อ่านสรุป บทที่ 82 อายุขัยก้าวกระโดด คำคุยโวโอ้อวดของโจวฟาน จาก ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ โดย Internet
บทที่ บทที่ 82 อายุขัยก้าวกระโดด คำคุยโวโอ้อวดของโจวฟาน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายกำลังภายใน ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
แสดงตัวตอนนี้?
ไม่มีทาง!
หานเจวี๋ยเคยสัมผัสกับผู้บำเพ็ญระดับมหายานมาก่อน ในความเห็นของเขาหากยังไม่ทะลวงถึงระดับมหายาน ออกไปตอนนี้แน่นอนย่อมเจอกับอันตราย
ไม่อย่างนั้นชาติภพก่อนโจวฝานจะตายได้อย่างไร?
แม้จะเป็นผู้บำเพ็ญระดับมหายาน ในโลกมนุษย์นี้ก็ไม่แน่นอนว่าจะปลอดภัยเสมอไป!
[ท่านเลือกที่จะกักตนต่อไป ถ่อมตนฝึกฝน อยู่ห่างจากโลกิยะ ได้รับของล้ำค่าฟ้าดิน]
[ยินดีด้วย ท่านได้รับเมล็ดน้ำเต้าพิภพเซียน]
[เมล็ดน้ำเต้าพิภพเซียน: พันปีผลิดอก หมื่นปีออกผล สามารถรับประทานได้ สามารถหลอมของวิเศษได้ หากผลไหนใช้เวลาออกผลยาวนาน จะสามารถสร้างอาวุธวิเศษได้ด้วยตัวเอง ทั้งยังสามารถให้กำเนิดสรรพสิ่ง]
หานเจวี๋ยกะพริบตาเล็กน้อย
ได้อ่านข้อมูลของเมล็ดน้ำเต้าพิภพเซียน สิ่งแรกที่เขานึกถึงคือเจ้าหนูน้ำเต้า[1]
อย่างต่อมาคือตำนานน้ำเต้าฟ้าประทานที่ถูกกล่าวขานในยุคดึกดำบรรพ์
หานเจวี๋ยทำตบะให้แข็งแรงต่อ ขณะเดียวกันก็เรียกดูหน้าจอแสดงคุณสมบัติ
[ชื่อ: หานเจวี๋ย]
[อายุขัย: 356/27900]
[เผ่าพันธุ์: มนุษย์ (ช่วงหลุดพ้นโลกีย์)]
[ตบะ: ระดับรวมกายาขั้นหนึ่ง]
[วิชายุทธ์: วิชาวัฏจักรหกวิถี (สามารถสืบทอดได้)]
[วิชาเวท: ดรรชนีกระบี่เทพ ย่างก้าวลวงตาเจ็ดชั้น สามกระบี่แยกเงา (ไร้เทียมทาน) ตราประทับเก้ามังกรขจัดมาร มหาวายุอัสนี วิชาเทพวายุ วิชาเผยโฉม]
[พลังวิเศษ: พลังดูดวิญญาณหกสาย กระบี่ฟ้าสังหารเทพปีศาจ ค้ำฟ้าเสมือนพสุธา เมฆตีลังกา พลังเทพหมื่นกระบี่ คำสาปตถาคต ตราประทับหกวิถี ปราณกระบี่ฟ้าดิน]
[อาวุธเวท: อาภรณ์เทพทมิฬจักจั่นทอง (สมบัติวิญญาณระดับเจ็ด) เข็มขัดเก็บสมบัติ กระบี่กิเลน เชือกพันธนาการปีศาจ ระฆังเพลิงอัคคี (สมบัติวิญญาณระดับหก) รองเท้าวิญญาณเก้าดารา (สมบัติวิญญาณระดับห้า) มงกุฎแก้วเจ้าเหมันต์ (สมบัติวิญญาณระดับสี่) หนังสือแห่งความโชคร้าย (สมบัติวิญญาณชั้นเลิศ) ภูษาเทพพสุธาต้านวิญญาณ (สมบัติวิญญาณระดับสาม) สร้อยเซียนคุ้มจิต (สมบัติวิญญาณระดับสาม) เบาะสงบจิตใจ (สมบัติวิญญาณระดับหกขั้นไท่อี่)]
[จิตกระบี่: จิตกระบี่หวนคืน (ขั้นไท่อี่)]
[พลังวิเศษที่สร้างเอง: ไตรวิสุทธิ์กำราบภูมิ (ระดับหมื่นบรรพกาล)]
[ของวิเศษคู่ชีวิต: กระบี่พิพากษาอนธการ]
[คุณสมบัติรากวิญญาณ: ร่างวิญญาณหกสาย ประกอบไปด้วยรากวิญญาณขั้นสูงสุดวายุ อัคคี วารี พสุธา พฤกษา อัสนี เสริมดวงชะตาอีกหนึ่งขั้น]
[ดวงชะตาแต่กำเนิดมีดังนี้]
[ไม่เป็นสองรองใคร: คุณสมบัติเซียน มหาเสน่ห์ขั้นสูงสุด]
[ชะตาเซียนกระบี่: คุณสมบัติมรรคกระบี่ขั้นสูงสุด เจตจำนงมรรคกระบี่ขั้นสูงสุด]
[ความไวของท่าร่าง: คุณสมบัติท่าร่างขั้นสูงสุด]
[ทายาทจักรพรรดิเซียน: ได้รับวิชายุทธ์บำเพ็ญเซียนชั้นเลิศหนึ่งชุด…]
[ตรวจสอบค่าความสัมพันธ์]
……
27,900 ปี!
