ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 976

บทที่ 976 ตาแดงก่ำ

ไม่จริงใจเลย!

เหตุใดถึงไม่บอกว่าเป็นของตนเล่า พะวงเรื่องศักดิ์ศรีหรือมีเจตนาอื่นกันแน่

หานเจวี๋ยค่อนขอดในใจ แต่ฉากหน้ายังคงรับฟังต่อ

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลกล่าวว่า “เหนือยอดมหามรรคขึ้นไปก็คือผู้สร้างมรรคา ทำเช่นใดถึงจะพิสูจน์ผู้สร้างมรรคาได้น่ะหรือ นั่นคือการสร้างโลกมหามรรคขึ้น ฟ้าบุพกาลคือโลกมหามรรคแห่งแรก มหามรรคสามพันวิถีเชื่อมโยงเป็นโลกมรรคา ในทุกโลกมหามรรคล้วนมีมหามรรคสามพันวิถีอยู่ สร้างพื้นฐานกฎเกณฑ์ขึ้นมาด้วยตัวเอง

“แต่หากมีฟ้าบุพกาลอยู่ เจ้าไม่มีทางทำสำเร็จ

“เว้นแต่เจ้าจะยินดีให้โลกมหามรรคของเจ้ากลายเป็นโลกในสังกัดของฟ้าบุพกาล ข้าคอยสังเกตการณ์เจ้า เจ้าพูดอยู่ปาวๆ ว่าไม่อยากหาเรื่องเดือดร้อนยุ่งยาก แต่เจ้าต้องการจะเป็นเอกเทศอย่างแท้จริง

“การเป็นเอกเทศหลุดพ้นความจริงก็คือแข็งแกร่งทรงอำนาจ สิ่งที่ตัวเจ้ายึดมั่นแสวงหาก็คืออำนาจแข็งแกร่ง”

ดวงตาทั้งแปดของเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลจ้องจนหานเจวี๋ยรู้สึกกังวลใจเล็กน้อย

นี่คือแผนร้าย นี่คือการยกยอเขาให้ลำพอง ต้อนเขาให้กลายเป็นศัตรูกับเจ้านวฟ้าบุพกาล

หานเจวี๋ยเอ่ยไปว่า “ท่านเทพกล่าวเกินไปแล้ว ข้าไม่เคยข่มเหงผู้ใด จะนับว่าวางอำนาจได้อย่างไร”

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลกล่าวว่า “เช่นนั้นเจ้าเตรียมจะยอมสยบต่อเจ้านวฟ้าบุพกาลเช่นนั้นหรือ”

หานเจวี๋ยตอบว่า “ตอนนี้ยังไม่ใช่ศัตรูกัน ถึงอย่างไรข้าก็ไม่มีความคิดจะสร้างโลกมหามรรคขึ้นเลย”

เขาไม่มีทางพูดออกไปอย่างเด็ดขาดชัดเจน เลี่ยงไม่ให้ล่วงเกินเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลเข้า

ถึงอย่างไรก็ถ่วงเวลาไปก่อนแล้วก่อน ให้เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลไปคาดเดาเอา

“ไม่เอ่ยถึงเรื่องผู้สร้างมรรคาแล้ว แม้ว่าเจ้าจะมีโอกาสวาสนา หากก็ยากจะสำเร็จเป็นผู้สร้างได้ภายในระยะเวลาล้านล้านปี ที่มาหาเจ้าในครั้งนี้ก็เพราะอยากคุยเรื่องโลกมหามรรคอวิชชากับเจ้า

“เดิมทีโลกมหามรรคอวิชชาก็มีสิ่งมีชีวิตมากมาย หลังจากฟ้าบุพกาลเข้าสะกด สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่สามารถไปยังฟ้าบุพกาลได้ อีกทั้งไร้ซึ่งพลังวิญญาณ พวกที่รอดชีวิตมาได้ล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตธรรมดาที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาพลังวิญญาณเพื่ออยู่รอด พอผ่านไปนานเข้าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ถูกความริษยาเคียดแค้นเข้าครอบงำจิตใจ พวกเขาแค้นเคืองในฟ้าบุพกาล

“เบื้องหน้าฟ้าบุพกาลอยู่สูงเหนือกว่าโลกมหามรรคอวิชชา พวกเขาไม่สามารถเข้าสู่ฟ้าบุพกาลได้ แต่พวกเขาพบวิธีที่จะเปลี่ยนแปลงให้แข็งแกร่งขึ้น หากเป็นเช่นนี้นานเข้าเกรงว่าคงกลายเป็นภัยคุกคามฟ้าบุพกาล”

คำพูดของเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลทำให้หานเจวี๋ยเลิกคิ้วแล้ว ไอรีนโนเวล

หลุมพราง!

โลกมหามรรคอวิชชาก็เป็นของเจ้ามิใช่หรือ

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลไม่ยอมเผยเรื่องนี้เลย หานเจวี๋ยไม่มีทางเชื่อคำพูดของเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาล

เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลกล่าวว่า “ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะมุ่งหน้าไปที่เผยแผ่ธรรมแก่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ หากว่าไม่สำเร็จ เพื่อระเบียบของฟ้าบุพกาลก็สังหารปราบปรามวิญญาณร้ายในโลกมหามรรคอวิชชาเถิด”

หานเจวี๋ยเอ่ยถาม “ทวยเทพได้บอกกล่าวต่อผู้ใดอีกหรือไม่”

“เจ้าคือสุดยอดผู้แข็งแกร่งแห่งฟ้าบุพกาล ข้าจะมอบหมายให้แก่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้น ส่วนจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร เจ้าพิจารณาจัดแจงเอาเองเถิด”

พอเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลพูดจบ ซากศพรอบข้างพลันระเบิดออก แดนความฝันสิ้นสุดลง

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น

เจ้าตัวดี!

แผนสูงนัก!

หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นที่ไม่ทราบว่าโลกมหามรรคอวิชชาเป็นของเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาล หลังจากฟังเรื่องนี้จบต้องตื่นเต้นเป็นแน่ คิดว่าตัวเองได้รับการยอมรับจากทวยเทพฟ้าบุพกาล ได้รับอำนาจภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่

แต่หานเจวี๋ยรู้ดีว่านี่คือกับดักขนาดใหญ่ ไม่มีทางยอมก้าวลงไปเด็ดขาด

‘เจ้าบอกว่าหากข้าจะฝ่าทะลวงได้ต้องใช้เวลานับล้านล้านปีอย่างนั้นหรือ เช่นนั้นข้าจะรอไปอีกสักร้อยปีแล้วค่อยจัดการ’

หานเจวี๋ยคิดเงียบๆ รู้สึกว่าเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาลน่าจะไม่รีบร้อนเช่นกัน

สำหรับผู้สร้างมรรคาแล้วเวลาผ่านไปเร็วยิ่ง ล้านปีเหมือนพริบตาเดียวไม่ควรค่าให้กล่าวถึงเลย

จากนั้นหานเจวี๋ยก็ไม่คิดมากอีก ไม่ช้าก็เข้าสู่สภาวะฝึกบำเพ็ญ

หานหลิงยังคงเล่นหยกชาดจันทร์ครึ่งเสี้ยวอยู่ ชอบจนไม่ยอมวาง ทำตัวเหมือนเด็กสาวๆ อย่างหาได้ยากนัก

….

ณ ดินแดนดวงจิต

เทพมหาทัณฑ์พินิจดูห้าเทวทัณฑ์ที่อยู่เบื้องหน้า สีหน้าพึงพอใจ