ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 367

บทที่ 367 อายุห้าพันปี ความเกรงกลัวของจู่ถู

หานเจวี๋ยอ่านจดหมายอยู่สักพัก จากนั้นก็สาปแช่งศัตรูอย่างตั้งอกตั้งใจ

สถานการณ์ในแดนเซียนเกิดความเปลี่ยนแปลง หานเจวี๋ยแค่เฝ้ามองจากข้างสนาม อ่านจดหมายแก้เบื่อก็พอแล้ว เรื่องที่เขาทำได้มีอยู่ไม่มากนัก

หนึ่งเดือนผ่านไป

หานเจวี๋ยบำเพ็ญตบะต่อ เป้าหมายคือระดับปฐมเทพขั้นสอง

จากที่เขาประเมินไว้ อย่างมากอีกร้อยปีเขาก็สามารถทะลวงขั้นได้แล้ว

ความเร็วในการบำเพ็ญยังคงรวดเร็วยิ่ง

….

สิบเจ็ดปีผ่านไป

ภายในถ้ำเทวาฟ้าประทาน หานเจวี๋ยมองอักษรสามแถวที่เด้งขึ้นมาตรงหน้า

[ตรวจพบว่าท่านมีอายุห้าพันปีบริบูรณ์แล้ว ชีวิตก้าวหน้าไปอีกขั้น ท่านมีตัวเลือกดังต่อไป]

[หนึ่ง ก้าวเข้าสู่เคราะห์ทันที แย่งชิงอำนาจวาสนา ผงาดขึ้นมาท่ามกลางความโกลาหล สะเทือนเลือนลั่นไปทั่วสรวงสวรรค์ จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคาหนึ่งชิ้น หินวิญญาณมรรคาสวรรค์หนึ่งก้อน รับสืบทอดพลังวิเศษหนึ่งครั้ง ยอดสมบัติหนึ่งชิ้น]

[สอง ไม่ก้าวเข้าสู่เคราะห์ชั่วคราว เก็บตัวบำเพ็ญเพียร จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคาหนึ่งชิ้น หินวิญญาณมรรคาสวรรค์หนึ่งก้อน]

หานเจวี๋ยลอบสบถ

หลังจากมหาเคราะห์เริ่มต้นขึ้น รางวัลในการเลือกก็โน้มเอียงไปในทางก้าวสู่เคราะห์

นี่เป็นการชักจูงให้เขาเข้าสู่เคราะห์ชัดๆ!

หานเจวี๋ยไม่เอาด้วยแน่

มหาเคราะห์อันตรายเกินไป เป็นแบบปัจจุบันนี้ก็ดีมากแล้ว บำเพ็ญเพียรอย่างสบายใจ

หานเจวี๋ยอยากเอาอย่างบรรพชนเต๋า เปิดตัวในจุดสูงสุด สยบมหาเคราะห์ทั้งหมดด้วยพลังของตนเท่านั้น

‘ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาของข้า!

ยุคสมัยของข้าอยู่ในมหาเคราะห์ครั้งต่อไป!’

หานเจวี๋ยคิดเงียบๆ จากนั้นจึงเลือกตัวเลือกข้อที่สอง

[ยินดีด้วยท่านได้รับชิ้นส่วนมหามรรคาหนึ่งชิ้น หินวิญญาณมรรคาสวรรค์หนึ่งก้อน]

ขาดอีกเพียงชิ้นเดียว ชิ้นส่วนมหามรรคาก็จะครบเก้าชิ้นแล้ว!

หินวิญญาณมรรคาสวรรค์ก็เอามายกระดับให้สมบัติวิเศษได้

หานเจวี๋ยแทบจะไม่ลังเลเลย หยิบหนังสือแห่งความโชคร้ายและหินวิญญาณมรรคาสวรรค์ออกมาทันที เริ่มยกระดับให้หนังสือแห่งความโชคร้าย

เขาไม่ก้าวเข้าสู่เคราะห์ สมบัติวิเศษสายโจมตีอื่นใดไม่มีประโยชน์ทั้งสิ้น ดังนั้นไม่สู้เพิ่มความแข็งแกร่งให้หนังสือแห่งความโชคร้ายเสีย หนังสือแห่งความโชคร้ายยังสามารถเปลี่ยนแปลงรูปการณ์ของมหาเคราะห์ได้อีกด้วย

หลังจากหินวิญญาณมรรคาสวรรค์หลอมรวมเข้ากับหนังสือแห่งความโชคร้าย หนังสือแห่งความโชคร้ายก็กระจายแสงสีดำออกมา ส่องสะท้อนใบหน้าของหานเจวี๋ย

รอบถ้ำดูมืดมนน่าหวาดผวาราวกับถ้ำปีศาจก็มิปาน

เจ็ดวันผ่านไป

[หนังสือแห่งความโชคร้ายยกระดับจากสมบัติวิญญาณระดับเทพเป็นยอดสมบัติระดับเทพ]

ยอดสมบัติระดับเทพ!

หากไม่นับรวมการหักใช้อายุขัยแล้ว ตัวตนในระดับเทพก็ยังไม่อาจต้านทานคำสาปแช่งจากหนังสือแห่งความโชคร้ายได้

ถ้าหากไม่ต้องแลกด้วยอายุขัย สมบัติชิ้นนี้จะสำแดงบทบาทอันทรงพลังได้มากกว่านี้

หานเจวี๋ยตัดสินใจจะลองทดสอบดู

สาปแช่งจู่ถูก่อน!

นอกจากจู่ถูแล้ว ศัตรูที่เหลือล้วนยังไม่สะดวกและยังไม่อาจสาปให้ตายไปทันทีได้

ขอสละอายุขัยหนึ่งร้อยล้านปีสำหรับจู่ถูก่อนแล้วกัน!

หานเจวี๋ยคิดเงียบๆ

ห้าวันผ่านไป อายุขัยของเขาเริ่มลดลง

อีกด้านหนึ่ง

ณ วังเทพ

จู่ถูกำลังต่อต้านแรงสาปแช่งของหานเจวี๋ย เขาตกตะลึงเมื่อพบว่าแรงสาปแช่งครั้งนี้ทรงพลังกว่าครั้งก่อน

นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดีเลย!

เขากำลังจะถูกเจ้าแดนต้องห้ามอันธการลงดาบต่อจากบรรพชนพุทธมรรคาสวรรค์และจักรพรรดิปีศาจหรือ

“ฮึ่ม ข้าจะรอดูสิว่าสุดท้ายแล้วเจ้าจะทำอะไรข้าได้!”

จู่ถูไม่ยอมเชื่อ ต้านทานแรงสาปแช่งต่อไป

แรงสาปแช่งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

เวลาผ่านไปประมาณสองชั่วยาม

สีหน้าจู่ถูพลันแปรเปลี่ยนเป็นมืดทะมึนและดูย่ำแย่

เขาพยายามต้านทานอย่างสุดกำลัง

วันต่อมา

เขาหยิบของวิเศษที่เตรียมเอาไว้ล่วงหน้าออกมา นี่คือดอกบัวสีแดงสดดอกหนึ่ง เขาถือบัวแดงไว้ในระดับท้องน้อย ไอสีแดงค่อยๆ ซึมเข้าสู่ร่างเขาอย่างต่อเนื่อง

ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็ยังคงซีดเผือดอยู่ดี

ภายในถ้ำเทวาฟ้าประทาน ดวงตาทั้งสองข้างของหานเจวี๋ยปรากฏเส้นเลือดฝอยแล้ว