ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 741

บทที่ 741 เทพมารระดับอริยะเก้าตน

‘ผู้ใดเอาโลงศพของสื่อหยวนหงเหมิงและจารึกเบิกฟ้าไป’

หานเจวี๋ยทำได้เพียงใช้ความสามารถวิวัฒนาการ

[จำเป็นต้องหักอายุขัยสองแสนล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

ดำเนินการต่อ!

เงาร่างหนึ่งผุดขึ้นมาในสมองของหานเจวี๋ย เป็นหวงจุนเทียน

เขาอดโล่งอกไม่ได้ ดูเหมือนจะสิ้นเปลืองอายุขัย แต่อย่างน้อยก็แน่ใจได้ว่ามิได้ถูกตัวตนที่ไม่รู้จักฉกชิงไป

หากพึ่งพาสื่อหยวนหงเหมิง บางทีหวงจุนเทียนอาจจะผงาดขึ้นมาได้ เหมือนความสัมพันธ์ระหว่างหลงเฮ่าและเฮ่าเทียน

พอพูดถึงหลงเฮ่า ยามนี้ก็มีพัฒนาการที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน เผ่ามังกรก็นับว่าเป็นเผ่าพันธุ์ชั้นแนวหน้าของมรรคาสวรรค์ กลุ่มอิทธิพลของเขาก็ค่อยๆ ขยายเข้าสู่ฟ้าบุพกาลเช่นกัน

ตำแหน่งอริยะมรรคาสวรรค์ในภายภาคหน้า จะแย่งชิงมาให้เขาสักที่แล้วกัน

ถึงแม้หลงเฮ่าจะไม่อยู่กับร่องกับรอย แต่ดีต่อหานอวี้ยิ่งนัก เผ่ามังกรก็คอยให้การดูแลศิษย์สำนักซ่อนเร้นอย่างยิ่ง นับว่ามิได้หลงลืมรากเหง้า

หานเจวี๋ยยิ้มออกมา จากนั้นก็ลุกขึ้นเคลื่อนย้ายไปยังอาณาเขตเต๋าแห่งที่สอง

เขากวาดสายตามองออกไป

เหล่าเทพมารฟ้าบุพกาลล้วนมีพัฒนาการ ลี่เหยาก็สำเร็จเป็นเซียนทองต้าหลัวเบิกฟ้าแล้ว

ก่อนกลายเป็นเทพมารนางเป็นครึ่งอริยะแล้ว ดังนั้นพิสูจน์มรรคสำเร็จย่อมมิใช่เรื่องแปลก

ลี่เหยาลืมตาขึ้น ทันทีที่เห็นหานเจวี๋ยก็รีบลุกขึ้นมา

หานเจวี๋ยเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องมากพิธี เจ้ากับข้าเป็นอะไรกันแล้ว จะทำตัวห่างเหินเช่นนี้ไปไย”

ลี่เหยาหยุดการกระทำ เอ่ยว่า “ข้าเกรงว่าข้าจะกลายเป็นคนจองหองพองขน หลงลืมปณิธาน ลืมบุญคุณที่ท่านมีต่อข้า”

ช่างรอบคอบโดยแท้

สมแล้วที่เหมือนข้ายิ่งนัก

หานเจวี๋ยรู้สึกสะท้อนใจ คนที่เขาชมชอบที่สุดยังคงเป็นสิงหงเสวียนอยู่ดี

เพราะสิงหงเสวียนไม่เคยทำให้เขารู้สึกว่ามีระยะห่าง อีกทั้งเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน!

หานเจวี๋ยพูดคุยกับลี่เหยาไม่กี่ประโยค ก็กลับมาฝึกบำเพ็ญที่อาณาเขตเต๋าหลักต่อ

ไม่ได้ฝ่าทะลวงมานาน ทำให้เขารู้สึกค่อนข้างวิกฤตอย่างบอกไม่ถูก

ลองคำนวณดู เขาไม่ได้ฝ่าทะลวงมาหนึ่งแสนสองหมื่นปีแล้ว

หนึ่งแสนสองหมื่นปีเชียวนะ!

คิดๆ ไปหนังหัวหานเจวี๋ยก็ชาหนึบไปหมด

….

เวลาเคลื่อนคล้อยไปรวดเร็วยิ่ง

ผ่านไปหมื่นกว่าปีแล้ว ครั้งนี้เมื่อครบกำหนดหนึ่งหมื่นปี หานเจวี๋ยไม่ได้หยุดพัก หากแต่ฝึกบำเพ็ญต่อ จนกระทั่งวันเกิดครบรอบสี่แสนปีมาเยือน

[ตรวจสอบพบว่าท่านอายุครบสี่แสนปีบริบูรณ์ ชีวิตก้าวหน้าไปอีกขั้น ท่านมีตัวเลือกดังต่อไปนี้]

[หนึ่ง ออกจากการปิดด่านทันที สร้างชื่อเทพมารอนธการให้ก้องขจร จะได้รับศิลาก่อวิญญาณหนึ่งก้อน ชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น หินวิญญาณมรรคาสวรรค์หนึ่งก้อน เพิ่มความสามารถใหม่ของระบบหนึ่งครั้ง]

[สอง เก็บตัวบำเพ็ญ รักษาปณิธานเดิม จะได้รับศิลาก่อวิญญาณหนึ่งก้อน ชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น]

เมื่อหานเจวี๋ยเห็นความสามารถใหม่ของระบบ รู้สึกอยากสบถยิ่ง

มาล่อลวงข้าอีกแล้ว!

ชื่อเสียงเทพมารอนธการ หานเจวี๋ยจะกล้าประกาศก้องได้อย่างไร?

เช่นนั้นมิใช่รนหาที่ตายหรอกหรือ!

หานเจวี๋ยเลือกตัวเลือกที่สองเงียบๆ

ต้องกล่าวเลยว่า ครบรอบอายุสี่แสนปีทำให้เขารู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง

อย่างไรก็ตามได้เทพมารฟ้าบุพกาลเพิ่มมาอีกตนถือเป็นเรื่องดี

หานเจวี๋ยนำศิลาก่อวิญญาณออกมา ส่งจิตรับรู้เข้าไปในโลกอนธการ

ครั้งนี้สมควรบ่มเพาะเทพมารฟ้าบุพกาลตนไหนดี

เทพมารเห็นแจ้งแล้วกัน!

เทพมารเห็นแจ้งสามารถมองทะลุถึงบ่วงกรรม พลังวิเศษและวิชามายาทุกอย่างได้ ถึงแม้พละกำลังความสามารถอาจจะไม่นับว่าอยู่ในชั้นแนวหน้า แต่มีส่วนช่วยเหลือเขาได้มากยิ่ง

หานเจวี๋ยเริ่มดำเนินการทันที