ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 651

บทที่ 651 ลี้ภัย คัดเลือกเทพมาร

[จำเป็นต้องหักอายุขัยสองแสนปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

ดำเนินการต่อ!

ข้อความแถวหนึ่งปรากฏขึ้นเบื้องหน้าหานเจวี๋ย

[ตรวจสอบพบว่าสื่อหยวนหงเหมิงถูกมรรคาสวรรค์ขับไล่ ไม่สามารถเข้าสู่มรรคาสวรรค์ได้ อีกทั้งสื่อหยวนหงเหมิงก็ไม่มีเจตนาร้ายต่อมรรคาสวรรค์]

ไม่มีเจตนาร้ายหรือ

เช่นนั้นเขามาทำไม

หานเจวี๋ยวิวัฒนาการต่อ ถูกหักอายุขัยอีกสองแสนปี

[เขากำลังซ่อนตัวจากตัวตนแข็งแกร่งบางอย่าง รายละเอียดเป็นมาอย่างไร ระบบไม่สามารถวิวัฒนาการได้]

ที่แท้ก็ลี้ภัยมา

หานเจวี๋ยลังเลว่าจะติดต่อกับสื่อหยวนหงเหมิงดีหรือไม่ หากคนผู้นี้กลายพันธุ์สำเร็จ ก็นับเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกับหานเจวี๋ย

ไม่ได้

เช่นนี้ก็เท่ากับเปิดเผยว่าเขาคือเทพมารอนธการมิใช่หรือ

ถึงอย่างไรคนผู้นี้ก็มิได้มุ่งร้ายต่อมรรคาสวรรค์ ไม่เกี่ยวข้องกับเขาเลย

หลังจากตัดสินใจได้ หานเจวี๋ยก็ถอนสายตากลับมา

การปรากฏตัวของสื่อหยวนหงเหมิงทำให้หานเจวี๋ยสัมผัสได้ถึงอันตราย ต้องเร่งความเร็วในการชุบเลี้ยงเทพมารฟ้าบุพกาลเสียแล้ว

หานเจวี๋ยเรียกต้าซั่นเทียนมาที่อารามเต๋า

ตบะของต้าซั่นเทียนเป็นระดับครึ่งอริยะระยะสมบูรณ์แล้ว เหมาะจะเปลี่ยนเป็นเทพมารฟ้าบุพกาลยิ่ง หานเจวี๋ยไม่ได้คิดจะมอบปราณม่วงมหามรรคให้เขาอยู่พอดี

หลังจากคารวะหานเจวี๋ยเสร็จ ต้าซั่นเทียนข่มความตื่นเต้นเอาไว้

มาอยู่ที่เขตเซียนร้อยคีรีได้ระยะหนึ่งแล้ว ในที่สุดหานเจวี๋ยก็เรียกพบเขาแบบส่วนตัว

จะให้พิสูจน์มรรคแล้วหรือ

หัวใจของต้าซั่นเทียนที่ผ่านกาลเวลามายาวนานโชกโชนเริ่มสั่นไหวขึ้นมา

ประโยคที่หานเจวี๋ยกล่าวคือ “ต้าซั่นเทียน เป้าหมายของเจ้าคืออริยะ หรือสูงกว่านั้น”

ต้าซั่นเทียนตะลึงงัน

แม้จะเป็นผู้ทรงพลังแห่งแดนเซียน แต่ต้าซั่นเทียนกลับไม่ทราบเกี่ยวกับแดนเทพหวนปัจฉิมรวมถึงผู้เลิศล้ำที่ซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกของฟ้าบุพกาลเลย

แม้จะเคยไปเยือนแดนเทพหวนปัจฉิม แต่เขาก็ไม่เคยข้องเกี่ยวกับตัวตนระดับนั้น

ต้าซั่นเทียนถามอย่างระมัดระวัง “ท่านหมายความว่าอย่างไรขอรับ”

หานเจวี๋ยเอ่ยว่า “ตอนนี้ข้ามีทางเลือกให้เจ้าสองทาง ทางแรกคือพิสูจน์มรรคกลายเป็นอริยะมรรคาสวรรค์ แต่ก็สิ้นสุดลงเท่านี้ ทางเลือกที่สองคือข้าจะมอบสายเลือดอันเลิศล้ำให้เจ้า ช่วยให้เจ้าได้ครอบครองคุณสมบัติที่เหนือล้ำกว่าอริยะ”

“นอกมรรคาสวรรค์ยังมีดินแดนที่กว้างใหญ่ไพศาลอยู่ คิดว่าสถานะของข้าได้มาอย่างไรเล่า หากข้าเป็นเพียงอริยะทั่วๆ ไป อริยะตนอื่นไหนเลยจะปล่อยให้สำนักซ่อนเร้นมีช่องพัฒนาตัว เหตุผลก็เพียงเพราะข้าก้าวข้ามอริยะมรรคาสวรรค์ไปแล้ว ยามนี้ต่อให้อริยชนปรองดองกันล้วนแต่สู้ข้าไม่ได้!”

