ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 308

บทที่ 308 กินจักรพรรดิเซียนแปดวัฏสดๆ

การปรากฏตัวของเซวี่ยหมิงเหอทำให้หานเจวี๋ยประหม่ามาก เพราะกลัวว่าฝ่ายตรงข้ามจะบุกมาฆ่าแบบปุบปับ

เขาถ่ายทอดเสียงไปหาทุกคนทันที ให้ทุกคนกลั้นหายใจรวบรวมสมาธิและห้ามส่งเสียง

อันที่จริงเขาทำเช่นนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์ อาณาเขตเต๋าสามารถปิดกั้นสถานการณ์ภายในได้ รวมถึงพลังจิตและเสียงด้วย แต่การทำเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาหน่อย

ศิษย์ทุกคนรวมทั้งจอมปีศาจคุกรัตติกาลและต้วนหงเฉินตกใจกลัว สามารถทำให้หานเจวี๋ยระมัดระวังตัวเช่นนี้ได้ แสดงว่ามีผู้แข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวกำลังมาเยือนจริงๆ!

แม่น้ำปรโลกโหมซัดอย่างต่อเนื่อง ราวกับว่ามีสัตว์ยักษ์อะไรสักอย่างกำลังจะพุ่งผ่านผิวน้ำขึ้นมา

เวลานี้เอง

เสียงแหวกอากาศดังขึ้นมาสายแล้วสายเล่า เงาร่างที่แผ่กลิ่นอายน่ากลัวหลายร่างบินโฉบเข้ามา หนึ่งในนั้นก็มีพระกษิติครรภ์ด้วย

คนที่สะดุดตาที่สุดคือบุรุษในชุดคลุมมังกรสีดำ สวมมงกุฎหรูหราบนศีรษะ หนวดเคราเต็มใบหน้า นัยน์ตาน่าเกรงขาม กลิ่นอายที่แผ่ซ่านออกมากดดันอย่างถึงที่สุด

ครั้นหานเจวี๋ยมองเห็นเขา ก็ตรวจหาคนที่แข็งแกร่งที่สุดรอบๆ อาณาเขตเต๋าใหม่ทันที

[พญายม: ไม่ทราบตบะ เจ้าแห่งเมืองนรก]

ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเปลี่ยนจากเซวี่ยหมิงเหอเป็นพญายม หานเจวี๋ยถอนหายใจโล่งอกเบาๆ

อย่างน้อยพญายมก็เป็นเจ้าแห่งด้านสว่างของยมโลก ค่อนข้างเที่ยงตรง น่าจะไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์โดยไม่มีเหตุผล

ถ้าเซวี่ยหมิงเหอไม่สามารถเอาชนะเขาได้จะต้องหลบหนีเป็นแน่

หานเจวี๋ยเฝ้ารออย่างเงียบๆ

พญายมนำกลุ่มผู้แข็งแกร่งจากยมโลกมาถึงบนแม่น้ำปรโลก มองลงไปที่คลื่นพายุโหมกระหน่ำเบื้องล่าง

“เซวี่ยหมิงเหอ หากเจ้าเล่นไม่ซื่อ อย่าโทษว่าข้าคนนี้ไม่เกรงใจ!”

พญายมกล่าวด้วยน้ำเสียงเจือโทสะ

เพิ่งสิ้นเสียงคลื่นพายุโหมกระหน่ำก็หยุดลง ระหว่างฟ้าดินเต็มไปด้วยพลานุภาพสะกด

หานเจวี๋ยเฝ้ารออย่างหวั่นวิตก

หลังจากนั้นสักครู่ เสียงของเซวี่ยหมิงเหอก็ดังขึ้นว่า “พญายม มหาเคราะห์มาแล้ว หรือว่ายมโลกไม่อยากผงาดขึ้นมา?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ พญายมพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกว่า “อย่าบอกนะว่าคนน่าเวทนาของแดนชำระบาปเก้าขุมอย่างเจ้าช่วยข้าได้ เจ้าเป็นผู้แพ้ในมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตนานแล้ว แค่อยู่รอดไปวันๆ ในขุมนรกเท่านั้นเอง”

เซวี่ยหมิงเหอกล่าวเย้ยหยัน “อย่างน้อยข้าก็กล้าที่จะต่อสู้ แล้วเจ้าล่ะ”

พญายมนิ่งเงียบไป

ซู้ม!

