ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 76
“ท่านเจ้าสำนักวางใจเถอะ สำนักเก้ามังกรไม่อาจสร้างปัญหาให้พวกเราได้ ข้ากับเว่ยหยวนเปลี่ยนการต่อสู้ให้เป็นมิตรภาพแล้ว ต่างสัญญาว่าแต่ละสำนักจะไม่สร้างความแค้นต่อกันอีก” หานเจวี๋ยกล่าวปลอบใจ
เมื่อเห็นท่าทีเป็นกังวลของหลี่ชิงจื่อแล้ว เขาก็รู้สึกขันยิ่งนัก
เห็นได้ชัดว่าเจ้าสำนักท่านนี้มาเพื่อตรวจสอบดูกำลังของเขา ด้วยอยากจะรู้ว่าเขาจะกล้าต้านทานสำนักเก้ามังกรหรือไม่
หลี่ชิงจื่อเอ่ยถามด้วยความรู้สึกประหลาดใจ “จริงหรือ”
หานเจวี๋ยพยักหน้า
“ดียิ่งนัก! ผู้อาวุโสหาน ท่านสมกับเป็นผู้อาวุโสสังหารเทพของสำนักหยกพิสุทธิ์จริงๆ ปูเส้นทางให้กับสำนักหยกพิสุทธิ์มากมาย กระทั่งข้าก็อยากจะมอบตำแหน่งเจ้าสำนักให้กับท่าน!”
“อย่า ข้าไม่อยากถูกตี!”
“ถูกตี?”
“แค่กๆ ไม่มีอะไร ข้าไม่สนใจตำแหน่งเจ้าสำนัก”
“เอาเถิด”
ทั้งสองพูดคุยกันไม่นาน หลังจากได้ข้อมูลแล้วหลี่ชิงจื่อก็จากไป ไม่รบกวนการฝึกฝนของหานเจวี๋ยอีก
เมื่อเดินออกจากถ้ำเทวาฟ้าประทาน หลี่ชิงจื่อก็อดไม่ได้ที่จะมองไปทางต้นฝูซัง
ต้นฝูซังก็เติบโตขึ้นไม่น้อย ต้นไม้สองต้นพันประสานก็ยากจะได้เห็นยิ่งนัก
สวินฉางอันกุมมือคารวะหลี่ชิงจื่อ
หลี่ชิงจื่อแอบรู้สึกแปลกใจ นี่คือต้นอะไรกัน
สามารถปลูกหน้าถ้ำเทวาของหานเจวี๋ยได้ จะต้องไม่ธรรมดาแน่
หลี่ชิงจื่อคิดไม่ออก แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรให้มากความ
ขณะเดียวกันนั้น
หานเจวี๋ยเปิดอ่านจดหมายในค่าความสัมพันธ์
ไม่ได้อ่านจดหมายมาหลายปี ก็ไม่รู้ว่าช่วงนี้เหล่าสหายและลูกศิษย์ของเขาจะเป็นอย่างไรบ้าง
[หวงจี๋เฮ่าสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีของผู้บำเพ็ญสายมาร] x142
[หวงจี๋เฮ่าสหายของท่านเกิดการบรรลุในขณะบำเพ็ญเพียร เข้าใจพลังวิเศษ]
[ซูฉีศิษย์ของท่านเผชิญกับการโจมตีของสหายร่วมสำนัก] x31
[ซูฉีศิษย์ของท่านแพร่กระจายความโชคร้าย ดวงชะตาของสำนักมารปีศาจตกต่ำ]
[เซวียนฉิงจวินคู่บำเพ็ญเพียรของท่านตระหนักถึงสัจจะธรรมชีวิตและความตาย พลังมรรคเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว]
[สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นสัตว์เลี้ยงเทพของท่านเผชิญกับการโจมตีของผู้บำเพ็ญสายมาร] x6,287
[โม่ฟู่โฉวสหายของท่านประสบกับโอกาสวาสนา ได้รับกระบี่มาร]
……
ที่ถูกตีก็ยังถูกตี แต่ก็มีคนได้รับโอกาสวาสนา
หานเจวี๋ยสังเกตเห็นว่าซูฉีกลับได้เข้าร่วมสำนักมารปีศาจแล้ว
ใช้ได้นี่!
