ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 873

บทที่ 873 ความน่ากลัวของเจียงเจวี๋ยซื่อ

มีลูกอีกคนหรือ

หานเจวี๋ยจนใจนัก ถึงแม้เขาจะมีบุตรชายเพียงสองคน แต่ก็เพียงพอให้เขาปวดหัวแล้ว

หานทั่วบุตรชายคนโตตะลอนอยู่ด้านนอก เป็นตายอย่างไรก็ไม่ยอมกลับบ้าน บุตรชายคนรองแม้จะมีคุณสมบัติเลิศล้ำ แต่ก็ค้างเติ่งอยู่ในท้องมารดามาหลายล้านปีแล้ว

หานเจวี๋ยเอ่ยว่า “ก็สร้างสิ่งมีชีวิตให้เจ้ามากมายขนาดนั้นแล้วไม่ใช่หรือ ยังไม่พอให้หายเหงาอีกหรือ”

ชิงหลวนเอ๋อร์เอ่ยอย่างแง่งอน “จะดีเท่าญาติในสายเลือดได้อย่างไร อีกอย่างท่านเก่งกาจถึงเพียงนี้ ก็ต้องคิดหาทางเพิ่มทายาทให้มากหน่อยมิใช่หรือ อย่าว่าแต่ท่านที่อยู่เหนือกว่าอริยะเสรีขึ้นไปแล้วเลย แม้แต่ชนชั้นสูงในโลกมนุษย์ธรรมดา ก็มีลูกหลานมากมายล้นเมืองแล้วเช่นกัน”

หานเจวี๋ยลังเล

ชิงหลวนเอ๋อร์เกลี้ยกล่อมต่อไป “ท่านพี่ ถึงอย่างไรตามปกติท่านก็ต้องปิดด่านฝึกบำเพ็ญ ข้าจะเลี้ยงลูกเอง”

หานเจวี๋ยแย้งนางไม่ได้ รู้สึกว่าก็พอจะเป็นไปได้

ด้วยตบะของเขาในปัจจุบันนี้ ทอดสายตามองไปในฟ้าบุพกาล ตัวตนที่สามารถคุกคามอย่างแท้จริงได้มีอยู่ไม่มากแล้วจริงๆ จะมีลูกเพิ่มอีกสองสามคนก็ไม่นับว่าเป็นปัญหา

“เอาเถอะ”

“ท่านพี่ช่างดีจริงๆ!”

ชิงหลวนเอ๋อร์โผเข้าหาอ้อมอกหานเจวี๋ย เริ่มดึงเสื้อผ้าของเขา

หานเจวี๋ยกล่าวอย่างจนปัญญา “รีบร้อนขนาดนี้เชียวหรือ การต่อสู้นอกจักรวาลยังไม่จบเลย!”

“ท่านเหนือกว่าอริยะเสรีไปแล้ว ยังจะกลัวอะไรอีก ศิษย์ของท่านอ่อนแอกว่าท่านแค่ระดับเดียว รับมือสิ่งอัปมงคลได้อยู่แล้ว เมื่อถึงเวลานั้นท่านโบกมือเล็กน้อย คาดว่าหมอกดำนั้นคงสลายไปทันที”

“เจ้าก็ช่างคิดนัก”

“แน่นอน นับตั้งแต่ออกเรือนกับท่าน ข้าเคยต้องกังวลเสียที่ไหน ถึงอย่างไรก็มีท่านคอยปกป้องข้า ถึงฟ้าถล่มลงมาก็ไม่กลัว”

“ช่างเถอะ แล้วแต่เจ้าแล้วกัน”

….

