ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 478

บทที่ 478 ครึ่งอริยะระยะกลาง สาปแช่งอย่างบ้าคลั่ง!

หานเจวี๋ยสูดหายใจเข้าลึกๆ เฮือกหนึ่ง พยายามสงบอารมณ์ โชคดีที่เขายังไม่ได้เริ่มทะลวงขั้น

ต่อไปต้องหาทางป้องกันสถานการณ์เช่นนี้

หานเจวี๋ยเลือกยอมรับการเข้าฝัน เข้าสู่แดนความฝันอย่างรวดเร็ว

ภายในห้องโถงใหญ่สีทองอร่าม หานเจวี๋ยมองเห็นฉิวซีไหล อีกฝ่ายยังคงสูงส่งเลิศล้ำ ทรงอำนาจน่าเกรงขาม

พอหานเจวี๋ยเห็นเขาในท้องพลันสุมไปด้วยเพลิงโทสะ

ให้ข้าดูหน่อยเถอะว่าไอ้เฒ่าทารกอย่างเจ้าจะงัดลูกไม้ใดออกมา!

ฉิวซีไหลเอ่ยเสียงขรึม “เตรียมการช่วงชิงตำแหน่งอริยะเสีย!”

หานเจวี๋ยตอบรับ “อืม”

ฉิวซีไหลถามว่า “ในสำนักของเจ้ามีจักรพรรดิเซียนสองร้อยคนหรือ ดูเหมือนคนเหล่านั้นจะเป็นเผ่าเอกาที่จักรพรรดินีผืนพิภพสร้างขึ้นกระมัง”

“ไม่ผิด”

หานเจวี๋ยตอบรับ เขาไม่กลัวว่าฉิวซีไหลจะรู้อยู่แล้ว

ฉิวซีไหลกล่าวว่า “สำหรับจักรพรรดินีผืนพิภพ เจ้าไม่อาจไว้ใจอย่างเต็มที่ได้ ถึงอย่างไรนางก็แบกรับหนี้โลหิตของเผ่าจอมเวทอยู่ อย่าได้ถูกนางฉุดลากไปด้วย”

“ขอบพระคุณสำหรับคำเตือนจากอริยะท่าน”

“อืม สำหนักพุทธก็เตรียมจะเผยตัวสู่โลกาในไม่ช้านี้ เมื่อถึงเวลาจงส่งฉู่ซื่อเหรินไปดูแลสำนักพุทธเถอะ”

“ขอรับ”

“ส่วนเรื่องแย่งชิงตำแหน่งอริยะ เจ้าต้องหาทางเอาเอง ปราณม่วงอนธการที่จำเป็นสำหรับตำแหน่งอริยะจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับความพยายามของเจ้า”

“ข้าเข้าใจแล้ว ขอบพระคุณความหวังดีของท่าน”

“อืม”

ฉากฝันพังทลายลง

หานเจวี๋ยกลับสู่ความเป็นจริง เริ่มทะลวงขั้นทันที

สำหรับคำพูดของฉิวซีไหล เขาถือว่าเป็นการผายลมทั้งสิ้น

ทะลวงขั้นก่อนแล้วค่อยว่ากัน!

ยี่สิบปีต่อมา

หานเจวี๋ยทะลวงขั้นได้สำเร็จ!

ไอพลังมหาศาลแผ่กระจายออกมาจากอารามเต๋าของเขา ทำให้เหล่าศิษย์สำนักซ่อนเร้นต้องเหลียวมอง

หานเจวี๋ยทะลวงระดับหรือว่าทำความเข้าใจพลังวิเศษอยู่กันนะ

แม้แต่เต้าจื้อจุนที่อยู่ในระดับต้าหลัวก็รู้สึกหายใจไม่ออกเช่นกัน

ห่างชั้นกันมากเกินไปแล้ว!

