ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 672

บทที่ 672 ทะลวงขั้น! อินกั่วเทียน!

หานเจวี๋ยคุยกับจอมเทพข่งเซวี่ยอยู่พักใหญ่ หลังจากจอมเทพข่งเซวี่ยยอมสยบภายใต้การตะล่อมของหานเจวี๋ยเขาก็เริ่มเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังถูกเทพจักรพรรดิอัปมงคลจับตัวไป

ที่แท้เทพจักรพรรดิอัปมงคลไม่ได้มอบตัวเขาให้จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้าย กลับจับตัวเขาเอาไว้ต่อรองกับจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายแทน

จอมเทพข่งเซวี่ยฉวยโอกาสที่ทั้งสองดึงเชิงไม่ลงรอยกัน หนีรอดออกมาได้

จอมเทพข่งเซวี่ยยังถามด้วยว่าหานเจวี๋ยสั่งให้เทพจักรพรรดิอัปมงคลเปิดช่องให้เขาหลบหนีใช่หรือไม่ เนื่องจากครั้งสุดท้ายที่เทพจักรพรรดิอัปมงคลลงมือไม่ทรงพลังเท่าก่อนหน้านี้ ราวกับได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่

สำหรับเรื่องนี้ หานเจวี๋ยเพียงยิ้มแต่ไม่ตอบ

จอมเทพข่งเซวี่ยยังคงสงสัยยิ่งว่าในเมื่อจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายและเทพจักรพรรดิอัปมงคลล้วนเป็นลูกน้องของเจ้าแดนต้องห้ามอันธการ แล้วเหตุใดถึงขัดแย้งกันเอง

หานเจวี๋ยย้อนถามเพียงว่า “เหตุใดสำนักเต๋าถึงแบ่งแยกเป็นสามนิกายเล่า”

จอมเทพข่งเซวี่ยจึงเงียบไป

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นับว่าหานเจวี๋ยสยบจอมเทพข่งเซวี่ยได้แล้ว เขาให้จอมเทพข่งเซวี่ยไปพักฟื้นก่อน วันหน้าจะติดต่อไปหาอีกครั้ง

การต่อสู้กับผานซินทำให้วิญญาณต้นกำเนิดของจอมเทพข่งเซวี่ยได้รับความเสียหายไม่น้อยเลย จำเป็นต้องใช้เวลาปรับฟื้นคืนสภาพ

‘ต้องเร่งทะลวงขั้นให้ได้ พอถึงเวลาจะได้จับจอมเทพข่งเซวี่ยเข้าคุกสวรรค์อนธการ กลายเป็นลูกน้องของข้าอย่างสมบูรณ์’

หานเจวี๋ยคิดเงียบๆ

หากว่าถึงเวลาหานเจวี๋ยเอาชนะจอมเทพข่งเซวี่ยได้ จอมเทพข่งเซวี่ยยอมรับนับถือด้วยใจจริง เช่นนั้นหานเจวี๋ยก็ไม่ต้องใช้คุกสวรรค์อนธการอีก

ฝึกบำเพ็ญต่อดีกว่า!

หานเจวี๋ยกระตุ้นความกระฉับกระเฉง เริ่มมุมานะ!

….

หกร้อยปีต่อมา หานเจวี๋ยเริ่มทะลวงขั้น

ใช้เวลาทะลวงอยู่สามร้อยปีเต็ม

สดชื่นนัก!

ความรู้สึกที่ห่างหายไปนาน!

พลังเวทเพิ่มขึ้นฉับพลัน!

วิญญาณเกิดการเปลี่ยนแปลง!

การทะลวงทุกครั้งคือความก้าวหน้า!