เจ้าเด็กนี่ไม่เลวเลย!
หานเจวี๋ยนำหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมาทันที เริ่มสาปแช่งเซียวเอ้อร์ ขณะที่สาปแช่งไปนั้นก็อ่านจดหมายไปพลาง
รูปของคนที่เขาติดตามเป็นพิเศษยังคงอยู่ ไม่มีใครตาย ทำให้เขารู้สึกปลื้มปิติเป็นอย่างมาก แต่ที่น่าหงุดหงิดใจก็คือรูปของบรรดาคู่แค้นเองก็ยังอยู่ด้วยเช่นกัน
“ยังคงต้องขยันฝึกฝน ยิ่งสำนักหยกพิสุทธิ์แข็งแกร่งขึ้นเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกว่าระดับสุญตายังไม่เพียงพอ ข้าต้องรีบบรรลุระดับรวมกายาในเร็ววัน”
หานเจวี๋ยคิดอย่างเงียบๆ
หลังจากสาปแช่งเซียวเอ้อร์ไปครึ่งชั่วยาม หานเจวี๋ยถึงทำการฝึกฝนต่อ
……
สองปีผ่านไป
ในที่สุดหยางเทียนตงก็กลับมา
หานเจวี๋ยโบกมือ เปิดค่ายกลป้องกันเขาเพียรบำเพ็ญเซียน หลังจากค่ายกลถูกเปิดออกแล้ว หยางเทียนตงก็รีบขึ้นเขาทันที
เมื่อไก่คุกรัตติกาลที่กำลังฝึกฝนอยู่เห็นหยางเทียนตงในอาภรณ์ดำทั้งกาย ก็เอ่ยหยอกล้อว่า “เจ้าละทิ้งมนุษย์กลายเป็นปีศาจแล้วหรือ”
หยางเทียนตงพยักหน้าให้มัน เดินขึ้นเขาต่อไปโดยไม่พูดอะไร
ไก่คุกรัตติกาลเบ้ปาก แค่นเสียงเอ่ย “กลับไม่สนใจพี่ไก่เสียได้ ตบะระดับรวมแก่นปราณแข็งแกร่งนักหรือ สามารถต้านทานกรงเล็บของพี่ไก่ได้หรืออย่างไร”
เมื่อมาถึงหน้าถ้ำเทวาฟ้าประทาน หยางเทียนตงก็คุกเข่าลงคารวะอยู่หน้าประตูถ้ำ
สวินฉางอันที่อยู่ข้างต้นฝูซังมองหยางเทียนตงด้วยความแปลกใจ
หรือมนุษย์ปีศาจผู้นี้จะเป็นศิษย์พี่ใหญ่ของเขา?
ก่อนหน้านี้หานเจวี๋ยเคยบอกกับเขาว่า เขามีศิษย์พี่สองท่าน
ศิษย์พี่ใหญ่เป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งปีศาจ ซึ่งก็สอดคล้องกับรูปร่างของหยางเทียนตงในตอนนี้
“เจ้ายังรู้จักกลับมาด้วยนี่”
น้ำเสียงเฉื่อยเนือยของหานเจวี๋ยดังออกมาจากในถ้ำ
เอ่ยเสียดิบดีว่าจะมุมานะฝึกฝนเป็นเพื่อนอาจารย์ไปตราบชั่วฟ้าดินสลาย สุดท้ายเจ้าก็หนีไปก่อน อีกทั้งยังไม่กลับบ้านอีก!
หยางเทียนตงกล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่น “อาจารย์ ก่อนหน้านี้ข้าถูกราชาปีศาจจับไป ไม่อาจทำอะไรได้ หลังจากนั้นได้ประสบพบเจอเรื่องราวมากมาย ตอนนี้ข้ากลายเป็นราชาปีศาจแล้ว มีปีศาจจำนวนมากอยู่ใต้บัญชา ไม่อาจปล่อยวางได้”
“เหอะๆ”
หานเจวี๋ยหัวเราะน้อยๆ หยางเทียนตงฟังแล้วรู้สึกใจฝ่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...