ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 615

สรุปบท บทที่ 615 ยอดเขาปู้โจว: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ

สรุปเนื้อหา บทที่ 615 ยอดเขาปู้โจว – ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ โดย Internet

บท บทที่ 615 ยอดเขาปู้โจว ของ ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ ในหมวดนิยายกำลังภายใน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

บทที่ 615 ยอดเขาปู้โจว

เมื่อกลับมาถึงเขตเซียนร้อยคีรี หานเจวี๋ยนั่งลงบนบัวดำล้างโลกสามสิบหกวัฏจักร

เขากับจอมอริยะเสวียนตูหารือกันอยู่หนึ่งชั่วยาม สุดท้ายก็ยังตัดสินใจรอให้มิติวัฏจักรพัฒนาต่อไปอีกสักระยะก่อน ค่อยบีบให้เทพมารฟ้าบุพกาลตนนั้นเผยตัว

หานเจวี๋ยไม่ได้ทำนายดูเลยว่าเทพมารฟ้าบุพกาลตนนั้นอยู่ที่ใด

หานเจวี๋ยต่างจากจอมอริยะเสวียนตู เขาเข้าร่วมกับเรื่องนี้เพียงเพราะสนใจเท่านั้น ไม่ได้มีเป้าหมายอย่างชัดเจน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกร้อนรนเท่าจอมอริยะเสวียนตู

เรื่องสังหารจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการเป็นเหตุให้ผู้ทรงพลังยี่สิบหกรายเกิดความเกลียดชังในตัวหานเจวี๋ย เขาจำต้องเก็บตัวไปสักระยะหนึ่ง

หานเจวี๋ยตัดสินใจว่าจะเก็บตัวสักหลายๆ พันปี แล้วค่อยสาปแช่งคนเหล่านี้

หานเจวี๋ยเรียกกล่องจดหมายออกมา ตรวจดูความเปลี่ยนแปลงในระยะนี้ของเหล่าสหาย

[จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายสหายของท่านสืบทอดมรดกแห่งจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[หยางตู๋สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเผ่าพันธุ์ลึกลับ] x392092

[ฉิวซีไหลสหายของท่านเผชิญกับคำสาปแช่งลึกลับ]

[ฝูซีเทียนสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากกผู้ทรงพลังลึกลับ ตัวตายมรรคผลสลาย]

[ฝูซีเทียนสหายของท่านได้รับการชุบชีวิตจากเจ้าแม่หนี่ว์วาศัตรูคู่อาฆาตของท่าน กลายเป็นอริยะเสรี]

[หยางเทียนตงศิษย์ของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[ฟางเหลียงศิษย์หลานของท่านได้รับการชี้ทางเบิกปัญญาจากบรรพชนเต๋าสหายของท่าน พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

….

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้าย…

เมื่อเห็นสถานการณ์ของเขา หานเจวี๋ยได้แต่ถอนหายใจเงียบๆ

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งความมืด อย่างที่รู้กันดี ผู้หนุนหลังจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการก็คือที่พึ่งของเหล่าอริยะมรรคาสวรรค์

ที่สุดแล้วจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายก็ยังเป็นแค่ตัวหมากอยู่ดี ไม่สามารถฝ่าออกมาจากกรงขังของผู้ทรงพลังเหล่านั้นได้

เมื่อไล่อ่านลงไป พอหานเจวี๋ยเห็นแจ้งเตือนของฝูซีเทียน ก็รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา

ฝูซีเทียนสิ้นชีพ ต่อมาก็จะส่งอริยะผู้ทรงพลังคนใหม่มาอีก เช่นเดียวกับคราวของเทพสูงสุดอู๋ฝ่าก่อนหน้านี้ ก่อให้เกิดการต่อสู้ภายในหมู่อริยะอีกครั้ง เมื่อมหันตภัยมรรคาสวรรค์ครั้งต่อไปมาเยือน เหล่าอริยะขัดแย้งกันเองก็ยากจะสมานฉันท์กันได้

หานเจวี๋ยพอจะมองแผนการของเหล่าผู้ทรงพลังในแดนเทพหวนปัจฉิมออกแล้ว

จุดแข็งเพียงหนึ่งเดียวของเขาคือผู้ทรงพลังเหล่านั้นไม่ทราบว่าเขารู้ความจริง

หานเจวี๋ยต้องอาศัยจุดนี้ทำให้พวกเขาแตกคอกันเอง

ผู้ทรงพลังเหล่านี้ไม่มีทางสมานฉันท์กลมเกลียวกันอย่างสมบูรณ์!

หลังอ่านจดหมายเสร็จ หานเจวี๋ยก็ฝึกบำเพ็ญต่อ

เขากำลังรอคอยโอกาสสำหรับสาปแช่ง

เขาไม่ได้สาปแช่งมานานมากแล้ว รู้สึกโหยหาอย่างน่าประหลาด

เจ้าแดนต้องห้ามอันธการจะออกโรงอีกครั้ง!

….