เจ๋งนี่!
สมกับที่เป็นวิชาวัฏจักรหกวิถี ระดับยิ่งสูง อายุขัยยิ่งพุ่งเร็ว!
หานเจวี๋ยดีใจยิ่งนัก
อายุขัยที่เพิ่มขึ้นทำให้เขารู้สึกยินดีกว่ามีตบะที่เพิ่มขึ้น
ความรู้สึกปลอดภัยของหานเจวี๋ยเพิ่มขึ้นอย่างมาก ตบะระดับรวมกายา ไม่ว่าจะกวาดตาไปที่ใดในแดนบำเพ็ญพรตนี้ ก็ยังเป็นผู้แข็งแกร่งที่หนึ่ง!
แต่ยังไม่พอ!
ต้องหมั่นบำเพ็ญเพียรต่อไป!
ส่วนเรื่องออกไปเที่ยวเล่น ต้องรีบอะไรกัน!
รอให้หานเจวี๋ยฝึกบำเพ็ญถึงระดับมหายานแล้ว อายุขัยจะยาวนานเพียงใดกัน
เมื่อถึงเวลานั้นย่อมมีเวลาเที่ยวเล่นอย่างอิสระ วันนี้มุ่งมั่นเพียรบำเพ็ญ เป็นพื้นฐานของการเที่ยวเล่นในวันหน้า
หลายวันต่อมา
ตบะของหานเจวี๋ยแข็งแกร่งอย่างสมบูรณ์ เขาลุกขึ้นจากไปอย่างรวดเร็ว
เขาไม่ได้ทักทายผู้อาวุโสที่อยู่ไกลๆ เพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวายที่ไม่จำเป็น
เหล่าผู้อาวุโสเองก็ไม่ได้คิดเล็กคิดน้อย กลับเลื่อมใสศรัทธาในตัวเขามากยิ่งขึ้น
สมกับเป็นผู้อาวุโสสังหารเทพ มรรคจิตแข็งแกร่งมั่นคงจริงๆ หากคนระดับนี้ไม่ขึ้นเป็นเซียน แล้วผู้ใดจะคู่ควรเล่า
เมื่อกลับมาถึงทางเข้าถ้ำเทวาฟ้าประทาน หานเจวี๋ยก็พบเข้ากับสิงหงเสวียน
ไก่คุกรัตติกาลอยู่ข้างกาย กำลังพูดคุยสนทนากับนาง
ยามนี้ไก่คุกรัตติกาลสามารถยืดหดลำตัวได้อย่างคล่องแคล่ว ตอนนี้มีขนาดไม่ต่างจากไก่ตัวผู้ทั่วไป
สวินฉางอันยังคงนั่งเข้าฌานอยู่ใต้ต้นฝูซัง ไม่กล้าเข้าใกล้สิงหงเสวียน
ทันทีที่เห็นหานเจวี๋ย สิงหงเสวียนก็รีบกระโจนเข้ามา
เขานำพลังวิญญาณหกสายเทเข้าไปในนั้น กลับไม่มีอันตรายใดเกิดขึ้น
“อือ ขอบใจเจ้ามาก” หานเจวี๋ยยิ้มเอ่ย
สิงหงเสวียนเผยใบหน้ายิ้มแย้มออกมาในทันใด
หลายวันหลังจากนั้น
สิงหงเสวียนออกจากถ้ำเทวาฟ้าประทานด้วยความพออกพอใจเป็นอย่างยิ่ง
……
เหนือดินแดนรกร้าง พระอาทิตย์อัสดงราวสีเลือด สาดย้อมท้องนภาสีแดงฉาน
โจวฝานและโม่ฟู่โฉวนั่งอยู่บนศิลาก้อนใหญ่
จิตใจของโจวฝานหลังจากทะลวงขั้นสำเร็จพลันเร่าร้อนฮึกเหิม เขาขยับคอเป็นบางครั้งบางคราว ชื่นชมกายเนื้อที่สมบูรณ์แบบของตนเอง
“ศิษย์พี่ ต่อไปก็ให้ข้าช่วยท่านแก้แค้นก่อนเถอะ หลังจากนั้นข้าจะเตรียมทำสงครามกับใต้หล้า ฆ่าสังหารจนเลื่องชื่อ ข้าก็อยากจะเป็นอันดับหนึ่งในใต้หล้า!”
