ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 654

บทที่ 654 กวนปู้ไป้

จอมอริยะเสวียนตูกลอกตาเอ่ยว่า “ในเมื่อเจ้ากลัวสายสืบขนาดนี้ เหตุใดถึงรับตัวหลี่เต้าคงกับหลี่เสวียนเอ้าไว้เล่า”

“เรื่องนั้นมันต่างออกไป เพราะหลี่มู่อีไล่ล่าสังหารพวกเขา”

“ฮ่าๆ”

จอมอริยะเสวียนตูไม่คิดจะเถียงหานเจวี๋ย ถึงแม้หลี่มู่อีจะทำให้เขาไม่สบอารมณ์ แต่สุดท้ายก็กลายเป็นนิกายเหรินที่เสียหน้า เขาไม่อยากเอ่ยถึงมากนัก เลี่ยงไม่ให้กระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหานเจวี๋ย

จอมอริยะเสวียนตูเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “เด็กคนนี้ไม่ธรรมดา ชาติก่อนเขาเป็นถึงอริยะเสรี สิ้นชีพในฟ้าบุพกาลระหว่างที่มุ่งสู่มหามรรค เป็นสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าที่มีคุณสมบัติชั้นเลิศ ไม่แน่ว่าวันหน้าอาจมีคุณสมบัติเพียงพอจะเป็นเทพมารฟ้าบุพกาลได้”

หานเจวี๋ยถามด้วยความแปลกใจ “ยอดเยี่ยมถึงเพียงนี้ ไฉนเจ้าถึงยกให้ข้า”

“เพราะเขาไม่ยอมรับข้า ในมรรคาสวรรค์มีเพียงเจ้าที่ทำให้เขายอมสยบได้”

“เหตุใดต้องสยบเขา”

“เขามีศัตรูในแดนเทพหวนปัจฉิมมากมายเกินไป ข้าอยากดึงตัวเขามาเข้าร่วมมรรคาสวรรค์ แต่เขาดูแคลนมรรคาสวรรค์ยิ่ง สหายเต๋าหาน ออกหน้าหน่อยเถิด เด็กคนนี้ให้ความสำคัญกับสายสัมพันธ์มิตรภาพ หากเขายอมรับเจ้า ย่อมไม่มีทางไปจากมรรคาสวรรค์แน่”

จอมอริยะเสวียนตูจ้องมองหานเจวี๋ยพลางเอ่ยวาจา ในใจเขาอับจนหนทางนัก

ยามนี้มรรคาสวรรค์อ่อนแอ หากไม่ดึงตัวบุตรแห่งสวรรค์จากภายนอกเข้ามา พึ่งพาแค่การพัฒนาด้วยตัวเอง นับว่าเชื่องช้าเกินไปจริงๆ

หานเจวี๋ยคิดเล็กน้อย เอ่ยว่า “ก็ได้ เขาอยู่ที่ไหน”

จอมอริยะเสวียนตูกล่าวว่า “เมื่อเขามาถึง ข้าจะให้เขาไปหาเจ้าที่เขตเซียนร้อยคีรี”

“ตกลง”

หานเจวี๋ยพูดคุยกับจอมอริยะเสวียนตูเรื่องมิติวัฏจักรต่อ ถึงแม้จะยึดครองแดนเซียนพิภพได้แล้วแต่จอมอริยะเสวียนตูยังไม่คิดจะสละมิติวัฏจักร

ผู้ควบคุมมิติวัฏจักรคือจักรพรรดิเซียนวัฏจักรและศิษย์แห่งนิกายเหริน ต่างพึ่งพาดวงชะตาของแดนเซียนพิภพเพื่อพิสูจน์มรรค แดนเซียนพิภพจะมีอริยะมรรคาสวรรค์เพียงสองราย นี่คือหลักประกันที่จอมอริยะเสวียนตูมอบให้หานเจวี๋ย

มิใช่เพียงเท่านี้ สำนักนิกายแห่งอริยะรายอื่นก็ไม่อาจเข้าสู่แดนเซียนพิภพได้ มีเพียงจอมอริยะเสวียนตูและหานเจวี๋ยที่ร่วมแบ่งขนมเปี๊ยะอย่างแดนเซียนพิภพแห่งนี้ด้วยกัน

