ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 949

บทที่ 949 ทำเนียบบุตรแห่งสวรรค์

หานเจวี๋ยชั่งน้ำหนักดูเล็กน้อย ตัดสินใจว่าจะยังไม่ช่วยพวกหานฮวงตอนนี้ ประการแรกเป็นเพราะจะทำให้ศัตรูจอมลึกลับคนนั้นคลายความระมัดระวัง ประการที่สองเพราะต้องการให้พวกหานฮวงทั้งสามได้ตกผลึกความคิดสักหน่อย

ชีวิตคนเราไหนเลยจะราบรื่นไปได้ตลอด

หากไม่ได้รับแรงโจมตีอันหนักหน่วง ไหนเลยจะหามรรคจิตแห่งตนพบ

หานเจวี๋ยคิดแล้วก็หลับตาลง ฝึกบำเพ็ญต่อไป

อนาคตยังต้องเผชิญกับภัยอันตรายอีกสองประการ!

หนึ่งคือคนลึกลับที่จับตัวพวกหานฮวงไป

สองคือการแผลงฤทธิ์ของเจตจำนงฟ้าบุพกาล

หานเจวี๋ยต้องพยายามยกระดับพลังการต่อสู้อย่างเต็มที่

หากสยบฟ้าบุพกาลได้ เช่นนั้นเขาถึงจะกลายเป็นผู้ไร้พ่ายในฟ้าบุพกาลอย่างแท้จริง!

ส่วนระดับผู้สร้างมรรคา เอาไว้ว่ากันทีหลัง!

….

หลังจากงานชุมนุมสำนักซ่อนเร้นจบลงเวลาผ่านไปหนึ่งหมื่นปี ทั่วทั้งมรรคาสวรรค์ถึงได้กลับสู่ความสงบ แต่ก็ยังคงคึกคักกว่าช่วงก่อนที่จะมีการจัดงานชุมนุมขึ้น รุ่งเรืองยิ่งขึ้นกว่าเดิม

หลังสิ้นสุดงานชุมนุม การมีบุตรแห่งสวรรค์ประลองต่อสู้กันเกิดขึ้นจนเป็นเรื่องปกติไป ทำให้สรรพสิ่งตระหนักได้ว่ายุคสมัยแห่งบุตรแห่งสวรรค์มาถึงแล้ว ถึงขั้นที่มีผู้หวังดีบางคนจัดลำดับทำเนียบบุตรแห่งสวรรค์ขึ้น

ชิงเทียนเสวียนจีย่อมอยู่ในอันดับที่หนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

กลับเป็นตำแหน่งอันดับที่สองที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด

เหล่าอริยะก็ยุ่งง่วนขึ้นมาแล้วเช่นกัน โชคดีที่มีร่างแยกอยู่ ด้วยสถานะของมรรคาสวรรค์ในปัจจุบันนี้ ให้ร่างแยกไปต้อนรับแขกจากฟ้าบุพกาล แขกจากฟ้าบุพกาลก็รู้สึกว่าสมเหตุสมผลดี

เดิมทีจ้าวเซวียนหยวนคิดจะชักจูงจ้าวซวงเฉวียนให้จากไปพร้อมกัน แต่จ้าวซวงเฉวียนปฏิเสธ

สาเหตุเพราะจ้าวซวงเฉวียนต้องการอยู่กับซูฉี

ถึงแม้ซูฉีจะรับศิษย์ไว้ไม่น้อย แต่สุดท้ายแล้วคนที่รั้งอยู่ต่อก็เหลือเพียงจ้าวซวงเฉวียน

ยิ่งตบะสูงขึ้นมากขึ้นเท่าไร เรื่องราวที่ตระหนักเข้าใจก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

เหล่าศิษย์ล้วนรู้สึกละอายต่อเรื่องที่ซูฉีเคยกระทำไว้ในกาลก่อน ภายหลังจึงเว้นระยะห่างจากเขา

ในแวดวงอริยะ ซูฉีค่อนข้างโดดเดี่ยวเสมอ นอกจากเหล่าศิษย์สำนักซ่อนเร้นแล้ว แทบจะไม่ได้ไปมาหาสู่กับอริยะคนอื่นๆ เลย

จ้าวซวงเฉวียนไร้บิดามารดามาแต่เล็ก หลังจากถูกซูฉีรับเป็นศิษย์ถึงได้รับรู้ถึงความอ่อนโยนเอาใจใส่ ความคิดของเขาแตกต่างจากสรรพสิ่งมาตั้งแต่เล็กแล้ว

เขาจดจำเพียงว่าผู้ใดดีต่อตน ส่วนเมตตาหรือคุณธรรมอันยิ่งใหญ่ที่โลกหล้าใฝ่หากันนั้น เขาไม่เคยรับฟังเข้าไปถึงในจิตใจเลย

วันนี้

ภายในตำหนัก ณ อาณาเขตเต๋าของซูฉี ศิษย์อาจารย์คู่นี้กำลังพูดคุยกันเรื่องทำเนียบบุตรแห่งสวรรค์

