บทที่ 541 กวาดล้างมารสวรรค์ในสิบลมหายใจ ไร้หนทางถอย
หลี่เต้าคงลอยตัวอยู่กลางนภาสูง ทอดสายตามองออกไป เงากระบี่นับไม่ถ้วนกำลังบุกตะลุยไปทั่วสารทิศในโลกา ไล่ล่าสังหารมารสวรรค์ แออัดเนืองแน่น ตระการตาอย่างยิ่ง
หลี่เต้าคงได้เห็นฉากนี้แล้วหัวใจพลันเต้นรัว
“ที่แท้หมื่นกระบี่ก่อกำเนิดแข็งแกร่งถึงเพียงนี้…นี่คือพลังวิเศษมรรคกระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอน เพียงแต่ข้ายังศึกษาไม่แตกฉานเท่านั้น”
หลี่เต้าคงพึมพำกับตัวเอง แววตาฉายแววฮึกเหิม
ในเวลานี้ ไม่ใช่เพียงเขาเท่านั้น ผู้ทรงพลังทั้งหมดในแดนเซียนล้วนถูกอานุภาพของหมื่นกระบี่ก่อกำเนิดทำให้ตกตะลึง
ณ ทะเลไร้ขอบเขต บนเกาะกลางทะเลแห่งหนึ่ง
หวงจุนเทียนยืนอยู่บนชายคา มองเงากระบี่ทั่วนภา ท่าทางตื่นเต้น
เขาจำเสียงนั้นได้!
“พลังวิเศษเช่นนี้ต้องเป็นระดับอริยะแน่นอน!”
ในใจหวงจุนเทียนปรีดาอย่างยิ่ง ตนไม่ได้มองคนผิดไปจริงๆ
โชคดีที่เขาเชื่อมั่นในตัวหานเจวี๋ยมาโดยตลอด มิเช่นนั้นหากทรยศหานเจวี๋ย ผลลัพธ์คงไม่อาจคาดคิด
เมื่อหมื่นกระบี่ก่อกำเนิดปรากฏ เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบลมหายใจ ฟ้าดินก็เงียบสงัด
มารสวรรค์ในปวงสวรรค์หมื่นโลกาล้วนถูกกวาดล้างจนสิ้น กระบี่นับไม่ถ้วนร่วงดิ่งลงมา เขาสู่เขา เมฆาสู่เมฆา ทุกสิ่งกลับสู่สภาพเดิม
พลังของอริยะ ก็แข็งแกร่งเช่นนี้!
ภายในเขตเซียนร้อยคีรี
หานเจวี๋ยค่อยๆ ลดมือขวาลง
ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ หากพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาสำแดงภายในขอบเขตมรรคาสวรรค์ จะเผชิญกับการต่อต้านจากมรรคาสวรรค์ แต่ยามนี้มรรคาสวรรค์ถูกมารสวรรค์คุกคาม ดวงชะตาลดฮวบ อีกทั้งเขาทำเพื่อกำจัดมารสวรรค์ที่คุกคามมรรคาสวรรค์ มรรคาสวรรค์ไหนเลยจะขัดขวาง
ล้างบางมารสวรรค์ในกระบวนท่าเดียว!
ในใจหานเจวี๋ยเฉยเมยไม่แยแส ถึงอย่างไรพวกนี้ก็เป็นเพียงปลาซิวปลาสร้อย
ศัตรูตัวฉกาจที่แท้จริงยังอยู่บนชั้นฟ้าที่สามสิบสาม
หานเจวี๋ยทอดสายตามองศิษย์นับล้านในเขตเซียนร้อยคีรี ใบหน้าของศิษย์ทุกคนล้วนฉายแววคึกคักเร่าร้อน
“กำจัดมารสวรรค์ในปวงสวรรค์หมื่นโลกาแล้ว นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าต้องการใช่หรือไม่”
หานเจวี๋ยเปิดปากกล่าว วาจานี้ทำให้เหล่าศิษย์สำนักซ่อนเร้นรู้สึกตกตะลึงอีกครั้ง
เพิ่งผ่านไปเท่าไรกัน
เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามจากหานเจวี๋ย ไม่มีผู้ใดกล้าตอบ ไม่ว่าใครก็ฟังออกว่าหานเจวี๋ยเตรียมจะอบรมพวกเขาอยู่
“เคราะห์ภัยแห่งมรรคาสวรรค์ไม่มีทางกำจัดทิ้งอย่างถาวรได้ วันนี้มารสวรรค์มา วันหน้าจะต้องมีเคราะห์ภัยที่แข็งแกร่งยิ่งกว่ามาแน่ หากพวกเขาอยากพิทักษ์มรรคาสวรรค์จริงๆ ก็ควรมานะฝึกบำเพ็ญ หากว่าศิษย์นับล้านในสำนักซ่อนเร้นของข้า ล้วนเป็นต้าหลัว มรรคาสวรรค์ไยจะไม่คงกระพันเล่า”
วาจาของหานเจวี๋ยดังสะท้อนอยู่ข้างหูเหล่าศิษย์นับล้าน พวกเขาได้ฟังก็รู้สึกละอาย
ฉู่ซื่อเหรินเองก็รู้สึกละอายใจเช่นกัน
พวกเขาคิดว่ามรรคาสวรรค์กำลังจะล่มสลาย แต่พอเห็นหานเจวี๋ยลงมือถึงได้รู้ว่า มหันตภัยล้างโลกานี้ในสายตาของผู้ทรงพลังเป็นเพียงการละเล่นของเด็กน้อยเท่านั้น
หานเจวี๋ยเอ่ยว่า “ไปเถอะ พวกเจ้าจงฝึกบำเพ็ญให้ดี เข้าร่วมสำนักซ่อนเร้นแล้วก็อย่าได้คิดฟุ้งซ่าน ผู้ที่ชุบเลี้ยงพวกเจ้ามิใช่มรรคาสวรรค์ แต่เป็นสำนักซ่อนเร้น”
จากนั้น หานเจวี๋ยก็หายตัวไปจากจุดเดิม กลับไปที่อารามเต๋า
หานเจวี๋ยนั่งสมาธิบนบัวดำล้างโลกสามสิบหกวัฏจักร เรียกดูตัวเลือกของตน เลือกตัวเลือกข้อแรก ออกจากการปิดด่าน สังหารมารสวรรค์
[ขณะนี้ยังกวาดล้างมารสวรรค์ไม่หมดสิ้น ไม่สามารถรับรางวัลได้]
หานเจวี๋ยถอนหายใจ ว่าแล้ว ยังคงต้องจัดการมารมรรคาสวรรค์ถึงจะใช้ได้
เขาซักถามในใจ ‘หากข้าไปช่วยสนับสนุนฉิวซีไหล ทุ่มสมาธิความสนใจและกำลังทั้งหมดไปกับการต่อสู้ จะตายหรือไม่’
[จำเป็นต้องหักอายุขัยหนึ่งหมื่นล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]
ดำเนินการต่อ!
[มีโอกาสตายหนึ่งเปอร์เซ็นต์]
หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว
‘ข้าอยากรู้ว่าโอกาสหนึ่งเปอร์เซ็นต์มาจากอะไร’
[จำเป็นต้องหักอายุขัยหนึ่งหมื่นล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]
ดำเนินการต่อ!
[ท่ามกลางความมืดมิด มีร่างจำลองอีกสองตนของมารมรรคาสวรรค์ซ่อนเร้นอยู่ พลังไม่ด้อยไปกว่าตัวจริงเลย]
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...