วินาทีนี้ หานเจวี๋ยรู้สึกได้ว่าคุณสมบัติของตนมิได้ดาษดื่นเช่นนั้น เขาทำให้ตบะเสถียรไปพลางเรียกหน้าต่างค่าสถานะออกมาตรวจสอบ

[ชื่อ: หานเจวี๋ย]

[อายุขัย: 197490/6,304,999,999,999,999,999,999,999,999]

[เผ่าพันธุ์: เทพมารอนธการ (มหาจักรพรรดิไร้ขอบเขต)]

[ตบะ: เบิกฟ้าเสรีระยะปลาย (อริยะสมบูรณ์แบบ)]

[วิชายุทธ์: มหามรรควัฏจักรอนธการ (ระดับมหามรรค), วิชาชุบร่างวัฏจักรดารา]

[มหามรรค: มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด, มหามรรคแห่งกรรม, มหามรรคต้นกำเนิด]

….

อายุขัยไม่เพียงแต่กลับคืนมาเท่าเดิม ยังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวด้วย!

หานเจวี๋ยรู้สึกว่าทุกครั้งที่ตนทะลวงขั้นอายุขัยที่กลับคืนมาจะค่อนข้างเกินจริงไปมากนัก สอดรับกับหนังสือแห่งความโชคร้าย อยู่ยงคงกระพัน

แต่พอคิดดูให้ดีๆ แล้วยังคงเป็นเพราะเขาทะลวงระดับได้เร็ว

หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น ไหนเลยจะทะลวงระดับได้เร็วขนาดนี้ ต่อให้ยกหนังสือแห่งความโชคร้ายให้คนอื่นด้วย หากใช้จนเสพติดเข้า ยังไม่ทันทะลวงระดับได้อายุขัยเพิ่ม ก็คงถูกหนังสือแห่งความโชคร้ายสูบจนแห้งตาย เสียชีวิตลงทันที

หานเจวี๋ยรู้สึกว่าตนจะเอาแต่พึ่งพาหนังสือแห่งความโชคร้ายไม่ได้ ต้องลดจำนวนการใช้หนังสือแห่งความโชคร้ายลง

สองร้อยปีต่อมา ตบะหานเจวี๋ยเสถียรสมบูรณ์

เขาเลือกตรวจดูจดหมายก่อน

[จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากอินกั่วเทียนศัตรูคู่อาฆาตของท่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[หานทั่วบุตรชายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากอินกั่วเทียนศัตรูคู่อาฆาตของท่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[ผานซินสหายของท่านรับสืบทอดมรดกจากผานกู่ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[จักรพรรดินีผืนพิภพสหายของท่านตระหนักเข้าใจฟ้าบุพกาล รู้แจ้งในวัฏจักร พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[มหาจักรพรรดิเทียนเอ้อสหายของท่านเผชิญกับคำสาปแช่งลึกลับ]

[หานทั่วบุตรชายของท่านถูกอินกั่วเทียนศัตรูคู่อาฆาตของท่านแย่งชิงสังขาร วิญญาณเผชิญกับการจองจำ]

[จอมเทพข่งเซวี่ยสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากสิ่งอัปมงคล] x78902922

[หวงจุนเทียนสหายของท่านเข้าสู่แดนต้องห้ามอันธการ]

….

เมื่อหานเจวี๋ยเห็นสิ่งที่หานทั่วเผชิญ ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้

เยี่ยมมากอินกั่วเทียน!

บังอาจทำร้ายจักรพรรดิสวรรค์กับบุตรชายข้า!

ไม่เพียงเท่านั้น ยังแย่งชิงสังขารของบุตรชายข้าอีก!

หานเจวี๋ยกังวลว่าอินกั่วเทียนจะค้นพบความลับในร่างหานทั่ว จึงหยิบหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมา เริ่มสาปแช่งอินกั่วเทียน

แน่นอนว่าต้องสังหารให้ได้ในคราวเดียว

[อินกั่วเทียน: ดวงจิตมหามรรค จำแลงมาจากมหามรรคแห่งกรรม ภายหลังถูกปรมาจารย์ลัญจกรสรวงควบคุม ชิงต้นกำเนิดมหามรรคไป เกลียดชังอาฆาตมรรคาสวรรค์ เนื่องจากท่านขัดขวางแผนการทำลายมรรคาสวรรค์ จึงเกิดความเกลียดชังในตัวท่าน ระดับความเกลียดชังในขณะนี้คือ 4 ดาว]