รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 111

มู่ซีซีพยายามลุกขึ้นนั่งด้วยแขนของเขาและทันทีที่เธอขยับน้ำตาแห่งความเจ็บปวดของ มู่ซีซีก็ไหลออกมา

ฉันรู้สึกเหมือนร่างกายของตัวเองถูกจัดโครงสร้างใหม่ทั้งหมด

ภาพความทรงจำบ้าๆเหล่านั้นจากเมื่อคืนที่ผ่านมาได้ปรากฏขึ้นในจิตใต้สำนึกของเธอ และจู่ๆแก้มแดงๆ ก็ปรากฏขึ้น

มู่ซีซีที่อธิบายไม่ถูกเพียงรู้สึกว่าเธอร้อนผ่าวเล็กน้อยและคอแห้ง

มู่ซีซีเมื่อนึกถึงหน้าก็แดงขึ้นมาและส่ายหัวอย่างรวดเร็ว เธอสลัดความคิดที่ยุ่งเหยิงในใจของเธอออก

หลังจากต้านทานความเจ็บปวดในร่างกายของเธอแล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียงและเพิ่งรู้ตัวว่าเธอไม่ได้สวมอะไรบนร่างกายของเธอเลย...

ใบหน้าที่แดงก่ำของมู่ซีซีก็กลายเป็นสีแดงมากขึ้นทันทีเมื่อเห็นม่วงเขียวช้ำบนร่างกายของเธอ

มู่ซีซีสงสัยว่าจี้หลินชวนเกิดปีสุนัขหรือไม่...ไม่อย่างนั้นทำไมเขาถึงชอบดมๆกัดๆเมื่อเขาโกรธ...

แค่คิดก็มีเสียงคลิกเปิดประตูห้องทันที มู่ซีซีตกใจเมื่อได้ยินเสียงและมองไปที่ประตูห้องโดยไม่รู้ตัวในช่วงเวลาต่อมามู่ซีซีเผชิญหน้ากับดวงตาที่ลึกล้ำของจี้หลินชวน

สบสายตากัน มู่ซีซีตกตะลึง! ทำไมยังไม่ไปงานตอนนี้ก็สายแล้วและจี้หลิงชวนยังไม่ได้ไปทำงานที่บริษัทด้วยซ้ำ!

เมื่อนึกถึงความดุเดือดของจี้หลินชวนที่มีต่อเธอเมื่อคืน มู่ซีซีก็กลืนน้ำลาย ตอนนี้หากมีรูอยู่บนพื้นเธอก็จะไม่ลังเลที่จะกระโดดเข้าไป!

มู่ซีซีมองไปที่จี้หลินชวนลังเลว่าจะพูดอะไรเพื่อทำลายบรรยากาศแปลก ๆ ของความเงียบ ช่วงเวลาต่อมา มู่ซีซีเห็นจี้หลินชวนหยิบขายาวคู่หนึ่งแล้วก้าวไปทาง มู่ซีซีเข้ามา

มู่ซีซีมองไปที่จี้หลินชวนซึ่งเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นเรื่อยๆในเวลานี้ สติก็กลับมาปกติมู่ซีซีที่ตื่นกลัวกลับมารู้สึกตัวทันทีและรีบยกมือขึ้นเหนือผ้าห่มด้วยความตื่นตระหนกเพื่อปกปิดตัวเองอย่างเคร่งเคลียด!

เธอยังไม่ลืมว่าตอนนี้เธอไม่มีสวมใส่อะไรเลย!

จี้หลินชวนหยุดอยู่ตรงหน้ามู่ซีซี เฝ้าดูมู่ซีซีห่อตัวแน่นจนเห็นได้ชัดว่าเธอกำลังปกป้องเขาและทันใดนั้นการเยาะเย้ยก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของมู่ซีซี

ในช่วงเวลาต่อมาจี้หลินชวนเอื้อมมือออกไปและจับคางของมู่ซีซีด้วยมือข้างหนึ่งบังคับให้มู่ซีซีเงยหน้าขึ้นมองหน้า จี้หลินชวนกระตุกริมฝีปากและพูดช้าๆกับมู่ซีซี “ร่างกายในนั้นของคุณนึกว่าฉันไม่เคยเห็นเหรอ? ยังมีอะไรอีกที่สามารถปกปิดฉันได้อีก?”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้เข้าไปในหูของมู่ซีซีแก้มที่แดงก่ำของมู่ซีซีก็กลายเป็นสีแดงมากขึ้น

มู่ซีซีที่เขินอายอยากจะเอาผ้าห่มปิดหน้าของเธอ!

มู่ซีซีที่ตาแดงก่ำหลบการตาที่จ้องมองของจี้หลินชวนที่ยังคงจ้องมองเธออยู่ ดังนั้นเธอจึงมองไปที่จี้หลินชวนและพูดว่า "คุณชายจี้... วันนี้คุณไม่ต้องไปทำงานเหรอ?"

วันนี้ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์ มู่ซีซีต้องการเตือนจี้หลินชวนว่าตอนนี้เธอปรารถนาให้จี้หลินชวนไปทำงานทันที

ในวินาทีต่อมา มู่ซีซีได้ยินเสียงที่ต่ำและกระชับสม่ำเสมอของจี้หลินชวนอย่างช้าๆว่า "เช้านี้ฉันจะไม่ไปทำงาน"

เมื่อได้ยินคำตอบของจี้หลินชวนหัวใจของมู่ซีซีก็สั่นระรัว