ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 787

บทที่ 787 เจ้าแดนต้องห้ามปรากฏ แดนมายาบุพกาล

หานเจวี๋ยพูดคุยกับหงหยวนตามมารยาทสองสามประโยค เมื่อเห็นว่าหานเจวี๋ยยืนกรานไม่ยอมไป หงหยวนจึงได้แต่ยอมแพ้

หงหยวนเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นวันหน้าหากมีโอกาสข้าค่อยมาเยี่ยมสหายเต๋าหานใหม่ หากว่าสหายเต๋าหานอยากไปเยี่ยมข้า ก็มาหาข้าได้ทุกเมื่อ”

กล่าวจบ นางก็ประสานมืออำลาไป

หานเจวี๋ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก

รับมือกับสตรีนั้นเหน็ดเหนื่อยเป็นที่สุดจริงๆ

ร่างแยกของหานเจวี๋ยกลับเข้าสู่มรรคาสวรรค์ รวมเข้ากับร่างจริงอย่างรวดเร็ว ค่อยๆ เลือนหายไป

หานเจวี๋ยคร้านจะทำนายถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของหงหยวนแล้ว ถึงอย่างไรเขาก็ไม่คิดจะออกไป

หานเจวี๋ยหลับตาลง เริ่มฝึกบำเพ็ญต่อ

ต่อจากนี้ต้องเริ่มมุ่งสู่ระดับเบิกฟ้ามหามรรคระยะปลายแล้ว!

นับจากการทะลวงขั้นครั้งก่อน ผ่านมาเกือบหกแสนปีแล้ว

ในช่วงหกแสนปีนี้ หานเจวี๋ยรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วยิ่ง เร็วกว่าหกแสนปีก่อนมากนัก

ชีวิตคนก็อาจจะเป็นเช่นนี้กระมัง

ยิ่งอายุมากขึ้นเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมากขึ้นเท่านั้น

….

ณ ชั้นฟ้าที่สามสิบสาม ตำหนักเอกภพ

จอมอริยะเสวียนตู เทพสูงสุดอู๋ฝ่า ผานซิน ฉิวซีไหล เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยและฟางเหลียงล้วนรวมตัวกันอยู่ที่นี่

ผานซินเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในฟ้าบุพกาลช่วงนี้ อริยะคนอื่นๆ ฟังแล้วต่างขมวดคิ้ว

เจ้าแดนต้องห้ามอันธการปรากฏตัวแล้ว!

สำหรับพวกเขานามนี้เสมือนสายฟ้าที่ผ่าลงข้างหู

ได้ยินสาเหตุในอดีตที่ทำให้มรรคาสวรรค์เริ่มต้นวงจรใหม่ ก็เป็นเพราะเจ้าแดนต้องห้ามอันธการบีบคั้นจนอริยะมิ่งจีร้อนรน

เรียกได้ว่าเจ้าแดนต้องห้ามอันธการคอยบงการทุกอย่างอยู่เบื้องหลังมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตครั้งก่อน

พวกเขาสงสัยกันว่าเจ้าแดนต้องห้ามอันธการต้องการสนับสนุนวังสวรรค์ ผลคือจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายถูกขับไล่ออกจากมรรคาสวรรค์ จุดจบที่ปรากฏให้เห็น ไม่มีผู้ใดชนะทั้งสิ้น มรรคาสวรรค์นับว่าได้รับความเสียหายจากเจ้าแดนต้องห้ามอันธการ จากนั้นก็ก่อให้แดนเทพหวนปัจฉิมเข้ารุกรานมรรคาสวรรค์ต่อในภายหลัง หากไม่มีหานเจวี๋ยอยู่ เกรงว่ามรรคาสวรรค์คงจบสิ้นไปนานแล้ว

พวกเขาก็สงสัยเช่นกันว่าหานเจวี๋ยและเจ้าแดนต้องห้ามอันธการมีความเกี่ยวข้องกันหรือไม่ แต่พอคิดดูให้ละเอียด ไม่หลักการเชื่อมโยงเลย หานเจวี๋ยก็กล่าวอ้างว่าเคยถูกเจ้าแดนต้องห้ามอันธการสาปแช่งเช่นกัน

เทพสูงสุดอู๋ฝ่าเอ่ยด้วยความสะท้อนใจ “เจ้าแดนต้องห้ามอันธการร้ายกาจจริงๆ แม้แต่จอมเทพข่งเซวี่ยก็สามารถสยบได้ คนผู้นี้ขึ้นชื่อเรื่องความบ้าบิ่น ไม่เห็นอริยะมหามรรคคนใดอยู่ในสายตาทั้งสิ้น”

