ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 593

บทที่ 593 ทะลวงขั้น ความเชื่อทางวิทยาศาสตร์

“ข้าจะไปพบเขา!”

หวงจุนเทียนลุกขึ้นพลางกล่าว สำนักพุทธส่งบรรพชนพุทธมา เขาจะนั่งมองอยู่เฉยๆ ได้อย่างไร

เมื่อศิษย์แจ้งข่าวได้ยินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หวงจุนเทียนเคลื่อนไหวทันที

สงครามของครึ่งอริยะกำลังจะปะทุขึ้นแล้ว!

….

ผ่านไปห้าร้อยปีเต็ม หานเจวี๋ยเพิ่งทะลวงขั้นสำเร็จ

เขาจงใจยื้อเวลาไว้ เดิมทีต้องการใช้เวลานานกว่านี้ พอถึงโค้งสุดท้าย เขาค่อยเพิ่มความเร็วในการทะลวงระดับ

พลังเวทเพิ่มขึ้นฉับพลัน!

หานเจวี๋ยทำให้ตบะเสถียรไปพลาง เรียกหน้าต่างค่าสถานะของตนออกมาตรวจสอบไปพลาง

[ชื่อ: หานเจวี๋ย]

[อายุ: 939000/12, 999, 999, 999, 999, 999, 999, 999, 999]

[เผ่าพันธุ์: เทพมารอนธการ (มหาจักรพรรดิไร้ขอบเขต)]

[ตบะ: เซียนทองต้าหลัวเบิกฟ้าระยะสมบูรณ์ (อริยะสมบูรณ์แบบ)]

[วิชายุทธ์: มหามรรควัฏจักรอนธการ (ระดับมหามรรค), วิชาชุบร่างวัฏจักรดารา]

[มหามรรค: มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด, มหามรรคแห่งกรรม, มหามรรคต้นกำเนิด]

….

เยี่ยม!

อายุขัยเพิ่มขึ้นมาสิบเท่าเลย!

หานเจวี๋ยมองตัวเลขที่เรียงกันเป็นพรืด ในใจเต็มด้วยไปด้วยความรู้สึกเปรมปรีดิ์

เท่ากับว่าเขาเป็นอมตะมิวางวายแล้ว!

หานเจวี๋ยสงบอารมณ์ ทำให้ตบะเสถียรต่อ

เวลาผ่านไปสี่สิบปีเต็ม ตบะของเขาถึงได้มั่นคง

หานเจวี๋ยเริ่มยกระดับพลังวิเศษมรรคกระบี่ ใช้เวลาเพียงครึ่งปีเท่านั้น

หานเจวี๋ยไม่ได้ฝึกฝนร่างจำลองเสรีสุญญตาในทันที แต่เลือกตรวจดูจดหมาย ใส่ใจสถานการณ์ในระยะนี้

[จักรพรรดิเซียนวัฏจักรสหายของท่านออกจากแดนเซียน]

[หานมิ่งสหายของท่านออกจากแดนเซียน]

[หวงจุนเทียนสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากมารสวรรค์เบิกฟ้าสหายของท่าน]

[จักรพรรดิเซียนวัฏจักรสหายของท่านก่อตั้งมิติวัฏจักร]

[มารสวรรค์เบิกฟ้าสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากหลี่เต้าคงสหายของท่าน]

[สือตู๋เต้าสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเจ้าแห่งมหาเคราะห์โบราณ]

[ผานซินสหายของท่านเข้าร่วมวังเทพ ดวงชะตาเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

….

มารฟ้าเบิกสวรรค์และหวงจุนเทียนตีกันได้อย่างไร

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว เพื่อป้องกันไม่ให้สองสายลับโมโหจนฆ่ากันตาย เขาจำเป็นต้องไปเข้าฝันทั้งคู่

ค่าความประทับใจที่ทั้งสองมีต่อเขาบรรลุถึงระดับหกดาว หานเจวี๋ยไม่กลัวว่าจะถูกหักหลัง

เมื่อทั้งสองได้ทราบว่าอีกฝ่ายเป็นพวกเดียวกัน ก็ล้วนตกตะลึง

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่กล้าก่อเรื่องต่อหน้าหานเจวี๋ย ได้แต่รับปากว่าจะไม่ผูกความแค้นกัน

หานเจวี๋ยไปเข้าฝันหลี่เต้าคงต่อ

หลี่เต้าคงคนนี้ตึงเกินไป หานเจวี๋ยกังวลว่าเขาจะทุบตีจนมารสวรรค์เบิกฟ้าดับดิ้น

หลี่เต้าคงเงียบงัน

ผ่านไปพักใหญ่

หลี่เต้าคงถามขึ้น “เจ้าสำนัก ท่านจัดวางไส้ศึกไว้มากแค่ไหนกันแน่”

เขาคิดว่ารากฐานของหานเจวี๋ยไม่ลึกล้ำมากนัก รู้จักแต่พากเพียรบำเพ็ญ จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่าตนมองผิดไปเสียแล้ว

รากฐานลึกล้ำเกินไปแล้ว!

แม้แต่บรรพชนพุทธแห่งสำนักพุทธก็ยังเป็นคนของหานเจวี๋ย!