ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 898

บทที่ 898 มุ่งสู่เจ็ดล้านปี

“จะว่าไป มารมรรคาคู่ควรพอให้พวกเราสนใจจริงๆ ความแข็งแกร่งของมารมรรคาบางส่วนถึงขั้นที่เทียบกับอริยะมหามรรคได้เลย ที่อ่อนแอที่สุดก็มีตบะระดับจักรพรรดิเซียน”

หานทั่วเอ่ยอย่างเคร่งขรึม เทวทัณฑ์อีกสามคนพยักหน้าตาม ชัดเจนยิ่งนัก พวกเขาถูกมารมรรคาเคี่ยวกรำมาไม่น้อยเลย

เทพมหาทัณฑ์ใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง เอ่ยไปว่า “เอาเช่นนี้เถอะ พวกเจ้าไปเตรียมตัวสำหรับงานชุมนุมฟ้าบุพกาลเสีย ข้าเป็นประธานจัดงานชุมนุมนี้ ผู้ติดตามย่อมต้องมีคนที่ติดทำเนียบสิบยอดฟ้าบุพกาลบ้าง เข้าใจหรือไม่”

ห้าเทวทัณฑ์ค้อมคำนับพร้อมกับขานรับ

เทพมหาทัณฑ์โบกแขนเสื้อเล็กน้อย ห้าเทวทัณฑ์ถอยออกไปทันที

รอจนห้าเทวทัณฑ์ออกไปแล้ว สีหน้าของเทพมหาทัณฑ์พลันเยียบเย็นลง

“มารมรรคา…ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะยังมีชีวิตอยู่ ต้องการผงาดกลับมาจริงๆ…”

เทพมหาทัณฑ์พึมพำกับตัวเอง แววตาเปี่ยมด้วยความชิงชัง

เขาหลับตาลง ฝึกบำเพ็ญต่อ 艾琳小說

ตอนนี้เรื่องที่เขาให้ความสนใจที่สุดคืองานชุมนุมฟ้าบุพกาล จะต้องจัดการงานชุมนุมนี้ให้ดี นี่คือก้าวแรกของเขาในการเปลี่ยนแปลงฟ้าบุพกาล ห้าเทวทัณฑ์เพียงคอยกำกับดูแลเท่านั้น หากคิดจะเปลี่ยนแปลงฟ้าบุพกาลจริงๆ ยังคงต้องลงแรงมหาศาล

….

ในวังเยือนอริยะ

อริยะเทพอวี๋เจี้ยนและเจ้านิกายเทียนเจวี๋ยจ้องมองชิงเทียนเสวียนจีที่อยู่เบื้องหน้า

หลายแสนปีก่อน ชิงเทียนเสวียนจีสำเร็จเป็นอริยะมรรคาสวรรค์ จากนั้นก็เปรียบดั่งม้าป่าที่หลุดจากเชือกล่าม ควบคุมไม่ได้ ฝึกบำเพ็ญอย่างบ้าคลั่ง ยามนี้บรรลุถึงเซียนทองต้าหลัวเบิกฟ้าระยะปลายแล้ว

เวลานี้ ชิงเทียนเสวียนจีกำลังทะลวงสู่ระยะสมบูรณ์

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยกล่าวอย่างสะท้อนใจ “ชนรุ่นหลังเก่งกาจนัก ครั้งนี้มรรคาสวรรค์ต้องสร้างความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ในงานชุมนุมฟ้าบุพกาลได้แน่”

อริยะเทพอวี๋เจี้ยนเอ่ยว่า “คุณสมบัติของเด็กคนนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ ติดหนึ่งในสิบยอดฟ้าบุพกาลได้ไม่ยาก แต่เลิศล้ำหมื่นยุคนั้นว่ากันยาก”

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยเอ่ยด้วยความแปลกใจ “มรรคาสวรรค์มีพัฒนาการที่สุดในฟ้าบุพกาล แม้ว่าในฟ้าบุพกาลจะมีบุตรแห่งสวรรค์มากมาย ก็ยากจะหาสภาพแวดล้อมที่สมบูรณ์เป็นเอกลักษณ์เช่นมรรคาสวรรค์ได้”

อริยะเทพอวี๋เจี้ยนส่ายหน้า กล่าวไปว่า “บางครั้งต่อให้มีคุณสมบัติดีพอ หรือสภาพแวดล้อมในมรรคาสวรรค์ยอดเยี่ยมเพียงใด ด้านมหามรรคก็ไม่อาจเทียบกันได้”

