ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 661

บทที่ 661 ผสานมรรคาสวรรค์ บรรพชนเต๋าฟื้นคืนชีพ

เมื่อมหาจักรพรรดิเทียนเอ้อมองเห็นนักพรตเต๋าที่อยู่ด้านหน้า ก็คารวะเล็กน้อย เอ่ยทักท่าน “น้อมพบเทพสูงสุด”

นักพรตเต๋าผู้นี้ที่ปรากฏตัวขึ้นในตำหนักคือเทพสูงสุดหยวนสื่อ ผู้ก่อตั้งนิกายฉ่าน หนึ่งในศิษย์สืบทอดของบรรพชนเต๋า หนึ่งในสามบรรพจารย์แห่งสำนักเต๋า

เทพสูงสุดหยวนสื่อจ้องมองนางด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ เอ่ยถาม “เจ้าไปอยู่กับหานเจวี๋ยนานถึงเพียงนี้ คุยสิ่งใดกัน”

มหาจักรพรรดิเทียนเอ้อกล่าวตอบ “เพียงพูดคุยเรื่อยเปื่อย”

“เหตุใดเผ่าหายนะถึงหยุดอยู่ในยมโลก ไม่รุกคืบต่อ”

“เผ่าหายนะก็จำเป็นต้องพักฟื้นเช่นกัน ไม่อาจทำสงครามต่อเนื่องยาวนานได้”

“เช่นนั้นหรือ”

“หากเทพสูงสุดไม่เชื่อ ก็ส่งศิษย์นิกายฉ่านมาเสริมกำลังเถิด”

เทพสูงสุดหยวนสื่อมิได้ให้คำตอบ

มหาจักรพรรดิเทียนเอ้อเย้ยหยันอยู่ในใจ คิดว่านางเป็นเพียงกันชนโง่เง่าที่จะใช้การอย่างไรก็ได้จริงๆ น่ะหรือ

บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบวังเวง

ผ่านไปพักใหญ่

เทพสูงสุดหยวนสื่อคล้ายจะมองมหาจักรพรรดิเทียนเอ้อออก เอ่ยทิ้งท้ายไว้ประโยคหนึ่งจากนั้นก็เลือนหายไป

“ที่ส่งมาโจมตีมรรคาสวรรค์ในครานี้ เพราะพวกเราอยากมอบโอกาสให้เผ่าหายนะ แต่หากเผ่าหายนะไม่เห็นค่า พวกเราก็ไปหาเผ่าพันธุ์อื่นได้ เผ่าหายนะของเจ้าแข็งแกร่งในแดนเทพหวนปัจฉิม แต่เทียบกับเผ่าพันธุ์ในฟ้าบุพกาลที่ถูกสร้างขึ้นโดยเทพมารฟ้าบุพกาลไม่ได้

“ข้าจะจับตามองเจ้าไว้ตลอด”

มหาจักรพรรดิเทียนเอ้อมิได้เก็บคำข่มขู่ของเทพสูงสุดหยวนสื่อมาใส่ใจเลย

ตอนนี้ในใจนางมีเพียงหานเจวี๋ย เชื่องเชื่อต่อหานเจวี๋ยอย่างสมบูรณ์ ต่อให้หานเจวี๋ยส่งนางไปต่อกรกับอริยะมหามรรคตรงๆ นางก็จะไม่ลังเลแน่นอน

มหาจักรพรรดิเทียนเอ้อนั่งบนเบาะฝึกสมาธิของตน เริ่มฝึกบำเพ็ญ รอคอยคำตอบจากจอมอริยะเสวียนตู

ในเวลาเดียวกันนี้

จอมอริยะเสวียนตูเรียกรวมตัวเหล่าอริยชน หานเจวี๋ยก็ไปด้วย

เขาจำเป็นต้องช่วยพูดให้มหาจักรพรรดิเทียนเอ้อ เลี่ยงไม่ให้เหล่าอริยชนรู้สึกระแวง

ภายในตำหนักเอกภพ จอมอริยะเสวียนตูบอกเล่าถ้อยคำของมหาจักรพรรดิเทียนเอ้อ

“เผ่าหายนะต้องการตั้งถิ่นฐานในยมโลก ซ้ำยังจะคืนยมโลกให้ครึ่งหนึ่งอย่างนั้นหรือ” เทพสูงสุดหนานจี๋ขมวดคิ้วพลางถาม สีหน้าขุ่นข้อง

