ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 824

บทที่ 824 ประตูเทวา หลอมดวงดาว

หลังจากสาปแช่งเจ้าชะตาอันธการ หานเจวี๋ยไม่ทราบสถานการณ์ในฟ้าบุพกาลเลย เข้าสู่สภาวะฝึกบำเพ็ญรวดเร็วยิ่ง

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ตบะสำคัญที่สุด!

เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า

ผ่านพ้นไปอีกห้าหมื่นปี

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น เขาขมวดคิ้ว

จู่ๆ เขาก็รู้สึกได้ถึงภาวะคอขวด

ไม่ทราบเลยว่ายอดมหามรรคต้องพิสูจน์อย่างไร ฝึกบำเพ็ญมาถึงขั้นนี้แล้ว วิชายุทธ์ระดับมหามรรคอย่างมหามรรควัฏจักรอนธการหมดประโยชน์ไปแล้ว เขาได้แต่ทำความเข้าใจมหามรรคต้นกำเนิดของตน ค้นหาวิธีพิสูจน์ยอดมหามรรค

‘ข้าอยากรู้ว่าต้องพิสูจน์ยอดมหามรรคอย่างไร’

หานเจวี๋ยใช้ความสามารถวิวัฒนาการ

[ไม่สามารถวิวัฒนาการถึงวิธีฝึกบำเพ็ญได้]

ฮ่าๆ

หานเจวี๋ยไม่อยากเชื่อเลย คงต้องพึ่งพาตัวเองเพื่อทำความเข้าใจ

เขาเปิดกล่องจดหมาย เตรียมสำรวจแวดวงสหายเพื่อความผ่อนคลาย

[หวงจุนเทียนสหายของท่านได้รับคำชี้แนะจากผู้ทรงพลังลึกลับ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[เจียงเจวี๋ยซื่อสหายของท่านท่องไปในความว่างเปล่า เจตจำนงคิดสอดส่องปลายทาง เผชิญการสะท้อนกลับ วิญญาณได้รับความเสียหาย]

[เทพมารปฐมภพศัตรูคู่อาฆาตของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ]

[อริยะเทพอวี๋เจี้ยนสหายของท่านใช้กระบี่ตัดบ่วงกรรมจอมเทวา มองทะลุอนิจจัง พลังมรรคเพิ่มมหาศาลฉับพลัน]

[เจียงอี้สหายของท่านดูดซับทะเลเพลิงไร้สิ้นสุด เข้าสู่ระดับเสรี]

[หานทั่วบุตรชายของท่านทำความเข้าใจ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[นักพรตเต๋าเสินเผาสหายของท่านได้รับคำชี้แนะจากผู้ทรงพลังลึกลับ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

….

ฟ้าบุพกาลในระยะนี้สงบสุขดียิ่ง ส่วนมากล้วนพบโชควาสนาต่างๆ

หานเจวี๋ยสังเกตเห็นจดหมายของอริยะเทพอวี๋เจี้ยน

ตัดบ่วงกรรมจอมเทวา หมายถึงตัดบ่วงกรรมของจอมเทวาฟ้าบุพกาลหรือ

แล้วมองทะลุอนิจจังหมายความว่าอย่างไร

ไม่ใช่ครั้งแรกที่หานเจวี๋ยได้เห็นถ้อยคำเหล่านี้

คิดว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับระดับยอดมหามรรค

หานเจวี๋ยไล่อ่านลงไปเรื่อยๆ

จากสิ่งที่หานทั่วเผชิญทำให้เขาเข้าใจว่าดวงจิตมหามรรคก็คืออำนาจศักดิ์สิทธิ์ชะตามหามรรคประเภทหนึ่งเช่นกัน ก็เหมือนกับผู้กำหนดชะตาเคราะห์

ดวงจิตมหามรรคล้วนถูกควบคุมโดยผู้นำดวงจิตมหามรรค ซึ่งอาจจะถูกควบคุมโดยเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลอีกที

หากว่าเจ้าชะตาอันธการทำสำเร็จจริงๆ เช่นนั้นผู้กำหนดชะตาเคราะห์ทั้งหมดก็สามารถกลายเป็นดวงจิตมหามรรคแห่งฟ้าบุพกาลยุคใหม่ได้!

หานเจวี๋ยพบว่านับตั้งแต่มรรคาสวรรค์ผงาดขึ้นมา ฟ้าบุพกาลก็รุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ เกิดคลื่นมรสุมมากขึ้นเช่นกัน

แน่นอนว่าด้วยขีดจำกัดทางโลกทัศน์ก่อนหน้านี้ แวดวงสหายของเขายังไม่สามารถเชื่อมไปถึงฟ้าบุพกาลได้ ดังนั้นมุมมองแรกจึงดูราวกับฟ้าบุพกาลรกร้างและเดียวดาย

แต่ในความเป็นจริง มรรคาสวรรค์อาจจะเป็นโลกที่มีกฎเกณฑ์สมบูรณ์แบบที่สุด แต่มิใช่เพียงหนึ่งเดียวแน่นอน ฟ้าบุพกาลกว้างไกลไร้ขอบเขต มีโลกมากมาย มีจักรวาลมหาศาล มีห้วงมิติหลายต่อหลายเขต

สิ่งใดคือยอดมหามรรคเล่า

คืออำนาจควบคุมเหนือมหามรรค!

หานเจวี๋ยในปัจจุบันนี้แม้แต่ฟ้าบุพกาลยังเห็นไม่ทั่วเลย จะควบคุมอยู่เหนือมหามรรคได้อย่างไร

จู่ๆ หานเจวี๋ยก็บังเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา

หรือควรจะออกไปท่องฟ้าบุพกาล จะได้สอดส่องค้นหาวิธีพิสูจน์ยอดมหามรรค

ไม่สิ!

