รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 163

มู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะมองไปที่จี้หลิงชวนและกระซิบ "ตอนนี้ดึกแล้ว ... พักก่อนเถอะ"

ที่จริงมู่ซีซีไม่ได้ง่วงนอนเลย แต่เธอกลัวว่าจะส่งผลต่อการนอนของจี้หลิงชวนและจี้หลิงชวนไม่ได้พักผ่อนและตอนนี้เขาคงเหนื่อยมาก

หลังจากพูดคำจบแล้วมู่ซีซีไม่สนใจคำตอบของจี้หลิงชวนและหลับตาลง

จี้หลิงชวนมองลงไปที่มู่ซีซีที่หลับตาอยู่ในอ้อมแขนของเขาและรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขาก็ค่อยๆลึกขึ้นเล็กน้อย ต่อมาจี้หลิงชวนอดไม่ได้ที่จะก้มศีรษะลงจูบบนหน้าผากเรียบๆ ของมู่ซีซี

มู่ซีซีที่อยู่ในความงุนงงได้ยินเสียงที่ลึกและไพเราะของจี้หลิงชวนอีกครั้งในหูของเธอ"ราตรีสวัสดิ์"

หัวใจของมู่ซีซีไม่สามารถเต้นได้ในขณะที่เธอได้ยินและมู่ซีซียื่นมือออกมาอย่างเงียบๆ เพื่อจับหัวใจของเธอเพื่ออบอุ่นหัวใจดวงน้อยที่เต้นอยู่

ตอบอย่างเงียบๆ ว่า "ราตรีสวัสดิ์"

ทั้งสองกอดกันและนอนหลับฝันดี

วันรุ่งขึ้นก็นอนด้วยกันถึงสิบโมงเช้า แล้วก็ตื่น

เอ่อ... มู่ซีซีถูกปลุกด้วยการจูบ!

เพิ่งตื่นจากการนอนหลับอยู่ในความงุนงง จี้หลิงชวนก็ลุกขึ้นแล้วจูบมู่ซีซี จูบแล้ว จูบอีกแทบหายใจไม่ออกและเต็มไปด้วยความง่วงนอน จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้

เมื่อมองไปที่จี้หลิงชวนที่อยู่ใกล้ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างและตกตะลึง แก้มของมู่ซีซีเป็นสีแดงเหมือนกุ้งปรุงสุก เธอรีบละสายตาออกไปและไม่กล้ามองจี้หลิงชวน เอื้อมมือออกไปผลักจี้หลิงชวนออกไปซึ่งอยู่ใกล้มือ เปิดผ้าหม่และรีบลุกออกจากเตียง

“ฉัน... ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน…”มู่ซีซีหน้าแดง รีบวิ่งเร็วเข้าไปในห้องแต่งตัวโดยไม่รอคำตอบของจี้หลิงชวน

เมื่อมองดูแผ่นหลังของมู่ซีซี จี้หลิงชวนก็เลียริมฝีปากของเขาอย่างอารมณ์ดี จากนั้นจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างตัว

หลังจากที่ทั้งสองเปลี่ยนเสื้อผ้าและซักเสื้อผ้าแล้วก็ถึงเวลารับประทานอาหารกลางวันและทั้งสองก็รับประทานอาหารกลางวันร่วมกัน

มู่ซีซีนอนหลับนานเกินไป กระเพาะอาหารของเธอไม่ค่อยดีนักและเขาก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยกับอาหารตะวันตก เธอก็อิ่มหลังจากกินไปเพียงไม่กี่คำเท่านั้น

มองจี้หลิงชวนซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามอย่างใจลอย หยุดชั่วคราวและเห็นว่าจี้หลิงชวนเกือบจะกินหมดแล้ว จึงถามว่า “จี้หลิงชวน วันนี้คุณยังไปทำงานไหม? ฉันจะไปด้วยกันไหม?”

ก่อนจี้หลิงชวนมา เขาบอกว่าเขาพาเธอออกไปทำงาน แต่วันนี้ทั้งสองคนนอนหลับจนถึงเที่ยง มู่ซีซีรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย กลัวว่าเธอจะรบกวนในการทำธุรกิจของจี้หลิงชวน

ทันทีที่คำพูดของมู่ซีซีหายไปจี้หลิงชวนก็วางมีดและส้อมในมือของเขา หันสายตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ไปยังฝั่งตรงข้ามที่มู่ซีซีและตอบอย่างจริงจัง “จริงๆงานของฉันเสร็จแล้ว แต่งานของคุณเพิ่งเริ่ม"

หลังจากได้ยินคำพูดของจี้หลิงชวน มู่ซีซีก็ขมวดคิ้วและจ้องไปที่จี้หลิงชวนอย่างสับสน "นี่หมายความว่าอย่างไร?"