรพรรดิไร้ขอบเขตก็มีความหมายเช่นนี้

ผานซินยิ้มกล่าว “เจ้าเด็กน้อย หากเจ้าสามารถผ่านมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตครั้งนี้ไปได้ เห็นแก่วาสนาที่พบกันหนึ่งครา ข้าจะรับเจ้าเป็นศิษย์”

หานเจวี๋ยเลิกคิ้วถาม “หากฝ่ามหาเคราะห์ไร้ขอบเขตไปได้หนึ่งครั้ง ก็สามารถหลบมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตครั้งต่อไปได้ใช่หรือไม่”

ผานซินกล่าวอย่างไม่สนใจใยดี “ไม่แน่นอน มหาเคราะห์ไร้ขอบเขตอาจจะดูที่ผลกรรม เจ้าผลกรรมนี้มันพูดยาก ยกตัวอย่างเช่นเจ้าอยากหลบเคราะห์ แต่คู่บำเพ็ญเพียรหรือศิษย์ของเจ้าถูกคนสังหารท่ามกลางมหาเคราะห์ เจ้าจะล้างแค้นหรือไม่ หากเจ้าอยากล้างแค้น เจ้าก็ตกเข้าไปในเคราะห์แล้ว ไม่อาจหลุดพ้นได้”

“คนหนึ่งคนอยากจะหลบผลกรรมได้อย่างสมบูรณ์นั้นมันยากมาก ต่อให้เจ้าจะอดใจไม่ลงมือช่วยเหลือได้ บรรดาผู้ร่วมสำนัก สหาย และญาติก็จะเกลียดชังเจ้า หลังจากมหาเคราะห์สิ้นสุดแล้ว พวกเจ้าแตกคอกันจนกลายเป็นศัตรู และเป็นการฝังต้นเหตุของมหาเคราะห์ครั้งต่อไป”

“ยิ่งไปกว่านั้น เดิมทีมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตก็เป็นมหาโชค สังหารศัตรูช่วงชิงดวงชะตา ในมหาเคราะห์สามารถข้ามขีดจำกัดอย่างต่อเนื่อง ระดับเซียนจำนวนมากจนกระทั่งระดับต้าหลัว เดิมทีก็ไม่ได้มีพรสวรรค์สูงขนาดนั้น อาศัยโชคมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตช่วงชิงโชคและดวงชะตา”

“ด้วยตบะของเจ้า ไม่อยากจะเข้าร่วมเคราะห์ก็ยังยาก เพราะเจ้าหาสถานที่ที่สามารถหลบเคราะห์ได้อย่างสมบูรณ์ไม่ได้”

พูดถึงตอนท้าย น้ำเสียงของผานซินเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

หานเจวี๋ยไม่ได้รู้สึกว่าถูกล่วงเกิน แต่กลับคารวะขอบคุณ และจากไปโดยเร็ว

ผานซินแปลกใจ ดูเหมือนเจ้าเด็กนี่จะจริงจังมาก

‘ช่างเถอะ’

‘ขี้เกียจไปสนใจเขา’