น้ำเสียงหานเจวี๋ยหนักแน่นทระนง เปี่ยมด้วยความมั่นใจ

ต้าซั่นเทียนฟังแล้วเคลิบเคลิ้มหลงใหล เอ่ยขึ้นมา “ทางเลือกที่สองต้องแลกด้วยสิ่งใดหรือขอรับ”

หานเจวี๋ยตอบตามตรง “ความทุกข์ทรมาน ขั้นตอนเปลี่ยนถ่ายสายเลือดนั้นทุกข์ทรมานยิ่ง อีกอย่าง หลังจากนั้นข้าจะให้เจ้าเก็บตัวบำเพ็ญอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง เท่ากับจะสูญเสียอิสระไป หลังจากมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่สิ้นสุดลง ข้าถึงจะปล่อยเจ้าออกมา”

มหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่…

ต้าซั่นเทียนตื่นตระหนกอยู่ในใจ

ถึงแม้จะไม่ทราบว่ามหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่เป็นอย่างไร แต่พอหวนนึกถึงมหันตภัยมารสวรรค์และวิกฤตการณ์เผ่าเพลิงกัลป์ ก็แสดงให้เห็นชัดเจนแล้วว่ามรรคาสวรรค์มิได้ปลอดภัยถึงเพียงนั้น

ต้าซั่นเทียนตกอยู่ในความสับสนยุ่งเหยิง

หานเจวี๋ยก็ไม่เร่งรัด เขาเชื่อว่าต้าซั่นเทียนจะเลือกเส้นทางที่ถูกต้อง

หากมิใช่เพราะศิลาก่อวิญญาณหามาได้ยาก หานเจวี๋ยไหนเลยจะเลือกต้าซั่นเทียน

นี่คือโอกาสวาสนาอันยิ่งใหญ่!

ผ่านไปนานพักใหญ่

ต้าซั่นเทียนเงยหน้าพลางกล่าวว่า “ข้าเลือกทางที่สอง! เจ้าสำนักโปรดมอบสายเลือดอันเลิศล้ำให้ข้าด้วยเถิด!”

คุณสมบัติสายเลือดของเขาเป็นเลิศในมรรคาสวรรค์แล้ว แต่เขาเชื่อว่าหานเจวี๋ยไม่มีทางหลอกลวงเขา

หานเจวี๋ยโบกมือดึงตัวต้าซั่นเทียนเข้าสู่โลกอนธการ จากนั้นใช้พลังระดับเสรีทำลายสังขารของต้าซั่นเทียน ดึงวิญญาณออกมา

ต้าซั่นเทียนตกใจ แต่เขาก็มิได้ร้องโวยวาย เพียงรอคอยด้วยความกระสับกระส่าย

หานเจวี๋ยควบคุมเขามาหยุดเบื้องหน้าปราณเทพมาร เมื่อเห็นปราณเทพมารมากมายหลายกลุ่มที่อยู่เบื้องหน้า วิญญาณต้าซั่นเทียนก็สั่นระริก

เขารู้สึกคล้ายพานพบศัตรูตามธรรมชาติ ความรู้สึกวิกฤตเป็นภัยถึงชีวิตผุดขึ้นในใจเขาอย่างต่อเนื่อง

หานเจวี๋ยลังเลอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็ตัดสินใจเลือกเทพมารเงาไพศาลให้ต้าซั่นเทียน

เทพมารเงาไพศาลและเทพมารร่างแยกมีตัวตนคล้ายคลึงกัน แบ่งแยกเงาแห่งมหามรรคได้นับไม่ถ้วน เป็นหนึ่งในร่างจำลองเทพมารชุดแรกๆ ที่หานเจวี๋ยเรียนรู้

ขั้นตอนการผสานรวมนั้นทุกข์ทรมานยิ่งกว่าที่ต้าซั่นเทียนจินตนาการไว้ แต่เพื่อไม่ให้ขายหน้าต่อหน้าหานเจวี๋ย เขายังคงฝืนอดทนไว้