ยมโลก ริมแม่น้ำปรโลก

หยางเทียนตงกำลังนั่งสมาธิอยู่ จักรพรรดินีผืนพิภพปรากฏตัวขึ้นเหนือแม่น้ำปรโลก

หยางเทียนตงรับรู้ถึงกลิ่นอายของนาง เขารีบลืมตาขึ้นมาทันที ทำความเคารพอีกฝ่าย

จักรพรรดินีผืนพิภพเปิดปากเอ่ย “ข้าตรวจสอบดูแล้ว ไม่ทราบเลยว่าเป็นผู้ใดที่ทำร้ายเจ้า ช่วงนี้ต้องเสริมการป้องกันของยมโลก ไม่นานมานี้เหล่าอริยะออกจากแดนเซียนไปจัดการจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการ อริยะฝูซีเทียนสังเวยชีพ บางทีวิกฤตการณ์มรรคาสวรรค์อาจจะกำลังเริ่มขึ้น เมืองนรกอยู่ในระดับต่ำสุดของแดนเซียน เป็นไปได้ว่าจะกลายเป็นเป้าโจมตีของศัตรู”

หยางเทียนตงขมวดคิ้ว กล่าวว่า “จักรพรรดินี ตบะของข้าอ่อนด้อยนัก เกรงว่าคงยากจะปกป้องเมืองนรกได้…”

“ไม่จำเป็นต้องกังวล ข้าจะให้สิบแปดพญายมบรรพกาลหวนกลับมา พวกเขาล้วนเป็นเซียนทองต้าหลัว นี่คือกองกำลังที่เมืองนรกสั่งสมไว้”

เซียนทองต้าหลัวสิบแปดท่าน!

เปลือกตาหยางเทียนตงกระตุก ร้ายกาจขนาดนี้เชียวหรือ

เขาทั้งรู้สึกโล่งใจและเป็นกังวลไปพร้อมกัน

ดวงตาเขาฉายแววเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่น ไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่นิด

“เช่นนั้นเจ้าจงไปยังชั้นฟ้าที่สิบสาม อย่าได้มารบกวนความสงบของเขาเทพปู้โจว”

เสียงของหลี่เต้าคงแว่วขึ้นอีกครั้ง แฝงความหงุดหงิดเอาไว้เล็กน้อย

เมิ่งเซียวคุกเข่าลงข้างหนึ่ง ประสานหมัดพลางเอ่ยว่า “เผ่ามนุษย์ไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นสู่ชั้นฟ้าที่สิบสาม ข้าไม่อาจไปพบบรรพชนสวรรค์ได้ ทำได้เพียงมายังเขาเทพปู้โจว ร่ำลือกันว่าหากยืนอยู่บนยอดเขาของเขาเทพปู้โจว เสียงตะโกนจะแว่วดังไปถึงชั้นฟ้าที่สามสิบสาม ข้ามีเพียงทางเลือกนี้เท่านั้นขอรับ!”

“หวังว่าผู้อาวุโสจะยอมอนุญาต มิเช่นนั้นข้าก็ได้แต่ยอมตายด้วยน้ำมือผู้อาวุโส ชาตินี้ชีวิตข้าไร้ห่วงอาลัยแล้ว!”

ตูม!

สายฟ้าเส้นหนึ่งฟาดลงมา ผ่าเมิ่งเซียวจนไหม้ดำในทันใด กลิ้งไถลลงไปจากเนินเขา

แต่เขาทรงตัวได้อย่างรวดเร็ว ร่างกายสั่นระริกลุกขึ้นมาอีกครั้ง โซซัดโซเซปีนขึ้นเขาต่อไป

โลหิตแดงฉานเริ่มไหลซึมออกมาจากร่างที่ไหม้เกรียม เมิ่งเซียวดูราวกับผีร้ายตนหนึ่ง แต่ดวงตายังคงเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่น

“ผู้อาวุโส…โปรด…อนุญาต…”

เมิ่งเซียวไต่ขึ้นเขาพลางเอ่ยด้วยเสียงสั่นพร่า น้ำเสียงแผ่วหวิว ดังสู้เสียงลมไม่ได้ด้วยซ้ำ

เขาเทพปู้โจวตกอยู่ในความเงียบสงัดวังเวง

หลี่เต้าคงตอบรับคำขอของเขาอย่างเงียบงัน ไม่ขัดขวางอีกต่อไป

หลายเดือนต่อมา เมิ่งเซียวที่บาดเจ็บสาหัสไปทั้งร่างปีนขึ้นมาถึงยอดเขาเทพปู้โจวอย่างยากลำบาก

ยอดเขาทะลุหมู่เมฆา เมิ่งเซียวคุกเข่าบนยอดเขา อ้าปากหอบหายใจ แสงตะวันอาบไล้ร่างเขา อาการบาดเจ็บตามร่างเขาหายดีแล้ว เขาใช้วิชาเวทชำระล้างร่างกาย เปลี่ยนไปสวมอาภรณ์สะอาดสะอ้าน แต่สภาพของเขาทรุดโทรมอย่างยิ่ง ใบหน้าซีดขาว ร่างกายโคลงเคลงจะล้มมิล้มแหล่

เมิ่งเซียวทอดสายตามองขึ้นไป เขาค่อยๆ ยกมือขวาขึ้น

เขาไม่เคยรู้สึกว่านภาอยู่ใกล้ตนเท่าวันนี้มาก่อน

เขากัดฟันกรอด เงยหน้าร้องตะโกน “ข้า เมิ่งเซียวจากเผ่ามนุษย์ ขอร้องเรียนแม่ทัพเทพสวรรค์ สังหารล้างบางทายาทชายหลายล้านคนในตระกูลของข้า ข่มเห่งสตรีในตระกูลข้า เทพเซียนประพฤติตนไม่เป็นธรรม บรรพชนสวรรค์โปรดมอบความเป็นธรรมให้ข้าน้อยด้วย!”

………………………………………………………………

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