ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 674

บทที่ 674 ผานกู่กลับชาติ

เมื่อกลับถึงอารามเต๋า หานเจวี๋ยเข้าสู่แบบจำลองการทดสอบทันที ท้าสู้กับผานซิน!

ครึ่งชั่วยามผ่านไป หานเจวี๋ยเริ่มใช้แบบจำลองการทดสอบเป็นครั้งที่สอง

เป็นอย่างที่เขาเดาไว้ ประเด็นหลักในความแข็งแกร่งของผานซินอยู่ที่ร่างกายอมตะมิวางวาย ความอมตะมิวางวายเช่นนี้เผด็จการยิ่งกว่าการคืนชีพของมรรคาสวรรค์เสียอีก ไม่มีทางทำลายสังขารของเขาได้เลย

ส่วนขวานเบิกฟ้า ระดับความเร็วนั้นเชื่องช้ายิ่ง ไม่อาจทำร้ายหานเจวี๋ยได้เลย

ในเมื่อจอมเทพข่งเซวี่ยหลบได้ หานเจวี๋ยก็ย่อมทำได้เช่นกัน

หานเจวี๋ยสำแดงโทสะเทพอนธการ ผสานกับพลังแห่งเทพมาร ในที่สุดก็สามารถสกัดตัดเอวผานซินได้ ผลคือมีบัวเขียวดอกหนึ่งผุดขึ้นมา โอบคลุมผานซินไว้ ป้องกันการโจมตีทุกชนิด

บัวขจีสามสิบหกฟ้าบุพกาล!

น่าสนใจอยู่บ้าง!

หานเจวี๋ยเริ่มจมจ่อมอยู่ในการต่อสู้กับผานซิน

ร้อยปีผ่านไปในชั่วพริบตา

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น พรูลมหายใจออกมา

สาแก่ใจดีจริงๆ!

รอยยิ้มเปี่ยมความมั่นใจฉายชัดอยู่บนหน้าเขาอีกครั้ง

เขามีกายดาราอนธการ ครอบครองพลังวิเศษมหามรรคมากมาย ถือครองยอดสมบัติสารพัดชนิด ต่อสู้กับผู้ที่มีระดับเหนือกว่ามาตลอด ผานซินแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่แน่ว่าจะแกร่งไปกว่าเขา!

ถึงแม้เขาจะหาทางทำลายบัวขจีสามสิบหกฟ้าบุพกาลไม่ได้ แต่เขาสามารถทำให้ผานซินบาดเจ็บได้แล้ว

หลังจากผสานร่างจำลองเทพมารฟ้าบุพกาลเข้าด้วยกัน พลังอันน่าหวาดหวั่นก็สามารถฉีกทึ้งผานซินได้ เขาพบว่าร่างกายของผานซินซับซ้อนยิ่ง ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีพลังมหามรรคแอบแฝงอยู่มากมาย หากเป็นผู้บำเพ็ญที่ครอบรองมหามรรคเพียงชนิดเดียว คงโจมตีเขาไม่ได้ผลจริงๆ

เหล่าอริยะมหามรรคล้วนฝึกบำเพ็ญมหามรรคเพียงวิถีเดียว แค่มหามรรควิถีเดียวก็ทำให้พวกเขาต้องฝึกบำเพ็ญทำความเข้าใจอยู่นานโขแล้ว อีกทั้งระหว่างมหามรรคก็ต่อต้านกันเองด้วย

ไม่มีผู้ใดทำแบบหานเจวี๋ยได้!

หานเจวี๋ยไขข้อสงสัยให้ตัวเองได้แล้ว

ผานซินแม้ไม่ได้แข็งแกร่งถึงขั้นที่ต้านทานกลุ่มอริยะมหามรรคได้ แต่เหล่าอริยะมหามรรคก็ทำร้ายเขาไม่ได้เช่นเดียวกัน เพราะนอกจากจะมีสังขารที่แข็งแกร่งแล้ว เขายังมีบัวขจีสามสิบหกฟ้าบุพกาลอีกด้วย ในขณะเดียวกัน เนื่องจากตบะของทั้งสองฝ่ายห่างชั้นกันเกินไป ผานซินจึงไม่อาจทำร้ายอริยะมหามรรคได้

คาดว่าพอโจมตีไม่ได้ผลไปนานเข้า เหล่าอริยะมหามรรคถึงได้ยอมปล่อยผานซิน

การต่อสู้กับผานซินทำให้หานเจวี๋ยเรียกความมั่นใจกลับคืนมาได้

ผานซินสามารถเอาชนะอริยะเสรีระยะสมบูรณ์อย่างจอมเทพข่งเซวี่ยได้ ส่วนเขาก็สามารถต่อสู้เสมอกับผานซินได้ ก็แปลว่าหานเจวี๋ยไร้พ่ายในระดับเสรีแล้วมิใช่หรือ

ถูกต้อง!

