ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 777

บทที่ 777 ความหมายของการบำเพ็ญ

‘ทำความเข้าใจสถานการณ์ก่อนสักหน่อยแล้วกัน’

หานเจวี๋ยขมวดคิ้วครุ่นคิด หากบรรพชนมารลู่หยวนเป็นอาจารย์ของหานทั่ว จะไม่เป็นการสาปแช่งคนกันเองตายหรอกหรือ

หานเจวี๋ยเข้าฝันหานทั่วโดยตรง

แดนความฝันคือภูมิประเทศที่มีขุนเขาสายธารงดงาม

หานเจวี๋ยพบว่าหานทั่วเปลี่ยนไป

นอกจากกล้ามเนื้อกระดูกที่แข็งแกร่งกำยำยิ่งขึ้นแล้ว ใบหน้าก็ดูผ่านประสบการณ์มาอย่างโชกโชน เส้นผมขาวหงอกทั่วหัวถูกเส้นเอ็นสีเลือดเส้นหนึ่งรวบไว้ที่ท้ายทอย บริเวณหน้าผากเหลือไรผมเพียงสองปอยเท่านั้น

ดูเหมือนช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้หานทั่วจะได้รับความลำบากไม่น้อยเลย

เดิมทีหานเจวี๋ยคิดจะซักถามเขาว่าเหตุใดถึงทำร้ายจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้าย แต่พอเห็นเขาอยู่ในสภาพนี้ ก็อดใจอ่อนไม่ได้

คาดว่าเขาคงจะมีเหตุผลจำเป็นเช่นกัน

หานทั่วลืมตาขึ้นทันที หลังจากมองเห็นหานเจวี๋ย เขาตะลึงงัน รีบลุกขึ้นทำความเคารพ เพียงแต่มิได้ตื่นเต้นมากเท่าในอดีตแล้ว บุคลิกดูสุขุมขึ้นยิ่งนัก

เติบโตขึ้นแล้วจริงๆ

หานเจวี๋ยเอ่ยถาม “ช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้าง”

หานทั่วลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ยังคงบอกเล่าสิ่งที่ตนประสบพบพานไปตามจริง เริ่มตั้งแต่เรื่องที่ตนถูกขังไว้ในหุบเหวไร้ขอบเขต จากนั้นก็ถูกทำให้ยอมสยบต่อบรรพชนมารลู่หยวน รวมถึงเรื่องราวในระยะนี้ที่ติดตามบรรพชนมารลู่หยวนตระเวนไปทั่วฟ้าบุพกาล คิดหาทางช่วยเหลือฟื้นฟูสังขารดั้งเดิมให้บรรพชนมารลู่หยวน

หานเจวี๋ยหรี่ตาพลางถาม “บรรพชนมารตนนี้ยังไม่ฟื้นฟูกลับสู่ร่างจริงเช่นนั้นหรือ”

หานทั่วพยักหน้ารับ “สังขารของเขาถูกผานกู่ทำลายล้าง อีกทั้งดวงวิญญาณของเขาถูกบรรพชนเต๋าสะกดไว้ในแดนบรรพกาลมาเนิ่นนานหลายยุคหลายสมัย จำเป็นต้องใช้เวลาเพื่อฟื้นฟูพลัง”

เขาอึกอักลังเล ดวงตาฉายแววกังวล

หานเจวี๋ยถาม “เจ้าอยากพูดอะไร”

หานทั่วสูดหายใจลึกๆ เฮือกหนึ่ง กล่าวว่า “ข้าทำร้ายจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้าย มิได้มีเจตนาจะโจมตี แต่เขาและโจวฝานคิดจะบังคับพาข้าและอี๋เทียนกลับไป ข้าละอายใจต่อฝ่าบาท แต่ข้าอยากลองติดตามบรรพชนมารดู หวังว่าท่านพ่อจะอภัยให้ข้าด้วย”

เขาทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่างหานเจวี๋ยและจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้าย ดังนั้นถึงได้เป็นกังวล

