บทที่ 278 จักรพรรดิเทพอีกาทอง
เสียงหัวเราะเย็นที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนในโลกเขย่าพิภพตื่นตกใจ
หานเจวี๋ยรีบตรวจสอบศัตรูที่อยู่ใกล้โลกเขย่าพิภพทันที
[จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุต: จักรพรรดิเซียนเก้าวัฏ บุตรแห่งสวรรค์ไร้เทียมทานแห่งเผ่าเทพอีกาทอง]
จักรพรรดิเซียนเก้าวัฏ!
หานเจวี๋ยตกตะลึง
เขาเพิ่งเป็นเพียงจักรพรรดิเซียนสองวัฏ แล้วจะเอาชนะจักรพรรดิเซียนเก้าวัฏได้อย่างไร
จอมปีศาจคุกรัตติกาลใจกระตุก กัดฟันกล่าวว่า “คาดไม่ถึงว่าจะเป็นจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุต ก่อนที่เจียงอี้จะถือกำเนิดขึ้น เจ้าหมอนี่ก็เป็นบุตรสวรรค์อันดับหนึ่งของเผ่าเทพอีกาทอง กล่าวกันว่าสามารถก้าวข้ามระดับเทพได้ทุกเมื่อ!”
หานเจวี๋ยหายตัวไปจากที่เดิม มุ่งหน้าสู่ห้วงอากาศว่างเปล่า
มีอาภรณ์มหามรรคบัญชาสวรรค์อยู่ เขาก็ไม่กลัวว่าจะถูกจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตปลิดชีพฉับพลัน
เมื่อมาถึงห้วงอากาศว่างเปล่า หานเจวี๋ยเหลือบสายตามองไป เห็นเงาน่าสะพรึงสายหนึ่งครอบครองทั่วทั้งห้วงอากาศว่างเปล่า ลำพังแค่ดวงตาที่บ้าคลั่งและชั่วร้ายนั้นก็ใหญ่มหึมากว่าโลกเขย่าพิภพแล้ว
เมื่อเห็นหานเจวี๋ยปรากฏตัว จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตก็อดปรายตามองเขาไม่ได้ กล่าวเย้ยหยันขึ้นว่า “เจ้าก็คือเทพในโลกมนุษย์แห่งนี้หรือ คิดไม่ถึงว่าจะสามารถปราบกำราบจอมปีศาจคุกรัตติกาลและพุทธะอาภรณ์ขาวได้ ดูท่าความสามารถของเจ้าคงไม่อ่อนด้อย ให้โอกาสเจ้าหนึ่งครา คุกเข่าลงเสีย ข้าผู้นี้อาจไว้ชีวิตเจ้าสักครั้ง”
โอหังยิ่งนัก!
หานเจวี๋ยตะคอกขึ้นในทันที “ข้ามีฝ่าบาทจักรพรรดิสวรรค์คุ้มครอง มีหรือจะยอมคุกเข่าให้เจ้า”
“เจ้าจะแข็งแกร่งกว่าจักรพรรดิสวรรค์หรือ แน่นอนว่าย่อมเป็นไปไม่ได้ ไม่เช่นนั้นเจ้าก็คงจะเป็น…”
“จักรพรรดิสวรรค์!”
“จักรพรรดิสวรรค์!”
“จักรพรรดิสวรรค์!”
หานเจวี๋ยเรียกจักรพรรดิสวรรค์สามครั้งติดต่อกัน
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตยังคิดว่าเขากำลังเยาะเย้ยตน พลันรู้สึกโกรธขึ้นมาในทันที ฝ่ามือขนาดใหญ่ออกมาจากเงาดำไร้ขอบเขต ตบไปทางหานเจวี๋ย
ฟ้าดินโลกเขย่าพิภพดูเล็กจ้อยราวกับก้อนหินเมื่ออยู่ต่อหน้าฝ่ามือยักษ์นี้ หานเจวี๋ยไม่ได้ตื่นตระหนกแต่อย่างใด หยิบกระบี่พิพากษาอนธการออกมา เงื้อกระบี่ฟันเข้าไปหนึ่งฉับ
หนึ่งกระบี่เทียมฟ้า!
ปราณกระบี่แตกระเบิด!
