ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 686
สรุปบท บทที่ 686 มุ่งหน้าสู่ฟ้าบุพกาล: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
สรุปตอน บทที่ 686 มุ่งหน้าสู่ฟ้าบุพกาล – จากเรื่อง ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ โดย Internet
ตอน บทที่ 686 มุ่งหน้าสู่ฟ้าบุพกาล ของนิยายกำลังภายในเรื่องดัง ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 686 มุ่งหน้าสู่ฟ้าบุพกาล
“อีกไม่นานคงทะลวงขั้นได้แล้ว”
หานเจวี๋ยสัมผัสถึงตบะของตนได้ นึกคิดไปอย่างเป็นสุข
เขาสอดส่องแดนเซียนก่อน
เส้นทางสวรรค์ฟ้าบุพกาลบุกเบิกขึ้นกว่าสามพันปีแล้ว แต่กลับไม่มีบรรยากาศคึกคักมีชีวิตชีวาเลย ถึงขั้นมีสิ่งมีชีวิตเข้าสู่เส้นทางนี้ไม่มากนัก
หานเจวี๋ยนับนิ้วทำนาย ท่าทางแปลกใจ
ที่แท้ผานซินและจิ้นเสินก่อตั้งสำนักดวงชะตาขึ้นแล้ว มีเพียงผู้ที่เข้าร่วมสำนักดวงชะตาของเขาที่สามารถใช้เส้นทางสวรรค์ฟ้าบุพกาลได้
หานเจวี๋ยรู้สึกว่าผานซินอาจมีปัญหาทางสมอง
แรกเริ่มบุกเบิกเส้นทางฟ้าบุพกาล สิ่งมีชีวิตทั่วไปไม่มีทางให้ความสนใจวิ่งกรูเข้าหามันแน่อยู่แล้ว ถึงอย่างไรก็มิใช่ว่าเดินบนเส้นทางนี้แล้วจะโบยบินถึงสวรรค์ได้ในทันที
ผานซินกำหนดเงื่อนไขในการเข้าสู่เส้นทางฟ้าบุพกาลไว้ ย่อมเป็นการชะลอความโดดเด่นของเส้นทางสวรรค์ฟ้าบุพกาลลง
มีแต่ต้องให้สิ่งมีชีวิตจำนวนมากแห่แหนเข้าสู่เส้นทาง ถึงจะบังเกิดผู้ประสบโชคเร็วขึ้น ดึงดูดสิ่งมีชีวิตให้หลั่งไหลมามากขึ้น
หานเจวี๋ยสอดส่องแดนเซียนและโลกมนุษย์สามัญ พบว่าผ่านไปห้าพันปี ปวงสวรรค์หมื่นโลกาเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นมหาศาลยิ่ง
ยามนี้มรรคาสวรรค์แกร่งกล้ายิ่งนัก ประกอบกับมีเผ่าหายนะอยู่ หานเจวี๋ยเชื่อว่าไม่มีเผ่าพันธุ์ใดในฟ้าบุพกาลเทียบชั้นกับมรรคาสวรรค์ได้
หากมีกลุ่มอิทธิพลฟ้าบุพกาลเข้าโจมตีมรรคาสวรรค์อีก คงไม่ง่ายดายปานนั้น คาดว่าคงยากที่จะบุกโจมตีเข้ามาถึงมรรคาสวรรค์ชั้นในได้
หานเจวี๋ยพอใจกับพัฒนาการของมรรคาสวรรค์อย่างยิ่ง ยิ่งมรรคาสวรรค์แข็งแกร่งเท่าไร เขาก็ยิ่งปลอดภัยเท่านั้น และสามารถฝึกบำเพ็ญอย่างสบายใจได้
จากนั้น เขาเริ่มตรวจดูจดหมาย
[ซูฉีศิษย์ของท่านตระหนักรู้พลังวิเศษ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]
[หานทั่วบุตรชายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากมารมรรคาลึกลับ] x10048792
[จอมเทพข่งเซวี่ยสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเทพมารต้องสาปศัตรูคู่อาฆาตของท่าน]
[เทพมารต้องสาปศัตรูคู่อาฆาตของท่านเผชิญกับการโจมตีจากจอมเทพข่งเซวี่ยสหายของท่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]
[ปรมาจารย์ลัญจกรสรวงสหายของท่านเผชิญกับการสะกดข่มจากผู้ทรงพลังลึกลับ พลังมรรคลดฮวบ]
[โจวฝานศิษย์ของท่านทำความเข้าใจเจดีย์มรรคายิ่งใหญ่ เรียนรู้พลังวิเศษมหามรรค ดวงชะตาเพิ่มพูน]
[จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายสหายของท่านเข้าสู่ห้วงสมุทรดวงชะตามหามรรค]
[ลี่เหยาสหายของท่านได้รับยอดสมบัติบรรพกาล ดวงชะตาเพิ่มพูน]
….
