ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 518

บทที่ 518 เตรียมเซียนทองต้าหลัวเบิกฟ้า อริยะโดยสมบูรณ์

ก่อนที่จะมาถึงเขตเซียนร้อยคีรี หานเจวี๋ยก็อยู่ในขั้นตอนที่สามารถพิสูจน์มรรคได้แล้ว ความรู้สึกนี้ช่างยอดเยี่ยม เหลือเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น หานเจวี๋ยเหมือนได้เห็นประตูสู่แดนอริยะลอยอยู่ตรงหน้ารำไร

เขาเริ่มปิดด่านฝึกฝนเพื่อทะลวงระดับ

ทะลวงระดับอย่างไรน่ะหรือ

ก็ต้องหยั่งรู้มหามรรคต้นกำเนิดน่ะสิ!

มรรคจิตเปลี่ยนเป็นอริยะจิต ดวงวิญญาณเปลี่ยนเป็นวิญญาณอริยะ!

ห้าสิบปีต่อมา

เขตเซียนร้อยคีรีถูกปกคลุมด้วยพลังอันแข็งแกร่ง ซึ่งทำให้ศิษย์จำนวนมากตื่นตกใจจนต้องออกมาจากถ้ำเทวาของตน

“พลังระดับนี้…”

“พลังของอริยะ! ข้าเคยไปฟังอริยะเทศนามาก่อน ความรู้สึกยิ่งใหญ่องอาจเช่นนี้ยากจะลืมเลือน!”

“อริยะบุกโจมตีหรือ”

“ไม่ใช่! เป็นเจ้าสำนักกำลังทะลวงระดับใช่หรือไม่”

“เจ้าสำนักเป็นอริยะจริงๆ ด้วย”

เหล่าศิษย์ต่างพูดคุยกันไปต่างๆ นานา ข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วสำนักซ่อนเร้น

ตราบใดที่รังสีน่าเกรงขามนี้ไม่ได้มาจากศัตรู เหล่าศิษย์ทั้งหลายก็รู้สึกวางใจ

สำหรับการทะลวงระดับของหานเจวี๋ย ศิษย์ส่วนใหญ่นั้นเห็นบ่อยจนเป็นเรื่องชินตา รู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติเสียด้วยซ้ำ

ความเร็วในการทะลวงระดับของหานเจวี๋ยนั้นว่องไวมาโดยตลอด!

เหล่าศิษย์ต่างก็ได้รับการกระตุ้นและทุ่มเทฝึกบำเพ็ญกันหนักขึ้น

ในขณะเดียวกัน

จิตรับรู้ของหานเจวี๋ยก็เข้าสู่จักรวาลอันกว้างใหญ่

มันคือโลกดาราที่อยู่ภายในส่วนลึกของวิญญาณเขา

ดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มถือกำเนิดขึ้น ส่วนดวงดาวที่มีอยู่ก็ระเบิดแสงเจิดจ้าออกมา ทำให้โลกดาราทั้งหมดสว่างไสว

เหนือสิ่งอื่นใด บนดวงดาวล้วนมีปราณอนธการจำนวนนับไม่ถ้วนพลุ่งพล่านอยู่ จากนั้นก็หลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว เมื่อเวลาผ่านไป พระราชวังแห่งหนึ่งก็ก่อตัวและถือกำเนิดขึ้นมา

รูปปั้นหินของเทพมารสี่สิบเก้าตนก่อตัวเรียงรายรอบพระราชวัง ท่าทางดุร้ายน่าสะพรึงกลัว ทั้งหมดอยู่ในอิริยาบถต่างๆ ห้องหับภายในพระราชวังถูกแบ่งออกอย่างเป็นสัดส่วน ซึ่งมีหน้าที่ใช้สอยแตกต่างกัน

วังอริยะ!

นี่คือมรรคผลของหานเจวี๋ย!

หลังจากที่ปราณอนธการหลั่งไหลเข้าไปในวังอริยะ ก็แปรเปลี่ยนเป็นพลังเวทระดับที่สูงขึ้น เหนือกว่าที่เคยเป็นมาลิบลับ!

ภาพเสมือนของหานเจวี๋ยปรากฏขึ้นเหนือวังอริยะ ซึ่งเป็นภาพแสดงดวงวิญญาณ พลังศักดิ์สิทธิ์ที่เอ่อล้นออกมาจากวังอริยะแทรกซึมเข้าไปในภาพเสมือนดวงวิญญาณ และช่วยให้มันเกิดการเปลี่ยนแปลง ตัววิญญาณนั้นปะทุออกเป็นลำแสงเจ็ดสี สาดส่องให้โลกดาราพร่างพราว

หานเจวี๋ยราวกับตระหนักได้อย่างชัดเจน เสียงของเขาดังก้องไปทั่วโลกดารา

“โลกใบนี้ มีนามว่าอนธการ!”

สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในโลกเขย่าพิภพ เมื่อได้ยินเสียงของหานเจวี๋ยต่างก็ตกอยู่ในความโกลาหล ไม่ทราบว่าเป็นเสียงของผู้ใด

ภายในพระราชวังแห่งหนึ่ง

พุทธะอาภรณ์ขาวที่กำลังฝึกบำเพ็ญอยู่พลันลืมตาขึ้น การแสดงออกของเขาดูผิดแปลกไป สีหน้าและแววตาฉายแววตกตะลึงออกมา

“อนธการ…บุพกาล…ตกลงเขาคือตัวตนอะไรกันแน่”

พุทธะอาภรณ์ขาวนั้นสงสัยในรากเหง้าของหานเจวี๋ยมาโดยตลอด เขารู้สึกว่าความเร็วในการบำเพ็ญของหานเจวี๋ยนั้นรวดเร็วมากเสียจนไม่สมเหตุสมผล มีความเป็นไปได้มากว่าเขาจะเป็นผู้ทรงพลังกลับชาติมาเกิดใหม่ วันนี้หานเจวี๋ยสร้างอนธการขึ้นมาโดยไม่เกรงกลัวต่อผลกรรม ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

หานเจวี๋ยไม่สนใจพุทธะอาภรณ์ขาว แต่กลับมุ่งสมาธิไปสู่การทะลวงระดับ

ในขณะเดียวกัน

บนชั้นฟ้าที่สามสิบสาม อริยะที่อยู่ในอาณาเขตเต๋าต่างๆ ล้วนแต่ลืมตาขึ้น ปรมาจารย์ลัญจกรสรวงก็เช่นกัน

ปรมาจารย์ลัญจกรสรวงนับนิ้วทำนายหนึ่งครั้ง คิ้วพลันขมวดมุ่น

เขาทำนายไม่ได้เลยแม้แต่น้อย!

“ผู้ใดกำลังพิสูจน์มรรคอยู่”

ปรมาจารย์ลัญจกรสรวงพึมพำกับตนเอง เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นยืน

อีกด้านหนึ่ง

สี่อริยะสำนักเต๋าต่างมารวมตัวกัน

“มีคนกำลังพิสูจน์มรรค!” เทพสูงสุดหนานจี๋กล่าวเสียงต่ำ สีหน้าถมึงทึง

ยังมีคนระดับสูงที่สามารถก้าวสู่การพิสูจน์มรรคได้ อยู่ใต้จมูกของพวกเขานี่เอง!

ที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาไม่สามารถทำนายได้ว่าอีกฝ่ายอยู่ที่ไหน

ดวงตาของหลี่มู่อีวาววับ เขากล่าวว่า “หรือว่าจะเป็นเจ้าสำนักซ่อนเร้น”

อริยะจินอันกล่าวว่า “แม้จะไม่ใช่เขา แต่ก็ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับสำนักซ่อนเร้น อริยะอย่างพวกเราเข้าไปในแดนเซียนไม่ได้ ศิษย์ในสำนักก็ไม่อาจบุกฝ่าเข้าไปในเขตเซียนร้อยคีรี ทำได้เพียงเฝ้ามองเขาพิสูจน์มรรคต่อไป หลังจากนี้ค่อยพิจารณาเปลี่ยนท่าทีของพวกเราต่อสำนักซ่อนเร้นอีกครั้ง”

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยถอนหายใจ

สี่อริยะต่างตกอยู่ในความเงียบ

นอกจากสี่อริยะแห่งสำนักเต๋าแล้ว อริยะคนอื่นต่างก็ตกใจเช่นกัน

ฉิวซีไหลถึงขั้นส่งคำขอเข้าฝันหานเจวี๋ย

หานเจวี๋ยเมินเฉยไปเสียอย่างนั้น

ผ่านไปอีกครู่หนึ่ง ฉิวซีไหลก็เริ่มส่งคำขอเข้าฝันมาอย่างถี่รัวอีกครั้ง

[ฉิวซีไหลต้องการเข้าฝันท่าน ยอมรับหรือไม่]

[ฉิวซีไหลต้องการเข้าฝันท่าน ยอมรับหรือไม่]