ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 647

บทที่ 647 หน่วยลงทัณฑ์ซ่อนเร้น ภาวะติดขัดของเผ่าเอกา

หลังจากปล่อยตัวเจ้านิกายเทียนเจวี๋ย หานเจวี๋ยก็ทุ่มเทสมาธิฝึกบำเพ็ญ

เวลาผ่านไปในชั่วพริบตา

ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งพันปี

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น ตรวจดูกล่องจดหมาย

ในช่วงที่ผ่านมานี้ จอมอริยะเสวียนตูออกไปแล้ว วางแผนครอบครองแดนเซียนพิภพ ขยายดวงชะตามรรคาสวรรค์

ปรมาจารย์ลัญจกรสรวงก็เริ่มมีความเคลื่อนไหวในกล่องจดหมายแล้ว ส่วนใหญ่ล้วนเป็นจดหมายแจ้งเผชิญกับการโจมตี แต่ยังไม่มีการแจ้งว่าได้รับบาดเจ็บสาหัส

เท่าที่อ่านดู แดนเซียนสงบปลอดภัยกว่าฟ้าบุพกาล จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายและหานทั่วแทบจะทำศึกอยู่ตลอดเวลา แต่ก็ไม่ทราบว่ากำลังต่อสู้กับผู้ใดอยู่

หลังจากอ่านจดหมายจบ หานเจวี๋ยก็เคลื่อนย้ายไปที่อาณาเขตเต๋าแห่งที่สอง

เขาแผ่จิตศักดิ์สิทธิ์ออกไปด้านนอก สำรวจทั่วแดนเซียนพิภพ

เขาจับกลิ่นอายของจอมอริยะเสวียนตูได้ อยู่ที่ชายขอบแดนเซียนพิภพ

ถึงแม้แดนเซียนพิภพจะนับว่าเป็นมรรคาสวรรค์น้อย แต่ความสามารถในการป้องกันตัวกลับห่างชั้นจากมรรคาสวรรค์นัก จอมอริยะเสวียนตูคิดจะมาก็มาได้เลย แดนเซียนพิภพไม่อาจต่อต้านและขัดขวางได้

จอมอริยะเสวียนตูกำลังสำแดงพลังเวท รวบรวมดวงชะตาแดนเซียนพิภพ หานเจวี๋ยไม่ได้สนใจ

เขาสอดส่องตัวเลือกเทพมารที่ตนคัดไว้

หยางตู๋ เริ่นกังและอิ่นหงเฉินยังมีชีวิตอยู่ ส่วนตัวเลือกเทพมารคนอื่นๆ ดับสูญไปนานแล้ว

ในหมู่คนทั้งสาม ตบะของหยางตู๋เข้าใกล้ระดับจักรพรรดิเซียนมากเข้าไปเรื่อยๆ

หานเจวี๋ยพบว่าในร่างของหยางตู๋ซุกซ่อนพลังมหามรรคอันยิ่งใหญ่ไว้ กลิ่นอายนี้เด่นชัดยิ่งนักสำหรับผู้ครอบครองร่างจำลองเสรีสุญญตาอย่างหานเจวี๋ย

หานเจวี๋ยนับนิ้วทำนาย สีหน้าพลันแปลกพิกล

เขาทำนายพบว่าก่อนหน้านี้หยางตู๋ไปเป็นสายลับที่มิติไร้ขอบเขต กลายเป็นผู้กลับชาติมาเกิดชั้นแนวหน้า ได้รับฟังเทศนาธรรมจากอริยะที่อยู่เบื้องหลังมิติไร้ขอบเขต ประสบความสำเร็จตระหนักพลังแห่งมหามรรคเสี้ยวหนึ่ง

