บทที่ 368 ระดับปฐมเทพขั้นสอง สาปแช่งวังเทพ
เสียงของจักรพรรดิสวรรค์เป็นเหตุให้ผู้คนในสำนักซ่อนเร้นวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆ นานา ต่างพูดคุยกันว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างวังเทพและวังสวรรค์กันแน่
จอมปีศาจคุกรัตติกาลทำเสียงจิ๊ๆ ก่อนเอ่ยด้วยความสงสัย “จักรพรรดิสวรรค์โหดเหี้ยมจริงๆ ยัดข้อหาวังเทพว่าเป็นเผ่ามาร ต่อไปนี้หากวังเทพคิดจะหาพวกสร้างอำนาจอีกก็ยากยิ่งนักแล้ว ถึงอย่างไรเมื่อไม่นานมานี้สำนักพุทธก็เพิ่งเกิดข่าวอื้อฉาวแบบนี้เช่นกัน”
เผ่ามารรับบทตัวร้ายมาชั่วนาตาปี ถึงขั้นที่มีพวกเจ้าเล่ห์ไม่น้อยพากันยัดเยียดความผิดของตนให้กับเผ่ามาร
ราวกับเรื่องราวชั่วร้ายทั้งปวงล้วนเป็นฝีมือของเผ่ามารทั้งสิ้น
ต้วนหงเฉินส่ายหน้าพลางเอ่ยยิ้มๆ ว่า “ก็ไม่แน่หรอก มหาเคราะห์มาเยือนแล้ว ผู้ใดจะยังสนใจเผ่ามารเล่า อภัยด้วยที่ข้าต้องกล่าวตรงๆ วังสวรรค์มีแรงดึงดูดต่อมนุษย์ปุถุชนเท่านั้น แต่ในแดนเซียนขอเพียงเป็นผู้มีรากฐานที่ดี จะมีสักกี่คนเชียวที่หมายตาวังสวรรค์จริงๆ”
มู่หรงฉี่แค่นเสียง “ไม่ว่าอย่างไรวังสวรรค์ก็มีแรงดึงดูดมากกว่าวังเทพ บุตรแห่งสวรรค์ที่ขึ้นชื่อลือชาของวังเทพไม่หลงเหลืออยู่แล้ว”
เขามาจากวังเทพ ทว่ากลับเคียดแค้นชิงชังวังเทพอย่างลึกล้ำ
“พวกเจ้าอย่าพูดจาเหลวไหล นายท่านสนับสนุนวังสวรรค์นะ!” ไก่คุกรัตติกาลเอ่ยเตือน
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองไปทางถ้ำเทวาฟ้าประทาน
ถูหลิงเอ๋อร์ถามด้วยความฉงน “พวกเจ้าว่า ถ้าอาจารย์พาพวกเราชาวสำนักซ่อนเร้นไปช่วยเหลือวังสวรรค์ วังสวรรค์จะมีชัยในมหาเคราะห์หรือไม่”
จินกังนู่หัวเราะดังลั่น กล่าวขึ้นว่า “แน่นอนอยู่แล้ว พวกเจ้าต่างเป็นบุตรแห่งสวรรค์ พลังของเจ้าสำนักเหนือกว่าจักรพรรดิสวรรค์ด้วยซ้ำ มีกองกำลังระดับนี้เข้าร่วม ผู้ใดจะขวางได้เล่า”
มู่หรงฉี่ยิ้มพลางเอ่ยอย่างคล้อยตาม “ถูกต้อง เพียงแต่ความคิดของอาจารย์คือคาดหวังให้พวกเราตั้งใจบำเพ็ญดีๆ มหาเคราะห์ครั้งนี้ไม่เหมาะสมกับพวกเรา แต่เมื่อมหาเคราะห์ครั้งต่อไปมาถึง พวกเราต่างจะอยู่ในระดับจักรพรรดิเซียน ระดับเทพ ไม่แน่ว่าอาจมีต้าหลัวถือกำเนิดขึ้นก็เป็นได้ เมื่อถึงเวลามิใช่ว่าจะสามารถกวาดล้างปวงสวรรค์หมื่นโลกาได้หรอกหรือ”
อยู่ร่วมกันมาเนิ่นนาน พวกเขาต่างรู้ชัดถึงพรสวรรค์ของแต่ละคนเป็นอย่างดี ทุกคนล้วนเป็นบุตรแห่งสวรรค์จริงๆ!
ดวงตาฉู่ซื่อเหรินส่องประกายแวบหนึ่ง เมื่อได้ฟังคำพูดของมู่หรงฉี่ ดูเหมือนเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้
เขามองไปทางถ้ำเทวาฟ้าประทานด้วยสายตาที่เผยให้เห็นถึงความเคารพยำเกรง
“พวกเจ้าอย่าลืมผู้อาวุโสนามหลี่ว์ปู้ท่านนั้นสิ!” สวินฉางอันเอ่ยขึ้นในทันใด
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองไปทางชายหาดของเกาะสำนักซ่อนเร้น ต่างฝ่ายต่างรู้สึกหวาดผวา
พวกเขาล้วนเคยต่อสู้กับจู่ถูในแบบจำลองการทดสอบมาก่อน จินกังนู่เองก็ด้วย ทั้งหมดล้วนถูกจู่ถูสังหารภายในชั่วพริบตา!
