ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 929

บทที่ 929 ระยะสมบูรณ์ ปฐมยุคประทับนภา

“โลกอริยะไตรวิสุทธิ์อย่างนั้นหรือ”

หานฮวงขมวดคิ้ว เขาเคยได้ยินนักพรตเต๋าเสินเผาเอ่ยถึงโลกนี้ บอกว่าเป็นคู่แข่งตัวฉกาจที่อยู่ใกล้กับมรรคาสวรรค์ แต่เขาไม่ได้สนใจเลย

หานทั่วเอ่ยขึ้นว่า “ถูกต้อง ก็คือโลกอริยะไตรวิสุทธิ์ ก่อนหน้านี้เหล่าจื่อเดินทางไปยังแดนบรรพกาล ได้รับบาดเจ็บสาหัส ต่อมาปรากฏร่องรอยของมารมรรคาออกมาจากโลกอริยะไตรวิสุทธิ์ เป็นไปได้สูงว่าเหล่าจื่อจะถูกดวงจิตบรรพกาลยึดร่างแล้ว”

นักพรตเต๋าเสินเผาพยักหน้ารับ ถอนหายใจพลางกล่าวว่า “พวกเราประเมินแดนบรรพกาลต่ำเกินไป แดนบรรพกาลดูเหมือนจะเงียบสงบ แต่เกรงว่าจะวางแผนอยู่ คงวางแผนล้อมกรอบปิดตายมรรคาสวรรค์อยู่

“เริ่มจากดวงจิตมหามรรค ตามด้วยโลกอริยะไตรวิสุทธิ์ รอจนดวงจิตบรรพกาลออกโรง…”

คำพูดในส่วนหลังเขาไม่ได้เอ่ยออกมา แต่ทุกคนล้วนเข้าใจกันดี

หานฮวงพยักหน้ารับ “ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะไปแจ้งให้”

พูดจบหานฮวงก็เลือนหายไปจากจุดเดิม

อี๋เทียนส่ายหัวพร้อมเอ่ยว่า “เด็กคนนี้นิสัยใจร้อนเสียจริง ใจร้อนกว่าข้าเสียอีก”

หานทั่วส่ายหน้าหลุดยิ้มออกมา

นักพรตเต๋าเสินเผาเอ่ยยิ้มๆ ว่า “เขาอยู่ระหว่างฝึกฝนไม่จำเป็นต้องเร่งรีบไป”

….

หลังจากเจตจำนงกลับสู่กายเนื้อ หานฮวงก็ตรงไปขอเข้าพบสิงหงเสวียน สิงหงเสวียนสามารถติดต่อกับเหล่าศิษย์สำนักซ่อนเร้นได้โดยไม่ต้องรบกวนหานเจวี๋ย

หลังจากทราบเรื่องนี้ สิงหงเสวียนก็เข้าสู่หมื่นโลกาฉายชัด ไม่นานนักเรื่องนี้ก็แว่วไปถึงหูของจอมอริยะเสวียนตู

การตอบสนองของจอมอริยะเสวียนตูฉับไวยิ่ง เริ่มวางแผนเตรียมป้องกันการรุกรานของโลกอริยะไตรวิสุทธิ์ทันที

หานเจวี๋ยไม่ทราบถึงเรื่องนี้ ต่อให้ทราบก็ไม่ใส่ใจอยู่ดี

โลกอริยะไตรวิสุทธิ์ไม่อยู่ในสายตาของเขาเลย

เขาสัมผัสถึงเค้าลางของการทะลวงขั้นแล้ว ย่อมต้องทุ่มเทกำลังยิ่งกว่าเดิม

หมื่นปีผ่านไปไวราวกับชั่วลมหายใจเดียว หนึ่งแสนปีผ่านไปในชั่วพริบตา

เวลาผ่านพ้นไปสองแสนกว่าปี ในที่สุดหานเจวี๋ยก็ประสบโอกาสทะลวงขั้นแล้ว เขาเริ่มปรับตบะให้มั่นคงเพื่อทะลวงขั้น

สามพันปีต่อมา เขาทะลวงขั้นสำเร็จ

ไม่ว่าจะเป็นปัญหายุ่งยากใดๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าเทพมารปฐมยุคแล้ว ไม่มีการเผชิญเคราะห์ฝ่าระดับใดเลย เพียงสั่งสมตบะไปเรื่อยๆ ก้าวข้ามขีดจำกัดขึ้นไปเรื่อยๆ เท่านั้น

ยอดมหามรรคระยะสมบูรณ์!

มหามรรคขั้นสมบูรณ์!