ปราณกระบี่สีดำสายหนึ่งดูราวกับรอยหมึกพู่กันที่กวัดแกว่งกระทบกับฝ่ามือยักษ์อย่างจัง ชั่ววินาทีนั้น ห้วงอากาศว่างเปล่าพลันบิดเบี้ยว ไอปีศาจแผ่ซ่านกระจายคละคลุ้ง ม้วนทะลักกลายเป็นไอหมอก
หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว
แกร่งนัก!
มรรคกระบี่เทียมฟ้าของเขากลับไม่สามารถทำลายฝ่ามือนี้ได้!
จักรพรรดิเซียนสองวัฏสู้กับกับจักรพรรดิเซียนเก้าวัฏ ยังคงยากเกินไป
“ปราณกระบี่ของเจ้าบรรลุถึงระดับจักรพรรดิเซียนหกวัฏแล้ว แต่ความแข็งแกร่งแค่นี้ คิดอยากเป็นคู่แข่งกับข้าก็ฝันเฟื่องเกินไปนัก เจ้าก็จงเข้าสู่ท้องของข้าไปพร้อมกับโลกใบนี้เสียเถิด!”
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตกล่าวพร้อมหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ทันทีที่วาจาสิ้นสุดลง เพลิงแท้สุริยะที่ร้อนระอุก็ลุกโชนอย่างรวดเร็ว กวาดม้วนทั่วทั้งห้วงอากาศว่างเปล่า อีกาทองสามขาที่น่าหวาดกลัวตัวหนึ่งพลันปรากฏกาย
ดวงตาของอีกาทองสามขาคู่นี้เต็มไปด้วยแววบ้าคลั่ง เขาอ้าปากกว้างอย่างดุดัน เพลิงแท้สุริยะโหมปะทุร่วงลงมาเสมือนกระแสน้ำทะลัก หากหานเจวี๋ยเบี่ยงหลบ โลกเขย่าพิภพจะกลายเป็นเถ้าถ่านทันที
‘ลงมือโหดเหี้ยมยิ่งนัก!’
หานเจวี๋ยลอบสบถในใจ มือซ้ายของเขาฟาดขึ้นไปอย่างจัง พลังเวททั่วทั้งร่างไหลหลั่งออกมา ควบแน่นเป็นฝ่ามือสีทองแข็งแรงข้างหนึ่ง ยกขึ้นอย่างสั่นเทา
ฝ่ามือตถาคตมหาสุริยะ!
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตเดือดคลั่งถึงเพียงนี้ ต้องเคยสังหารศัตรูมาไม่น้อยเป็นแน่ ถึงสามารถสร้างจิตใจที่ไม่เห็นผู้ใดในสายตาเช่นนี้ได้ หรือกล่าวคือแรงกรรมของเขานั้นล้นฟ้ามหึมา!
แรงกรรมของศัตรูยิ่งมากเท่าไร ผลของฝ่ามือตถาคตมหาสุริยะก็ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่านั้น!
ฝ่ามือตถาคตมหาสุริยะปะทะเข้ากับเพลิงแท้สุริยะพลุ่งพล่าน สังหารมันในทันที กระแทกเข้ากับจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตที่อานุภาพไม่อาจต้านทาน
“ฝ่ามือตถาคตมหาสุริยะ! เจ้าเป็นคนของสำนักพุทธหรือ”
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตตะโกนขึ้นด้วยความประหลาดใจ ไอสังหารพุ่งทะยาน
“ข้าก็เกลียดสำนักพุทธที่สุด! จงไปตายเสีย!”
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตคำรามออกมาด้วยโทสะ ทันใดนั้นก็อ้าปากที่แปดเปื้อนไปด้วยโลหิตกลืนกินฟ้าดิน
หานเจวี๋ยโบกกระบี่อย่างรวดเร็ว ปราณกระบี่ปะทะเข้าที่ปากของจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตจนสลายหายไปในทันใด
แย่แล้ว!
ต้านไม่อยู่!
เจ้าหมอนี่จะกลืนโลกเขย่าพิภพไปในคำเดียวจริงๆ!
ในชั่วพริบตานี้เอง ความคิดมากมายแวบเข้ามาในสมองของหานเจวี๋ย
หนี?
หากเขาหนี ทุกคนในโลกเขย่าพิภพและสำนักซ่อนเร้นต้องตายเรียบเป็นแน่!
แต่หากเขาไม่หนี ก็จะต้องถูกกลืนกินไปพร้อมกับโลกเขย่าพิภพ
ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าของหานเจวี๋ย เงาหลังกำยำ แผ่ซ่านอานุภาพทรงพลังยิ่งยวดออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...