โชควาสนามากมายนัก!
คนที่หานเจวี๋ยพอใจที่สุดคือจอมเทพข่งเซวี่ย ยังคงไล่ตามต่อสู้กับเทพมารต้องสาปอยู่
ไม่ทราบเช่นกันว่าจะสังหารเทพมารต้องสาปได้เมื่อไร
หากเป็นเรื่องราวในนิยายหรือในนิทาน ตัวตนอย่างเทพมารต้องสาปไม่มีทางถูกฆ่าได้ง่ายๆ ตัวตนเช่นนั้นจะมีชีวิตยืนยาว และต้องมีสักวันที่เหยียบย่ำยั่วยุตัวเอกอย่างจอมเทพข่งเซวี่ยได้
แต่หานเจวี๋ยก็ยังคงคาดหวังในตัวของจอมเทพข่งเซวี่ยอยู่เล็กน้อย
จอมเทพข่งเซวี่ยเองก็เป็นตัวเอกมิใช่หรือ
‘หวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้ข้าต้องลงมือเอง’
หานเจวี๋ยคิดเช่นนี้
เขาไล่อ่านลงไปเรื่อยๆ พบว่ามีสถานที่ใหม่บางแห่งปรากฏขึ้น ยกตัวอย่างห้วงสมุทรดวงชะตามหามรรคที่จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายไปเยือน
หานเจวี๋ยอ่านด้วยความสนใจ
หลังจากอ่านจดหมายครบหมดแล้ว เขาก็เข้าสู่สภาวะฝึกบำเพ็ญทันที ไม่เจียดเวลามาเทศนาธรรมแก่เหล่าศิษย์
ฝ่าทะลวงให้ได้ในเร็ววันก่อนค่อยว่ากัน!
….
ณ แดนต้องห้ามอันธการ
ผ่านการพัฒนามานับหมื่นปี เจดีย์มรรคายิ่งใหญ่ยึดครองห้วงมิติแห่งหนึ่งไว้ โดยมีเจดีย์มรรคายิ่งใหญ่เป็นจุดศูนย์กลาง มีทวีปมากมายนับไม่ถ้วนลอยห้อมล้อมขนาดแตกต่างกันไป นอกจากจะมีมารปีศาจคอยลาดตระเวนแล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตจำนวนมากอาศัยอยู่ด้วย
สิ่งมีชีวิตเหล่านี้โจวฝานช่วยเหลือมาจากสถานที่ต่างๆ
ในฟ้าบุพกาลมีมรรคาสวรรค์น้อยซุกซ่อนอยู่มากมาย เนื่องจากเผชิญกับการรุกรานจากสิ่งอัปมงคล ทำให้สิ่งมีชีวิตต้องอพยพโยกย้าย
นอกจากมรรคาสวรรค์น้อยแล้ว แดนเทพหวนปัจฉิมก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน นับตั้งแต่ผนึกแดนบรรพกาลพังทลายลง สิ่งมีชีวิตในแดนเทพหวนปัจฉิมที่หนีก็หนีไป ที่ตายก็ตายไป ยามนี้แดนเทพหวนปัจฉิมกลายเป็นดินแดนต้องห้ามอย่างสิ้นเชิง สิ่งมีชีวิตห้ามเข้าใกล้
สดชื่นนัก!
ใกล้จะทะลวงระดับได้แล้ว!
