ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 632

บทที่ 632 พรสวรรค์อันดับหนึ่งนับแต่โบราณจนถึงปัจจุบัน

“รับใช้เจ้าอย่างนั้นหรือ อาศัยสิ่งใดเล่า เจ้าเก่งนักหรือ”

อี๋เทียนตะโกนด้วยความไม่พอใจ เขาเคยแต่รับลูกน้อง ไม่เคยต้องเป็นลูกน้องของผู้ใดมาก่อน ในอดีตตอนอยู่ที่เผ่าปีศาจและวังเทพ ผู้กุมอำนาจล้วนปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพให้เกียรติ

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายเอ่ยอย่างสงบว่า “เราคืออดีตจักรพรรดิสวรรค์แห่งวังสวรรค์ ยามนี้พิสูจน์มรรคแล้ว เจ้าว่าเราอาศัยสิ่งใดเล่า”

อดีตจักรพรรดิสวรรค์?

หานทั่วตกใจ จักรพรรดิสวรรค์คนปัจจุบันคือฟางเหลียง ฟางเหลียงคือศิษย์หลานของบิดาเขา เช่นนั้นจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายเป็นมิตรหรือเป็นศัตรูของบิดาเขากัน

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายคล้ายจะเข้าใจถึงความวิตกของเขา จึงเอ่ยขึ้นว่า “ในอดีตกาลสมัยที่บิดาเจ้ายังไม่สำเร็จเป็นเซียน บิดาเจ้าก็เคยได้รับการผลักดันจากเราเช่นกัน บิดาเจ้าเคยทำงานให้เรามาก่อน เจ้าไม่คิดจะทำบ้างหรือ”

หานทั่วถามด้วยความระมัดระวัง “บิดาข้าอย่างนั้นหรือ”

อี๋เทียนรู้สึกประหลาดใจ บิดาของหานทั่วสิ้นไปนานแล้วมิใช่หรือ

“ถูกต้อง ก็คือเจ้าสำนักซ่อนเร้น หานเจวี๋ย” จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายกล่าวอย่างสงบ

หานทั่วหน้าตาเหมือนหานเจวี๋ย เมื่อครู่จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายทำนายบ่วงกรรมดูแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะทำนายได้ไม่กระจ่าง ระบุได้แค่ว่าหานทั่วมีภูมิหลังอันยิ่งใหญ่ เช่นนั้นก็ต้องเป็นเพราะมีส่วนเกี่ยวข้องกับหานเจวี๋ยเท่านั้น

อี๋เทียนเบิกตากว้าง เอ่ยด้วยความตกใจ “บิดาเจ้าคือเจ้าสำนักซ่อนเร้นหรือ เหตุใดที่ผ่านมาเจ้าไม่เคยพูดถึงเลย”

เจ้าสำนักซ่อนเร้นคือตัวตนในตำนานที่เล่าขานกันในแดนเซียน มีศักดิ์เทียบเคียงกับอริยะ เคยช่วยเหลือปวงสวรรค์หมื่นโลกาไว้ มีผลกุศลมหาศาลไร้สิ้นสุด

หานทั่วเอ่ยด้วยรอยยิ้มขมขื่น “ข้าก็เพิ่งรู้เมื่อไม่นานนี้”

เขามองไปที่จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้าย

ในใจเขายังคงหวาดระแวงอยู่บ้าง แต่อีกฝ่ายระบุความสัมพันธ์ระหว่างเขาและหานเจวี๋ยออกมาตรงๆ ย่อมมิใช่การโป้ปดลวงหลอกเขา

“ท่านเล่าเรื่องในอดีตสมัยที่ท่านรู้จักกับท่านพ่อข้าให้ข้าฟังได้หรือไม่” หานทั่วถาม

จักรพรรดิสวรรค์ยิ้มอย่างมีนัยแวบหนึ่ง จากนั้นจึงค่อยๆ นั่งลงพลางเอ่ยว่า “ย่อมได้ เรื่องนี้ต้องเริ่มเล่าตั้งแต่มรรคาสวรรค์ยังไม่เริ่มต้นวงจรใหม่ ตอนนั้น วังสวรรค์ปกครองปวงสวรรค์หมื่นโลกา บิดาเจ้าเป็นเพียงคนธรรมดาไร้สกุลรุนชาติจากโลกมนุษย์แห่งหนึ่ง…”

