บทที่ 267 จิตสังหารของจักรพรรดิปีศาจ ไฟโกรธหนึ่งร้อยล้านปี
หนึ่งกระบี่เทียมฟ้า!
ปราณกระบี่ระเบิด!
แสงกระบี่พุ่งกระจายจากล่างขึ้นบน ปกคลุมร่างขนาดใหญ่ไร้ขอบเขตของจอมปีศาจอินทรีทองไว้
แทบจะในทันใดนั้น ขนสีทองของจอมปีศาจอินทรีทองลุกชันขึ้นทั่วทั้งร่าง ด้วยอยากจะต้านทานไว้
เกิดเสียงดังตู้ม!
จอมปีศาจอินทรีทองถูกฟันขาดออกเป็นสองส่วนทันที เลือดสาดกระเซ็นบนห้วงอากาศว่างเปล่า ขนทั่วทั้งร่างถูกปราณกระบี่เผาไหม้จนสูญสิ้น หยาดโลหิตร่วงลงบนโลกเขย่าพิภพ พิรุณโลหิตตกลงทั่วใต้หล้าราวกับฟ้ารั่ว
ขณะที่พิรุณโลหิตใกล้จะร่วงลงพื้นนั้นเอง พลังลึกลับบางอย่างก็สกัดมันไว้กลางอากาศ
นั่นก็คือหานเจวี๋ย
หานเจวี๋ยใช้พลังจิตขับไล่โลหิตเหล่านี้ออกไปจนหมดสิ้น
โลหิตของจักรพรรดิเซียน หากกระจายลงสู่โลกมนุษย์แล้วเวไนยสัตว์ล้วนต้องตกตาย
จิตดั้งเดิมของจอมปีศาจอินทรีทองอาศัยโอกาสนี้กระโจนไปด้านหลัง มองหานเจวี๋ยด้วยความหวาดผวา
จักรพรรดิเซียน!
คาดไม่ถึงว่าเจ้าสุนัขนี่คิดจะแสร้งเป็นหมูเพื่อหลอกกินเสือ!
จอมปีศาจอินทรีทองพิโรธเดือดดาลเป็นอย่างยิ่ง ประกอบร่างเป็นมนุษย์ขึ้นอย่างรวดเร็ว พญาปีศาจหัวอินทรีที่สวมเกราะทองปรากฏกายออกมา เขายกทวนขึ้นสูงด้วยลักษณะพลังอันน่าหวาดกลัว
หานเจวี๋ยตามร่างเขามาติดๆ เงาเทพเก้าสายปรากฏตัวขึ้นรอบๆ
เงาเทพมหาวิวัฒน์!
หานเจวี๋ยและเงาเทพเก้าสายสำแดงวิชาหนึ่งกระบี่เทียมฟ้าออกมาพร้อมๆ กัน
ปราณกระบี่อันน่าหวาดกลัวสังหารเข้ามา ทำให้จอมปีศาจอินทรีทองหลบหลีกด้วยความตกใจ
เขาเพิ่งปรากฏกายก็เห็นหานเจวี๋ยปรากฏอยู่ตรงหน้า
หานเจวี๋ยตวัดกระบี่อีกครั้ง
ครั้งนี้ จอมปีศาจอินทรีทองไม่ทันได้ตั้งตัวจึงถูกสังหารในทันที
ร่างและวิญญาณถูกทำลาย!