ลำแสงสีเลือดสายหนึ่งพุ่งออกมาจากกลางแม่น้ำปรโลก ชั่วพริบตาก็ลับขอบฟ้าหายไป

พญายมรวมถึงผู้แข็งแกร่งจากยมโลกไล่ตามไปในทันที

แม้แต่ระดับต้าหลัวก็ยังไม่รับรู้ถึงการมีอยู่ของอาณาเขตเต๋า เว้นเสียแต่ว่าเกาะสำนักซ่อนเร้นจะเป็นฝ่ายเผยตัวเอง

หานเจวี๋ยถอนใจด้วยความโล่งอก

ดูเหมือนว่าการยกระดับระบบยังคงสำคัญมาก

ถ้าไม่เคยยกระดับมาก่อน ครั้งนี้จะต้องถูกเจอตัวแน่

หานเจวี๋ยอยู่ในสภาวะตื่นตัว ตรวจสอบผู้แข็งแกร่งที่สุดรอบๆ เกาะสำนักซ่อนเร้นอีกครั้ง

[มังกรเก้าขุมนรก: จักรพรรดิเซียนแปดวัฏ นักโทษของแดนชำระบาปเก้าขุม]

จักรพรรดิเซียนแปดวัฏ!

หานเจวี๋ยตกใจ รีบใช้แบบจำลองการทดสอบอย่างรวดเร็ว

หนึ่งอึดใจต่อมาเขาก็ลืมตาขึ้น

อันตรายนัก

โชคดีที่สามารถปลิดชีพในฉับพลันได้

เขาตรวจหาต่อไป หลังจากยืนยันว่าไม่มีผู้แข็งแกร่งคนอื่นอยู่รอบๆ จึงค่อยวางใจ

‘หวังว่าแมลงตัวนี้จะไม่มาหาเรื่องอีก ไม่อย่างนั้น…’

หานเจวี๋ยครุ่นคิดเงียบๆ ในดวงตาแฝงเจตนาสังหาร

ใต้ต้นฝูซัง

ลี่เหยาถามอย่างหวาดหวั่นว่า “พวกเขาไปแล้วหรือ”

ต้วนหงเฉินพยักหน้า

จอมปีศาจคุกรัตติกาลเพ่งสายตาพลางกล่าวว่า “ยังมีอีกคนอยู่ใต้เกาะของพวกเรานี่เอง แข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งกว่าข้ามากเชียวล่ะ!”

เมื่อทุกคนได้ยินก็พากันตื่นตกใจ

ทะเลรอบเกาะสำนักซ่อนเร้นโหมซัดอีกครั้ง เกาะสำนักซ่อนเร้นก็สั่นสะเทือนรุนแรงตามไปด้วย

หานเจวี๋ยถอดพลังจิตไปสอดส่องดูใต้เกาะ ก่อนที่เขาจะเห็นสัตว์มหึมาตัวหนึ่ง

ลำพังแค่ดวงตาก็มีเส้นผ่านศูนย์กลางหลายสิบลี้ น่ากลัวสุดขีด

มังกรเก้าขุมนรก!

เจ้านี่จ้องเล่นงานเกาะสำนักซ่อนเร้น และกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้อย่างเงียบๆ

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว เขารีบใช้พลังจิตปกคลุมเกาะเล็กของสำนักซ่อนเร้นซึ่งดูเหมือนหินโสโครกแหลมๆ นี้ไว้

เขาใช้พลังจิตผลักเกาะสำนักซ่อนเร้นออกไปอย่างรวดเร็ว

มังกรเก้าขุมนรกไล่ตามมาทันที

ไม่ผิดคาด! เจ้าหมอนี่กำลังจ้องเล่นงานเกาะสำนักซ่อนเร้นจริงๆ