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยเงียบไป

“ถึงแม้ข้าจะโอ้อวดเกี่ยวกับคุณสมบัติของตนอยู่บ่อยครั้ง แต่เส้นทางการเติบโตของข้าพบพานตัวตนเลิศล้ำที่มีคุณสมบัติสูงส่งกว่าข้ามามากมาย เพียงแต่พวกเขาชิงตายไปเสียก่อน แต่ข้ารอดมาได้ ยามนี้ฟ้าบุพกาลสงบสุข บุตรแห่งสวรรค์ยิ่งเติบโตได้ง่ายขึ้น บางทีอาจจะปรากฏตัวตนเลิศล้ำที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนขึ้น ชิงเทียนเสวียนจีก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ยากจะบอกได้ว่าเขาใช่คนที่เลิศล้ำที่สุดหรือไม่”

อริยะเทพอวี๋เจี้ยนเอ่ยอย่างสะท้อนใจ เขายังมีอีกประโยคหนึ่งที่ไม่ได้เอ่ยออกไป

ยกตัวอย่างเช่นอริยะสวรรค์เกรียงไกร!

ตบะของชิงเทียนเสวียนจีก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว แต่นั่นเป็นเพียงพรสวรรค์ด้านการฝึกบำเพ็ญ พรสวรรค์ด้านการต่อสู้ก็สำคัญเช่นกัน อย่างเช่นอริยะสวรรค์เกรียงไกร ถึงจะอยู่ในระดับเดียวกัน แต่ก็รู้สึกว่าศัตรูมากมายเพียงใดก็มิใช่คู่ต่อสู้ของเขา

อริยะเทพอวี๋เจี้ยนไม่มีทางลืมฉากที่หานเจวี๋ยทำลายล้างสองหมื่นขุนพลศักดิ์สิทธิ์ได้ในกระบี่เดียว!

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยพยักหน้ารับ “พูดมีเหตุผล เพียงติดลำดับสิบยอดฟ้าบุพกาล ก็นับเป็นการนำเกียรติมาสู่มรรคาสวรรค์แล้ว”

อริยะเทพอวี๋เจี้ยนพยักหน้าให้อย่างเห็นด้วย

ชิงเทียนเสวียนจียังอยู่ระหว่างทะลวงขั้น ไม่ได้ยินบทสนทนาของพวกเขา

แม้ว่าจะอยู่ระหว่างทะลวงขั้น ชิงเทียนเสวียนจีก็ยังมีสีหน้าเย่อหยิ่ง ทรงภูมิงามสง่า

นี่เป็นเพียงฉากเล็กๆ เท่านั้น มิใช่แค่ในมรรคาสวรรค์ ทั่วทุกดินแดนในฟ้าบุพกาลล้วนเริ่มเตรียมตัวสำหรับงานชุมนุมฟ้าบุพกาลแล้ว

ด้วยการผลักดันของดวงจิตมหามรรค งานชุมนุมฟ้าบุพกาลกลายเป็นหัวข้อที่แพร่กระจายไปกว้างขวางที่สุดในฟ้าบุพกาล สิบยอดฟ้าบุพกาล เลิศล้ำหมื่นยุคเป็นตำแหน่งที่ไม่เคยมีปรากฏในฟ้าบุพกาลมาก่อน

….

ในดินแดนลึกลับแห่งหนึ่ง หมอกหนาปกคลุม

จอมเทพข่งเซวี่ยนั่งสมาธิอยู่หน้าหลักศิลาจารึกก้อนหนึ่ง รอบข้างโอบล้อมด้วยขุนเขา ถูกซ่อนเร้นไว้ใต้หมอกหนา ราวกับมียักษาหลายตนคอยเฝ้ายามอย่างเข้มงวด ไอรีนโนเวล

เวลานี้ จอมเทพข่งเซวี่ยค่อยๆ ลืมตาขึ้น เอ่ยว่า “ตาเฒ่า เจ้าจะขังข้าไว้อีกนานแค่ไหน ข้าบอกเจ้าแล้วไง ข้ามีคนหนุนหลังอยู่!”

สายตาของเขามองไปยังหลักศิลาจารึกที่อยู่ด้านหน้า ศิลาจารึกก้อนนี้ดูราวกับขอนไม้ มีโลหิตไหลนองตามพื้นผิว ดูน่าสยองขวัญอย่างยิ่ง

ไม่มีเสียงใดตอบกลับมาหาเขา