บทที่ 268 มหาเคราะห์ก่อตัว จอมปีศาจคุกรัตติกาลลงมาโลกมนุษย์
หนึ่งเดือนต่อมา
หานเจวี๋ยเลือดไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด แต่เขาเป็นจักรพรรดิเซียน เพียงแค่ไม่บาดเจ็บถึงจิตดั้งเดิม อาการบาดเจ็บบนกายเนื้อก็ไม่มีความสำคัญใดๆ
เขายังคงมองไม่เห็นจุดจบของการที่จักรพรรดิปีศาจถูกสาปแช่ง
สมกับเป็นเจ้าพ่อที่ไม่ทราบตบะจริงๆ!
แข็งแกร่งและมีพลังมากเลยนี่!
หานเจวี๋ยดูอายุขัยตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง เพิ่งลดไปไม่กี่หมื่นปี
เล็กน้อยมาก!
หานเจวี๋ยสาปแช่งต่อ
ครั้งนี้เขาตัดสินใจที่จะลดอายุขัยหนึ่งร้อยล้านปีจริงๆ!
ต่อให้จะสาปแช่งจักรพรรดิปีศาจจนตายไม่ได้ แต่ก็ต้องสาปแช่งให้เขาเกิดมารในใจ!
วังสวรรค์กำลังโจมตีวังปีศาจพอดี จักรพรรดิปีศาจจะต้องวุ่นวายใจเป็นอย่างมาก
‘ฝ่าบาท ข้าลอบแสดงพลังอย่างลับๆ จะไม่ทำให้พระองค์ต้องผิดหวัง!’
หานเจวี๋ยคิดอย่างเงียบๆ แต่ว่าเรื่องนี้เขาทำได้เพียงเก็บไว้ในใจเท่านั้น ไม่สามารถพูดออกไปได้ เพื่อป้องกันปัญหาที่งอกเงยตามมา
อู้เต้าเจี้ยนมองเห็นหานเจวี๋ยที่เลือดเต็มหน้า และลอบเจ็บปวด
นายท่านจะต้องพยายามเพื่อหลีกเลี่ยงมหาเคราะห์อย่างแน่นอน
‘เฮ้อ เมื่อใดข้าถึงจะแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องนายท่านได้’
อู้เต้าเจี้ยนแอบทุกข์ใจ และเริ่มปลุกเร้าตัวเองให้ฮึกเหิมใฝ่ความก้าวหน้า
……
วังปีศาจ ตำหนักประทับของจักรพรรดิปีศาจ
ภายในตำหนักมีเงาร่างอันน่ากลัวรวมตัวอยู่หลายร้อยตน ทั้งหมดล้วนเป็นเทพปีศาจ
จักรพรรดิปีศาจฟังเทพปีศาจเฒ่าคนหนึ่งที่กำลังรายงานสถานการณ์รบกับวังสวรรค์ด้วยความวุ่นวายใจอย่างหาที่เปรียบมิได้
“จักรพรรดิสวรรค์สมควรตาย บอกว่าจะแสดงละครเท่านั้นกลับจริงจังถึงเพียงนี้!”
จักรพรรดิปีศาจลอบก่นด่า รู้สึกว่าจักรพรรดิสวรรค์ไม่ได้เรื่อง
ในตอนนั้นเอง ความโชคร้ายรุนแรงโจมตีมาทางเขา เขาสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าท่ามกลางความมืดมิดมีความโชคร้ายอย่างรุนแรงกำลังกลืนกินดวงชะตาและผลกรรมของเขาอยู่ รวมไปถึงพลังมรรคด้วย
หนังสือเล่มนั้นอีกแล้ว!
จักรพรรดิสวรรค์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายคิดจะก่อกวนมรรคจิตของเขา บีบให้เขาเข้าร่วมมหาเคราะห์
ไม่ได้!
ข้าต้องทนให้ได้!
ทหารปีศาจนายหนึ่งพลันบินเข้ามาในตำหนักใหญ่ คุกเข่าอยู่ในท้องพระโรง เขาตะโกนทูลอย่างใจฝ่อ “ฝ่าบาท! เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว! จู่ๆ สำนักพุทธก็เคลื่อนทัพมาโจมตีพวกเรา พระพุทธองค์ พระโพธิสัตว์และอรหันต์ปรากฏกายในดินแดนของพวกเรา สังหารปีศาจประหลาดอย่างกำเริบเสิบสาน ปราบปรามราชาปีศาจ!”
ตูม!
วังจักรพรรดิปีศาจเกิดความวุ่นวายในทันที
เทพปีศาจและจอมปีศาจทั้งหลายล้วนบันดาลโทสะแล้ว
ไม่คาดคิดว่าสำนักพุทธจะแทงข้างหลังพวกเขา!
ตอนที่มหาอริยะผิงเทียนโจมตีวังสวรรค์ในก่อนหน้านี้ เป็นการสมคบกันของวังปีศาจกับสำนักพุทธ เดิมทีคิดว่าพวกเขาสามารถสร้างพันธมิตรที่ยาวนานได้ คิดไม่ถึงว่า…
จักรพรรดิปีศาจก็อดพิโรธไม่ได้
“บรรพชนพุทธมรรคาสวรรค์! ดีมาก! ดีมาก!”
อารมณ์โกรธแค้นโจมตีหัวใจจักรพรรดิปีศาจ ไอปีศาจอันน่าหวาดกลัวล้นทะลักออกจากผิวกายของเขา
ยามนี้ คำสาปที่รุนแรงโจมตีเข้ามาอีกครั้ง!
จักรพรรดิปีศาจสัมผัสได้ถึงเจตนาร้ายกาจของทั้งพิภพ
ราวกับกลุ่มอิทธิพลทั้งหมดทั่วทั้งแดนเซียนล้วนพุ่งเป้ามาที่เขา!
“พวกเจ้าอยากให้วังปีศาจเข้าร่วมเคราะห์หรือ”
“ดีมาก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็อย่าหาว่าข้าบ้าก็แล้วกัน!”
จักรพรรดิปีศาจลุกขึ้นทันที ตะคอกด้วยความโมโห “เรียกเทพปีศาจกลับมาให้หมด ขณะเดียวกันให้เตรียมค่ายกลลับด้วย!”
วาจานี้เอ่ยออกไป ปีศาจประหลาดทั้งหลายล้วนมีสีหน้าเปลี่ยนแปลง
พวกเขาพากันเกลี้ยกล่อมจักรพรรดิปีศาจ ทว่าจักรพรรดิปีศาจยังพิโรธเดือดดาลเป็นอย่างมาก ยากที่จะควบคุมได้
……
หนึ่งปีต่อมา
อายุขัยของหานเจวี๋ยลดลงไปแปดสิบล้านกว่าปี
ปีนี้เขาล้วนสาปแช่งด้วยพลังทั้งหมด
ในที่สุดเขาก็ได้เห็นว่าจักรพรรดิปีศาจถูกสาปแช่งสำเร็จเป็นครั้งแรก
[จักรพรรดิปีศาจศัตรูคู่อาฆาตของท่านเกิดมารในใจ เนื่องด้วยการสาปแช่งของท่าน]
ใช้อายุขัยไปแปดสิบล้านปีเพิ่งจะเกิดมารในใจ!
จักรพรรดิปีศาจช่างสุดยอดมารดามันจริงๆ!
หานเจวี๋ยลอบอกสั่นขวัญแขวน
เขาวางหนังสือแห่งความโชคร้ายลง และเริ่มฟื้นฟูกายเนื้อ
เมื่อฟื้นฟูได้พอประมาณแล้วก็ถึงเวลาที่จะวางมือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...