ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 446

บทที่ 446 เซียนทองต้าหลัวระยะปลาย ร่างจำลองเทพมารห้าตน

หานเจวี๋ยทำเป็นหลับตาข้างหนึ่ง ไม่เข้าไปแทรกแซงการแข่งขันระหว่างกลุ่มผู้มาใหม่และเจ้าถิ่นของสำนักซ่อนเร้นทั้งในที่แจ้งและที่ลับ ขอเพียงไม่สร้างความขัดแย้งขึ้นในสำนักก็พอ

เนื้อแท้ของการบำเพ็ญนั้นแสนจะน่าเบื่อหน่าย หากห้ามไม่ให้แข่งขันกันคงได้เฉาตายกันหมด

สิบปีต่อมา

สำนักซ่อนเร้นกลับสู่ความสงบอีกครั้ง

ส่วนหานเจวี๋ยได้โอกาสทะลวงระดับ

หานเจวี๋ยปล่อยดวงจิตประหลาดออกมาเพื่อช่วยเหลือตนในการทะลวงระดับ

เขาเริ่มการทะลวงระดับ แรงกรรมหลั่งไหลออกมาจากบัวดำล้างโลกสามสิบหกวัฏจักรเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง เจาะทะลวงมรรคผลแห่งต้าหลัว กลายสภาพเป็นพลังเวท

ผ่านไปเจ็ดปีเต็มๆ กว่าที่หานเจวี๋ยจะทะลวงระดับได้สำเร็จ

[ชื่อ: หานเจวี๋ย]

[อายุขัย: 7287/69,999,999,999,999,999,999]

[เผ่าพันธุ์: เทพมารอนธการ]

[ตบะ: ระดับเซียนทองต้าหลัว ระยะปลาย]

[วิชายุทธ์: มหามรรควัฏจักรอนธการ วิชาชุบร่างวัฏจักรดารา]

[มหามรรค: มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด มหามรรคแห่งกรรม]

…

อายุขัยเพิ่มขึ้นสองเท่าอีกแล้ว!

หานเจวี๋ยซึ่งอยู่ในห้วงอารมณ์เปี่ยมสุข รวบรวมตบะต่อไป

เมื่อใดที่เขาไปถึงระดับครึ่งอริยะ อายุขัยน่าจะสามารถทะลวงขีดจำกัดได้อีก

อายุขัยยิ่งเพิ่ม แรงสาปแช่งก็ยิ่งรุนแรงขึ้น!

ผ่านไปอีกสามปี ตบะหานเจวี๋ยก็เสถียรโดยสมบูรณ์

เขาเริ่มปรับปรุงพลังวิเศษมรรคกระบี่ของตน หลังจากใช้เวลาครึ่งปีในการพัฒนาพลังวิเศษมรรคกระบี่จนไปถึงขีดจำกัดแล้ว เขาก็ฝึกบำเพ็ญร่างจำลองเสรีไร้สิ้นสุด

ร่างจำลองเทพมารตนที่สี่ ร่างจำลองเทพมารเงาไพศาล

ร่างจำลองเทพมารเงาไพศาล เงาพันร่างกลายสภาพเป็นคลื่นโถม กวาดล้างสิ้นทุกสรรพสิ่ง!

ร่างจำลองดังกล่าวใช้ได้กับกลยุทธ์ฝูงชน คัดลอกเงาของศัตรูทั้งหมด ให้เงาของศัตรูต่อสู้กับตัวศัตรูเอง

ในระยะเวลาครึ่งปี หานเจวี๋ยเอาแต่ฝึกฝนร่างจำลองของเทพมารตนนี้

เขารู้สึกประหลาดใจเมื่อพบว่าตนสามารถฝึกฝนร่างจำลองเทพมารตนที่ห้าต่อได้ในทันที

ร่างจำลองเทพมารสุญตา มหามรรคสุญตา สรรพสิ่งหวนคืนสู่ความว่างเปล่า!

ใช้เวลาไปอีกครึ่งปีเช่นเดิม หานเจวี๋ยฝึกฝนร่างจำลองเทพมารสุญตาจนรู้แจ้ง

ตอนนี้เขาสามารถสำแดงร่างจำลองเทพมารทั้งห้าตนได้แล้ว!