โจวฝานกล่าวอย่างลำพอง น้ำเสียงของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ
โม่ฟู่โฉวเอ่ยอย่างจนใจว่า “ตบะเจ้าแค่ระดับปราณก่อกำเนิด กล้าทระนงตนเช่นนี้ได้อย่างไร”
โจวฟานหัวเราะเอ่ย “ข้าก็ไม่ได้เขลา แน่นอนว่าย่อมเริ่มท้าประลองจากผู้บำเพ็ญที่มีตบะเทียบเคียงกันอยู่แล้ว ข้าจะพิสูจน์ให้นางเห็นว่าข้านั้นคู่ควรกับนาง!”
หลายสิบปีก่อน โม่ฟู่โฉวและโจวฝานได้บังเอิญพบสตรีนางหนึ่ง โจวฝานตกหลุมรักนางตั้งแต่แรกเห็น คิดอยากตามเกี้ยวนาง แต่ปรากฏว่าอีกฝ่ายกลับมีภูมิหลังที่สูงส่ง กล่าวว่าเรื่องของนางกับเขาไม่มีทางเป็นไปได้ แม้ทั้งสองจะใจตรงกัน แต่บิดาของนางคงไม่ยินยอมแน่ คนที่นางจะแต่งด้วยต้องเป็นผู้บำเพ็ญทรงพลังที่มีชื่อเสียงเกริกก้องไปทั่วหล้าเท่านั้น
คำพูดเหล่านี้ทิ่มแทงจิตใจโจวฝานอยู่ไม่น้อย สิ่งที่เขารังเกียจมากที่สุดคือการที่คนอื่นดูแคลนเขา เพราะอย่างนั้น เขาจึงเลือกเดินในเส้นทางที่ผาดโผนเช่นนี้
โม่ฟู่โฉวมักจะตักเตือนเขา แต่เดิมทีก็ไม่ได้ผล
“เริ่มจากท้าประลองลัทธิสัจจะยุทธ์แล้วกัน ได้ยินว่าในลัทธิสัจจะยุทธ์มีบุตรแห่งสวรรค์มากมาย” โจวฝานเอ่ยด้วยรอยยิ้มกระตืนรือร้นเต็มเปี่ยม
เขาพลันนึกถึงคนคนหนึ่งขึ้นมา ยิ้มเอ่ยว่า “ศิษย์พี่ ท่านยังจำหานเจวี๋ยจากสำนักหยกพิสุทธิ์ได้หรือไม่ ก่อนหน้านี้ท่านกล่าวว่าเขาอาจจะเป็นผู้อาวุโสสังหารเทพ เขาเคยฆ่าสังหารระดับเปลี่ยนวิญญาณ ข้ารู้สึกว่าความสามารถของข้าในตอนนี้ก็สามารถต่อกรกับระดับเปลี่ยนวิญญาณได้ นับว่าข้าไล่ตามเขาทันหรือยัง”
หานเจวี๋ย?
โม่ฟู่โฉวขมวดคิ้วเอ่ย “คุณสมบัติของศิษย์พี่หานสูงส่งยิ่งนัก อีกทั้งยังปิดด่านฝึกฝนอยู่ตลอด ตบะของเขาคงสูงมากกระมัง เกรงว่าเพียงแค่ความสามารถระดับเปลี่ยนวิญญาณยังไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาแพ้พ่ายได้”
จากต้าเยี่ยนมานานเพียงนี้ ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้สำนักหยกพิสุทธิ์จะเป็นเช่นไร
โจวฝานส่ายหน้ายิ้มเอ่ย “จะเป็นไปได้อย่างไร การฝึกฝนอย่างหนักตลอดเวลาไม่ใช่สิ่งที่ถูก ท่านและข้าล้วนเป็นมนุษย์ธรรมดา หากมนุษย์จะบรรลุกลายเป็นเซียน พึ่งพาแค่การฝึกฝนไหนเลยจะบรรลุได้? ต้องแสวงหาโชควาสนาฟ้าดินต่างหากเล่าถึงจะถูก ท่านดูข้าสิ ตบะก้าวหน้าพุ่งทะยานเช่นนี้ ศัตรูในวันวานยังคงฝึกฝนอย่างตรากตรำ คาดว่ายังคงติดค้างอยู่ที่ระดับเดิม”
“หากวันหน้ากลับไป ข้าจะต้องแลกเปลี่ยนกับหานเจวี๋ยสักกระบวนท่า ทำให้เขาได้เข้าใจ เมื่อถึงเวลานั้นหากพาเขามาด้วย พวกเราสามคนออกเดินทางไปทั้งใต้หล้า ชื่อเสียงโดดเด่นเลื่องลือ ชีวิตนี้คงมีความสุขไม่น้อยมิใช่หรือ”
………………………………………………………………………
[1] เป็นตัวละครหลักจากการ์ตูนเรื่อง “พี่น้องน้ำเต้า” (葫芦兄弟) ฉายในปีค.ศ. 1991
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...