ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 896

บทที่ 896 เจตจำนงถูกกักขัง

เมื่อเผชิญหน้ากับชิงเทียนเสวียนจีที่จองหองลำพองตัวเช่นนี้ เหล่าศิษย์นิกายเจี๋ยย่อมโกรธเกรี้ยวเป็นธรรมดา พากันหยิบสมบัติวิเศษออกมา สำแดงเวทโจมตีชิงเทียนเสวียนจี

“มาเลย! วันนี้จะให้พวกเจ้าได้เห็นว่าสิ่งใดที่เรียกว่าพลังไร้พ่าย!”

ชิงเทียนเสวียนจีเอ่ยด้วยรอยยิ้มบ้าคลั่ง ดวงเนตรกลางหว่างคิ้วเปิดขึ้นมาอีกครั้ง แสงเทพสายแล้วสายเล่าพุ่งออกมาจากดวงเนตรของเขา รวดเร็วสุดขีด ทะลวงผ่านร่างของศิษย์นิกายเจี๋ยทั้งกลุ่ม

วินาทีนั้น ทั่วนภาปกคลุมด้วยเงาแสงเทพวูบไหว เงาแสงทุกสายมีอิริยาบถแตกต่างกันไป ราวกับเป็นกระบวนท่าที่แยกออกจากกันอย่างสิ้นเชิง

ศิษย์นิกายเจี๋ยสิบกว่าคนขยับเขยื้อนไม่ได้ ทั้งหมดล้วนเบิกตากว้าง สีหน้าราวกับไม่อยากจะเชื่อ

ชิงเทียนเสวียนจียิ้มเยาะหยัน ก่อนหันหลังจากไป

เขาเพิ่งลงจากยอดเมฆไป หมอกโลหิตก็ควบรวมเหนือศีรษะ เสียงร้องโหยหวนแว่วระงม

….

ณ อาณาเขตเต๋าแห่งที่สาม ภายในอารามเต๋า

หานเจวี๋ยค่อยๆ ลืมตาขึ้น ลืมตาขึ้นเช่นนี้แปลว่าครบหนึ่งแสนปีแล้ว

โลกอนธการขยายตัวอยู่ตลอด ปราณอนธการก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ปราณเทพมารเหล่านั้นแยกตัวออกไปแล้ว ต่างอยู่ห่างกันยิ่ง

หากว่าโลกอนธการสามารถกลายเป็นอนธการที่แท้จริงได้ เทพมารสามพันตนจะก่อกำเนิดได้สำเร็จ บางทีในส่วนลึกของวิญญาณหานเจวี๋ยอาจจะบุกเบิกเริ่มต้นยุคสมัยหนึ่งขึ้นมา

หานเจวี๋ยอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเจ้านวฟ้าบุพกาล

ฟ้าบุพกาลที่เขาอยู่หรือจะอยู่ในส่วนลึกของวิญญาณเจ้านวฟ้าบุพกาลเช่นกัน

หากเป็นเช่นนี้ ก็น่ากลัวเกินไปแล้ว

หานเจวี๋ยสามารถควบคุมทุกซอกมุมในโลกอนธการได้ ถึงขั้นที่สามารถใช้เจตจำนงควบคุมห้วงมิติรวมถึงกฎเกณฑ์อื่นๆ ได้ หากว่ามีเทพมารที่คุกคามเขาได้ปรากฏขึ้นมา แค่เขาใช้ความคิด ก็สามารถใช้โลกอนธการสังหารอีกฝ่ายได้แล้ว

โลกของเขา เขามีอำนาจควบคุมอย่างเด็ดขาด

‘ไม่อาจล่วงเกินเจ้านวฟ้าบุพกาลได้ และไม่อาจทำลายฟ้าบุพกาลได้ เว้นแต่ข้าจะบรรลุระดับผู้สร้างมรรคาแล้ว’

หานเจวี๋ยคิดเงียบๆ จากนั้นก็เรียกกล่องจดหมายออกมาตรวจดู

[เต้าจื้อจุนศิษย์ของท่านเผชิญกับการโจมตีจากมารมรรคา] x8921092

[ศิษย์ของท่าน…]

….

[จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[หวงจุนเทียนสหายของท่านเข้าสู่ก้นบึ้งฟ้าบุพกาล]

[เทพมหาทัณฑ์สหายของท่านวิญญาณล่องสู่นอกฟ้าบุพกาล ตระหนักในความหมายที่แท้จริงแห่งฟ้าบุพกาล พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[โจวฝานศิษย์ของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[จอมเทพข่งเซวี่ยสหายของท่านเข้าสู่แดนบรรพกาล]

[จอมเทพข่งเซวี่ยสหายของท่านเผชิญกับคำสาปแช่งลึกลับ เจตจำนงถูกกักขัง]

….

ระยะนี้แวดวงสหายเริ่มเกิดคลื่นลมแล้ว มีคนได้รับบาดเจ็บมากมาย ไอรีนโนเวล

หานเจวี๋ยถูกความเคลื่อนไหวของเทพมหาทัณฑ์ดึงดูดความสนใจ ออกไปนอกฟ้าบุพกาลแถมยังตระหนักในความหมายที่แท้จริงแห่งฟ้าบุพกาล นี่มันเรื่องอะไรกัน

ไม่ง่ายเลยกว่าเทพมหาทัณฑ์จะได้กลายเป็นผู้นำดวงจิตมหามรรค เหตุใดถึงไม่ฝึกบำเพ็ญอย่างสงบ ยังออกไปตะลอนอีกหรือ

ว่ากันตามจริง หานเจวี๋ยยังคงชมชอบเทพมหาทัณฑ์ยิ่งนัก มีเทพมหาทัณฑ์อยู่ ฟ้าบุพกาลก็คงสงบสุขไปอีกนานนัก

หากว่าเป็นเช่นนี้ต่อไปได้เรื่อยๆ ต่อให้หานเจวี๋ยก้าวข้ามระดับผู้สร้างมรรคาไปแล้ว ก็ไม่มีทางแตะต้องเทพมหาทัณฑ์ ปล่อยให้เขาดำรงตำแหน่งผู้นำดวงจิตมหามรรคต่อไป

หานเจวี๋ยสังหรณ์ใจอย่างน่าประหลาดว่าการกระทำนี้ของเทพมหาทัณฑ์จะทำให้เกิดเหตุพลิกสถานการณ์!

เฮ้อ!

ไม่สนแล้ว!

หานเจวี๋ยตรวจดูจดหมายต่อไป

จอมเทพข่งเซวี่ยวิ่งโร่ไปที่แดนบรรพกาล นี่เป็นเพราะเหตุใดกัน

หานเจวี๋ยจดจำไว้ในใจ

หลังจากตรวจดูจดหมายเสร็จ เจตจำนงของหานเจวี๋ยก็พุ่งขึ้นไปเหนือฟ้าบุพกาล เขาเริ่มสอดส่องฟ้าบุพกาล ทอดสายตาไปยังแดนบรรพกาล

จากมุมมองกว้างๆ จากฟ้าบุพกาล แดนบรรพกาลอยู่ห่างจากมรรคาสวรรค์ไม่ไกล ล้วนอยู่ในอาณาเขตของนักพรตเต๋าเสินเผา ดฮณ๊ฯดฯฌซ,

แดนบรรพกาลลึกลับอย่างยิ่ง เป็นหนึ่งในสถานที่ปิดกั้นการสอดส่องในฟ้าบุพกาล