หานเจวี๋ทำให้ตบะเสถียรพลางตรวจดูหน้าต่างค่าสถานะของตนไปด้วย

[ชื่อ: หานเจวี๋ย]

[อายุขัย: 13987/3, 290, 009, 999, 999, 999, 999, 999]

[เผ่าพันธุ์: เทพมารอนธการ (มหาจักรพรรดิไร้ขอบเขต)]

[ตบะ: ระดับเตรียมเซียนทองต้าหลัวเบิกฟ้าระยะกลาง]

[วิชายุทธ์: มหามรรควัฏจักรอนธการ (ระดับมหามรรค) วิชาชุบร่างวัฏจักรดารา]

[มหามรรค: มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด มหามรรคแห่งกรรม มหามรรคต้นกำเนิด]

….

อายุขัยเพิ่มขึ้นมาเกือบสามเท่า!

ยอดเยี่ยม!

อายุขัยของหานเจวี๋ยในปัจจุบันนี้เข้าใกล้ขั้นอมตะแล้ว แม้แต่แดนเซียนก็ยังไม่แน่ว่ามีจะอายุยืนยาวถึงเพียงนี้

ไม่เลว!

วันหน้าต้องก่อคลื่นลมให้อริยะมิ่งจีได้แน่!

หานเจวี๋ยหลับตาลง ทำให้ตบะเสถียรต่ออย่างเงียบๆ

เวลาผ่านไปอีกสามสิบปี ตบะของเขามั่นคงสมบูรณ์ในที่สุด

จากนั้น เขาใช้เวลาอีกหลายเดินเพื่อยกระดับพลังวิเศษมรรคกระบี่ แล้วฝึกฝนร่างจำลองเทพมารต่อ

ยี่สิบปีต่อมา

หานเจวี๋ยเรียนรู้ร่างจำลองเทพมารเก้าตน อันได้แก่เทพมารอัสนีบาต เทพมารเจ้าเหมันต์ เทพมารอเวจี เทพมารโลหิต เทพมารเยือกแข็ง เทพมารสาดแสง เทพมารเมฆหมอก เทพมารเร้นลับ เทพมารอาฆาต

ตอนนี้ หานเจวี๋ยครอบครองร่างจำลองเทพมารไว้ทั้งหมดยี่สิบสองตนแล้ว!

เมื่อสำแดงร่างจำลองเทพมารทั้งยี่สิบสองตนออกมา ต่อให้อริยะมาโจมตีเขา ก็ยังต้องใช้เวลาถึงสิบลมหายใจ

ระดับที่ต่ำกว่าอริยะลงมา ไม่ว่าจะเป็นผู้ใด หานเจวี๋ยล้วนสังหารได้ในชั่วพริบตา!

ระดับพลังก้าวหน้าขึ้นเพียงขั้นเดียว ทว่าพลังของหานเจวี๋ยกลับพัฒนาการไปอย่างก้าวกระโดด!

หานเจวี๋ยไม่ได้หลอมกลั่นปราณเทพมารในโลกดาราเพิ่ม แต่หยิบหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมาเริ่มสาปแช่งอริยะมิ่งจี

อายุขัยเพิ่มคืนมา แถมยังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวด้วย ดังนั้นต้องสาปแช่งเขาเพื่อหาความสำราญ!

ห้าวันผ่านไป

อายุขัยของหานเจวี๋ยเริ่มลดลง

สายตาของหานเจวี๋ยจับจ้องจอหน้าต่างค่าสถานะของตน พลางเรียกกล่องจดหมายออกมาตรวจดูไปในเวลาเดียวกัน

[จักรพรรดิสวรรค์สหายของท่านได้รับการชี้แนะจากผู้ทรงพลังลึกลับ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[หลงเฮ่าศิษย์ของท่านก่อร่างสร้างกายเนื้อขึ้นมาใหม่]

[ฟางเหลียงศิษย์หลานของท่านเข้าสู่แดนต้องห้ามอันธการ]