ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 606

บทที่ 606 สร้างเทพมารฟ้าบุพกาล

หากว่ากันอย่างไม่มีอคติแล้ว วาจานี้ของจอมอริยะเสวียนตูนั้นนับว่าสมเหตุสมผล

น่าเสียดาย หานเจวี๋ยแข็งแกร่งเท่าจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการแล้ว!

อย่างไรก็ตามเขาไม่อยากถูกตัวตนที่อยู่เบื้องหลังจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการหมายหัว จำเป็นต้องลากกลุ่มอิทธิพลอื่นๆ มาร่วมภารกิจด้วย ลดความมีตัวตนของเขาในศึกครั้งนี้ลงได้จะดีที่สุด

“หากเจ้าใคร่ครวญได้แล้ว ติดต่อมาหาข้าได้ทุกเมื่อ ต้องกำจัดจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการให้ได้ เมื่อถึงเวลานั้นพวกเราเหล่าอริยะจะมุ่งหน้าไปที่แดนต้องห้ามอันธการด้วยกัน”

จอมอริยะเสวียนตูเอ่ยเสียงขรึม

หานเจวี๋ยพยักหน้ารับ จากนั้นก็สลายแดนความฝัน

เขาลืมตาขึ้น ถามในใจว่า ‘เมื่อครู่จอมอริยะเสวียนตูโป้ปดข้าหรือไม่’

[จำเป็นต้องหักอายุขัยสี่พันล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

ดำเนินการต่อ!

[ไม่]

สีหน้าหานเจวี๋ยผ่อนคลายลง

ฉิวซีไหลและเทพสูงสุดอู๋ฝ่าต่างถูกคุกสวรรค์อนธการสยบทาสแล้ว หากเหล่าอริยะวางแผนเล่นงานเขา ทั้งสองย่อมต้องมาแจ้งเขาแน่

ทว่าหานเจวี๋ยยังคงไม่วางใจ

เขาพลันเกิดความคิดอาจหาญอย่างหนึ่งขึ้น

สยบอริยะทั้งหมดให้เป็นทาสโดยเว้นไว้แค่จอมอริยะเสวียนตูดีหรือไม่นะ

ไม่ได้

เสี่ยงเกินไป

ก่อนหน้านี้ที่สยบทาสฉิวซีไหลก็ล่วงเกินโพธิสัตว์จุนทีไปแล้ว หากล่วงเกินผู้อาวุโสทั้งหมดในแดนเทพหวนปัจฉิมเข้า วิธีนี้ไม่เป็นผลดีอย่างแน่นอน

หานเจวี๋ยปรับสภาพอารมณ์ เริ่มยกระดับพลังของตน

ร่างจำลองเสรีสุญญตาจำเป็นต้องฝึกฝนอยู่แล้ว ร่างจำลองเทพมารทุกตนที่ฝึกฝนออกมาล้วนสามารถเพิ่มพลังให้เขาได้

ผ่านไปหนึ่งร้อยปี

ตบะและพลังของหานเจวี๋ยยกระดับถึงขีดสูงสุดในปัจจุบันแล้ว ทว่าเรียนรู้ร่างจำลองเทพมารจากจากร่างจำลองเสรีสุญญตาได้แค่ยี่สิบห้าตนเท่านั้น

เมื่อเทียบกับตอนฝ่าทะลวงระดับขั้นเล็กๆ ก่อนหน้านี้แล้ว ถือว่าด้อยลงมาก

หานเจวี๋ยสัมผัสได้ว่าในความมืดมิดมีพลังอำนาจอย่างหนึ่งคอยยับยั้งการฝึกฝนร่างจำลองเสรีสุญญตาของเขาอยู่

ร่างจำลองเทพมารใหม่ๆ ที่เขาเรียนรู้เพิ่มมานั้นแบ่งออกเป็นเทพมารอันตราย เทพมารวางวาย เทพมารระเบียบ เทพมารตระหนักรู้ เทพมารเปลือยบาท เทพมารเชี่ยวกราก เทพมารธรรมนูญ เทพมารดั่งฝัน เทพมารมหาการุณย์ เทพมารพิสุทธิ์ เทพมารละบาป เทพมารเที่ยงธรรม เทพมารยอดวิญญาณ เทพมารศีลธรรม เทพมารตรีเอกภาพ เทพมารทลายฟ้า เทพมารไร้คู่ เทพมารจุดอ่อน เทพมารแปรผัน เทพมารราตรีภพ เทพมารหลุมดำ เทพมารพังทลาย เทพมารหกกรรณ เทพมารมหาวิเศษ เทพมารเจ็ดแสง

หานเจวี๋ยเปิดใช้แบบจำลองการทดสอบ ท้าสู้กับลี่จื้อไจ้ก่อน

เมื่อสำแดงร่างจำลองเทพมารทั้งสองร้อยสี่สิบเก้าตนออกมา สามารถปลิดชีพลี่จื้อไจ้ได้ในสามลมหายใจ

หานเจวี๋ยใช้แบบจำลองการทดสอบต่อไป

เมื่อผ่านไปหลายร้อยครั้ง เขาพบว่าตนไม่สามารถสังหารลี่จื้อไจ้ได้

พลังแห่งอริยะเสรีแข็งแกร่งเหลือเกิน สามารถปกป้องวิญญาณของลี่จื้อไจ้ไว้ได้

มหามรรคของลี่จื้อไจ้ อนิจจังเลื่อนลอย แข็งแกร่งอย่างยิ่งทว่าก็มิใช่คู่ต่อสู้ของร่างจำลองเทพมารเลย

หานเจวี๋ยเริ่มทดลองต่อสู้โดยไม่ใช้ร่างจำลองเสรีสุญญตาดู อาศัยสมบัติวิเศษของตนในการต่อสู้ มือขวาถือกระบี่พิพากษาอนธการ มือซ้ายถือป้ายคำสั่งพิฆาตมรรคา เปิดใช้งานยอดสมบัติป้องกันทั้งหมดบนร่าง พึ่งพาพลังวิเศษในการต่อสู้

ผ่านไปครึ่งชั่วยาม เขาก็ปลิดชีพลี่จื้อไจ้ได้

ยังไม่พอ!

สู้ต่อ!

หลายปีผ่านไป

ประสบการณ์ในการต่อสู้ของหานเจวี๋ยก้าวหน้าขึ้นมหาศาล ถ้าไม่พึ่งพาร่างจำลองเสรีสุญญตา อย่างเร็วสุดเขาต้องใช้เวลาถึงสามสิบลมหายใจถึงจะปลิดชีพลี่จื้อไจ้ได้

จำเป็นต้องกล่าวเลยว่า ในแง่ของการสำแดงพลัง ร่างจำลองเสรีสุญญตายังคงเลิศล้ำที่สุด

หานเจวี๋ยเรียกจดหมายออกมาตรวจดู

[จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายสหายของท่านได้รับการเทศนาธรรมจากผู้ทรงพลังลึกลับ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[สือตู๋เต้าสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ] x12009328

[หานทั่วบุตรชายท่านหนีรอดจากคุกนรกอันธการ]

[หลิวเป้ยสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[สือตู๋เต้าสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากหลี่เต้าคงสหายของท่าน]

[เจียงตู๋กูสหายของท่านปลดปล่อยไท่กู่หยวนเฟิ่งสหายของท่าน]

[หานทั่วบุตรชายของท่านเข้าสู่แดนเทพหวนปัจฉิม]

….

หานเจวี๋ยตะลึงงัน

หานทั่วเด็กคนนี้หนีออกไปได้อย่างไร