ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 281

บทที่ 281 โลกเขย่าพิภพคิดการณ์ใหญ่ อีกาทองเกิดมารในใจ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ห้าสิบปีต่อมา

หลังจากที่หานเจวี๋ยนำโลกเขย่าพิภพไปซ่อนในยมโลกก็ไม่เคยถูกรบกวนอีกเลย จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตก็ไม่ได้มาที่นี่

ตบะของเขาก็เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน

ทุกคนในสำนักซ่อนเร้นเริ่มฝึกบำเพ็ญอย่างหนัก แต่สิ่งมีชีวิตทั้งหลายในโลกเขย่าพิภพไม่รู้ตัวว่าพวกเขาอยู่ในยมโลกแล้ว

หลังจากพุทธะอาภรณ์ขาวบรรลุจักรพรรดิเซียนก็ไม่ฝึกบำเพ็ญอีก เขาเริ่มออกพเนจรทั่วหล้า ถ่ายทอดธรรมไปพลาง เผยแพร่คำกล่าวที่ว่าไม่ต้องสำเร็จมรรคผลขึ้นสู่สวรรค์ไปพลาง

เขาอยากสร้างโลกเขย่าพิภพให้เป็นแดนเซียนแห่งต่อไป!

พุทธะอาภรณ์ขาวรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสอันดี

มหาเคราะห์ไร้ขอบเขตทุกครั้งจะทำให้แดนเซียนสูญเสียอย่างหนัก ถึงขั้นที่ว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดถูกขจัดสิ้น

ในอดีต แดนเซียนมีขนาดใหญ่กว่าที่เป็นอยู่หลายหมื่นเท่า แต่เพราะมหาเคราะห์ไร้ขอบเขต ผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วนต่อสู้โกลาหล ส่งผลให้แดนเซียนพังทลาย หลงเหลือเพียงแค่นี้เท่านั้น

แน่นอน ถึงแม้จะมีเพียงหนึ่งในหมื่น แต่ก็กว้างใหญ่ไพศาลหาที่เปรียบไม่ได้ แม้แต่จักรพรรดิเซียนก็ไม่สามารถท่องทั่วทั้งแดนเซียนได้ในชั่วอึดใจ

ภายในถ้ำเทวาฟ้าประทาน

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น หยิบหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมาเริ่มสาปแช่งจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุต

ทุกๆ สิบปีเขาจะสาปแช่งจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตเป็นเวลาสิบวัน เขาไม่เชื่อว่าปราณมหาวิมุตจะสามารถคุ้มกะลาหัวเจ้านี่ได้ตลอดไป

หานเจวี๋ยสาปแช่งไปพลาง ตรวจดูกล่องจดหมายไปพลาง

[จักรพรรดิเทพกระบี่สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากพญาอินทรีปีกทอง ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[เจียงอี้สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากยอดแม่ทัพเทพสหายของท่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[ฟางเหลียงศิษย์หลานของท่านเผชิญกับการโจมตีจากปีศาจประหลาด] x139822

[จักรพรรดิสวรรค์สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลัง]

[โม่จู๋สหายของท่านหลงเข้าไปในสำนักเร้นลับดึกดำบรรพ์]

[ยายเมิ่งสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากจักรพรรดิเซียนเผ่าปีศาจ ตัวตายมรรคผลสลาย โชคดีได้ร่างจริงช่วยชุบชีวิต]

[หลงซั่นสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเทพปีศาจ] x5

[หวงจี๋เฮ่าสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากทหารสวรรค์แม่ทัพสวรรค์] x380244

……

หานเจวี๋ยอ่านไล่ลงไป รู้สึกว่าตนโชคดีมากขึ้นเรื่อยๆ

โชคดีที่เขาไม่ได้ไปวังสวรรค์ ไม่เช่นนั้นเขาต้องถูกเล่นงานจนน่วมเช่นกันแน่

เขาแค่หวังว่าสหายของเขาจะสบายดี โดยเฉพาะจักรพรรดิสวรรค์ สู้ไม่ไหวก็หาที่หลบเสียเถอะ

หานเจวี๋ยสังเกตเห็นว่าหวงจี๋เฮ่าถึงกับยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับวังสวรรค์ ซ้ำยังใช้ทหารสวรรค์แม่ทัพสวรรค์กวาดล้างปีศาจประหลาดเพื่อเพิ่มระดับด้วย นี่มันช่าง…

เฮ้อ! ทุกคนล้วนมีทางเลือกของตัวเอง หานเจวี๋ยก็ไม่สะดวกจะประเมินจากมุมมองของตน ขอเพียงไม่เดือดร้อนมาถึงเขาก็พอ

สิบวันต่อมา

หานเจวี๋ยกำลังจะสาปแช่งจักรพรรดิปีศาจ จู่ๆ เขาก็เห็นจดหมายแจ้งเตือนแถวหนึ่ง

[จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตศัตรูของท่านเกิดมารในใจเพราะคำสาปแช่งของท่าน]

หือ?

หานเจวี๋ยตกใจระคนดีใจ

‘ในที่สุดเจ้าสารเลวนี่ก็เกิดมารในใจแล้ว!

เจ้าว่าเจ้าจะตายหรือไม่ล่ะ!’

หานเจวี๋ยนับว่ามีความสุขเสียที

‘ในทศวรรษหน้า ข้าจะทำให้มารในใจเจ้ารุนแรงยิ่งกว่าเดิม!’

หานเจวี๋ยแอบคิดกับตัวเอง จากนั้นก็สาปแช่งจักรพรรดิปีศาจต่อ

ทั้งจักรพรรดิปีศาจและจอมปีศาจอินทรีทองล้วนปล่อยไปไม่ได้!

……

พระราชวังเทียมเมฆา

จักรพรรดิสวรรค์ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มีสีหน้าเหนื่อยล้าอย่างหาได้ยาก

ในโถงตำหนักมีเพียงเทพเซียนสองคน คือตี้ไท่ไป๋และแม่ทัพสวรรค์ในชุดเกราะเงินคนหนึ่ง

แม่ทัพสวรรค์ผู้นี้ไม่ได้องอาจทรงอำนาจเช่นแม่ทัพเทพยุทธ์ รูปร่างก็ไม่ถือว่ากำยำ แต่กลับแผ่กลิ่นอายไร้เทียมทานที่ยากจะบรรยายออกมา

ผู้นำของสามยอดแม่ทัพเทพ แม่ทัพเทพสวรรค์!

ตี้ไท่ไป๋ถามขึ้นว่า “ฝ่าบาท ทรงคำนวณได้แล้วหรือ”

จักรพรรดิสวรรค์กล่าว “คำนวณได้แล้ว พวกเขาทั้งหมดปลอดภัยดี ซ่อนตัวฝึกบำเพ็ญอยู่ในที่แห่งหนึ่ง”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ตี้ไท่ไป๋ก็ถอนหายใจโล่งอก

“ครั้งนี้วังสวรรค์พ่ายแพ้แล้วจริงๆ ต่อไปต้องเฝ้าระวังเต็มกำลัง ทวยเทพไม่อาจจากไปไหนได้อีก” จักรพรรดิสวรรค์ลุกขึ้นสั่งการ

แพ้แล้ว!

สองคำนี้ทำให้ตี้ไท่ไป๋รู้สึกอับจนหนทางอย่างถึงที่สุด