นอกห้วงจักรวาลดาราไอรีนโนเวล

เจียงเจวี๋ยซื่อนั่งสมาธิอยู่ในห้วงอวกาศเวิ้งว้าง ด้านหลังมีเงาใหญ่ยักษ์เปล่งแสงเจิดจ้าแยงตาร่างหนึ่งอยู่ เงาร่างใหญ่ยักษ์นี้มีรูปร่างหน้าตาเหมือนเจียงเจวี๋ยซื่อ สองแขนกางออก พลังเวทแปรเป็นวงแสงสีขาววงแล้ววงเล่าแผ่ออกไปทั่วสารทิศ เมื่อวงแสงสีขาวเหล่านี้กระทบเข้ากับหมอกดำ หมอกดำจะพ่ายสลายไปเรื่อยๆ รุดหน้าเข้าไปไม่หยุดยั้ง

หลิวเป้ยยืนอยู่ข้างกายเจียงเจวี๋ยซื่อ มองด้วยความตะลึงงัน

“คุณสมบัติของเด็กคนนี้…”

หลิวเป้ยอิจฉาและตื่นตะลึงอยู่ในใจ

หานเจวี๋ยเคยบอกเขาไว้ คุณสมบัติของเจียงเจวี๋ยซื่อน่ากลัวอย่างยิ่ง แต่ก็ไม่คิดเลยว่าจะน่ากลัวขนาดนี้

ตอนแรกทั้งสองยังถูกสิ่งอัปมงคลสะกดข่มอยู่ แต่สู้ไปสู้มา เจียงเจวี๋ยซื่อก็ตระหนักรู้ สร้างสรรค์พลังวิเศษดวงชะตาที่สามารถปราบปรามสิ่งอัปมงคลขึ้นจากกลับชาติกำเนิดมหาโชค

ใช้ดวงชะตาสะกดข่ม!

ทรงพลังนัก!

หลิวเป้ยจ้องมองใบหน้าด้านข้างของเจียงเจวี๋ยซื่อ อดเหม่อลอยไม่ได้

ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด เขานึกถึงหานเจวี๋ยขึ้นมา

ถึงแม้รูปร่างหน้าตาของทั้งสองจะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่บุคลิกสงบเยือกเย็นก่อนที่จะเผชิญการต่อสู้นั้นเหมือนกันเหลือเกิน ทำให้คนผ่อนคลายโดยไม่รู้ตัว ราวกับขอเพียงมีพวกเขาอยู่ อันตรายใดๆ ล้วนจะสลายหายไป

หลิวเป้ยไม่ได้รบกวนเจียงเจวี๋ยซื่อ รอคอยเจียงเจวี๋ยซื่อตระหนักมรรค

เจียงเจวี๋ยซื่อตระหนักมรรคพร้อมกับปราบปรามสิ่งอัปมงคลไปด้วย ราวกับเทพเจ้าบนนภา เฉิดฉายทรงอำนาจ

พลันมีน้ำเสียงประหลาดใจแว่วออกมาจากหมอกดำ “เจ้าเป็นใครกันแน่”

เจียงเจวี๋ยซื่อไม่ตอบ เพียงยกมือขึ้น ผลักออกไปด้านหน้า

เงาร่างใหญ่ยักษ์ที่อยู่เหนือศีรษะเขาผลักฝ่ามือออกไป แสงเจิดจ้าแยงตาบนร่างกลายเป็นลำแสงพุ่งออกไปทำลายล้างหมอกดำทั้งหมดในทิศทางที่มีเสียงแว่วออกมา

เวลาผ่านไปเพียงครึ่งชั่วยาม หมอกดำในละแวกห้วงจักรวาลดาราแตกพ่ายออกไปอย่างสมบูรณ์ ส่วนตัวตนลึกลับนั้นก็ไม่ได้ฝากวาจาดุร้ายอันใดไว้ จากไปอย่างเงียบงัน

เจียงเจวี๋ยซื่อค่อยๆ ลืมตาขึ้น ดวงตาฉายแววแจ่มใสกระปรี้กระเปร่า

“เป็นพลังวิเศษที่ยอดเยี่ยมนัก!”

เจียงเจวี๋ยซื่อพึมพำกับตัวเอง ในใจตื่นเต้นอย่างยิ่ง

ถึงแม้เขาจะสร้างพลังวิเศษขึ้นเป็นปกติ แต่พลังวิเศษที่สามารถทำลายล้างสิ่งอัปมงคลได้นั้นความแข็งแกร่งย่อมอยู่ในสามลำดับแรกแน่นอน