เมื่อก้าวสู่ระดับเซียนทองต้าหลัว พลังเวทก็ไร้ที่สิ้นสุด ไม่ต้องกังวลว่าพลังเวทจะหมดสิ้นไปในคราวเดียว

ร่างจำลองเทพมารขุนพลสวรรค์ ร่างจำลองเทพมารเก้าหยิน ร่างจำลองเทพมารวาตะวิปโยค ร่างจำลองเทพมารเงาไพศาล ร่างจำลองเทพมารสุญตา!

หากร่างจำลองเทพมารทั้งห้าออกมาพร้อมกัน ใครหน้าไหนจะสามารถต่อกรกับเขาได้เล่า

หานเจวี๋ยเริ่มทำแบบจำลองการทดสอบ

กวาดล้างระดับต้าหลัว!

สู้กับครึ่งอริยะ!

ไม่มีผู้สดับมรรคคนใดในตำหนักเอกอนันต์สามารถโจมตีหานเจวี๋ยได้

หานเจวี๋ยต่อสู้กับฝูซีเทียนหนึ่งยก

ผลลัพธ์เหนือความคาดหมาย!

เขาถูกสังหารภายในพริบตา!

หานเจวี๋ยสติแทบหลุดลอย

ถูกปรมาจารย์ลัญจกรสรวงสังหารด้วยลมหายใจเดียวยังพอรับได้ แต่ถูกอริยะมรรคาสวรรค์อย่างฝูซีเทียนสังหารในชั่วพริบตา ช่างสั่นสะเทือนมรรคจิตของเขาเหลือเกิน

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไร หานเจวี๋ยมีความรู้สึกว่าอริยะมรรคาสวรรค์นั้นไม่ใช่อริยะที่แท้จริง จึงมีความรู้สึกดูแคลนอยู่ในที

เขาประลองกับเทพสูงสุดหนานจี๋ และถูกสังหารภายในชั่วพริบตาเช่นกัน

รับไม่ได้เด็ดขาด

หานเจวี๋ยถ่ายทอดเสียงไปหาจ้าวเซวียนหยวนกับเต้าจื้อจุน เชิญพวกเขาให้มาทำแบบจำลองการทดสอบ

ทั้งสองไม่ได้ปฏิเสธ แต่ไม่นานก็พบว่าหานเจวี๋ยต้องการท้าประลองแบบหนึ่งต่อสองคน

ในแบบจำลองการทดสอบ

จ้าวเซวียนหยวนบ่นอุบ “อาจารย์ ท่านคิดจะฉีกหน้าพวกเราหรือไร”

เต้าจื้อจุนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

หานเจวี๋ยไม่พูดพร่ำทำเพลง สำแดงร่างร่างจำลองเทพมารห้าตนออกมาทันที แต่ละตนรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัว และแผ่รัศมีคุกคามออกมา

เมื่อได้เห็นเทพมารฟ้าบุพกาลทั้งห้า เต้าจื้อจุนและจ้าวเซวียนหยวนต่างก็หวาดกลัวขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ

“นั่นมันอะไรน่ะ”

เต้าจื้อจุนอดถามขึ้นมาไม่ได้

หานเจวี๋ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม “พลังวิเศษอย่างหนึ่ง มาเถิด ขอแค่พวกเจ้าโค่นร่างจำลองได้สักตนหนึ่ง พวกเจ้าก็มีพลังที่จะฝ่าระดับต้าหลัว หากสังหารศัตรูข้ามพรมแดนไม่ได้ ยังนับว่าเป็นบุตรแห่งสวรรค์อยู่หรือ”

เมื่อสิ้นคำกล่าว บุตรแห่งสวรรค์ทั้งสองก็รู้สึกตื่นตัว และลงมือต่อสู้ทันที

…

ใต้ต้นฝูซัง

สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นหันไปมองจ้าวเซวียนหยวนและเต้าจื้อจุนสลับกันและเอ่ยขึ้นว่า “พวกเจ้ามาดูซิ เจ้าสองคนนี้ธาตุไฟเข้าแทรกแล้วใช่หรือไม่”

คนอื่นๆ ที่กำลังฝึกบำเพ็ญอยู่ลืมตาขึ้นทีละคนสองคน และหันไปมองพวกเต้าจื้อจุน