หนึ่งพันปีมานี้ มิติวัฏจักรขับไล่มิติไร้ขอบเขตออกไปจากแดนเซียนพิภพแล้ว จอมอริยะเสวียนตูไปหาอริยะตนนั้นด้วยตัวเอง หลังจากสองอริยะประลองพลังเวทกัน อริยะตนนั้นก็ยอมประนีประนอม ออกจากแดนเซียนพิภพไป มิใช่เพียงเท่านี้ กลุ่มผู้กลับชาติมาเกิดชั้นแนวหน้าของมิติไร้ขอบเขตก็ถูกบังคับดึงตัวเอาไว้ด้วย เรียกได้ว่าประสบกับความสูญเสียอย่างหนัก

หานเจวี๋ยคิดดูเล็กน้อย จากนั้นจึงเข้าฝันหยางตู๋

ภายในแดนความฝัน

เมื่อหยางตู๋เห็นหานเจวี๋ยที่มีแสงเทพบดบังกายก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

เขาเคยพบอริยะมาแล้ว แต่อริยะผู้นั้นเทียบหานเจวี๋ยไม่ติดเลย ความองอาจน่าเกรงขามทำให้เขายากจะลืมลง เขามองแวบเดียวก็จำได้ทันที

“น้อมพบผู้อาวุโส!”

หยางตู๋คุกเข่าคารวะหานเจวี๋ย น้ำเสียงตื่นเต้นอยู่บ้าง

หากไม่มีหานเจวี๋ย เขาไม่มีทางมาถึงวันนี้ได้

หานเจวี๋ยเอ่ยขึ้นว่า “ข้าเฝ้ามองการเติบโตของเจ้ามาตลอด จากนี้ข้าจะมอบทางเลือกให้เจ้าสองทาง”

“หนึ่ง ติดตามข้าไปตอนนี้ ไปฝึกฝนที่อาณาเขตเต๋าของข้า”

“สอง อยู่ที่แดนเซียนพิภพต่อ ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข อีกร้อยล้านปีให้หลังข้าจะมาหาเจ้าอีกครั้ง”

หยางตู๋ได้ฟังก็สูดหายใจลึกๆ คราหนึ่ง เอ่ยอย่างเด็ดเดี่ยว “ตามท่านไปขอรับ!”

เขาเพลิดเพลินกับทุกอย่างในแดนเซียนพิภพแล้ว!

นับตั้งแต่ได้เข้าร่วมมิติไร้ขอบเขต สิ่งที่เขาปรารถนามากที่สุดยังคงเป็นการฝึกบำเพ็ญ!

เขาอยากแข็งแกร่งขึ้น!

เขาอยากแข็งแกร่งจนไม่ต้องโอนอ่อนผ่อนตาม ไม่ต้องถูกผู้อื่นบงการอีก

หานเจวี๋ยพอใจกับการตัดสินใจของหยางตู๋ยิ่ง เอ่ยขึ้นว่า “หากไปกับข้า เจ้าอาจต้องบากบั่นบำเพ็ญยาวนานยิ่ง นานจนแดนเซียนพิภพอาจล่มสลายไปตามธรรมชาติ เจ้ายินดีหรือไม่”

หยางตู๋ตะลึงงัน คำพูดของหานเจวี๋ยทำให้เขาตกใจ

แต่ในขณะเดียวกันก็ฟังความหมายที่แฝงอยู่ออก

เขาจะมีชีวิตยืนยาวกว่าแดนเซียนพิภพ!

“ข้ายินดีขอรับ!” หยางตู๋รีบเอ่ยตอบ

หานเจวี๋ยก็ไม่พูดไร้สาระอีก สลายแดนความฝันทันที ดึงตัวหยางตู๋ข้ามมิติเข้าสู่อาณาเขตเต๋าแห่งที่สอง

เมื่อหยางตู๋ร่อนลงตรงหน้าหานเจวี๋ย เขาตกตะลึง

หานเจวี๋ยเริ่มใช้ความสามารถชำระล้างสมบูรณ์กับเขา ป้องกันเรื่องไม่คาดฝัน

เมื่อหยางตู๋ได้สติกลับมา ก็รีบคุกเข่าคารวะหานเจวี๋ย