รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 256

ในขณะที่ป้าหลิงพูดอยู่นั้นก็เหลือบมองสีหน้าของมู่ซีซี และอดไม่ได้ที่จะเสริมอีกประโยคว่า: “เช้านี้รู้สึกว่าคุณชายจี้อารมณ์ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่...…”

มู่ซีซีได้สติกลับคืนมา และพยักหน้าเบา ๆ อย่างรู้สึกหมดแรง แน่นอนเธอรู้ดีว่าเหตุใดเช้านี้จี้หลิงชวนถึงอารมณ์ไม่ดี เมื่อเธอพยายามขัดขืนเมื่อคืนนี้ เธอตระหนักได้ทันทีว่าทำให้จี้หลิงชวนโกรธแล้ว

แต่เวลานี้มู่ซีซีไม่มีเวลาไปสนใจว่าจี้หลิงจะอารมณ์ดีหรือไม่ดี เพราะอารมณ์ของเธอก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไหร่หรอก!

แม้ว่าอารมณ์จะไม่ดี แต่มู่ซีซีก็ดูแลตัวเองอย่างดี เมื่อคืนเธอถูกจี้หลิงชวนจัดหนักทั้งคืน จนหมดเรี่ยวแรงและระบมไปทั้งตัว วันนี้มู่ซีซียังต้องไปทำงานอีก เธอจึงไม่อยากทำร้ายตัวเองโดยการปล่อยให้ตัวเองหิวจนตาลาย

หลังจากทานเกี๊ยวที่ป้าหลิงทำขึ้นเป็นพิเศษให้สำหรับเธอ เธอทานจนอิ่มท้องและรู้สึกสบายกระเพาะมาก มันทำให้อารมณ์ของมู่ซีซีก็ดีขึ้นตามลำดับ

มู่ซีซีกลัวว่าจะไปทำงานสาย หลังออกจากบ้านเธอก็รีบโบกรถแท็กซี่ไปที่บริษัทอย่างรวดเร็ว

ในที่สุดมู่ซีซีก็ไปถึงที่ทำงานก่อนเวลา 10 นาที ทันทีที่เธอวางของไว้ในลิ้นชัก เธอก็เห็นหุ่นเพรียวของชูเหยาใส่รองเท้าส้นสูงพร้อมถือกระเป๋าแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะข้าง ๆเธอ

ชูเหยาหันหน้าไปยิ้มให้กับมู่ซีซีและทักทาย: "ซีซี อรุณสวัสดิ์จ๊ะ"

มู่ซีซีเหลือบไปที่ชูเหยา และในหัวก็มีแต่ภาพรอยลิปสติกสีแดงสดบนปกเสื้อสีขาวของจี้หลิงชวน มู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะมองสีลิปสติกบนริมฝีปากของชูเหยา และเธอไม่คาดคิดว่าสีลิปสติกนั้นมันจะเหมือนกับสีลิปสติกที่คอเสื้อของจี้หลิงชวน

มือที่แนบอยู่ข้างกายกำแน่นโดยไม่รู้ตัว และมู่ซีซีกัดริมฝีปากของตัวเองเบา ๆ จากนั้นเธอจึงพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด มิฉะนั้นอาจทำให้ผิดสังเกตได้ มู่ซีซีทักทายกลับพร้อมรอยยิ้ม: “อรุณสวัสดิ์จ๊ะ”

หลังจากที่พูดจบแล้วมู่ซีซีก็หันหลังกลับ จากนั้นก็รีบหยิบกองเอกสารที่วางอยู่ข้างโต๊ะมาทำต่อ

มู่ซีซีไม่ต้องการคุยกับชูเหยา แต่ชูเหยากลับไม่ยอมปล่อยมู่ซีซีไปง่ายๆ

สายตาที่เย็นชาของชูเหยาจ้องมองไปที่ดวงตาที่ค่อนข้างแดงระเรื่อและบวมของมู่ซีซี แม้ว่ามู่ซีซีจะแต่งหน้าเป็นพิเศษเพื่อปกปิดมันแล้ว แต่ชูเหยาแค่มองแวบเดียวก็สังเกตเห็นความผิดปกติบนดวงตาของมู่ซีซีแล้ว และเมื่อสังเกตดี ๆก็จะเห็นดวงตาที่แดงก่ำของมู่ซีซีทันที เห็นได้ชัดว่าเมื่อคืนนี้มู่ซีซีน่าจะร้องไห้

เมื่อนึกถึงรอยลิปสติกสีแดงที่เธอจงใจทิ้งไว้บนคอเสื้อของจี้หลิงชวนแล้ว ชูเหยาก็ยิ้มเยาะอย่างมีชัย ดูเหมือนว่ามู่ซีซีจะเห็นรอยลิปสติกเมื่อคืนนี้แล้วล่ะ

ชูเหยาเก็บรอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอ ทันใดนั้นสีหน้าของเธอก็แสดงออกด้วยความห่วงใยและมองไปที่มู่ซีซีพร้อมถามว่า: "ซีซี ดวงตาของเธอเป็นอะไรหรือเปล่า? ทำไมดูแล้วเหมือนบวมแดงก่ำแบบนั้นด้วยล่ะ? เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า？”

เมื่อฟังน้ำเสียงของชูเหยาแล้ว มือของเธอที่อยู่ข้างลำตัวก็กำแน่นขึ้น และร่างกายของเธอก็แข็งทื่อเล็กน้อย หลังจากนั้นไม่กี่วินาที มู่ซีซีก็หันหน้ามองไปที่ชูเหยาเธอยิ้มและส่ายหัวพร้อมพูดว่า:"ไม่ได้เป็นอะไร อาจเป็นเพราะเมื่อคืนนี้นอนไม่หลับ......"

ในขณะที่พูดอยู่นั้นมู่ซีซีก็อดทนต่อไปไม่ไหวเธอลุกขึ้นยืนทันที: "ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ"

หลังจากพูดจบมู่ซีซีก็รีบลุกออกจากที่นั่งและเดินไปที่ห้องน้ำทันที