หานเจวี๋ยรู้สึกตื่นเต้นราวกับเล่นเกมมือถืออยู่ มีความสุขยิ่ง
เขาลองคำนวณดู อย่างมากใช้เวลาอีกสองพันปีก็น่าจะทะลวงขั้นได้แล้ว
มีความสุขนัก
ตอนนี้เขาเพิ่งอายุสองแสนสามหมื่นปีเท่านั้น หวังอย่างยิ่งว่าจะพิสูจน์มหามรรคได้ก่อนอายุครบล้านปี!
หลังจากพิสูจน์มหามรรคได้ หานเจวี๋ยไม่มีทางอวดอ้างต่อจอมอริยะเสวียนตู เขาจะฝึกบำเพ็ญต่อไป รอจนถึงตอนที่เขาบรรลุถึงระดับผู้สร้างมรรคาแล้ว เมื่อมรรคาสวรรค์เผชิญอันตราย จอมอริยะเสวียนตูสิ้นหวังหมดกำลังใจ จนเอ่ยว่าต่อให้หานเจวี๋ยพิสูจน์มหามรรคสำเร็จก็ช่วยมรรคาสวรรค์ไม่ได้ เมื่อถึงเวลานั้นหานเจวี๋ยค่อยออกโรง กวาดล้างทุกสิ่งในเสี้ยววินาที!
แค่คิดหานเจวี๋ยก็เบิกบานยิ่งนัก
แน่นอนว่าหากมรรคาสวรรค์ไม่ประสบอันตรายตลอดไปจะดีที่สุด
หากเทียบกับการมีคนมาหาเรื่องแล้ว หานเจวี๋ยคาดหวังว่าจะไร้พ่ายในเร็ววัน ทำทุกอย่างได้ดั่งใจมากกว่า
หานเจวี๋ยเรียกกล่องจดหมายออกมาตรวจดู เช่นเดียวกับที่ผ่านมา มีการต่อสู้ มีโอกาสวาสนา มีสถานที่ใหม่บางแห่งปรากฏขึ้น แต่ยังคงไม่ปรากฏสิ่งใดที่สามารถดึงดูดความสนใจของเขาได้
หานเจวี๋ยเพิ่งอ่านจดหมายเสร็จ ก็มีเงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นหน้าอารามเต๋า
ฉู่ซื่อเหริน!
หานเจวี๋ยให้เขาเข้ามา
น้อยครั้งนักที่ฉู่ซื่อเหรินจะมาขอเข้าพบหานเจวี๋ย คาดว่าคงมีธุระแน่
ฉู่ซื่อเหรินคุกเข่าคารวะ จากนั้นกล่าวว่า “อาจารย์ปู่ ข้าอยากเข้าสู่เส้นทางสวรรค์ฟ้าบุพกาลขอรับ”
หานเจวี๋ยพบว่าฉู่ซื่อเหรินบรรลุตบะระดับเซียนทองต้าหลัวระยะสมบูรณ์แล้ว ขาดไปเพียงก้าวเดียวจะบรรลุครึ่งอริยะ
คุณสมบัติของเขาเลิศล้ำเสมอมา เพียงแต่ปกติไม่ใส่ใจการบำเพ็ญนัก แต่เขาควบคุมระดับได้อย่างยอดเยี่ยม ไล่ตามกระแสจังหวะของศิษย์ระดับแนวหน้าของสำนักซ่อนเร้นทันเสมอ อีกทั้งไม่แข่งขันช่วงชิงเกียรติยศกับศิษย์คนอื่นๆ เลย
หานเจวี๋ยถาม “เพราะเหตุใด”
ฉู่ซื่อเหรินตอบ “ข้ารับรู้ได้ว่าในฟ้าบุพกาลมีโชควาสนาอย่างหนึ่งรอคอยข้าอยู่ และมิใช่แผนการที่ถูกวางไว้ เพราะชาติก่อนข้าก็เคยรู้สึกเช่นนี้ขอรับ สุดท้ายข้าก็ได้พึ่งพาโชควาสนานั้นฝ่าฟันจนสร้างชื่อในนามบรรพชนพุทธภควัตได้”
………………………………………………………………
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...