หานเจวี๋ยเอ่ยถาม “เหตุใดเจ้าถึงอยากติดตามบรรพชนมาร”

หานทั่วเงยหน้ามองหานเจวี๋ย แววตาเด็ดเดี่ยวอย่างยิ่ง กล่าวออกมาว่า “ค้นหาความหมายในการมีตัวตนอยู่ของข้า ข้าติดตามฝ่าบาท ทำศึกอยู่ตลอด สังหารเข่นฆ่าไปนับไม่ถ้วน ถึงแม้วังสวรรค์จะรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ แต่ข้ากลับหาความหมายในการมีอยู่ของตนไม่พบเลย หากติดตามบรรพชนมาร บางทีอาจจะหาพบ”

หานเจวี๋ยพูดไม่ออกเลย

ค้นหาความหมายอย่างนั้นหรือ

คงต้องโดนสักหมัดแล้วกระมัง!

การมีชีวิตอยู่รอดต่อไปคือความหมายอันยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว!

แต่เมื่อหานเจวี๋ยเห็นแววตาของหานทั่ว ก็ไม่ดีหากตำหนิออกไปตรงๆ

มนุษย์เรามีปณิธานต่างกันไป เส้นทางที่หานเจวี๋ยเลือกเดินในอดีตก็ไม่มีผู้ใดเข้าใจเช่นกัน คนรอบตัวล้วนคิดว่าเขาใจฝ่อกลัวปัญหา แต่เขาใช้พลังอันแข็งแกร่งพิสูจน์แล้วว่าตัวเองเลือกถูก

อย่างน้อยหานเจวี๋ยก็เด็ดเดี่ยวยิ่งนักมาตั้งแต่แรกเริ่ม

หานทั่วผ่านประสบการณ์ชีวิตมาหลากหลายรูปแบบ หกอารมณ์เจ็ดปรารถนาล้วนผ่านมาแล้วทั้งสิ้น ความรู้สึกที่ประสบความสำเร็จในจุดสูงสุด ความสิ้นหวังท้อแท้จนแทบจะพังทลายล้วนประสบพบพานมาหมดแล้ว ด้วยระดับที่เขาบรรลุถึงหาผู้ต่อกรได้ยากยิ่งนัก ทำให้เกิดความรู้สึกสับสนขึ้นได้ง่ายจริงๆ

หานเจวี๋ยถามเขา “เช่นนั้นเจ้าบอกข้าได้หรือไม่ว่าเหตุใดบรรพชนมารถึงต้องการเจ้า”

หานทั่วก็มิได้ปิดบัง

เมื่อทราบว่าบรรพชนมารคิดจะเริ่มต้นวงจรฟ้าบุพกาลใหม่ หานเจวี๋ยก็มิได้ตื่นตระหนก กลับรู้สึกนึกสนุกอยู่บ้าง

กลุ่มอิทธิพลมิ่ง เผ่าเทพมาร บรรพชนมารรวมถึงเหล่าดวงจิตมหามรรค เริ่มมีกลุ่มอิทธิพลออกมาโลดแล่นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในมุมมองของหานเจวี๋ยกลับเป็นเรื่องน่ายินดี ยิ่งฟ้าบุพกาลปั่นป่วนวุ่นวายเท่าไร ฐานะของเขาก็ยิ่งถูกเปิดโปงได้ยากขึ้นเท่านั้น

หานทั่วนำแผนการของบรรพชนมารออกมาเล่าได้ แปลว่าบรรพชนมารไม่ได้ใช้วิธีการบางอย่างเพื่อล้างสมองเขา มิเช่นนั้นเขาต้องเก็บเรื่องของบรรพชนมารเป็นความลับแน่

“เจ้าคิดดีแล้วจริงๆ น่ะหรือ เส้นทางนี้จะลำบากยากเข็ญยิ่งนัก และจะเผชิญปัญหามากมาย” หานเจวี๋ยถาม