“อาจารย์ ชิงเทียนเสวียนจีมีสิทธิ์อะไรถึงได้ขึ้นเป็นอันดับหนึ่งบนทำเนียบบุตรแห่งสวรรค์ ทำเนียบบุตรแห่งสวรรค์มิใช่ว่าสมควรพิจารณาจากกิตติศัพท์การต่อสู้หรือคุณสมบัติหรอกหรือขอรับ อาศัยเพียงว่าเขามีตบะสูงส่งหรือ เขาอายุเท่าไรกันแล้ว ยังมีหน้ามายืนอยู่ในตำแหน่งอันดับหนึ่งบนทำเนียบบุตรแห่งสวรรค์อีก ข้าว่าเหล่าอริยะคงกำลังสร้างชื่อให้เขาอยู่!”

จ้าวซวงเฉวียนบ่นถึงความไม่ยุติธรรม

ในมรรคาสวรรค์ อย่าว่าแต่อายุล้านปีเลย แค่แสนปีก็ถือว่าอายุมากแล้ว

ซูฉีเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “อันที่จริงแต่ก่อนชิงเทียนเสวียนจีก็นับว่าเป็นศิษย์ร่วมสำนักของเจ้า ซ้ำยังมีลำดับอาวุโสต่ำกว่าเจ้าด้วย ต่อมาหลังจากเขาเติบใหญ่ขึ้น สำนักซ่อนเร้นคำนึงถึงว่าเขามีพลังยิ่งใหญ่เกินไป จึงส่งตัวเขาออกไป มรรคาสวรรค์เข้าร่วมงานชุมนุมฟ้าบุพกาลย่อมเป็นเพราะต้องการสร้างเกียรติยศเช่นกัน

“สำนักซ่อนเร้นเป็นส่วนหนึ่งของมรรคาสวรรค์ แต่มรรคาสวรรค์ก็คือมรรคาสวรรค์ สำนักซ่อนเร้นก็คือสำนักซ่อนเร้น หลักเหตุผลเช่นนี้เจ้าน่าจะเข้าใจดี ดังนั้นผู้ที่หนุนหลังชิงเทียนเสวียนจีอยู่คือมรรคาสวรรค์ทั้งใบ รวมถึงสำนักซ่อนเร้นด้วย

“คุณสมบัติของเจ้าเลิศล้ำมาก แต่ต้องเข้าใจเรื่องหนึ่งด้วย เรื่องราวบนโลกนี้ไหนเลยจะมีความยุติธรรมไปเสียทุกอย่าง อันว่ากฎเกณฑ์เดิมทีก็ถูกกำหนดตั้งขึ้นมาเช่นกัน”

หลังจากจ้าวซวงเฉวียนได้ฟังก็อดไม่ได้ที่จะเม้มปาก

รู้ดีว่าหลักเหตุผลเป็นเช่นนี้ แต่เขาก็ยังไม่สบอารมณ์อยู่ดี

ซูฉีถามด้วยรอยยิ้ม “ศิษย์เอ๋ย เป้าหมายในอนาคตของเจ้าคืออะไร ใช่เพียงชื่อเสียงจอมปลอมในตำแหน่งอันดับหนึ่งแห่งทำเนียบบุตรแห่งสวรรค์หรือ”

จ้าวซวงเฉวียนตอบทันที “ย่อมไม่ใช่ขอรับ ข้าต้องการเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุด!”

ซูฉีถามด้วยรอยยิ้ม “เป็นสุดยอดผู้แข็งแกร่งเช่นเดียวกับอาจารย์ปู่ของเจ้าหรือ”

จ้าวซวงเฉวียนพยักหน้ารับดวงตาฉายแววเคารพศรัทธา

สำหรับเรื่องอาจารย์ของท่านอาจารย์ เขาย่อมได้ฟังมาตั้งแต่เล็กจนโต

ซูฉีมักจะเล่าถึงเรื่องราวเหล่านั้นระหว่างตนและหานเจวี๋ยให้เขาฟังอยู่บ่อยครั้ง จ้าวซวงเฉวียนได้รับอิทธิพลมาแต่เล็กจนโต นี่คือเหตุผลที่ทำให้เขาผูกพันใกล้ชิดกับซูฉี

ถึงแม้ซูฉีจะทำลายล้างโลก ผิดพลาดจนไม่อาจให้อภัยได้ ทว่าอาจารย์ปู่ก็ยังช่วยเหลือเขา ปกป้องให้เขาได้พิสูจน์มรรคอย่างสงบสุข

“หากมีโอกาสข้าจะแนะนำเจ้าต่ออาจารย์ดู หากได้ฝึกบำเพ็ญอยู่ข้างกายเขา วันหน้าหากจะก้าวข้ามชิงเทียนเสวียนจีไปย่อมไม่ใช่เรื่องยาก” ซูฉีเอ่ยด้วยรอยยิ้ม สีหน้าอ่อนโยนเมตตาเสมือนคุยกับบุตรชายอยู่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