พลังปฐมยุคของหานเจวี๋ยเปลี่ยนแปลงไป โลกอนธการขยายตัวขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ปราณอนธการภายในโลกอนธการเพิ่มขึ้นฉับพลัน ทำให้เทพมารฟ้าบุพกาลเหล่านั้นที่ฝึกบำเพ็ญอยู่ต่างตื่นตกใจ

ตอนนี้ พวกเขารับรู้แล้วว่าในอนธการมีพลังที่ลึกลับและแข็งแกร่งประการหนึ่งอยู่ กำลังสั่นคลอนโลกทั้งใบ เป็นเทพที่พวกเขามองไม่เห็นเสมือนไม่มีตัวตนอยู่

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น ปรับตบะให้มั่นคงพลางเรียกหน้าต่างค่าสถานะออกมาตรวจสอบ

[ชื่อ: หานเจวี๋ย]

[อายุขัย: 9,273,050/15,099,999,999,999,999,999,999,999,999,999,999,999,999,999,999]

[เผ่าพันธุ์: เทพมารปฐมยุค (มหาจักรพรรดิไร้ขอบเขต)]

[ตบะ: ยอดมหามรรคระยะสมบูรณ์ (อริยะสมบูรณ์แบบ)]

[วิชายุทธ์: มหามรรควัฏจักรอนธการ, (ระดับมหามรรค), วิชาชุบร่างวัฏจักรดารา]

[มหามรรค: มหามรรคเวียนว่ายตายเกิด, มหามรรคแห่งกรรม, มหามรรคต้นกำเนิด]

[คุณสมบัติกาย: กายเลิศมรรคาปฐมยุค]

….

เมื่อเห็นอายุขัยดั้งเดิมที่ยาวเป็นพรวนเช่นนี้ ในใจหานเจวี๋ยเต็มไปด้วยความรู้สึกพอใจ

นี่ก็คือปณิธานในการฝึกบำเพ็ญของเขา!

หลังจากดูอายุขัยเสร็จ หานเจวี๋ยก็ทุ่มสมาธิกับการตระหนักรู้ตบะ

การทะลวงขั้นครั้งนี้ไม่เหนือไปจากที่เขาคาดการณ์ไว้ พลังปฐมยุคเพิ่มขึ้นมหาศาลฉับพลัน ทิ้งห่างจากการทะลวงขั้นครั้งก่อนนับสิบเท่า

ตอนที่เขายังเป็นเทพมารอนธการอยู่ ทุกครั้งที่ทะลวงขั้นสำเร็จขอบเขตความแข็งแกร่งจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงตอนนี้ที่ยกระดับจากเทพมารอนธการแล้ว

คนอื่นฝ่าทะลวงจะแข็งแกร่งขึ้นเป็นเท่าตัว แต่เขาทะลวงขั้นแล้วพลังพลันก้าวกระโดด ถึงขั้นที่เรียกได้ว่าถอดร่างผลัดกระดูกเลยทีเดียว

หานเจวี๋ยใช้เวลาหนึ่งพันปีถึงปรับตบะให้มั่นคงสมบูรณ์

เขาเริ่มฝึกฝนร่างจำลองเสรีสุญญตา

แปดสิบเอ็ดปีต่อมา ในที่สุดเขาก็เรียนรู้ร่างจำลองเทพมารครบสามพันตน แม้แต่เทพมารสรรค์สร้างก็ได้เรียนแล้ว

พลังแห่งมหามรรคสามพันวิถีอยู่ในมือเขาหมดแล้ว

หลังจากเขาถ่ายเทปราณเทพมารที่เหลือเข้าสู่โลกอนธการ โลกอนธการพลันสั่นสะเทือน

การสั่นสะเทือนนี้ด้านในโลกไม่รับรู้ แต่หานเจวี๋ยรับรู้ได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง เรียกได้ว่าสะท้านฟ้าสะเทือนดิน ทำให้วิญญาณเขาโยกคลอนตาม

หานเจวี๋ยตื่นเต้นยิ่ง ตั้งใจตระหนักรับรู้ถึงพลังแห่งมหามรรคสามพันวิถี

เวลาไหลผ่านไปเรื่อยๆ

ผ่านพ้นไปห้าพันปีเต็ม ในที่สุดหานเจวี๋ยก็สิ้นสุดการตระหนักรู้

แสงสีแดงส่องสว่างขึ้นภายในอารามเต๋า อาภรณ์ทั่วร่างหานเจวี๋ยไหวกระพือ อำนาจกดดันอันน่าประหลาดแผ่ออกมา