เหล่าอริยชนก็รู้สึกฉงนมากเช่นกัน

หานเจวี๋ยเอ่ยขึ้นว่า “เผ่าหายนะอาจจะไม่อยากถูกควบคุมโดยอริยะมหามรรค ดังนั้นจึงไม่รุกคืบเข้าสู่โลกคนเป็น พวกเราลองตกลงดูก่อนได้ ถึงอย่างไรยมโลกก็ถูกเผ่าหายนะยึดครองแล้ว หากมองกันในการศึก เผ่าหายนะกำลังยอมถอยให้”

เมื่อฉิวซีไหลได้ฟังก็เอ่ยขึ้นมาทันที “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ลองตกลงไปก่อนเถิด”

เทพสูงสุดอู๋ฝ่าก็เห็นด้วย “สหายเต๋าหานพูดมีเหตุผล”

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยก็เอาด้วย “ข้าเห็นด้วย”

หลี่เต้าคงย่อมไม่คัดค้าน “เจ้าสำนักกล่าวถูกแล้ว”

สือตู๋เต้ากวาดตามองพวกเขา เริ่มใช้ความคิด

มหาจักรพรรดิเซียวหรี่ตาลง ตกอยู่ในห้วงความคิด

จอมอริยะเสวียนตูเหลือบมองหานเจวี๋ยอย่างมีเลศนัยแวบหนึ่ง

หานเจวี๋ยไม่สนใจ และไม่กลัวถูกสงสัยด้วย ถึงอย่างไรตอนนี้ก็นับว่ามรรคาสวรรค์ถูกเขาควบคุมแล้ว หากจอมอริยะเสวียนตูฉลาด ย่อมไม่มีทางเปิดโปง

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็รับปากนางไปก่อน รอดูท่าทีของเผ่าหายนะหลังจากนี้”

จอมอริยะเสวียนตูใคร่ครวญพลางเอ่ยสรุป เหล่าอริยชนไม่คัดค้าน การหารือครั้งนี้จึงยุติลง

ขณะที่หานเจวี๋ยกำลังจะจากไป ฟางเหลียงกลับถ่ายทอดเสียงมาหาเขา “อาจารย์ปู่ มาสนทนากับข้าที่วังวิถีสวรรค์ได้หรือไม่ขอรับ”

หานเจวี๋ยเคลื่อนย้ายไปที่วังวิถีสวรรค์ทันที ฟางเหลียงปรากฏตัวตามมา

ผนึกควบคุมของวังวิถีสวรรค์คล้ายจะว่างเปล่าเลื่อนลอยสำหรับหานเจวี๋ย

ฟางเหลียงลอบหวั่นใจ ตอนนี้อาจารย์ปู่แข็งแกร่งขนาดไหนกัน

ต่างทราบกันถ้วนหน้ามานานแล้วว่าหานเจวี๋ยเป็นอริยะเสรี แต่เหล่าอริยชนต่างรู้ดีว่าระดับความก้าวหน้าของหานเจวี๋ยเกินเลยไปมากนัก ผ่านมานานหลายปี ต้องแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมแน่นอน

หานเจวี๋ยจ้องมองฟางเหลียง รอให้เขาเปิดปากพูด

ฟางเหลียงถาม “หาได้ยากนักที่ท่านจะเป็นฝ่ายเอ่ยเสนอขึ้นมาก่อน หรือเหตุผลที่มหาจักรพรรดิเทียนเอ้อยอมล่าถอยจะเกี่ยวข้องกับท่าน”

หานเจวี๋ยย้อนถาม “สำคัญมากนักหรือ”

ฟางเหลียงกล่าวว่า “ย่อมสำคัญขอรับ ทันทีที่เผ่าหายนะตั้งรกรากในมรรคาสวรรค์ ย่อมจะผนวกรวมเข้ามาในไม่ช้าก็เร็ว ถึงขั้นที่มหาจักรพรรดิเทียนเอ้อสามารถอาศัยดวงชะตามรรคาสวรรค์ของเผ่าหายนะสำเร็จเป็นอริยะมรรคาสวรรค์ได้”

หานเจวี๋ยไม่ได้ตอบ

ฟางเหลียงกล่าวต่อว่า “อาจารย์ปู่ ด้วยความช่วยเหลือของอริยชนทุกท่าน ข้าจึงตามหาแผ่นหยกนำโชคทั้งหมดครบแล้ว ข้ากำลังเตรียมผสานมรรคและผสานรวมกับจิตวิญญาณมรรคาสวรรค์ไปพร้อมกัน ป้องกันไม่ให้จิตวิญญาณมรรคาสวรรค์สร้างปัญหาแทรกซ้อน”