เจียงอี้นั่งสมาธิอยู่ใต้ต้นไม้ เมื่อได้ยินบทสนทนาของทุกคน เขาครุ่นคิดในใจ ‘สำนักซ่อนเร้นช่างมีศักยภาพจริงๆ เจ้าซือหม่าอี้คนนี้ไม่มีทางหลบซ่อนตัวไปตลอดแน่ มิเช่นนั้นคงไม่ก่อตั้งสำนักซ่อนเร้นขึ้นมา ถ้าติดตามเขาอาจจะมีศักยภาพมากกว่าอยู่กับเผ่าเทพอีกาทอง’
บางทีพอผ่านไปนานเข้า เผ่าเทพอีกาทองอาจต้องมาพึ่งพาเขา ร้องขอการคุ้มครองจากสำนักซ่อนเร้นก็เป็นได้
ยิ่งคิดเจียงอี้ก็ยิ่งรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้
คนอย่างหานเจวี๋ยช่างน่ากลัวเหลือเกิน
พรสวรรค์เลิศล้ำไม่เป็นสองรองผู้ใด ทั้งยังเก็บงำพลังเอาไว้ตลอดมา!
หานเจวี๋ยกำลังบำเพ็ญตบะอยู่ สำหรับบทสนทนาของชาวสำนักซ่อนเร้น เขาไม่ได้เก็บมาใส่ใจเลย
ในช่วงเวลาอันยาวนานและจืดชืดไร้สีสัน ต้องมีการตั้งวงนินทากันบ้างอยู่แล้ว มิเช่นนั้นก็จะน่าเบื่อเกินไป
….
พริบตาเดียวก็ผ่านไปสามสิบปี!
ในที่สุดหานเจวี๋ยก็ได้เผชิญกับโอกาสในการทะลวงแล้ว
เขาตื่นเต้นยิ่งนัก ผ่านมาเกือบสามร้อยปี ในที่สุดก็จะได้ทะลวงขั้นแล้ว เขาแทบจะอึดอัดตายแล้ว
แม้แต่การสาปแช่งศัตรูหานเจวี๋ยก็ไม่ทำแล้ว เริ่มทะลวงขั้นทันที
คลื่นแรงกรรมที่ซัดสาดอยู่รอบเกาะสำนักซ่อนเร้นเริ่มพลุ่งพล่านขึ้นมา เฉกเช่นพายุที่ไร้สุ้มเสียง ยิ่งใหญ่ทรงพลัง ให้ความรู้สึกกดดัน
การทะลวงขั้นของระดับเทพขึ้นอยู่กับการเสริมพลังแก่นแท้ปฐมเทพ ใช้แก่นแท้พลังเวทฝ่าทะลวงขีดจำกัดอย่างต่อเนื่อง
เมื่อพลังเวทและดวงวิญญาณต่างเข้าสู่สภาวะสมบูรณ์พร้อม เช่นนั้นก็มีโอกาสเข้าสู่การพิสูจน์ต้าหลัว!
หานเจวี๋ยมีกายดาราอนธการ มหามรรควัฏจักรอนธการ ขอเพียงดูดซับแรงกรรมอย่างต่อเนื่องก็ใช้ได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องออกไปหาหนทางบรรลุด้านนอกเลย
มหามรรควัฏจักรอนธการเป็นวิชายุทธ์ระดับมหามรรคที่หานเจวี๋ยใช้เก้าชิ้นส่วนมหามรรคแลกเปลี่ยนมา กล่าวได้ว่าแม้จะเสาะหาไปทั่วทั้งแดนเซียนก็ยังยากที่จะพานพบ!
แรงกรรมของแดนชำระบาปเก้าขุมมากมายไร้สิ้นสุด ใช้ได้ไม่มีหมด เพียงพอให้หานเจวี๋ยบำเพ็ญไปได้อีกเนิ่นนาน
เวลาไหลผ่านไปเรื่อยๆ
แปดปีผ่านไป
ในที่สุดหานเจวี๋ยก็ทะลวงขั้นสำเร็จ!
พลังปฐมเทพแปรผัน!
ปฐมเทพขั้นสอง!
หานเจวี๋ยแข็งแกร่งขึ้นไปอีกขั้นแล้ว ความรู้สึกนี้ช่างน่าอภิรมย์จริงๆ ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะตะเบ็งเสียงที่ไม่อาจบรรยายได้ออกมา
เขาควบรวมตบะพลางตรวจสอบหน้าจอแสดงคุณสมบัติไปด้วย
[ชื่อ: หานเจวี๋ย]
[อายุการใช้งาน: 5058/109,999,999,999,999,999]
[เผ่าพันธุ์: เทพมารอนธการ]
[ตบะ: ปฐมเทพขั้นสอง]
[วิชายุทธ์: มหามรรควัฏจักรอนธการ ชุบร่างวัฏจักรดารา]
[มหามรรค: มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด มหามรรคแห่งกรรม]
….
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...