รักแท้แพ้ขาโหด นิยาย บท 15

ฉันรู้ว่าไมเคิลเป็นเจ้าของบริษัทโฆษณาแห่งนี้แต่เพราะเป็นแค่ธุรกิจรองฉันจึงไม่คิดว่าจะได้พบตัวเขาที่นี่ โอกาสที่จะได้เจอผู้ชายที่ยุ่งตลอดเวลาแทบจะไม่มีเลย

เป้าหมายของฉันคือการได้งานนี้และก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น ฉันต้องหยุดทำตัวเซื่องซึมและสร้างอนาคตให้ตัวเอง

ด้วยคุณสมบัติและประสบการณ์ ฉันมั่นใจว่าจะสามารถเข้าทำงานประจำในบริษัทนี้ได้ แต่นี่ฉันกำลังพูดถึงบริษัทโฆษณาจอยฟูลซัคเซสที่ให้สวัสดิการพนักงานดีที่สุดในแวดวงธุรกิจ แน่นอนว่ากระบวนการจ้างงานก็เข้มงวดเช่นกันจึงไม่มีใครบอกได้ว่าฉันจะได้งานหรือเปล่า

หลังสัมภาษณ์ฉันรู้สึกแปลกๆ เป็นแค่ธุรกิจรองแต่บริษัทใหญ่มาก ฉันไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นพนักงานหลายพันคนทำงานที่นี่

หน้าของไมเคิลลอยขึ้นมาตามสัญชาตญาณ แม้เขาจะเพิ่งอายุสามสิบต้นๆแต่กลับมีทรัพย์สินที่เป็นของเขาเองมากมายมหาศาล ฉันจินตนาการไม่ออกว่าเขารวยแค่ไหน เขาอาจจะเป็นผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดที่ฉันเคยพบมาตลอดชีวิต

แต่นั่นไม่ใช่เรื่องของฉัน ฉันมาที่นี่เพื่อวัตถุประสงค์เดียวคือได้งานทำ

ขณะเดินไปตามถนนฉันภาวนาอย่างร้อนรนอยู่ในใจให้ได้งาน อย่างไรก็ตามคำอธิษฐานของฉันถูกรบกวนเมื่อรถที่แล่นอยู่ด้านหลังเริ่มบีบแตรซ้ำๆ เสียงดังรบกวนคนที่เดินอยู่ใกล้

“แอนนา การ์เซีย” มันเป็นเสียงที่ฉันจำได้แม้จะอยู่ในนรกขุมไหนก็ตาม

ฉันแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินและเร่งฝีเท้า ไม่ต้องการเห็นคนเลวทรามคนนี้อีกเลย