ไม่น่าจะใช่!

นี่คือหลุมพรางแห่งฟ้าบุพกาล!

หานเจวี๋ยรู้สึกว่าในเมื่อตนเป็นเทพมารอนธการ ก็ไม่ควรพัฒนาไปตามแนวทางของฟ้าบุพกาล!

ถูกต้อง!

ข้าสมควรต้องคิดหาวิธีด้วยตัวเอง!

บางทีวิธีพิสูจน์มรรคอาจจะปรากฏขึ้นนานแล้ว แต่อยู่ในตัวเขา มิใช่โลกภายนอก

หานเจวี๋ยปิดกล่องจดหมาย ทุ่มสมาธิไปที่กายดาราอนธการ

ที่ผ่านมา เขาสอดส่องเพียงโลกอนธการที่อยู่ในส่วนลึกของวิญญาณ มองข้ามกายเนื้อของตนไป

วิญญาณสำคัญที่สุด นี่คือแนวคิดหลักของผู้บำเพ็ญในฟ้าบุพกาล

แต่จะเข้ากับอนธการจริงๆ น่ะหรือ

ข้อสงสัยปรากฏขึ้นในใจของหานเจวี๋ยอย่างต่อเนื่อง ไม่นานนัก เขาก็เข้าสู่สภาวะตระหนักมรรคประเภทหนึ่ง

เสียงดังกังวานแว่วขึ้นอีกครั้ง หานทั่วตกใจยิ่ง ไม่สามารถหันหลังกลับได้แล้ว

ตูม!

จิตรับรู้ของเขาพลันแตกสลาย จมอยู่ในความว่างเปล่า

….

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น แววตาของเขากลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

เขาเรียกจอค่าสถานะออกมาตรวจสอบดู ไม่น่าเชื่อว่าจะผ่านไปกว่าหมื่นปีแล้ว

เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ รู้สึกว่ารวดเร็วกว่าฝึกบำเพ็ญเสียอีก

ในช่วงเวลานี้ หานเจวี๋ยบังเกิดความคิดใจกล้าอย่างหนึ่งขึ้น

เขาคิดจะใช้ประโยชน์จากดวงดาวนับไม่ถ้วนภายในโลกอนธการ

ประเด็นหลักคือเขานึกถึงน้ำหยดนั้นของเทวีตราวินัย ทำลายมรรคาสวรรค์ตรงๆ ได้ น่าหวาดกลัวถึงเพียงใดกัน

หากว่าเขาบรรลุถึงยอดมหามรรค เขาโยนดาวดวงหนึ่งออกไป มิใช่จะสามารถทลายโลกขนาดใหญ่สักแห่งได้เช่นกันหรือ

เขารู้สึกว่าหยดน้ำของเทวีตราวินัยมิใช่เรื่องบังเอิญ เนื่องจากในภาพลวงตาวิวัฒนาการก่อนหน้านี้ เทวีตราวินัยยืนอยู่บนมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ โลกมหาสมุทรผืนนั้นอาจจะเป็นเช่นเดียวกับโลกอนธการของเขา

เป็นโลกวิญญาณของระดับยอดมหามรรค!

แต่ก่อนดวงดาวในโลกอนธการแค่ใช้กักเก็บพลังเวทเท่านั้น หลังจากหานเจวี๋ยมีพลังเวทมากมายไร้สิ้นสุด ก็หมดประโยชน์ไป ถึงอย่างไรหากคิดจะวิวัฒนาการสร้างสิ่งมีชีวิต ก็เป็นเรื่องที่ห่างไกลตัวอย่างยิ่ง

หานเจวี๋ยเริ่มถ่ายเทพลังเวทในร่างตนเข้าสู่ดวงดาวในโลกอนธการ

ตอนนี้ จำนวนดวงดาวในโลกอนธการไม่ด้อยไปกว่าอายุขัยของเขาเลย เขาค้นพบกฎเกณฑ์บางอย่าง ดูเหมือนว่าเมื่ออายุขัยของเขาเพิ่มขึ้น จะมีดวงดาวถือกำเนิดขึ้นตามอายุ แต่ยามที่อายุขัยของเขาถูกหักไป ดวงดาวไม่ได้สลายหายไปด้วย

ดวงดาวเหล่านี้ต้องไม่ธรรมดาแน่!

หลังจากหานเจวี๋ยถ่ายเทพลังเวททั้งหมดเข้าสู่ดาวทุกดวงแล้ว เขาเริ่มใช้พลังเวทปรับหลอมดวงดาวทั้งหมด

ตูม!

แสงเทพแผ่ออกมาจากทั่วร่างของหานเจวี๋ย ห้วงมิติรอบกายบิดเบี้ยวรุนแรง ราวกับจะพังทลายได้ทุกเมื่อ

เขาจับสัมผัสไปด้วยความอดทน

ได้ผลจริงๆ!

เมื่อใช้พลังเวทหลอมปรับเปลี่ยน ดวงดาวเหล่านี้เริ่มเกิดความเปลี่ยนแปลงอย่างช้าๆ ความรู้สึกเบาบางยิ่ง แต่มีอยู่จริง!

‘หรือว่านี่คือวิธีพิสูจน์ยอดมหามรรค’

หานเจวี๋ยตื่นเต้นยินดีอยู่ในใจ เขาคิดค้นหาวิธีมานับไม่ถ้วน แต่มีเพียงเส้นทางนี้ที่ยากจะมองเห็นจุดสิ้นสุดของปลายทางได้

………………………………………………………………