สู้ได้เสมอกัน!

หลังผ่านแบบจำลองการทดสอบมานับหมื่นครั้ง หานเจวี๋ยหาทางทำให้ผานซินโจมตีไม่โดนตนได้แล้ว ถึงขั้นที่ไม่เฉียดชายเสื้อคลุมเลยด้วยซ้ำ

แต่หากคิดจะฆ่าผานซิน กลับยากยิ่งนัก

อย่างแรกคือต้องหาทางทำลายพลังป้องกันอันแข็งแกร่งของบัวขจีสามสิบหกฟ้าบุพกาลให้ได้เสียก่อน

หานเจวี๋ยก้มมองบัวดำล้างโลกสามสิบหกวัฏจักรที่ตนนั่งอยู่ ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้

เอามาเทียบกันไม่ได้จริงๆ เทียบแล้วจะทำให้คนโมโหแทบตายเอา

เป็นแท่นบัวเหมือนกัน ไฉนของผู้อื่นถึงแข็งแกร่งปานนั้นกันเล่า

หานเจวี๋ยส่ายหน้า ลุกขึ้นยืน เริ่มยืดเส้นยืดสาย พร้อมกับแผ่มหามรรคต้นกำเนิดครอบคลุมออกไป ทำให้เหล่าศิษย์ทั้งหมดในเขตเซียนร้อยคีรีเข้าสู่สภาวะตระหนักมรรค เสียงเทศนามหามรรคแว่วสะท้อนอยู่ในหูพวกเขาอย่างต่อเนื่อง ความคิดอัศจรรย์บรรเจิดผุดขึ้นในสมอง โจมตีกำแพงอุปสรรคที่พวกเขาพานพบในเส้นทางบำเพ็ญ

หานเจวี๋ยถือโอกาสในขณะที่ว่างอยู่ เริ่มสอดส่องไปทั่วแดนเซียน

ในละแวกเขตเซียนร้อยคีรีมีเมืองหลายแห่งก่อตั้งขึ้นมาแล้ว อยู่ภายใต้การดูแลของหลี่เสวียนเอ้าและหานตั้วเทียน จำนวนศิษย์ในนามของสำนักซ่อนเร้นเพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนน่ากลัว

หลี่เสวียนเอ้าอาศัยชื่อเสียงของอริยะสวรรค์เกรียงไกรเปี่ยมกุศล ทวงคืนดินแดนสามเมืองกลับมาอย่างง่ายดาย

สำนักซ่อนเร้นพัฒนาไปได้ไม่เลวเลย!

ส่วนในแดนเซียน เผ่ามนุษย์แผ่รัศมีความเป็นเผ่าพันธุ์มรรคาสวรรค์ขึ้นมาเรื่อยๆ แล้ว หานเจวี๋ยพบว่ามิใช่แค่ในแดนเซียนเท่านั้น ดวงชะตาของเผ่ามนุษย์ในแดนเซียนพิภพก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน ดวงชะตาของเผ่ามนุษย์ในสองดินแดนกำลังผสานเข้าหากัน

หานเจวี๋ยนับนิ้วทำนาย จากนั้นก็ยิ้มออกมา

เจ้าเด็กหลงเฮ่าคนนี้ก้าวหน้าขึ้นมาก ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อน รู้จักใช้สมองแล้ว

หานเจวี๋ยสอดส่องหานอวี้ต่ออีกเล็กน้อย ยังคงค้างอยู่ในระดับปฐมเทพขั้นหก

ระดับต้าหลัวทะลวงยากจริงๆ มีความเป็นไปได้ที่จะค้างอยู่ในระดับเทพถึงเก้าส่วน

ตั้งแต่ผานซินกลับมา ดวงชะตามรรคาสวรรค์อยู่ในสภาวะเพิ่มพูนอย่างฉับพลันมาตลอด แม้แต่พื้นที่ของมรรคาสวรรค์ก็ขยายตัวออกไปอย่างไม่หยุดยั้ง

ร้ายกายจริงๆ

หานเจวี๋ยคล้ายจะนึกอะไรได้ เรียกจอค่าความสัมพันธ์ออกมาตรวจดูรูประจำตัวของผานซิน