หานทั่วนั่งขัดสมาธิ เริ่มตั้งใจฟัง

อี๋เทียนก็สนใจเรื่องราวบิดาของหานทั่วเช่นกัน จึงเริ่มตั้งใจฟังอยู่เงียบๆ

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายย้อนระลึกความทรงจำ บอกเล่าทุกเรื่องราวในอดีตออกมาทั้งหมด

ผ่านไปนานยิ่ง

เมื่อจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายเล่าจบ หานทั่วและอี๋เทียนยังคงจมจ่อมอยู่ในเรื่องราว

อี๋เทียนสะดุ้ง เอ่ยถามทันที “จากที่ท่านเล่ามา เจ้าสำนักซ่อนเร้นพิสูจน์มรรคภายในระยะเวลาแค่แสนปีเช่นนั้นหรือ”

หานทั่วก็ตระหนักถึงจุดนี้เช่นกัน เขาแสดงสีหน้าแปลกพิกล

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายตอบ “ถูกต้อง หานเจวี๋ยอายุมากกว่าหานทั่วเพียงสามหมื่นปี เขาคือคนที่มีพรสวรรค์เลิศล้ำที่สุดเท่าที่เราเคยพบเห็นมา ไม่มีมนุษย์และเทพเซียนองค์ใดเทียบเคียงได้”

สีหน้าหานทั่วพลันแปรเปลี่ยน

สามหมื่นปี…

ถึงให้เวลาเขาสามหมื่นปี ก็ยังไม่แน่ว่าจะบรรลุเซียนทองต้าหลัวระยะสมบูรณ์ได้ แต่หานเจวี๋ยที่อายุมากกว่าเขาสามหมื่นปีกลับกลายเป็นตัวตนอันดับหนึ่งไม่เป็นสองในหมู่อริยะไปแล้ว ความห่างชั้นนี้…

หานทั่วเผยรอยยิ้มขมขื่นออกมา จิตใจได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง

เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะกลายเป็นความภาคภูมิใจของหานเจวี๋ยได้ แต่ดูจากตอนนี้แล้ว เขามีแต่ทำให้หานเจวี๋ยขายหน้า

อี๋เทียนก็ได้รับความตื่นตะลึงเช่นกัน เขาคิดมาตลอดว่าพรสวรรค์ของตนเลิศล้ำที่สุด แต่เมื่อเทียบกับบิดาของหานทั่ว…

“โอ้ ใช่แล้ว เราลองทำนายดูเล็กน้อย ช่วงที่หานเจวี๋ยพิสูจน์มรรคใกล้เคียงกับช่วงเวลากำเนิดของเจ้า กล่าวก็คือ จากมนุษย์ธรรมดาสู่อริยะ หานเจวี๋ยใช้เวลากว่าสามหมื่นปีเท่านั้น” จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายเอ่ยติดตลก

ในใจเขาก็ได้รับความตกใจเช่นกัน

เด็กคนนี้…

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายทราบว่าพรสวรรค์ของหานเจวี๋ยน่าหวาดหวั่นอย่างยิ่ง แต่พอทำนายดูอย่างละเอียดกลับยิ่งทำให้เขารู้สึกขนหัวลุก

ต่อให้เป็นบรรพชนเต๋ากลับชาติมาเกิด ก็คงไม่ถึงขนาดนี้กระมัง!

หานทั่วและอี๋เทียนตกอยู่ในความตะลึง ไม่รู้สึกตัวอยู่เนิ่นนาน

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายก็มิได้รบกวนพวกเขา เพราะตัวเขาเองก็สงบอารมณ์อยู่เช่นกัน

หานทั่วเงยหน้าขึ้นมา สองมือกำแน่น เอ่ยถามว่า “ท่านมีพระคุณเกื้อหนุนชุบเลี้ยงท่านพ่อ เช่นนั้นหากข้ารับใช้ท่าน ท่านสามารถทำให้ข้าไล่ตามท่านพ่อทันได้หรือไม่”

สีหน้าจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายไม่แปรเปลี่ยน ทว่าในใจกลับรู้สึกละอายอยู่บ้าง

พูดไปก็น่าอับอาย เขารู้แจ้งแก่ใจดี ความกรุณาเกื้อกูลที่เขามอบให้หานเจวี๋ยนั้นไม่มีส่วนช่วยในการพิสูจน์มรรคของหานเจวี๋ยเลย ตัวเขาเองก็ยังต้องพึ่งพาการสืบทอดมรดกของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการถึงจะสามารถพิสูจน์มรรคได้