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยขมวดคิ้วกล่าวว่า “เจ้าแดนต้องห้ามอันธการซ่องสุมกองกำลังไว้มากน้อยเพียงใด พวกเราไม่ทราบกันเลย แต่ในแดนเซียนรวมถึงปวงสวรรค์หมื่นโลกาล้วนมีเส้นสายของลัทธิอันธการหลงเหลืออยู่เสมอมา จิ่งเทียนกงก็พาผู้ศรัทธาจำนวนหนึ่งมุ่งหน้าสู่ฟ้าบุพกาล นี่แค่ในมรรคาสวรรค์เท่านั้น เมื่อทอดสายตามองไปทั่วฟ้าบุพกาล เกรงว่าอิทธิพลของเขาจะน่ากลัวกว่าที่พวกเราจินตนาการไว้มากนัก”

ฉิวซีไหลก็เป็นกังวลมากเช่นกัน “นั่นสิ เมื่อก่อนเจ้าแดนต้องห้ามอันธการเคยพุ่งเป้ามาที่มรรคาสวรรค์ วันหน้าอาจจะย้อนกลับมาอีกก็ได้ ขอบอกกันตามตรง ข้ามักจะถูกสาปแช่งเป็นครั้งคราวเสมอ ถึงแม้จะไม่เป็นอันตรายใหญ่หลวง แต่ก็ทำให้ข้ารู้สึกอึดอัด”

เจ้าแดนต้องห้ามอันธการคือดาบที่ลอยพาดอยู่เหนือหัวมรรคาสวรรค์

ในมหาเคราะห์ครั้งก่อน มหาเคราะห์ที่เดิมทีสมควรดำเนินเป็นระยะเวลาหลายล้านปีกลับถูกเจ้าแดนต้องห้ามอันธการบังคับเร่งระยะเวลาให้เร็วขึ้น สุดท้ายถึงขั้นที่ปรากฏพลังวิเศษทำลายมรรคาขึ้น กลายเป็นมหาเคราะห์ที่ร้ายแรงที่สุดที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์

จอมอริยะเสวียนตูกล่าวว่า “นอกจากต้องระวังเจ้าแดนต้องห้ามอันธการแล้ว ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง หวงจุนเทียนประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับหลี่เต้าคงและสือตู๋เต้า ถูกมิ่งจับตัวไป ตัดขาดดวงชะตามรรคาสวรรค์ นิกายเจี๋ยคัดเลือกอริยะคนใหม่มาแทนเถิด”

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยมีสีหน้าไม่น่ามองแล้ว พยักหน้ารับนิดๆ

เขายังคงให้ความสำคัญกับหวงจุนเทียนยิ่งนัก แต่ก็จนปัญญาเช่นกัน มรรคาสวรรค์ในตอนนี้ไม่เหมาะจะเปิดศึกกับมิ่งอย่างสิ้นเชิง

ผานซินด่าทอ “มิ่งที่สมควรตาย เหิมเกริมเกินไปแล้ว หากมิใช่เพราะพวกเราต้องคำนึงถึงมรรคาสวรรค์ ข้าอยากจะถล่มพวกเขาตรงๆ โดยแท้!”

มรรคาสวรรค์กำลังพัฒนาสู่ฟ้าบุพกาล หากเปิดศึกขึ้นมา สิ่งมีชีวิตมรรคาสวรรค์มากมายที่ท่องอยู่ด้านนอกจะได้รับผลกระทบไปด้วย ต่อให้มรรคาสวรรค์ไม่พ่ายแพ้ แต่การพัฒนาในอนาคตของมรรคาสวรรค์จะหยุดชะงักไปเป็นระยะเวลานาน ถึงขั้นที่ถดถอยลงอย่างต่อเนื่องด้วย

“ต้องแจ้งเรื่องนี้ต่ออาจารย์ปู่หรือไม่” ฟางเหลียงถาม

จอมอริยะเสวียนตูกล่าวว่า “ไม่จำเป็น อีกทั้งหวงจุนเทียนก็มิใช่ศิษย์สำนักซ่อนเร้น ส่วนเจ้าแดนต้องห้ามอันธการ พวกเราหาไม่พบว่าเขาอยู่ที่ใด หากแจ้งต่อสหายเต๋าหาน มีแต่จะเพิ่มความกลัดกลุ้มให้เขา ส่งผลกระทบต่อการฝึกบำเพ็ญของเขา

“มรรคาสวรรค์มาถึงจุดนี้ได้มิใช่เพราะความสามัคคี แต่เป็นเพราะพลังของสหายเต๋าหาน ในจุดนี้ ทุกท่านน่าจะทราบแก่ใจดี”