หานเจวี๋ยถาม “หลังจากผสานมรรค จะส่งผลดีต่อมรรคาสวรรค์อย่างไร”

“แตกต่างไปจากการผสานมรรคของบรรพชนเต๋า ข้าตัดสินใจจะเอาอย่างผานกู่ขอรับ ผสานร่างกับมรรคาสวรรค์ ขยายขอบเขตมรรคาสวรรค์ ช่วยให้มรรคาสวรรค์แข็งแกร่งขึ้น” ฟางเหลียงกล่าวอย่างจริงจัง

หานเจวี๋ยขมวดคิ้วถามต่อว่า “บรรพชนเต๋าให้เจ้าทำเช่นนี้หรือ”

จู่ๆ เหล่าอริยชนก็ขานขึ้นพร้อมกัน พากันคุกเข่าลง แต่ละคนมีสีหน้าท่าทางตื่นเต้น

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว

“ระหว่างที่ข้าไม่อยู่ มรรคาสวรรค์ได้รับการพิทักษ์ดูแลจากพวกเจ้า พวกเจ้าทำได้ดีมาก ข้าชื่นชมนัก”

น้ำเสียงที่เปี่ยมความผันผวนแว่วขึ้น มิใช่เสียงของฟางเหลียงอีกต่อไป

บรรพชนเต๋า!

บรรพชนเต๋าตัวจริง!

เกิดอะไรขึ้น

ฟางเหลียงถูกยึดร่างเช่นนั้นหรือ

คิ้วของหานเจวี๋ยขมวดแน่นขึ้นกว่าเดิม เขาไม่สามารถวิวัฒนาการทุกเรื่องที่เกี่ยวกับบรรพชนเต๋าได้ ที่ครั้งนี้ทำนายถึงบรรพชนเต๋าได้ก็เพียงเพราะเกี่ยวข้องกับฟางเหลียง

ดูเหมือนก็ยังพอจะมีช่องทางทำนายถึงบรรพชนเต๋าได้ ขอเพียงค้นพบตัวตนที่มีบ่วงกรรมเกี่ยวข้องกับเขามากพอ ก็สามารถทำนายได้ แต่ก็คงเป็นเพียงในฉากที่บรรพชนเต๋ามีผลกรรมเกี่ยวเนื่องด้วยเท่านั้น

ในเวลานี้เอง แสงเจิดจ้าบาดตาพลันแผ่ขยายออกไปครอบคลุมทั้งชั้นฟ้าที่สามสิบสามไว้

“บรรพชนเต๋า ท่านจะทำอันใด”

จอมอริยะเสวียนตูร้องถามด้วยความตกใจ น้ำเสียงหวาดหวั่น

หานเจวี๋ยหันไปมอง พบว่าพลังเวทของเหล่าอริยชนถูกดูดดึงออกมาจากร่าง พุ่งขึ้นไปหาบรรพชนเต๋าที่ลอยอยู่ด้านบน

“ข้าต้องการทำให้มรรคาสวรรค์ได้ครอบครองฟ้าบุพกาลทั้งหมด คงต้องทำให้พวกเจ้าได้รับความอยุติธรรมแล้ว นับจากนี้ไป มรรคาสวรรค์จะมิมีอริยะอีก”

เสียงของบรรพชนเต๋าราบเรียบยิ่ง ไร้ซึ่งระลอกอารมณ์

ภาพลวงตาสิ้นสุดลง

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น ขมวดคิ้วแน่น!

เป็นอย่างที่คิด ฟางเหลียงเป็นเพียงเบี้ยตัวหนึ่ง ซ้ำยังเป็นเบี้ยที่ถูกหลอกใช้ด้วย!

ดูเหมือนบรรพชนเต๋าจะมีความสามารถที่คล้ายกับคุกสวรรค์อนธการอยู่!

ไม่ได้การแล้ว!

กว่าหานเจวี๋ยจะทำให้รูปการณ์ของมรรคาสวรรค์เกิดความกลมเกลียวเช่นในยามนี้ได้ไม่ง่ายเลย ไม่มีทางปล่อยให้บรรพชนเต๋ามาทำลายเด็ดขาด

หากบรรพชนเต๋าฟื้นคืนชีพ เช่นนั้นมรรคาสวรรค์อาจจะไม่ปลอดภัยสำหรับหานเจวี๋ยอีก!

………………………………………………………………