ในจุดนี้ หานเจวี๋ยพอใจมาก

หากว่าจอมอริยะเสวียนตูยุติธรรมเท่าเทียมจริงๆ เช่นนั้นหานเจวี๋ยกลับจะระแวงในตัวเขา

ต่อให้เป็นตัวตนที่แข็งแกร่งเพียงใดก็ยังต้องการผลประโยชน์ส่วนตัวอยู่ ที่เจ้ามองไม่เห็น ก็เป็นเพราะความต่างชั้นด้านระดับเท่านั้น

หลังจากคุยกันจบ หานเจวี๋ยกลับไปที่เขตเซียนร้อยคีรี

เขาส่งจิตรับรู้เข้าไปในโลกอนธการ ขั้นตอนการเปลี่ยนสภาพของต้าซั่นเทียนจะสิ้นสุดลงในอีกไม่ช้านี้ ยังคงราบรื่นดี

ตอนนี้หานเจวี๋ยคาดหวังให้มรรคาสวรรค์ประสบภัยน้อยลง ให้เวลาเขาได้พัฒนายกระดับ

….

หกร้อยปีต่อมา

บุรุษคนหนึ่งมาเยือนเขตเซียนร้อยคีรี เขาสวมอาภรณ์สีฟ้า องอาจผึ่งผาย กลิ่นอายความเย่อหยิ่งทระนงแผ่ซ่านออกมาจากในกระดูกอย่างเห็นได้ชัด

“ข้าพเจ้าคือกวนปู้ไป้ ได้รับการแนะนำมาจากจอมอริยะเสวียนตู มาเยี่ยมคารวะเจ้าสำนักซ่อนเร้น”

บุรุษชุดฟ้าเปิดปากเอ่ย เสียงกังวานเข้าไปถึงในเขตเซียนร้อยคีรี ทำให้เหล่าศิษย์สะดุ้ง

หานเจวี๋ยยุ่งอยู่กับการปิดด่านบำเพ็ญ ไม่มีเวลามาสนใจ

ผ่านไปหนึ่งวัน กวนปู้ไป้มีน้ำโหแล้ว มุ่งหน้าไปยังตำหนักเอกภพบนชั้นฟ้าที่สามสิบสามทันที

เขาไปพบจอมอริยะเสวียนตู เอ่ยซักถาม “เหตุใดอริยะสวรรค์เกรียงไกรเปี่ยมกุศลถึงไม่สนใจข้า”

จอมอริยะเสวียนตูรู้สึกปวดหัวขึ้นมา ตอบไปว่า “เขานิยมปิดด่าน ปิดด่านหนึ่งพันปีเป็นประจำ ก่อนหน้านี้ข้าเคยไปหาเขา ก็ต้องรอให้เขาปิดด่านครบพันปีเช่นกัน รอหน่อยเถอะ ”

กวนปู้ไป้ขมวดคิ้ว เอ่ยขึ้นว่า “ไยคนผู้นี้ถึงวางท่าปานนี้”

“มิใช่วางท่า เขาให้ความสำคัญกับการบำเพ็ญ เจ้าก็เป็นคนประเภทนี้มิใช่หรือ”

กวนปู้ไป้เงียบไป

จอมอริยะเสวียนตูกล่าวอย่างจริงจังตั้งใจ “อริยะสวรรค์เกรียงไกรเปี่ยมกุศลทำลายล้างมารสวรรค์และจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อันธการได้ ผู้ทรงพลังมากมายของแดนเทพหวนปัจฉิมต้องการสังหารเขา ทว่าล้วนทำไม่สำเร็จ หากติดตามเขา เจ้าจะได้รับโอกาสวาสนาอันยิ่งใหญ่กว่าในชาติก่อน ระดับความก้าวหน้าของเขา ข้าเคยบอกเจ้าไปแล้ว เจ้าน่าจะทราบดี”

กวนปู้ไป้ได้ฟังก็หันหลังจากไป