จอมปีศาจอินทรีทองตายแล้ว แต่ไม่ได้ตายอย่างสมบูรณ์
[จอมปีศาจอินทรีทองเกิดความเกลียดชังในตัวท่าน ระดับความเกลียดชังในขณะนี้คือ 6 ดาว]
หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว
เขาสัมผัสกลิ่นอายของจอมปีศาจอินทรีทองไม่ได้แล้ว
หานเจวี๋ยสังเกตดูบริเวณรอบๆ อย่างระมัดระวังโดยใช้ระบบตรวจสอบ
หลังจากแน่ใจแล้วว่าจอมปีศาจอินทรีทองไม่อยู่แล้ว เขาถึงกลับไปใต้ต้นฝูซังอีกครั้ง
การต่อสู้ในรอบนี้ใช้เวลาเร็วมาก ตั้งแต่หานเจวี๋ยจากไปและกลับมาใช้เวลาทั้งหมดไม่ถึงครึ่งนาที
ผู้คนสำนักซ่อนเร้นพากันมองไปทางหานเจวี๋ย ท่าทางอยากจะพูดอะไรออกมาแต่ไม่พูด
หานเจวี๋ยเรียกดูความสัมพันธ์ พบว่ารูปประจำตัวของจอมปีศาจอินทรีทองยังคงอยู่
เจ้าหมอนี่ยังไม่ตาย
ดูท่าเจ้าหมอนี่จะแยกวิญญาณไว้ที่บ้านเกิด เพราะอย่างนั้นจึงไม่ได้ตายอย่างสมบูรณ์
ปฏิกิริยาแรกของหานเจวี๋ยคือคิดจะสาปแช่งจอมปีศาจอินทรีทองให้ตาย
ไม่ได้
สาปแช่งคนไปมากมายเช่นนั้น ไม่แน่ว่าอาจจะมีคนค้นพบเรื่องการสาปแช่ง
หานเจวี๋ยจำเป็นต้องระแวดระวัง
รอให้ผ่านไปสักระยะก่อน!
หานเจวี๋ยหายใจเข้าลึกๆ กล่าวว่า “เมื่อครู่มีศัตรูแข็งแกร่งมาโจมตีโลกเขย่าพิภพ โชคดีที่จัดการเรียบร้อยแล้ว ข้าเกือบถูกฝ่ายตรงข้ามสังหาร พวกเจ้าตั้งใจฝึกบำเพ็ญให้ดี ข้าไม่อาจปกป้องพวกเจ้าไปได้ตลอด”
คนเหล่านั้นต่างมองหน้าสบตากัน
ไก่คุกรัตติกาลพูดอย่างอดไม่ได้ “นายท่าน ท่านคิดว่าพวกเราโง่หรือ”
จัดการรวดเร็วเพียงนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เกือบถูกสังหาร แต่กลับเป็นหานเจวี๋ยต่างหากที่สังหารฝ่ายตรงข้ามอย่างทรงพลัง
สองพันกว่าปีแล้ว ผลการต่อสู้ของหานเจวี๋ยล้วนสังหารภายในเสี้ยววินาที บดขยี้สังหารศัตรู!
หานเจวี๋ยถลึงตาใส่ไก่คุกรัตติกาลคราหนึ่ง ไก่คุกรัตติกาลตกใจจนคอหด
หลงเฮ่าถามด้วยความตื่นเต้นว่า “อาจารย์ ตบะของอีกฝ่ายอยู่ในระดับใดกัน”
หานเจวี๋ยลังเลครู่หนึ่งก่อนกล่าวว่า “จักรพรรดิเซียน”
หากศัตรูอ่อนแอเกินไป บรรดาศิษย์จะไม่มีแรงกดดัน
จักรพรรดิเซียน!
สวินฉางอัน ลี่เหยา เจ้าใหญ่ เจ้ารองและสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นเบิกตากว้าง
คนอื่นๆ ไม่รู้ว่าจักรพรรดิเซียนแข็งแกร่งเพียงใด จึงได้แต่สงสัย
“คนผู้นั้นไม่ตาย ไม่แน่ว่าหลังจากนี้อาจจะย้อนกลับมาสังหาร หากข้าสู้ไม่ได้ข้าก็จะหนี” หานเจวี๋ยกล่าวอย่างจริงจัง
ผู้คนพากันพยักหน้า แต่สีหน้าตื่นเต้นยิ่งนัก
‘หนี? ท่านเคยหนีตั้งแต่เมื่อไรกัน!’
ตอนนี้สมองของผู้คนในสำนักซ่อนเร้นต่างก็คิดเรื่องจักรพรรดิเซียนอยู่
ที่แท้แล้วหานเจวี๋ยแข็งแกร่งเพียงใดกันแน่
หานเจวี๋ยสังเกตเห็นสีหน้าท่าทางของพวกเขา ใจก็พลันกระตุก
แย่แล้ว ข้าแสดงออกว่าแข็งแกร่งเกินไปแล้ว
หานเจวี๋ยกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ที่จริงมีเรื่องหนึ่งที่ควรบอกพวกเจ้า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...